-
1 Νεμέα
Νεμέα, [dialect] Ion. [suff] νεκῠο-έη, [dialect] Ep. [suff] νεκῠο-είη (Hes.Th. 329, Epic.Alex.Adesp.8.1), ἡ, ([etym.] νέμος)A wooded district between Argos and Corinth, Pi.O.9.87: freq. in locative Νεμέᾳ, ib.7.82, etc.; [dialect] Dor. [var] contr. B19 (Olympia, v B.C.), etc.:—Adj. [full] Νέμειος, α, ον, Nemean,τὸν Ν. θῆρα E.HF 153
;ὁ Ζεὺς ὁ Ν. Th.3.96
; [full] Νέμεος, Theoc.25.169;τοῦ Ν. λέοντος Luc.Philops.8
; [full] Νεμειαῖος, Hes.Th. 327; [full] Νεμεαῖος, Pi.N.2.4, etc.; [full] Νεμεᾰκός, Sch.Pi.N.1.7; [full] Νεμεήτης Ζεύς, St. Byz.; [full] Νεμειήτης, Max. 102, 346:—poet. fem. Adj. [full] Νεμεάς, άδος, Pi.N.3.2:—Adv. [full] Νεμέᾱθεν, poet. [suff] νεκῠό-ηθε, from Nemea, Call.Fr. 103.
См. также в других словарях:
νεμεακός — νεμεακός, ή, όν (Α) [Νεμέα] ο νέμειος, αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη Νεμέα ή προέρχεται από τη Νεμέα … Dictionary of Greek
