-
1 Μενοιτιαδης
-
2 Μενοιτιάδης
Μενοιτιάδηςmasc nom sg -
3 Μενοιτιάδης
Μενοιτιάδης: son of Menoetius, Patroclus, Il. 16.554, Il. 18.93, Il. 9.211.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Μενοιτιάδης
-
4 Μενοιτιάδη
-
5 Μενοιτιάδην
Μενοιτιάδηςmasc acc sg (attic epic ionic) -
6 Menoetius
Menoetius, iī, m. (Μενοίτιος), Sohn des Aktor, Vater des Patroklus, ein Argonaut, Hyg. fab. 14 u. 97. – Dav. Menoetiadēs, ae, Akk. ēn, m. (Μενοιτιάδης), der Menötiade = Patroklus, Prop. u. Ov.
-
7 πῦρ
πῦρ, τό, gen. πυρός, im plur. nach der 2 Declination, τὰ πυρά, τοῖς πυροῖς, das Feuer; πυρὶ φλεγέϑοντι, Il. 21, 358; ἀΐδηλον, ἀκάματον, ϑεσπιδαές, δήϊον u. ä. (s. diese Wörter); πῠρ μέγα καιόντων, anzünden, 8, 521; auch πῠρ δὲ Μενοιτιάδης δαῖεν μέγα, 9, 211, u. öfter; u. pass., ἐπεὶ κατὰ πῠρ ἐκάη, da das Feuer niedergebrannt war, 9, 212; bes. das Feuer des Scheiterhaufens, dah. die Leichenbestattung, ἵνα πυρὸς λελάχωσι ϑανόντα, 15, 350. 22, 342 u. öfter, daß sie den Todten theilhaftig machen des Feuers, ihn bestatten; vgl. διδόναι τινὰ πυρί, Her. 1, 86; auch das Opferfeuer, oft bei Hom.; ἐν πυρὶ γενέσϑαι, in Feuer aufgehen, d. i. zu Rauch werden, zu nichte werden, Iliad. 2, 340; πυρά, die Wachtfeuer, 8, 509. 554. 9, 77. 10, 12; πῠρ πνέειν, Feuer schnauben, Pind. Ol. 7, 71 u. A.; vom Blitz, κεραυνὸν ἀενάου πυρός, Pind. P. 1, 6; Tragg. oft: ἐπ' ἐσχάρᾳ πυρός, Aesch. Eum. 108; u. plur. vom Opferfeuer, ἐν πυροῖσι κνισσωτοῖς, Ch. 478; πῠρ ἀνάψουσιν ϑεοῖς, Eur. Or. 1137; von Fackeln, εὔϊόν τε πῠρ, Soph. Ant. 953; vom Blitz, παλτῷ ῥίπτει πυρί, 131; τὸ πῠρ ἐγρήγορεν, Ar. Lys. 306; διὰ τοῠ πυρὸς βαδί. ζειν, 133; – das Feuer als Element, ἐκ γῆς καὶ πυρὸς μίξαντες, Plat. Prot. 320 d, vgl. Legg. X, 889 b; etwas Sprichwörtliches haben die Verbindungen βασανίζοντες πολὺ μᾶλλον ἢ χρυσὸν ἐν πυρί, Rep. III, 413 e; φεύγων ἂν καπνὸν δουλείας εἰς πῠρ δεσποτείας ἂν ἐμπεπτωκὼς εἴη, II, 379 c, εἰς πῠρ ξαίνειν, Legg. VI, 780 c; τὰ πυρά, Wachtfeuer, Xen. Hell. 1, 6, 20 u. sonst; διὰ πυρὸς ἰέναι, durchs Feuer laufen, sich freiwillig in die größte Gefahr begeben, Mem. 1, 3, 9, vgl. Conv. 4, 16; πῠρ ἐμβάλλειν, Pol. 5, 8, 9, der auch vrbdt ἐλϑὼν εἰς τὰς πράξεις ὥςπερ εἰς πῠρ, 33, 9, 3, u. wie ἡ ἐκ πυρὸς βάσανος, 22, 3, 7, auch τὴν ἐκ πυρὸς παρέχεσϑαι χάριν, 40, 8, 6, welche die Feuerprobe bestanden hat; vgl. noch Dem. ἀξιοπιστότερος τοῠ κατὰ τῶν παίδων ὀμνύντος καὶ διὰ τοῠ πυρός, 54, 40. – Auch = Fieberhitze, πυρετός, Hippocr. – Uebtr., Feuer, Heftigkeit, Leidenschaftlichkeit, Sp. bes. von der Liebe, ἀρσενικόν Callim. 9 (V, 6). – [Υ ist in allen zweisylbigen Casus kurz, u. so in allen Ableitungen u. Zusammensetzungen.] – Vgl. πύϊρ.
-
8 Μενοιτιάδαο
Μενοιτιάδᾱο, Μενοιτιάδηςmasc gen sg (epic doric) -
9 Μενοιτιάδεω
Μενοιτιάδεω̆, Μενοιτιάδηςmasc gen sg (epic ionic) -
10 Menoetius
Menoetius, iī, m. (Μενοίτιος), Sohn des Aktor, Vater des Patroklus, ein Argonaut, Hyg. fab. 14 u. 97. – Dav. Menoetiadēs, ae, Akk. ēn, m. (Μενοιτιάδης), der Menötiade = Patroklus, Prop. u. Ov.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Menoetius
См. также в других словарях:
Μενοιτιάδης — masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μενοιτιάδη — Μενοιτιάδης masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μενοιτιάδην — Μενοιτιάδης masc acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μενοιτιάδῃ — Μενοιτιάδης masc dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μενοιτιάδαο — Μενοιτιάδᾱο , Μενοιτιάδης masc gen sg (epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μενοιτιάδεω — Μενοιτιάδεω̆ , Μενοιτιάδης masc gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)