-
1 κολωνός
-
2 τρι-κόλωνος
τρι-κόλωνος, dreihügelig, Orac. bei Strab.
-
3 ἐπι-κόλωνος
ἐπι-κόλωνος, ὁδός, der Weg über die Hügel hin, D. Sic. 19, 19.
-
4 ὑψι-κόλωνος
ὑψι-κόλωνος, mit hohem Hügel, auf hohem Hügel gelegen, κίων Opp. Cyn. 4, 87.
-
5 collis
collis, is, m. (vgl. celsus, excello u. griech. κολώνη, κολωνός, Anhöhe), die Anhöhe, der Hügel (Ggstz. campus), iugum collis, Caes.: c. inops parvusque, Liv.: arduus, Auct. b. Alex., arduus ascensu, Liv.: colles nitidissimi viridissimique, Cic.: c. Capitolinus, Palatinus, Liv.: Quirinalis, Viminalis, s. d.: c. Dianae, der aventinische Hügel (Berg) Mart.: terreni et placide acclives colles, Liv.: colles vitiferi, Rebenhügel, Plin.: colles supini, Verg. u. Vulg.: insbes. die colles Roms, vernacula septem collium plebs, Tert. apol. 35: montani colles, Anhöhen auf dem Gebirge, Plin.: Plur. auch = Gebirge, Sil. 3, 420. Amm. 18, 3, 9: Pyrenaei colles, Amm. 15, 11, 2. – / Abl. Sing. gew. colle, selten collī, wie Lucr. 2, 317 u. 322. Auct. Aetnae 466.
-
6 Coloneus
Colōnēus, a, um, zum attischen Demos Kolonos (Κολωνός) gehörig, von Kolonos, kolonëisch, vicus (Demos), Cic. de fin. 5, 3: Oedipus (Οἰδίπους επὶ Κολωνω), eine Tragödie des Sophokles, Cic. de sen. 22; dass. Coloneus sua (fem.), Apul. apol. 37.
-
7 ἀργής
ἀργής ῆτος, weiß, glänzend, ἑανῷ ἀργῆτι φαεινῷ Iliad. 3, 419, ἀργῆτι κεραυνῷ Od. 5, 128. 131. 7, 249. 12, 387, ἀργῆτα κεραυνόν Iliad. 8, 133; verkürzt ἀργέτι δημῷ Iliad. 11, 818 (v. l. ήδ' οἰωνούς), ἀργέτα δημόν 21, 127; vgl. Apollon. Lex. 42, 28; – Aristoph. Av. 1747 ἀργῆτα κεραυνόν; vgl. über diesen Ausdruck Aristot. Meteor. 3, 1; μαλλόν Aesch. Eum. 45; οἰὸς πόκος, oder besser verbunden πέπλον, Soph. Tr. 672; Κολωνός O. C. 676, Schol. λευκόγεως, wegen seines weißlichen Kreidebodens; ἄνϑος Nic. Th. 631. der auch Al. 305 den gen. ἄργεος hat; vom Wein, blinkend, Ther. 551. Bei Empedocl. 27 ist Ζεὺς ἀργής das Feuerelement.
-
8 ὀφρυόεις
-
9 ἱππότης
ἱππότης, ὁ, der Rosse-od. Wagenlenker, der Ritter, der Reisige; Hom. braucht nur den nom. in der ep. Form ἱππότα, und nennt so den Peleus, Il. 14, 117, den Phyleus, 2, 628, und gewöhnlich den Nestor, 2, 336 Od. oft; λαοί Pind. P. 4, 153; λεὼς ἱππότας Aesch. Spt. 80; Ggstz ἄνιππος, Soph. O. C. 903, der auch Κολωνός so nennt, ibd. 59; Eur. Hec. 70 u. sp. D.; auch Her. 9, 49. 69; Xen. Cyr. 8, 8, 20; Plut., z. B. Aem. P. 9.
-
10 collis
collis, is, m. (vgl. celsus, excello u. griech. κολώνη, κολωνός, Anhöhe), die Anhöhe, der Hügel (Ggstz. campus), iugum collis, Caes.: c. inops parvusque, Liv.: arduus, Auct. b. Alex., arduus ascensu, Liv.: colles nitidissimi viridissimique, Cic.: c. Capitolinus, Palatinus, Liv.: Quirinalis, Viminalis, s. d.: c. Dianae, der aventinische Hügel (Berg) Mart.: terreni et placide acclives colles, Liv.: colles vitiferi, Rebenhügel, Plin.: colles supini, Verg. u. Vulg.: insbes. die colles Roms, vernacula septem collium plebs, Tert. apol. 35: montani colles, Anhöhen auf dem Gebirge, Plin.: Plur. auch = Gebirge, Sil. 3, 420. Amm. 18, 3, 9: Pyrenaei colles, Amm. 15, 11, 2. – ⇒ Abl. Sing. gew. colle, selten collī, wie Lucr. 2, 317 u. 322. Auct. Aetnae 466. -
11 Coloneus
Colōnēus, a, um, zum attischen Demos Kolonos (Κολωνός) gehörig, von Kolonos, kolonëisch, vicus (Demos), Cic. de fin. 5, 3: Oedipus (Οἰδίπους επὶ Κολωνω), eine Tragödie des Sophokles, Cic. de sen. 22; dass. Coloneus sua (fem.), Apul. apol. 37.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Coloneus
-
12 ἐπικόλωνος
ἐπι-κόλωνος, ὁδός, der Weg über die Hügel hin -
13 τρικόλωνος
-
14 ὑψικόλωνος
ὑψι-κόλωνος, mit hohem Hügel, auf hohem Hügel gelegen
См. также в других словарях:
Κολωνός — hill masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολωνός — hill masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολωνός — Ονομασία με την οποία αναφέρονται τρεις αρχαίοι δήμοι της Αττικής. Αγοραίος Κ. Πήρε την ονομασία του από τον λόφο που βρίσκεται στη δυτική πλευρά της Αγοράς των Αθηνών, εκεί όπου είναι χτισμένο το Θησείο (ο ναός του Ηφαίστου και της Αθηνάς) και… … Dictionary of Greek
Κολωνός — ο όνομα τριών αρχαίων δήμων της Αττικής … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Αγοραίος Κολωνός — Ονομασία του λόφου της αρχαίας Αγοράς που βρισκόταν κοντά στο Ευρυσάκειο και τον ναό του Ηφαίστου (το σημερινό Θησείο). Ο λόφος αυτός (υψόμ. 68,6 μ.), εξαιτίας της κεντρικής του θέσης (αποτελεί προεξοχή του λόφου της Πνύκας), ήταν τόπος όπου… … Dictionary of Greek
Κολωνοῖς — Κολωνός hill masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολωνοῖς — κολωνός hill masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κολωνοῖσι — Κολωνός hill masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολωνοῖσι — κολωνός hill masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κολωνοί — Κολωνός hill masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολωνοί — κολωνός hill masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)