-
1 ωκέαν
-
2 ὠκέαν
-
3 ωκεάν(ε)ιος
α, ο [ός, ον] океанский -
4 ωκεάν(ε)ιος
α, ο [ός, ον] океанский -
5 Ὠκεάνειος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ὠκεάνειος
-
6 Ὠκεανηϊάς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ὠκεανηϊάς
-
7 Ὠκεάνης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ὠκεάνης
-
8 Ὠκεανίνη
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ὠκεανίνη
-
9 Ὠκεανίς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ὠκεανίς
-
10 Ὠκεανῖτις
A daughter of Ocean, Virg.G.4.341.2 ἡ Ὠκ. (sc. γῆ ) the shore of Ocean, Str.1.2.28.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ὠκεανῖτις
-
11 Ώκεανός
Grammatical information: m.Meaning: N. des Stroms, der die Erde wie das Meer rings einschließt, `Weltstrom, Weltmeer, Ozean' (seit Il.).Derivatives: Davon Ώκεαν-ίς f. `vom O.' (Pi. u.a.), - ίδες pl. `die Töchter des O.' (Kall.), - ίνη (-ῑ-) f. `Tochter des O.' (Hes.), - ῖτις f. `vom O.' (D.H., AP u.a.), - ῖται m. pl. `Bewohner der Ozeanküste' (St. Byz.; Redard 184), -( ε)ιος `zum O. gehörig' (Gal. u.a.), f. -ηϊάς (Nonn.), - ης m. alter N. des Nils (D. S.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: As the idea of a world-river is not of IE origin, the word is a loan. The attempts to find an IE etymology, have failed: = Skt. ā-śáyāna- "the lying on", approx. = ἐπικείμενος (since Benfey; further lit. in Bq and WP. 1, 358); from IE *ōḱu̯-eianos "(le dieu fleuve) qui a la marche rapide" (to ὠκύς and Skt. áyanam `course'; Borgeaud IF 66, 49 ff.). The variants with ɣ prove that the word is Pre-Greek. As Pre-Greek did not have a phoneme \/e\/, the ε, η is due to a, ā which was influenced by the preceding palatalized k. This is confirmed by the following: as the influence of the palatal will have been strongest in the adjoining part of the vowel, and less in the further part, this resulted in a sequence [äa] which was rendered as - εα- in ᾽Ωκεανός. So the form will have been *uḱan (with ω- from u or ū); the a may have been long.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Ώκεανός
См. также в других словарях:
ωκεάν(ε)ιος — α, ο / ὠκεάν(ε)ιος, ον, ΝΜΑ, και επικ. τ. θηλ. ὠκεανηΐάς, άδος, ΜΑ [Ὠκεανός] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ωκεανό νεοελλ. α) «ωκεάνια αύλακα» γεωλ. βύθισμα τού θαλάσσιου πυθμένα, με επίμηκες σχήμα β) «ωκεάνια τάφρος» (γεωλ. ωκεαν.) βλ.… … Dictionary of Greek
ὠκέαν — ὠκύς quick fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ρεύμα — Oνομασία 3 οικισμών. 1. Μικρός πεδινός οικισμός (υψόμ. 140 μ.), στην πρώην επαρχία Λαρίσης του ομώνυμου νομού. Υπάγεται διοικητικά στην κοινότητα Νέων Καρυών. 2. Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 280 μ.), στην πρώην επαρχία Μηθύμνης του νομού Λέσβου.… … Dictionary of Greek
υποθαλάσσιος — α, ο, Ν 1. αυτός που βρίσκεται ή γίνεται κάτω από την επιφάνεια τής θάλασσας, υποβρύχιος 2. φρ. α) «υποθαλάσσια κατολίσθηση» (γεωλ. ωκεαν.) κίνηση ασταθούς μάζας ιζημάτων και οργανικών φερτών υλικών από την κορυφή προς τα κατάντη ενός… … Dictionary of Greek
λείανση — η (Α λείανσις και λέανσις) η ενέργεια τού λειαίνω, γυάλισμα νεοελλ. 1. (γεωμορφ. ωκεαν.) διεργασία μηχανικής διάβρωσης ενός πετρώματος, λόγω τριβής του από νερό που μεταφέρει κλαστικά υλικά 2. (μηχανολ.) μηχανουργική διεργασία με λειαντικό μέσο,… … Dictionary of Greek
Ρόδος — Νησί της Δωδεκανήσου, το μεγαλύτερο του συμπλέγματος και το τέταρτο της Ελλάδας μετά την Κρήτη, την Εύβοια και τη Λέσβο) με έκταση 1.398 τ. χλμ. Μαζί με τα νησιά Τήλο, Σύμη, Χάλκη και Μεγίστη (Καστελόριζο) αποτελεί την πρώην επαρχία Ρόδου. Ρόδος… … Dictionary of Greek
Τανταλίς — ίδος, ἡ, Α η κόρη τού Ταντάλου, η Νιόβη. [ΕΤΥΜΟΛ. < Τάνταλος + επίθημα ίς, ίδος (πρβλ.. Ὠκεαν ίς)] … Dictionary of Greek
αλατότητα — Το σύνολο των αλάτων που είναι διαλυμένα στο νερό. Η α. εξαρτάται από τη θερμοκρασία και διαφέρει αισθητά στις θάλασσες (3,5%) και τις λίμνες (0,02%)· παρουσιάζει όμως διαφορές και από θάλασσα σε θάλασσα, ανάλογα με τις τοπικές συνθήκες. Η… … Dictionary of Greek
θάλασσα — Το σύνολο του όγκου του αλμυρού νερού που καλύπτει τις κοιλότητες της γήινης επιφάνειας και επιτρέπει να προβάλλουν η ηπειρωτική ξηρά και τα νησιά. Με την περιορισμένη έννοια, ο όρος υποδηλώνει ένα οποιοδήποτε, πολύ ή λίγο, ευρύ τμήμα του ίδιου… … Dictionary of Greek
θερμοκλινές — το ωκεαν. ωκεάνιο υδάτινο στρώμα τού οποίου η θερμοκρασία μειώνεται απότομα με την αύξηση τού βάθους. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. thermocline < thermo (πρβλ. θερμ[ο] *) + cline (πρβλ. κλινής < κλίνω)] … Dictionary of Greek
κυματόμετρο — το (τεχνολ. ωκεαν.) όργανο μέτρησης τών διαφόρων στοιχείων τών κυμάτων τού ωκεανού … Dictionary of Greek
