-
1 Έκάτη
Grammatical information: f.Meaning: Popular goddess originating from Anatolia (Caria) (Hes. Th. 411ff., interpol.?; h. Cer.), also identified with Artemis (E. Supp. 676 [lyr.]); cf. Nilsson Gr. Rel. 1, 722ff.Derivatives: Έκαταῖος `belonging to H.' (S., D.), also Έκατήσιος and Έκατικός `id.' (late); Έκάταιον n. effigy of H., which was put up before the houses or on three-forked roads (Ar.), Έκατήσιον `id.' (Plu.), Έκατήσια n. pl. Hekate-feast (Kos). Several Anatol. PN: Έκαταῖος, Έκατήνωρ, Έκατᾶς etc. (Bechtel Hist. Personennamen 150f.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Prop. surname, from a cross of ἑκατηβόλος or ἑκηβόλος (s. vv.). (I see no reason why it would have had a digamma.) Prob. Pre-Greek.Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Έκάτη
См. также в других словарях:
άνδρας — και άντρας, ο (Α ἀνήρ) 1. αρσενικός άνθρωπος (σ’ αντίθεση με τη γυναίκα) 2. ομόκλινος, σύζυγος 3. ανδρείος, γενναίος, παληκάρι 4. αυτός που μπήκε στην αντρική ηλικία, ενήλικος, ώριμος 5. στρατιώτης, οπλίτης 6. φρ. «κατ’ ἄνδρα», ένας ένας με τη… … Dictionary of Greek
