-
1 Αρίστων'
-
2 Ἀρίστων'
-
3 Αρίστων
-
4 Ἀρίστων
-
5 Αριστών
-
6 Ἀριστῶν
-
7 αριστών
ἀ̱ριστῶν, ἀριστάωtake the: pres part act masc voc sgἀ̱ριστῶν, ἀριστάωtake the: pres part act neut nom /voc /acc sgἀ̱ριστῶν, ἀριστάωtake the: pres part act masc nom sg (attic epic ionic)ἀ̱ριστῶν, ἀριστάωtake the: pres part act masc nom sg (attic epic doric ionic) -
8 ἀριστῶν
ἀ̱ριστῶν, ἀριστάωtake the: pres part act masc voc sgἀ̱ριστῶν, ἀριστάωtake the: pres part act neut nom /voc /acc sgἀ̱ριστῶν, ἀριστάωtake the: pres part act masc nom sg (attic epic ionic)ἀ̱ριστῶν, ἀριστάωtake the: pres part act masc nom sg (attic epic doric ionic) -
9 αρίστων
ἄριστονmorning meal: neut gen pl (epic)ἀ̱ρίστων, ἄριστονmorning meal: neut gen pl (attic)ἄριστοςbest: fem gen plἄριστοςbest: masc /neut gen plἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 1st sg (doric aeolic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 3rd pl (homeric ionic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 1st sg (homeric ionic) -
10 ἀρίστων
ἄριστονmorning meal: neut gen pl (epic)ἀ̱ρίστων, ἄριστονmorning meal: neut gen pl (attic)ἄριστοςbest: fem gen plἄριστοςbest: masc /neut gen plἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 1st sg (doric aeolic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 3rd pl (homeric ionic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 1st sg (homeric ionic) -
11 'ρίστων
ἀρίστων, ἄριστονmorning meal: neut gen pl (epic)ἀ̱ρίστων, ἄριστονmorning meal: neut gen pl (attic)ἀρίστων, ἄριστοςbest: fem gen plἀρίστων, ἄριστοςbest: masc /neut gen plἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 1st sg (doric aeolic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 3rd pl (homeric ionic)ἀ̱ρίστων, ἀριστάωtake the: imperf ind act 1st sg (homeric ionic) -
12 Ariston
Ἀρίστων, -ωνος ὁ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Ariston
-
13 Aristo
Aristo u. Aristōn, ōnis, m. (Ἀρίστων), I) ein Philosoph aus Chios, Schüler des Zeno, Stifter der skeptischen Philosophie, Zeitgenosse Cäsars, Cic. de nat. deor. 3, 77. Varr. fr. b. Non. 308, 30. Sen. ep. 36, 3. – Dav. Aristōnēus, a, um, aristoneisch, vitia, Cic. de fin. 4, 40. – II) Titius Aristo, ein berühmter Rechtsgelehrter im 1. Jahrh, der Kaiserzeit, Plin. ep. 1, 22, 1 sqq. Gell. 11, 18. 16. Ulp. dig. 2, 14, 7. § 2. Fragm. Vat. § 68. 88. 199. Vgl. J. J. Enschede de Titio Aristone, Lugd. Bat. 1829. Teuffel Gesch. der röm. Lit.5 § 342, 4.
-
14 κριτικός
κριτικός, zum Entscheiden, Veureheiten geschickt, gehörig; ἡ κριτική, sc. τέχνη, die Kunst der Beurtheilung, Plat. Polit. 260 c 292 b u. Sp.; ὄψις γὰρ ὤτων κριτικωτέρα πᾶσιν Schol. Il. 19, 292. – Bes. ὁ κριτικός, der Beurtheiler der Sprache u. der Schriftwerke, der Kritiker; Plat. Ax. 366 e, neben γεωμέτραι u. τακτικοί; ποιημάτων καὶ ᾀσμάτων καὶ μελῶν τῶν ἀρίστων διαγνωστικός Luc. de salt. 74; ἡ κριτική, die Kritik, die Kunst der Beurtheilung der Schriftwerke, Luc. u. a. Sp. – Bei den Aerzten = entscheidend, kritisch, ἱδρώς u. ä.
-
15 ζῆλος
ζῆλος, ὁ (ζέω), eigtl. heftige, leidenschaftliche Bewegung (bei Hes. Th. 384 ist Ζῆλος Bruder von Νίκη, Κράτος u. Βία), bes. mit Rücksicht auf ein anderes Ausgezeichnetes, – 1) Bewunderung u. Eifer für Etwas, οὐδείς ποτ' αὐτοὺς τῶν ἐμῶν ἂν ἐμπέσοι ζῆλος ξυναίμων Soph. O. C. 946; ζῆλος τῶν ἀρίστων neben φυγὴ τῶν χειρόνων, Nacheiferung, Luc. adv. Indoct. 17; so πρός τι, Plut. Pericl. 2; ζῆλον καὶ φιλοτιμίαν ἐμποιεῖν τινι Lyc. 15; καὶ μίμησις Hdn. 2, 4, 3; καὶ ἀγὼν πρός τινα Plut. Artax. 4; ζῆλοι νεωτερικοί, Jugendstudien, Pol. 10, 24, 7. – Der Gegenstand der Bewunderung, Glück, Soph. Ai. 498; vgl. Dem. 18, 273, wo ζῆλος καὶ τιμαί verbunden sind, u. ibd. 120 τὸν αὐτὸν ἔχει ζῆλον ὁ στέφανος ὅπου ἂν ἀναῤῥηϑῇ. – 2) mit dem Gefühle des Untergeordnetseins verbunden, Neid, Hes. O. 194; mit φϑόνος verbunden, Plat. Phil. 47 e Legg. 679 c; aber Menex. 242 a wird ζῆλος als das Vorangehende, φϑόνος als das daraus Folgende dargestellt, u. Ammon. giebt für ζῆλος als charakteristisch die δι' ἐπιϑυμία, μίμησις γιγνομένη δοκοῠντός τινος καλοῠ an, vgl. Arist. rhet. 2, 11. - 3) Eifersucht, Eur. Hec. 352; vgl. B. A. 97; ζήλοις τινα βάλλειν Mel. 41 (XII, 70).
-
16 ὁμ-ῑλία
ὁμ-ῑλία, ἡ, das Zusammensein, die Gemeinschaft, der Umgang; ἐν παντὶ πράγει δ' ἔσϑ' ὁμιλίας κακῆς κάκιον οὐδέν, Aesch. Spt. 581; τὸ συγγενές τοι δεινὸν ἥ ϑ' ὁμιλία, Prom. 39; die Versammlung, τὸ φῠλον οὐκ ὄπωπα τῆςδ' ὁμιλίας, Eum. 57, vgl. 384. 681, wie Soph. Ai. 859 O. R. 1489; παύσω συμποτῶν ὁμιλίας, Eur. Alc. 344; ἀνδρῶν ἀρίστων ὁμιλίην ἐπιλέξαντες, ein Collegium, Her. 3, 81; Aesch. auch ἐμβριϑεῖς ἐνδίκοις ὁμιλίαις, Eum. 924, Unterredungen; πρός τινα, mit Einem, Soph. Phil. 70; εἰςιδεῖν πατρὸς δευτέραν ὁμιλίαν ἐλϑόντος ἐς φῶς, El. 410; μείζω βροτείας προςπεσὼν ὁμιλίας, Eur. Hipp. 19; αὗται αἱ γυναῖκες λέγονται οὐδαμῶς ἀνδρῶν ἐς ὁμιλίην φοιτᾶν, ehelichen Umgang haben, Her. 1, 182; vgl. ἄνευ τῆς πρὸς τὸν ἄνδρα ὁμιλίας, Luc. sacrif. 6; τῆς ἡδίστης πρὸς αὐτὸν ὁμιλίας, Plat. Phaedr. 239 c, Umgang mit ibm; ἐκ τῆς τούτων ὁμιλίας τε καὶ τρίψεως πρὸς ἄλληλα γίγνεται ἔκγονα ἄπειρα, Theaet. 156 a; ἀρετῆς ἕνεκα τὰς ὁμιλίας ποιεῖσϑαι, Soph. 223 a; u. so öfter, bes. bei Folgdn der Unterricht, λαμβάνειν τῆς ὁμιλίας μισϑόν, Xen. Mem. 1, 2, 6. – Ueberredung, ἐὰν τοὺς κυρίους ἢ δώροις ἢ δι' ἄλλης ἡςτινοςοῠν ὁμιλίας ἐξαρέσηται, Dem. 60, 25, vgl. epist. 2 p. 635, 26. – Ὀνόματος, der Gebrauch, D. L. 10, 67.
-
17 ὄρθωσις
ὄρθωσις, ἡ, das Aufrichten, Grademachen, Leiten, ὄρϑωσις λόγων καὶ ἔργων τῶν ἀρίστων soll man von Gott erflehen, Plut. de superst. 4.
-
18 ἐπι-λέγω
ἐπι-λέγω, 1) noch dazu sagen, zu dem schon Gesagten hinzufügen, λόγον τόνδε Her. 2, 156 u. öfter; κεφαλὰς παραφέρει καὶ ἐπιλέγει ὡς, u. sagt dabei, 4, 65; παίζουσι ἐπιλέγοντες 5, 4; λόγους Plat. Legg. III, 700 e; τεκμήρια, Gründe dazu anführen, Thuc. 6, 28; ἔπεμπε – ἐπιλέγειν κελεύων τὸν φέροντα, u. trug ihm auf, dabei zu sagen, Xen. An. 1, 9, 26; vgl. Cyr. 1, 3, 7; Sp.; – zurufen, Ar. Equ. 416; – vorwerfen, App. B. C. 3, 18. – 2) auslesen, erwählen, τῶν ἀρίστων ἐπιλέξαντες ὁμιλίην Her. 3, 81; Sp.; gew. im med. für sich auslesen, Her. 3, 157; τῶν Εἱλώτων ἐπιλεξάμενοι τοὺς βελτίστους Thuc. 7, 19; Sp.; pass., ὑμεῖς καὶ τῶν ὁμοτίμων γεγόνατε καὶ ἐπιλελεγμένοι ἐστέ Xen. Cyr. 3, 3, 41; Sp.; ἀριστίνδην ἐπειλεγμένοι Isocr. 4, 146, wo vor Bekker ἐπιλελεγμένοι stand. – 3) med., – a) erwähnen, nennen, Aesch. Suppl. 48. – b) überlegen, bedenken, Her. 1, 78 u. öfter; mit folgdm μή, 7, 149; auch = fürchten, 3, 65; ὡς εἴη, 1, 86; αἰσχύνην D. Hal. 9, 57. – c) lesen, durchlesen, Her. oft, βιβλίον, γράμματα, 1, 124. 3, 41; Paus. 10, 12, 10.
-
19 διαγνωστικος
-
20 εκλογη
ἥ1) избрание, выборы(τῶν ἀρχόντων Plat.)
2) выбор, отбор(τῶν ἀρίστων νόμων Arst.; φίλων Polyb.)
3) набор(τῶν ἀνδρῶν Polyb.)
4) отборность, отличное качество(τῶν ἀνδρῶν Polyb. - ср. 3)
См. также в других словарях:
Ἀρίστων' — Ἀρίστωνα , Ἀρίστων masc acc sg Ἀρίστωνι , Ἀρίστων masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀρίστων — Ἄριστος masc gen pl Ἀρίστων masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αρίστων — Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Βασιλιάς της Σπάρτης (6ος αι. π.Χ.). Συμβασίλεψε με τον Αγιάδη Αναξανδρίδα. Βασίλεψε περίπου 40 χρόνια και νίκησε τους Τεγεάτες. 2. Κυρηναίος πολιτικός (τέλη 5ου – αρχές 4ου αι. π.Χ.). Ηγέτης της δημοκρατικής μερίδας… … Dictionary of Greek
Ἀριστῶν — Ἀρίστη fem gen pl Ἀρίστης masc gen pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀριστῶν — ἀ̱ριστῶν , ἀριστάω take the pres part act masc voc sg ἀ̱ριστῶν , ἀριστάω take the pres part act neut nom/voc/acc sg ἀ̱ριστῶν , ἀριστάω take the pres part act masc nom sg (attic epic ionic) ἀ̱ριστῶν , ἀριστάω take the pres part act masc nom sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀρίστων — ἄριστον morning meal neut gen pl (epic) ἀ̱ρίστων , ἄριστον morning meal neut gen pl (attic) ἄριστος best fem gen pl ἄριστος best masc/neut gen pl ἀ̱ρίστων , ἀριστάω take the imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ἀ̱ρίστων , ἀριστάω take the imperf… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
'ρίστων — ἀρίστων , ἄριστον morning meal neut gen pl (epic) ἀ̱ρίστων , ἄριστον morning meal neut gen pl (attic) ἀρίστων , ἄριστος best fem gen pl ἀρίστων , ἄριστος best masc/neut gen pl ἀ̱ρίστων , ἀριστάω take the imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀρίστωνα — Ἀρίστων masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀρίστωνι — Ἀρίστων masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀρίστωνος — Ἀρίστων masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
АРИСТОН — I. • Aristo (n), Άρίστων, 1. с Хиоса (по прозванию Σειρήν, Сирена или Φάλανθος, Плешивый), греческий философ стоической школы, учил в Афинах ок. 275 г. до Р. X.; хотя он был непосредственным учеником Зенона, однако не… … Реальный словарь классических древностей