-
1 Ανδρομάχη
Ἀνδρομάχηfem nom /voc sg (attic epic ionic)——————Ἀνδρομάχηfem dat sg (attic epic ionic) -
2 ανδρομάχη
ἀνδρομάχοςfighting with men: fem nom /voc sg (attic epic ionic)——————ἀνδρομάχοςfighting with men: fem dat sg (attic epic ionic) -
3 Ανδρομαχη
ἡ Андромаха (дочь царя Ээтиона, жена Гектора) Hom., Eur. -
4 Άνδρομάχη
Grammatical information: PN f.Meaning: the wife of Hektor (Il.).Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: So called, because her husband is a famous warrior. Thus Hektor's son has the name Άστυάναξ, i.e. `ruler, protector of the city', after his father's deeds. Kretschmer Glotta 12, 103. Differently Roussel REGr. 32, 482ff.Page in Frisk: 1,105Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Άνδρομάχη
-
5 ἀνδρομάχη
Βλ. λ. ανδρομάχη -
6 ἀνδρομάχῃ
Βλ. λ. ανδρομάχη -
7 Ἀνδρομάχη
Βλ. λ. Ανδρομάχη -
8 Ἀνδρομάχῃ
Βλ. λ. Ανδρομάχη -
9 Ἀνδρομάχη
-
10 Ἀνδρομάχη
Ἀνδρο-μάχη: Andromache, wife of Hector, daughter of Eëtion, king in Cilician Thebes, Il. 6.371,, Il. 22.460.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ἀνδρομάχη
-
11 Andromache
Ἀνδρομάχη, ἡ, or say, daughter of Eetion.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Andromache
-
12 Ανδρομάχα
Ἀνδρομάχᾱ, Ἀνδρομάχηfem nom /voc /acc dualἈνδρομάχᾱ, Ἀνδρομάχηfem nom /voc sg (doric aeolic) -
13 Ἀνδρομάχα
Ἀνδρομάχᾱ, Ἀνδρομάχηfem nom /voc /acc dualἈνδρομάχᾱ, Ἀνδρομάχηfem nom /voc sg (doric aeolic) -
14 Andromacha
Andromacha, ae u. - chē, ēs, f. (Ἀνδρομάχη), Tochter des Eëtion, des Königs von Theben in Cilicien, Gemahlin Hektors; nach Trojas Eroberung Gefangene des Pyrrhus und von ihm Mutter dreier Söhne, später aber an den Mitgefangenen Helenus, Hektors Bruder, vermählt, Verg. Aen. 3, 294 sqq. Dict. 6, 12. – Andromacha auch Titel einer nach Euripides bearbeiteten Tragödie des Ennius, Cic. de div. 1, 23. – appellat., eine Andromache = ein junges, schönes Weib (Ggstz. Hecube), Mart. 3, 76, 4.
-
15 ἄρχω
ἄρχω, 1) der Erste sein, anfangen, insofern man der Erste ist, der etwas thut, in Beziehung auf Andere, die es nachher thun; a) absolut; πρὸς Ὄλυμπον ἴσαν ϑεοὶ πάντες ἅμα, Ζεὺς δ' ἦρχε, ging voran, war an der Spitze, Iliad. 1, 495; vgl. 3. 420. 9, 657. 11, 472; νῦν δ' ἄρχ', ὅππῃ σε κραδίη ϑυμός τε κελεύει 13, 784; ὅπῃ ἄρξειεν Ἀχιλλεύς Od. 3, 106; οἱ δ' ᾤμωξαν ἀολλέες, ἦρχε δ' Ἀχιλλεύς Iliad. 23, 12; ἀρχέτω· αὐτὰρ ἐγὼ μάλα πείσομαι ᾑ περ ἂν οὗτος 7, 286; σὺ μὲν ἄρχε 9, 69; τίη δὴ νῶι διέσταμεν; οὐδὲ ἔοικεν ἀρξάντων ἑτέρων 21, 437; Plat. Rep. X, 619 b dem τελευτῶν entgegengesetzt. – b) c. gen.; ἄρχε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο Iliad. 7, 232; ἄρξειαν πολέμοιο 4, 335; ἦρχον ἐγὼ μύϑοιο 11, 781; πρῶτος Πηνέλεως ἦρχε φόβοιο 17, 597; von dgl. Fällen ist vielleicht zu unterscheiden ἦρχε δ' ὁδοῖο νήσου ἐπ' ἐσχατιῆς Od. 5, 237; λόγου, der Erste sein im Reden, d. i. anfangen zu reden, Eur. Phoen. 450; Xen. An. 1, 6, 5; vgl. Cyr. 6, 1, 6 ἐπεὶ πρεσβύτερός εἰμι, die Jüngern sprechen hernach; τῆς ἀδικίης Her. 3. 130; κακῶν ἦρξε τὸ δῶρον war das Erste, die Ursach, Soph. Tr. 869; τοῖς Ἕλλησι μεγάλων κακῶν ἄρξει Thuc. 2, 12; μεταβολῆς ἁπάσης ἄρχει Plat. Legg. X, 892 a; γενέσεώς τινι D. Hal. 1, 10; ähnl. τὸ γένος ἄρχει ἀπό τινος, abstammen, ibid.; χειρῶν, Thätlichkeiten anfangen, Plat. Legg. IX, 869 c; so auch ohne χειρῶν, IX, 880 a. Doch auch wie ἄρχεσϑαι, von etwas anheben, Eur. Tr. 969. – c) seltner c. acc.; ὁδόν, den Weg vorangehen, τινί, Od. 8, 107; ἅπερ ἦρχεν, was er zuerst that, Aesch. Ag. 1511; λυπηρόν τι Soph. El. 542; ὕμνον Pind. N. 3, 10; aber σπονδαῖς ἄρχειν, libatione auspicari, Pind. I. 5, 37. – d) c. inf.; Μηριόνης ἦρχ' ἴμεν Iliad. 13, 329; βουλῆς ἐξ ἦρχε νέεσϑαι 2, 84; ἄρχετε νέκυας φορέειν Od. 22, 437; ὥς κε Τρῶες Ἀχαιοὺς ἄρξωσι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσασϑαι Iliad. 4, 67; ἄρξει καὶ προτέρω κακὸν ἔμμεναι Od. 4, 667; λέγειν Eur. Med. 475. – e) c. part.; ἦρχε λέχοσδε κιών Iliad. 3, 447; ἐγὼ δ' ἦρχον χαλεπαίνων 2, 378; ἀδικῶν Her. 4, 119. – f) c. dat., oft bei Hom.: neben dem gen., τοῖσι μύϑων ἦρχε Ἀϑήνη Od. 13, 374, vgl. Iliad. 2, 433; τῇσιν Ἀνδρομάχη ἦρχε γόοιο Iliad. 24, 723; ἄρχε ϑεοῖσι δαιτός 15, 95; neben dem inf., τοῖσιν Ἥφαιστος ἦρχ' ἀγορεύειν Iliad. 1, 571, vgl. Od. 2, 15. 16, 845. Diese Dative sind wohl in der Bed. eines genit. partitiv. zu nehmen, wie Homer ja überhaupt sehr oft den dat. in dem Sinne gebraucht, für welchen die Prosa den genit. gebrauchen würde, vgl. Friedlaend. Aristonic. p. 22; also τοῖσιν Ἥφαιστος ἦρχ' ἀγορεύειν = der erste unter ihnen, welcher redete, war Hephästos. Hiervon ist wohl zu unterscheiden der dat. Od. 24, 9 ἦρχε δ' ἄρα σφιν Ἑρμείας κατ' εὐρώεντα κέλευϑα, er führte sie; welche Stelle Licht erhält durch die wegen ihres accus. schon unter c) erwähnte Stelle Od. 8, 107 ἦρχε δὲ τῷ αὐτὴν ὁδὸν ἥν περ οἱ ἄλλοι; in diesen beiden Stellen ist also an den Sinn des genit. partit. nicht zu denken, sondern an den des genit. object. – 2) Häufiger ist in Prosa das med., den Anfang womit machen, im Ggstz dessen, was man später thut; doch wird dieser Unterschied vom act. nicht immer beobachtet; bei Hom. steht entschieden mehrmals das med. genau in demselben Sinne wie das act.: τοῖς ὁ γέρων πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν Iliad. 7, 324. 9, 93; τοῖσι Τηλέμαχος ἤρχετο μύϑων Od. 1, 367; τῇσι Ναυσικάα ἤρχετο μολπῆς 6, 101. In anderen Stellen läßt sich ein Unterschied zw. med. u. act. annehmen: ὅτ' ἂψ ἄρχοιτο Od. 8, 90; ἤρξατο δ' ὡς πρῶτον Κίκονας δάμασε 23, 310; ἐν σοὶ μὲν λήξω, σέο δ' ἄρξομαι Iliad. 9, 97; ὁ δ' ὁρμηϑεὶς ϑεοῦ ἤρχετο Od. 8, 499; ἀρξάμενοι τοῦ χώρου ὅϑεν τέ περ οἰνοχοεύει 21, 142; ἐκ τοῦ ἀρχόμενος λέχος ἔξεον 23, 199; vom Opfer Od. 14, 428 ὁ δ' ὠμοϑετεῖτο συβώτης, πάντων ἀρχόμενος μελέων, ἐς πίονα δημόν, v. l. πάντοϑεν, s. Scholl. Did.; vgl. ἀπάρχομαι. Bei den Folgenden: a) c. gen., ἐπέων Pind. P. 4, 30; λόγου, seine Rede anfangen, Xen. An. 3, 2, 7; δρόμου, σίτου Cyr. 3, 3, 61. Häufiger b) ἀπό τινος, so daß der einzelne Punkt, der der erste ist, bezeichnet wird, vgl. Matth. Gr. §. 336, Anm. 2; Plat. Phaedr. 100 b Soph. 218 a; ἤργμεϑα Legg. IV, 722 c; Xen. An. 6, 1, 18 u. sonst; dah. πόϑεν, Plat. Menex. 237 a; bes. wird ἀπό τινος ἀρξᾰμενος periphrastisch gebraucht, von da an, vgl. Her. 3, 91; Plat. Gorg. 471 c. Ebenso ἔκ τινος, Her. 2, 17 u. öfter; ἐκ παιδός, ἐκ παίδων σμικρῶν ἀρ., von Kindheit an, Plat. Rep. IX, 582 b Prot. 325 c; ἐξ ἕω ἀρξάμενος – μέχρι, vom Morgen an, Legg. VII, 807 d. Ein Verbum steht dabei c) im inf., um übh. den Anfang auszudrücken von etwas, ἄρχομαι μανϑάνειν Xen. Mem. 3, 5, 22, ich fange an zu lernen; ἡ νόσος ἤρξατο γενέσϑαι, die ersten Spuren der Krankheit zeigten sich, Thuc. 2, 47; – oder mit dem partic., wenn der Anfang in Beziehung auf die ganze Folgezeit, den Fortgang des Zustandes betrachtet wird, ἠρχόμεϑα διαλεγόμενοι Plat. Theaet. 187 a; ἄρχομαι διδάσκων, ich fange meinen Unterricht an, Xen. Cyr. 8, 8, 2; umgekehrt, ἀρχόμενος ἔλεγον Plat. Theaet. 174 b, zuerst; vgl. Matth. Gr. §. 557. – 3) der Erste sein als Anführer, Herrscher, befehligen, herrschen; absolut, Od. 6, 12. 14, 471 Iliad. 13, 136; ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσϑαι Plat. Prot. 326 d; ἄρξουσι καὶ ἄρξονται Rep. III, 412 c; so in pass. Bdtg auch Aesch. Pers. 581; Her. 7, 139; aber ἀρχϑήσομαι hat Arist. pol. 1, 13 u. Sp.; bes. Archont sein; mit dem gen., Iliad. 2, 494. 16, 173 Od. 10, 205; eben so Folg., sowohl vom Könige, als von den Obrigkeiten; ἀρχὴν ἄρχειν; häufig vom Heerführer, Her. 5, 1; Xen. An. 2, 2, 5; ἵππων ζεύγους Plat. Theag. 123 d; κώμης Xen. An. 4, 5, 28. Homerisch ist die Vbdg mit dem dat., ἦρχε δ' ἄρα σφιν Ἕκτωρ Iliad. 16, 552; ἦρχε δ' ἄρα σφιν Ἄρης καὶ Ἐνυώ 5, 592; οἷσί περ ἄρχει 2, 805, vgl. Scholl.; εἰνάκις ἀνδράσιν ἦρξα καὶ νέεσσιν ἄνδρας ἐς ἀλλοδαπούς Od. 14, 230; ἄρχε Μυρμιδόνεσσι μάχεσϑαι Iliad. 16, 65; Ζεὺς δαρὸν οὐκ ἄρξει ϑεοῖς Aesch. Prom. 942; vgl. Eur. I. A. 337; Paus. 1, 1, 2; auch ἔν τισιν, Il. 13, 690; Plat. Phaedr. 238 a. Allgem., die Oberhand behalten, wie κρατέω, σέο ἕξεται ὅ ττί κεν ἄρχῃ Il. 9, 102. – Pass., befehligt werden; dah. untergeben sein, = ὑπήκοον εἶναι, Xen. An. 7, 7, 29; bes. von Unterthanen, Cyr. 1, 6, 8; von den gemeinen Soldaten, An. 3, 2, 30; Her. vrbdt gew. ὑπό τινος, doch auch ὑπό τινι, 1, 91. 130; ἄρχεται ἐς τοῦτο τὸ ὄρος ὑπὸ τῶν Περσέων, impers. = die Perser herrschen, 3, 97.
-
16 λευκωλενος
-
17 πη
I.πῄπῄ, πήдор. πᾴ и πά, ион. κῄ и κή энкл. частица1) куда-нибудьἦ πή με προτέρω πολίων ἄξεις ; Hom. — или ты уведешь меня еще в какой-л. город?;
οὐτ΄ ἐπὴ ἔργα οὔτε πῂ ἄλλῃ Hom. — ни к своим делам, ни куда-л. еще2) где-нибудьεἴ πῃ πιέζοιντο Thuc. — если бы (коркиряне) где-л. оказались стеснены
3) как-нибудь, тем или иным образом, так или иначе, некоторым образом, приблизительно, в общемοὕτω πη τάδε γ΄ ἐστί Hom. — так, в общем, дело и обстоит;
τῇδε πη Plat. — таким, примерно, способом;οὐδέ τί πη δύναμαι Hom. — я никак больше не могу4) πῂ μέν …πῂ δέ Xen., Plut. отчасти …отчасти, с одной стороны …с другой стороныII.πῇπῇ, πῆдор. πᾷ и πᾶ, ион. κῇ и κῆ [ποῦ] adv. interr. et relat.1) куда(πῆ ἔβη Ἀνδρομάχη; Hom.)
πᾷ βῶ, πᾷ στῶ, πᾷ κέλσω ; Eur. — куда мне идти, куда стать, куда пристать?2) гдеπᾶ, πᾶ κεῖται ὅ Αἴας ; Soph. — где, где лежит Эант?;
κῆ γῆς ; Her. — где на земле, т.е. в какой стране?3) как, каким образом, в каком видеπῆ σοι δοκεῖ περὴ αὐτοῦ ; Plat. — что ты думаешь об этом?;
πυθέσθαι, πῇ ἕκαστα τούτων γίγνεται Xen. — разузнать, как поступать в отдельных случаях4) к чему, зачем(πῆ δ΄ ἐθέλεις ἰέναι; Hom.)
πῆ ἐπὴ νῆας ἔρχεαι ; Hom. — к чему ты бредешь к кораблям? -
18 πη...
I.πή...πῄ, πήдор. πᾴ и πά, ион. κῄ и κή энкл. частица1) куда-нибудьἦ πή με προτέρω πολίων ἄξεις ; Hom. — или ты уведешь меня еще в какой-л. город?;
οὐτ΄ ἐπὴ ἔργα οὔτε πῂ ἄλλῃ Hom. — ни к своим делам, ни куда-л. еще2) где-нибудьεἴ πῃ πιέζοιντο Thuc. — если бы (коркиряне) где-л. оказались стеснены
3) как-нибудь, тем или иным образом, так или иначе, некоторым образом, приблизительно, в общемοὕτω πη τάδε γ΄ ἐστί Hom. — так, в общем, дело и обстоит;
τῇδε πη Plat. — таким, примерно, способом;οὐδέ τί πη δύναμαι Hom. — я никак больше не могу4) πῂ μέν …πῂ δέ Xen., Plut. отчасти …отчасти, с одной стороны …с другой стороныII.πῆ...πῇ, πῆдор. πᾷ и πᾶ, ион. κῇ и κῆ [ποῦ] adv. interr. et relat.1) куда(πῆ ἔβη Ἀνδρομάχη; Hom.)
πᾷ βῶ, πᾷ στῶ, πᾷ κέλσω ; Eur. — куда мне идти, куда стать, куда пристать?2) гдеπᾶ, πᾶ κεῖται ὅ Αἴας ; Soph. — где, где лежит Эант?;
κῆ γῆς ; Her. — где на земле, т.е. в какой стране?3) как, каким образом, в каком видеπῆ σοι δοκεῖ περὴ αὐτοῦ ; Plat. — что ты думаешь об этом?;
πυθέσθαι, πῇ ἕκαστα τούτων γίγνεται Xen. — разузнать, как поступать в отдельных случаях4) к чему, зачем(πῆ δ΄ ἐθέλεις ἰέναι; Hom.)
πῆ ἐπὴ νῆας ἔρχεαι ; Hom. — к чему ты бредешь к кораблям? -
19 Andrŏmăcha
Andrŏmăcha, ae, (Andrŏmăchē, ēs), f. Andromaque (épouse d'Hector). - [gr]gr. Ἀνδρομάχη, ης. - voir hors site Andromaque. -
20 Ανδρομάχαν
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ἀνδρομάχη — fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀνδρομάχῃ — Ἀνδρομάχη fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ανδρομάχη — I Μυθολογικό πρόσωπο. Ηρωίδα της Τροίας, κόρη του Ηετίωνα, βασιλιά της Θήβης (Μυσίας) και σύζυγος του Έκτορα. Στην Ιλιάδα περιγράφεται ως πιστή και τρυφερή σύζυγος. Ονομαστή είναι η σκηνή του αποχαιρετισμού μεταξύ Έκτορα και Α. και ο θρήνος της… … Dictionary of Greek
ἀνδρομάχη — ἀνδρομάχος fighting with men fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ἀνδρομάχῃ — ἀνδρομάχος fighting with men fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀνδρομάχην — Ἀνδρομάχη fem acc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἀνδρομάχης — Ἀνδρομάχη fem gen sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Андромаха — (Andromache, Ανδρομάχη ). Дочь царя Этиона и жена Гектора, от которого она имела сына Скамандрия, или Астианакса. Она отличалась любовью и верностью своему супругу. После взятия Трои она досталась в добычу Неоптолему, сыну Ахиллеса, и он увез ее… … Энциклопедия мифологии
Ἀνδρομάχα — Ἀνδρομάχᾱ , Ἀνδρομάχη fem nom/voc/acc dual Ἀνδρομάχᾱ , Ἀνδρομάχη fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
List of Greek mythological figures — A listing of Greek mythological beings. Many of the gods and goddesses had Roman and Etruscan equivalents. See also family tree of the Greek gods and the list of Greek mythological creatures. For a list of the deities of many cultures (including… … Wikipedia
Andromache — In Greek mythology, Andromache (Ancient Greek: polytonic|Ἀνδρομάχη) was the wife of Hector and daughter of Eetion, and sister to Podes. She was born and raised in the city of Cilician Thebe, over which her father ruled. The name means battle of a … Wikipedia
