-
1 zryj
ć, \zryjty сов. изрыть -
2 żreć
глаг.• есть• жрать• кушать• наесться• поглощать• пожирать• покормиться• съедать• съесть* * *żryj, żarł несов. 1. жрать;2. перен. точить, грызть, съедать+1. pożerać 2. zżerać
* * *żryj, żarł несов.1) жрать2) перен. точи́ть, грызть, съеда́тьSyn: -
3 nadeżreć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nadeżreć
-
4 nażreć się
pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nażreć się
-
5 przeżerać
impf ⇒ przeżreć* * *-a, przeżreć; perf; vt( o kwasie) to eat away* * *ipf.1. (= niszczyć) eat (into/through), consume; rdza przeżarła rury rust has eaten through the pipes; rak przeżarł mu płuca cancer has consumed his lungs.2. pot. (= przejadać) ( pieniądze) spend on food.ipf.przeżreć się pf.1. uj. pot. (= przejadać się) pig out, overeat.2. (= penetrować) eat (do l. w głąb czegoś into sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeżerać
-
6 wyżreć
* * *pf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyżreć
-
7 zryć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zryć
-
8 żreć
(-ę, -esz); imp -yj; vt1) ( o zwierzęciu) to eat2) (pot) ( o człowieku) to gobble, ( o rdzy) to eat into* * *ipf.1. ( o zwierzętach) (= jeść) eat, feed.2. ( o człowieku) (= pożerać) gobble, wolf down.4. (o uczuciach, doznaniach) consume, eat into; żarła ją tęsknota she was being consumed by longing, longing was eating into her.ipf.pot. (= kłócić się) lead a cat-and-dog life ( z kimś with sb), bicker l. haggle constantly ( z kimś o coś with sb over sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > żreć
-
9 żreć
См. также в других словарях:
zryć — dk Xa, zryję, zryjesz, zryj, zrył, zryty «ryjąc porobić w ziemi zagłębienia, rowy; rozgrzebać, rozorać» Krety zryły ogródek. Czołgi zryły pola. Teren zryty okopami. Droga zryta przez ciągniki … Słownik języka polskiego
żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… … Słownik języka polskiego
żreć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, żrę, żre, żryj, żarł, żarli, żarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o, zwierzętach: jeść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies żre mięso. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
