-
1 zryj
ć, \zryjty сов. изрыть -
2 żreć
глаг.• есть• жрать• кушать• наесться• поглощать• пожирать• покормиться• съедать• съесть* * *żryj, żarł несов. 1. жрать;2. перен. точить, грызть, съедать+1. pożerać 2. zżerać
* * *żryj, żarł несов.1) жрать2) перен. точи́ть, грызть, съеда́тьSyn:
См. также в других словарях:
zryć — dk Xa, zryję, zryjesz, zryj, zrył, zryty «ryjąc porobić w ziemi zagłębienia, rowy; rozgrzebać, rozorać» Krety zryły ogródek. Czołgi zryły pola. Teren zryty okopami. Droga zryta przez ciągniki … Słownik języka polskiego
żreć — ndk XI, żrę, żresz, żryj, żarł, żarty 1. «o zwierzętach: jeść; pospolicie także o człowieku: jeść coś chciwie, łapczywie; pożerać» Konie żarły owies. Żarł łapczywie czekoladę. 2. «trawić, niszczyć, przepalać, przeżerać coś» Rdza żre karoserie.… … Słownik języka polskiego
żreć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vb, żrę, żre, żryj, żarł, żarli, żarty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o, zwierzętach: jeść : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies żre mięso. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
