-
1 горестный
-
2 жалкий
прил.• biedny• kiepski• lichy• marny• nieszczęsny• nieszczęśliwy• nikczemny• niski• niskogatunkowy• nędzny• podły• przykry• skąpy• smutny• słaby• ubogi• wstrętny• wągrowaty• wątły• zły• żałosny* * *dziadowski, mizerny, lichy, marny, nędzny, żałosny -
3 печальный
прил.• bolesny• ciemny• fatalny• marny• mroczny• nieszczęśliwy• nikczemny• nędzny• pochmurny• ponury• posępny• przykry• płaczliwy• smutny• smętny• szary• słaby• tęskny• żałobny• żałosny* * *bolesny, hiobowy, markotny, smętny, smutny, tęskny, żałosny -
4 плачевный
прил.• płaczliwy• żałosny* * *opłakany, żałosny -
5 бедный
прил.• bezużyteczny• biedny• jałowy• kiepski• lichy• marny• nieszczęsny• nieszczęśliwy• nikczemny• niskogatunkowy• nędzny• podły• skąpy• słaby• ubogi• zły• żałosny* * *biedny, nędzny, niebogaty, ubogi -
6 грустный
прил.• bolesny• elegijny• fatalny• markotny• melancholiczny• melancholijny• mroczny• nędzny• ponury• posępny• przykry• płaczliwy• smutny• smętny• żałobny• żałosny* * *markotny, smętny, smutny, tęskny -
7 жалобный
прил.• bolesny• nędzny• ponury• płaczliwy• skargowy• smutny• smętny• łzawy• żałobny• żałosny* * * -
8 мрачный
прил.• chmurny• ciemnowłosy• ciemny• groźny• markotny• mroczny• mętny• niejasny• niesamowity• nędzny• pochmurny• pogrzebowy• ponury• posępny• smutny• smętny• srogi• szary• wisielczy• zgryźliwy• żałobny• żałosny* * *chmurny перен., mroczny, posępny, pochmurny, ponury, wisielczy, zasępiony -
9 несчастный
прил.• biedny• fatalny• feralny• lichy• marny• niefortunny• nieszczęsny• nieszczęśliwy• nikczemny• nędzny• pechowy• ponury• posępny• smutny• żałosny* * *nieszczęśliwy, nieszczęśnik, nieszczęsny книжн. -
10 неясный
прил.• bałamutny• bezkształtny• ciemny• mglisty• mroczny• mętny• niejasny• nieprzezroczysty• niewyrazisty• niewyraźny• ogólnikowy• ponury• zawiły• żałosny* * *bałamutny, niejasny, niewyraźny -
11 скорбный
-
12 тоскливый
-
13 траурный
-
14 убогий
прил.• biedny• ciasny• kiepski• lichy• marny• nieszczęśliwy• nikczemny• niskogatunkowy• nędzny• skąpy• ubogi• zły• żałosny* * *nędzny, ubogi -
15 досадный
прил.• dokuczliwy• natrętny• nieprzyjemny• nieznośny• przykry• żałosny -
16 заунывный
прил.• jękliwy• melancholiczny• melancholijny• ponury• smutny• smętny• żałobny• żałosny -
17 прискорбный
прил.• bolesny• fatalny• nędzny• ponury• posępny• przykry• płaczliwy• smutny• smętny• żałobny• żałosny
См. также в других словарях:
żałosny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, żałosnyośni, żałosnyośniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przepełniony żalem, żałością; wyrażający żal; bardzo smutny, tęskny : {{/stl 7}}{{stl 10}}żałosny jęk, płacz, śpiew.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żałosny — żałosnyośni, żałosnyośniejszy 1. «wyrażający żal, smutek; pełen żalu, smutny» Żałosne spojrzenie. Żałosny płacz. Żałosny wyraz oczu. Wydawać żałosne jęki. 2. «wzbudzający litość, godzien politowania; bardzo lichy, opłakany, nędzny» Być, znajdować … Słownik języka polskiego
jęk — m III, D. u, N. jękkiem; lm M. i 1. «głos żałosny wydawany pod wpływem bólu, cierpienia» Bolesny, cichy, rozdzierający, rozpaczliwy, żałosny jęk. Jęki konających, rannych. Jęk rozpaczy. Tłumić, wydawać jęki. Paść z jękiem. Jęk wyrywa się komuś z… … Słownik języka polskiego
Юрковский — (Иван Jurkowski) польский поэт, живший в первой половине XVII в. Биография его неизвестна. Его Tragedya о polskim Scilurusie первое драматическое польское произведение; оно изображает недостатки современных ему нравов. Кроме того, Ю. напечатал:… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
godny — Pożałowania, ubolewania godny a) «przykry, niezręczny, będący wynikiem nieporozumienia»: Wtedy to zaszedł ten godny pożałowania incydent, który nas wszystkich napełnił smutkiem i wstydem. B. Schulz, Sanatorium. b) «dyskredytujący kogoś lub coś;… … Słownik frazeologiczny
bolesny — bolesnyeśniejszy 1. «sprawiający ból; bolący» Bolesna kolka, rana. Bolesne miejsce. ∆ med. Dusznica bolesna «choroba powstająca w wyniku zmian w naczyniach wieńcowych i niedokrwienia mięśnia serca, której głównym objawem są napadowe bóle serca,… … Słownik języka polskiego
jeremiada — ż IV, CMs. jeremiadaadzie; lm D. jeremiadaad książk. «skarga, lament, biadanie, narzekanie; utwór literacki lub mowa utrzymana w tonie biblijnych proroctw Jeremiasza; śpiew żałosny» Wygłaszać, zawodzić jeremiady … Słownik języka polskiego
jękliwy — «brzmiący jak jęk, podobny do jęku; płaczliwy, żałosny» Jękliwy głos. Jękliwa pieśń. Jękliwe zawodzenie … Słownik języka polskiego
koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… … Słownik języka polskiego
lamentacyjny — «płaczliwy, żałosny, skarżący się, wyrzekający» Lamentacyjny ton … Słownik języka polskiego
marny — marnyni, marnyniejszy 1. «nie mający wymaganej, istotnej wartości, mało wart; lichy, nędzny» Marna gospodarka, gospodyni. Marna pensja, płaca. Marne sto, dwieście itp. złotych. Marny grosz. Marny los. Marne życie, zdrowie, jedzenie. Marny… … Słownik języka polskiego