Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

źrenice

См. также в других словарях:

  • źrenica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otwór w tęczówce oka, regulujący dopływ promieni świetlnych do wnętrza oka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozszerzone, zwężone źrenice. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zmącić — 1. Zmącona świadomość, pamięć «świadomość, pamięć niecałkowicie sprawna»: Bardzo długo zaglądałem w głąb ciemnej i zmąconej pamięci. Byłem znowu małym chłopcem, siedziałem w biednej wiejskiej klasie, w ławkach pokaleczonych kozikami, poplamionych …   Słownik frazeologiczny

  • zmącać — 1. Zmącona świadomość, pamięć «świadomość, pamięć niecałkowicie sprawna»: Bardzo długo zaglądałem w głąb ciemnej i zmąconej pamięci. Byłem znowu małym chłopcem, siedziałem w biednej wiejskiej klasie, w ławkach pokaleczonych kozikami, poplamionych …   Słownik frazeologiczny

  • zmącić się — Czyjeś oczy, źrenice zmąciły się; czyjś wzrok zmącił się «czyjeś oczy, źrenice, czyjś wzrok straciły blask, zaszły mgłą, łzami»: – Pewnie doradził ci święte macierzyństwo – odezwałam się. Potaknęła. – Po czym zagroził ogniem piekielnym. Znowu… …   Słownik frazeologiczny

  • zmącać się — Czyjeś oczy, źrenice zmąciły się; czyjś wzrok zmącił się «czyjeś oczy, źrenice, czyjś wzrok straciły blask, zaszły mgłą, łzami»: – Pewnie doradził ci święte macierzyństwo – odezwałam się. Potaknęła. – Po czym zagroził ogniem piekielnym. Znowu… …   Słownik frazeologiczny

  • źrenica — Czyjeś źrenice zmąciły się zob. zmącić się. Pilnować, strzec kogoś, czegoś jak źrenicy oka zob. oko 46. Zmącone źrenice zob. zmącić 2 …   Słownik frazeologiczny

  • przygasnąć — dk Vc, przygasnąćnę, przygasnąćgaśniesz, przygasnąćgaśnij, przygasnąćgasł (przygasnąćnął), przygasnąćsła, przygasnąćgaśli, przygasnąćsły, przygasnąćsłszy (przygasnąćnąwszy) przygasać ndk I, przygasnąćam, przygasnąćasz, przygasnąćają, przygasnąćaj …   Słownik języka polskiego

  • wilgotnieć — ndk III, wilgotniećeje, wilgotniećniał «stawać się wilgotnym, nasiąkać wilgocią» Sól, tytoń łatwo wilgotnieje. Towar wilgotnieje w piwnicy. Włosy wilgotniały od potu. ◊ Oczy, źrenice komuś wilgotnieją «oczy, źrenice zachodzą komuś łzami» …   Słownik języka polskiego

  • zmącić — dk VIa, zmącićcę, zmącićcisz, zmąć, zmącićcił, zmącićcony rzad. zmącać ndk I, zmącićam, zmącićasz, zmącićają, zmącićaj, zmącićał, zmącićany 1. «uczynić (płyn) mętnym, nie przezroczystym; zburzyć, zbełtać, skłócić» Zmącić lekarstwo w butelce.… …   Słownik języka polskiego

  • źrenica — ż II, DCMs. źrenicacy; lm D. źrenicaic 1. «okrągły lub owalny otwór w tęczówce oka, który przez odruchowe zwężanie się i rozszerzanie reguluje dopływ światła do wnętrza oka» Pod wpływem atropiny źrenice się rozszerzają. ◊ Pilnować, strzec kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • Польский язык — Самоназвание: język polski, polszczyzna Страны: Польша, США …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»