Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Ŭtĭca

  • 1 Utica

    Ŭtĭca, ae, f., a very old town in Africa Propria, north of Carthage, where the younger Cato killed himself, now Boushater, Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 24; Liv. 25, 31; 28, 4; id. Epit. 114; Caes. B. C. 1, 31; 2, 36; Cic. Scaur. 2, 45; id. Att. 12, 2, 1; Vell. 1, 2, 6; Hor. Ep. 1, 20, 13.—Hence, Ŭtĭcensis, e, adj., of or belonging to Utica:

    ager,

    Liv. 27, 5:

    conventus, Auct. B. Afr. 68, 4: ptisana,

    Plin. 18, 7, 15, § 75; Cato ap. Plin. 7, 30, 31, § 113.— Plur. subst.: Ŭtĭcenses, ĭum, m., the inhabitants of Utica, Caes. B. C. 2, 36; Auct. B. Afr. 87, 2 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Utica

  • 2 Utica

    Utica, ae, f., Stadt in Africa propria, nördlich von Karthago, Kolonie der Tyrier, Vell. 1, 2, 3. Iustin. 18, 4, 2; vgl. Sil. 3, 441: bekannt durch die tapfere Gegenwehr seiner Bewohner im zweiten pun. Kriege, Cic. pro Scaur. 45. Liv. 29, 35, 11 sq.: später Hauptwaffenplatz u. letzter Zufluchtsort der republik. Partei gegen Cäsar, Caes. b.c. 1, 31 u. 2, 36: wo sich der jüngere M. Porcius Kato selbst entleibte, Augustin. de civ. dei 1, 23, der daher Uticensis genannt wird, Plin. 7, 62. – Dav. Uticēnsis, e, uticensisch, aus od. von od. zu Utika, ager, Liv.: litus, Augustin.: conventus, Auct. b. Afr.: Cato, Plin. (s. vorher). – Plur. subst., Uticēnsēs, ium, m., die Einw. von Utika, die Uticenser, Caes. u. Auct. b. Afr.

    lateinisch-deutsches > Utica

  • 3 Utica

    Utica, ae, f., Stadt in Africa propria, nördlich von Karthago, Kolonie der Tyrier, Vell. 1, 2, 3. Iustin. 18, 4, 2; vgl. Sil. 3, 441: bekannt durch die tapfere Gegenwehr seiner Bewohner im zweiten pun. Kriege, Cic. pro Scaur. 45. Liv. 29, 35, 11 sq.: später Hauptwaffenplatz u. letzter Zufluchtsort der republik. Partei gegen Cäsar, Caes. b.c. 1, 31 u. 2, 36: wo sich der jüngere M. Porcius Kato selbst entleibte, Augustin. de civ. dei 1, 23, der daher Uticensis genannt wird, Plin. 7, 62. – Dav. Uticēnsis, e, uticensisch, aus od. von od. zu Utika, ager, Liv.: litus, Augustin.: conventus, Auct. b. Afr.: Cato, Plin. (s. vorher). – Plur. subst., Uticēnsēs, ium, m., die Einw. von Utika, die Uticenser, Caes. u. Auct. b. Afr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Utica

  • 4 utica

    Utica; (town in Africa west of Carthage)

    Latin-English dictionary > utica

  • 5 Utica

    ae f.
    Утика, старая тирская колония на африканском побережье Средиземного моря, к сев.-зап. от Карфагена C, L etc.

    Латинско-русский словарь > Utica

  • 6 Utica

    s f sg 1
    Utique (TN)

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > Utica

  • 7 Uticenses

    Ŭtĭca, ae, f., a very old town in Africa Propria, north of Carthage, where the younger Cato killed himself, now Boushater, Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 24; Liv. 25, 31; 28, 4; id. Epit. 114; Caes. B. C. 1, 31; 2, 36; Cic. Scaur. 2, 45; id. Att. 12, 2, 1; Vell. 1, 2, 6; Hor. Ep. 1, 20, 13.—Hence, Ŭtĭcensis, e, adj., of or belonging to Utica:

    ager,

    Liv. 27, 5:

    conventus, Auct. B. Afr. 68, 4: ptisana,

    Plin. 18, 7, 15, § 75; Cato ap. Plin. 7, 30, 31, § 113.— Plur. subst.: Ŭtĭcenses, ĭum, m., the inhabitants of Utica, Caes. B. C. 2, 36; Auct. B. Afr. 87, 2 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Uticenses

  • 8 Uticensis

    Ŭtĭca, ae, f., a very old town in Africa Propria, north of Carthage, where the younger Cato killed himself, now Boushater, Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 24; Liv. 25, 31; 28, 4; id. Epit. 114; Caes. B. C. 1, 31; 2, 36; Cic. Scaur. 2, 45; id. Att. 12, 2, 1; Vell. 1, 2, 6; Hor. Ep. 1, 20, 13.—Hence, Ŭtĭcensis, e, adj., of or belonging to Utica:

    ager,

    Liv. 27, 5:

    conventus, Auct. B. Afr. 68, 4: ptisana,

    Plin. 18, 7, 15, § 75; Cato ap. Plin. 7, 30, 31, § 113.— Plur. subst.: Ŭtĭcenses, ĭum, m., the inhabitants of Utica, Caes. B. C. 2, 36; Auct. B. Afr. 87, 2 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Uticensis

  • 9 Uticensis

    I Uticēnsis, e [ Utica ]
    утический (M. Porcius Cato PM; litus Aug)
    II Uticēnsis, is m.

    Латинско-русский словарь > Uticensis

  • 10 comperio

    com-perio, perī, pertum, īre (vgl. peritus, periculum u. reperio, experior), einer Sache od. Person von allen Seiten beikommen, a) einer Sache = etwas durch Sehen, Hören, Erkundigen usw. genau inne werden, deutlich ersehen, etwas genau, sicher erfahren, in Erfahrung bringen, von etwas sichere Nachricht erhalten (Ggstz. audire, bloß hören), bei Ang. von wem? oder woraus? m. ab oder ex u. Abl.; bei Ang. durch wen? m. per u. Akk., od. m. bl. Abl., α) m. Acc.: hoc, id, Nep.: haec omnia, Cic.: facinus, Caes.: indicia mortis comperisse manifesto et manu tenere, Cic.: haec certis nuntiis, certis auctoribus comperisse, Cic.: nihil testibus, nihil tabulis, nihil gravi aliquo argumento comperisse, Cic.: rem gestam c. ab alqo, Nep.: quod ex multis audivi et comperi, Cic.: huic ille quid ex litteris comperisset aperit, Nep. – im Pass., im Abl. absol., hāc re compertā manifestoque deprehensā, Cic.: u. hoc mulierum errore comperto, Curt. – u. sonst im Partic. Perf., deutsch oft = gewiß, zuverlässig, exponam vobis Oppianici facinus manifesto compertum atque deprehensum, Cic.: levem auditionem pro re comperta habere, Caes.: non ego haec incertis iactata rumoribus affero, sed comperta et explorata, Liv.: ea quoque, quae vulgata sermonibus de cultu ac desidia imperatoris, comperta oculis referrent Romam, Liv. – u. alqd compertum habere, zB. cum ea dicimus quae comperta habemus, quae vidimus, Cic.: id. se ab ipsis per eorum nuntios compertum habere, Caes. – u. alqd alci compertum est, parum compertum est, zB. quae postquam Metello comperta sunt, Sall.: nobis ea res pro magnitudine rerum parum comperta est, Sall.: quae praesentis Deae numine saepe comperta nobis maioribusque nostris referebantur, Liv. – u. neutr. subst., compertum narrare, Sall.: comperta narrare, Curt.: comperta nuntiare, Tac.: res enim indicat nihil ipsos habuisse comperti, nihil cogniti, Cic.: pro comperto polliceri m. folg. Akk. u. Infin., Suet.: u. pro comperto est m. folg. Akk. u. Infin., Curt. – m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., a quo cum quaereret Pyrrhus, qualem Romam comperisset (gefunden hätte), Eutr. 2, 12: omnia falsa atque insidiose ficta comperta sunt, Cic. Mil. 67. – β) m. Acc. u. Infin. od. m. bl. Infin., quae ego cuncta esse fluxa in mea re crepera comperi, Acc. fr.: posteaquam comperit eum posse vivere, Cic.: ubi certis auctoribus comperit minus V et XX milibus longe ab Utica eius copias abesse, Caes.: ex captivo comperit Correum milia sex peditum delegisse, Caes.: postquam per Ubios exploratores comperit Suebos sese in silvas recepisse, Caes.: hanc gentem Clusium Romamque inde venisse comperio, Liv. – Pass., compertum est, zB. tum demum periculo atque negotiis compertum est in bello plurimum ingenium posse, Sall.: mox compertum a transfugis nongentos Romanorum pugnā in posterum extractā confectos, Tac.: Didymo accidisse compertum est, ut etc., Quint. – u. compertum habeo, zB. compertum ego habeo verba virtutem non addere, Sall.: certis indiciis compertum se habere nocte totā coetus in urbe factos esse, Liv. – u. Abl. absol. comperto, nachdem man genau erfahren, satis comperto Eordaeam petituros Romanos, Liv.: comperto Plautum et Sullam maxime timeri, Tac. – γ) m. folg. indir. Fragesatz, id misericordiāne hospitis an pactione aut casu ita evenerit, parum comperimus, Sall.: an ab ipso id genus exercitationis sit inventum, parum comperi, Quint. – u. compertum habere, zB. interrogatus a rege auditune an oculis comperta haberet, quae diceret, Liv.: quae se absente acta essent, se quoque famā comperta habere, Liv. – u. Abl. absol. conperto, nachdem man genau erfahren, nondum conperto, quam regionem hostes petissent, Liv. 31, 39, 4: nondum conperto, quam in regionem venisset, Liv. 33, 5, 4. – δ) m. bl. Ang. in betreff wessen? (worüber?) durch de mit Abl., de amore hoc, Ter.: de scelere filii, Nep.: de rebus Vagae actis, Sall.: nihil de hoc comperi, nihil suspicatus sum, nihil audivi, Cic. – ε) ganz absol., mit aus dem Zshg. zu ergänzender Ang. was?, zB. qui comperisti? Cic.: atqui certo comperi, Ter.: ubi comperi ex iis, qui fuere ei conscii, Ter.: ut postea ex captivis comperit, Caes. – u. im Pass., si compertum est, wenn die Sache ergründet ist, Caes. b. G. 6, 19, 3: desinant ultra opinari mihique, qui compertum habeo, credant, Caes. bei Suet. Caes. 66. – b) einer Pers., nur im Partic. compertus, α) = überführt, mit Genet. (wessen?) (vgl. Fabri Liv. 22, 57, 2. Nipperd. u. Otto Tac. ann. 1, 3. Benecke Iustin. 11, 11, 5), incesti, Varr. fr. bei Prisc. 8, 18 (Varr. fr. p. 337 B.): sacrilegii, Liv.: stupri, Liv. u. Iustin.: nullius probri, Liv.: nullius flagitii, Tac.: noxae, Apul. met. 10, 8. – m. in (bei) u. Abl., uxor in stupro generi comperta, Suet. Tib. 35, 1. – mit Nom. u. Infin., compertus publicam pecuniam avertisse, Tac. hist. 1, 53. – β) = fleischlich erkannt, Bersaben quandam stupro compertam habuit, Sulp. Sev. chron. 1, 38, 1. / Perf. comperii, Diom. 372, 6: comperui, Gloss. IV, 320, 3.

    lateinisch-deutsches > comperio

  • 11 procul

    procul, Adv. ( aus proculus, einer Ableitung von pro), I) in die Ferne, aus der Ferne u. in der Ferne, fern, weit, von weitem, weit weg, non procul, sed hic, Cic.: haud procul inde, Liv.: procul inde, Mela: procul tela conicere, Caes.: procul attendere, Cic.: procul este, entfernt euch, Verg.: serta procul iacebant, u. procul ramis dependet galea, in einiger Entfernung, Verg.: procul exstructa canistra, in einiger Entfernung, Hor.: auch m. ab u. Abl., procul ab domo, Liv.: procul a castris, Caes.: procul a conspectu, Cic.: patriā procul, Enn. fr.: procul mari, Liv.: procul amne, Curt.: procul urbe, Curt.: haud procul Uticā, Liv.: haud procul muris, Curt.: haud procul Romanis praesidiis, Liv.: procul coetu hominum, Liv. – II) übtr., gleichs. weit weg, weit ab von etw., fern, weit von usw., A) im allg.: homines procul errant, irren sehr, Sall.: quorum causas procul habeo, wozu der Anlaß mir fern liegt, Tac.: istud quidem procul abest, das ist zwar keineswegs der Fall (daran ist zwar kein Gedanke), Curt. – m. Abl., procul dubio, ohne Zweifel, Liv.: dubio procul, Gell.: procul periculo, Liv.: procul ambitione, Hor.: procul ambitione et foro, Liv.: procul vero est, liegt fern von der Wahrheit, Colum.: procul voluptatibus habiti, da sie V. entbehren mußten, Tac.: iamque haud procul seditione res erat, Liv.: animus tanto facinore procul abhorrens, von einer solchen Untat weit entfernt, Curt. – m. ab u. Abl., quis tam procul a litteris, quin sic incipiat, Quint. 7, 1, 46. – haud procul est mit folg. quin u. Konj., es ist (war) nahe daran, daß usw., Liv. 1, 5, 6 u. 5, 12, 7: ebenso haud (nec) procul abest m. folg. quin u. Konj., Liv. 5, 4, 14; 9, 2, 3; 25, 1, 10. – B) insbes.: a) v. Werte, aes procul a Corinthio, ist weit schlechter als usw., Plin. 34, 8. – b) v. der Zeit, durabisne procul? lange, Stat. Theb. 12, 810. – m. Abl., haud procul occasu solis, nicht lange vor U. der S., Liv. 37, 21, 2.

    lateinisch-deutsches > procul

  • 12 Uticensis

    Uticēnsis, e, s. Utica.

    lateinisch-deutsches > Uticensis

  • 13 Uzalum

    Uzalum, ī, n., eine Stadt in Afrika, in Zeugitana, etwas westl. von Utica, röm. Kolonie, Augustin. de civ. dei 22, 8, 22. p. 577, 31 D.2Dav.: A) Uzalitānus, a, um, uzalitanisch, oppidum, die Stadt Uzalum, Plin. 5, 29. – B) Uzalēnsis, e, uzalensisch, aus od. zu Uzalum, episcopus, Augustin. de civ. dei 22, 8, 3. p. 569, 5 D.2

    lateinisch-deutsches > Uzalum

  • 14 comperio

    com-perio, perī, pertum, īre (vgl. peritus, periculum u. reperio, experior), einer Sache od. Person von allen Seiten beikommen, a) einer Sache = etwas durch Sehen, Hören, Erkundigen usw. genau inne werden, deutlich ersehen, etwas genau, sicher erfahren, in Erfahrung bringen, von etwas sichere Nachricht erhalten (Ggstz. audire, bloß hören), bei Ang. von wem? oder woraus? m. ab oder ex u. Abl.; bei Ang. durch wen? m. per u. Akk., od. m. bl. Abl., α) m. Acc.: hoc, id, Nep.: haec omnia, Cic.: facinus, Caes.: indicia mortis comperisse manifesto et manu tenere, Cic.: haec certis nuntiis, certis auctoribus comperisse, Cic.: nihil testibus, nihil tabulis, nihil gravi aliquo argumento comperisse, Cic.: rem gestam c. ab alqo, Nep.: quod ex multis audivi et comperi, Cic.: huic ille quid ex litteris comperisset aperit, Nep. – im Pass., im Abl. absol., hāc re compertā manifestoque deprehensā, Cic.: u. hoc mulierum errore comperto, Curt. – u. sonst im Partic. Perf., deutsch oft = gewiß, zuverlässig, exponam vobis Oppianici facinus manifesto compertum atque deprehensum, Cic.: levem auditionem pro re comperta habere, Caes.: non ego haec incertis iactata rumoribus affero, sed comperta et explorata, Liv.: ea quoque, quae vulgata sermonibus de cultu ac desidia imperatoris, comperta oculis referrent Romam, Liv. – u. alqd compertum habere, zB. cum ea
    ————
    dicimus quae comperta habemus, quae vidimus, Cic.: id. se ab ipsis per eorum nuntios compertum habere, Caes. – u. alqd alci compertum est, parum compertum est, zB. quae postquam Metello comperta sunt, Sall.: nobis ea res pro magnitudine rerum parum comperta est, Sall.: quae praesentis Deae numine saepe comperta nobis maioribusque nostris referebantur, Liv. – u. neutr. subst., compertum narrare, Sall.: comperta narrare, Curt.: comperta nuntiare, Tac.: res enim indicat nihil ipsos habuisse comperti, nihil cogniti, Cic.: pro comperto polliceri m. folg. Akk. u. Infin., Suet.: u. pro comperto est m. folg. Akk. u. Infin., Curt. – m. dopp. Acc., im Passiv m. dopp. Nom., a quo cum quaereret Pyrrhus, qualem Romam comperisset (gefunden hätte), Eutr. 2, 12: omnia falsa atque insidiose ficta comperta sunt, Cic. Mil. 67. – β) m. Acc. u. Infin. od. m. bl. Infin., quae ego cuncta esse fluxa in mea re crepera comperi, Acc. fr.: posteaquam comperit eum posse vivere, Cic.: ubi certis auctoribus comperit minus V et XX milibus longe ab Utica eius copias abesse, Caes.: ex captivo comperit Correum milia sex peditum delegisse, Caes.: postquam per Ubios exploratores comperit Suebos sese in silvas recepisse, Caes.: hanc gentem Clusium Romamque inde venisse comperio, Liv. – Pass., compertum est, zB. tum demum periculo atque negotiis compertum est in bello plurimum ingenium posse, Sall.: mox compertum a
    ————
    transfugis nongentos Romanorum pugnā in posterum extractā confectos, Tac.: Didymo accidisse compertum est, ut etc., Quint. – u. compertum habeo, zB. compertum ego habeo verba virtutem non addere, Sall.: certis indiciis compertum se habere nocte totā coetus in urbe factos esse, Liv. – u. Abl. absol. comperto, nachdem man genau erfahren, satis comperto Eordaeam petituros Romanos, Liv.: comperto Plautum et Sullam maxime timeri, Tac. – γ) m. folg. indir. Fragesatz, id misericordiāne hospitis an pactione aut casu ita evenerit, parum comperimus, Sall.: an ab ipso id genus exercitationis sit inventum, parum comperi, Quint. – u. compertum habere, zB. interrogatus a rege auditune an oculis comperta haberet, quae diceret, Liv.: quae se absente acta essent, se quoque famā comperta habere, Liv. – u. Abl. absol. conperto, nachdem man genau erfahren, nondum conperto, quam regionem hostes petissent, Liv. 31, 39, 4: nondum conperto, quam in regionem venisset, Liv. 33, 5, 4. – δ) m. bl. Ang. in betreff wessen? (worüber?) durch de mit Abl., de amore hoc, Ter.: de scelere filii, Nep.: de rebus Vagae actis, Sall.: nihil de hoc comperi, nihil suspicatus sum, nihil audivi, Cic. – ε) ganz absol., mit aus dem Zshg. zu ergänzender Ang. was?, zB. qui comperisti? Cic.: atqui certo comperi, Ter.: ubi comperi ex iis, qui fuere ei conscii, Ter.: ut postea ex captivis comperit, Caes. – u. im Pass., si
    ————
    compertum est, wenn die Sache ergründet ist, Caes. b. G. 6, 19, 3: desinant ultra opinari mihique, qui compertum habeo, credant, Caes. bei Suet. Caes. 66. – b) einer Pers., nur im Partic. compertus, α) = überführt, mit Genet. (wessen?) (vgl. Fabri Liv. 22, 57, 2. Nipperd. u. Otto Tac. ann. 1, 3. Benecke Iustin. 11, 11, 5), incesti, Varr. fr. bei Prisc. 8, 18 (Varr. fr. p. 337 B.): sacrilegii, Liv.: stupri, Liv. u. Iustin.: nullius probri, Liv.: nullius flagitii, Tac.: noxae, Apul. met. 10, 8. – m. in (bei) u. Abl., uxor in stupro generi comperta, Suet. Tib. 35, 1. – mit Nom. u. Infin., compertus publicam pecuniam avertisse, Tac. hist. 1, 53. – β) = fleischlich erkannt, Bersaben quandam stupro compertam habuit, Sulp. Sev. chron. 1, 38, 1. Perf. comperii, Diom. 372, 6: comperui, Gloss. IV, 320, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > comperio

  • 15 procul

    procul, Adv. ( aus proculus, einer Ableitung von pro), I) in die Ferne, aus der Ferne u. in der Ferne, fern, weit, von weitem, weit weg, non procul, sed hic, Cic.: haud procul inde, Liv.: procul inde, Mela: procul tela conicere, Caes.: procul attendere, Cic.: procul este, entfernt euch, Verg.: serta procul iacebant, u. procul ramis dependet galea, in einiger Entfernung, Verg.: procul exstructa canistra, in einiger Entfernung, Hor.: auch m. ab u. Abl., procul ab domo, Liv.: procul a castris, Caes.: procul a conspectu, Cic.: patriā procul, Enn. fr.: procul mari, Liv.: procul amne, Curt.: procul urbe, Curt.: haud procul Uticā, Liv.: haud procul muris, Curt.: haud procul Romanis praesidiis, Liv.: procul coetu hominum, Liv. – II) übtr., gleichs. weit weg, weit ab von etw., fern, weit von usw., A) im allg.: homines procul errant, irren sehr, Sall.: quorum causas procul habeo, wozu der Anlaß mir fern liegt, Tac.: istud quidem procul abest, das ist zwar keineswegs der Fall (daran ist zwar kein Gedanke), Curt. – m. Abl., procul dubio, ohne Zweifel, Liv.: dubio procul, Gell.: procul periculo, Liv.: procul ambitione, Hor.: procul ambitione et foro, Liv.: procul vero est, liegt fern von der Wahrheit, Colum.: procul voluptatibus habiti, da sie V. entbehren mußten, Tac.: iamque haud procul seditione res erat, Liv.: animus tanto facinore procul abhor-
    ————
    rens, von einer solchen Untat weit entfernt, Curt. – m. ab u. Abl., quis tam procul a litteris, quin sic incipiat, Quint. 7, 1, 46. – haud procul est mit folg. quin u. Konj., es ist (war) nahe daran, daß usw., Liv. 1, 5, 6 u. 5, 12, 7: ebenso haud (nec) procul abest m. folg. quin u. Konj., Liv. 5, 4, 14; 9, 2, 3; 25, 1, 10. – B) insbes.: a) v. Werte, aes procul a Corinthio, ist weit schlechter als usw., Plin. 34, 8. – b) v. der Zeit, durabisne procul? lange, Stat. Theb. 12, 810. – m. Abl., haud procul occasu solis, nicht lange vor U. der S., Liv. 37, 21, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > procul

  • 16 Uticensis

    Uticēnsis, e, s. Utica.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Uticensis

  • 17 Uzalum

    Uzalum, ī, n., eine Stadt in Afrika, in Zeugitana, etwas westl. von Utica, röm. Kolonie, Augustin. de civ. dei 22, 8, 22. p. 577, 31 D.2Dav.: A) Uzalitānus, a, um, uzalitanisch, oppidum, die Stadt Uzalum, Plin. 5, 29. – B) Uzalēnsis, e, uzalensisch, aus od. zu Uzalum, episcopus, Augustin. de civ. dei 22, 8, 3. p. 569, 5 D.2

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Uzalum

  • 18 longē

        longē adv. with comp. and sup.    [longus], a long way off, far, far off, at a distance: ab eo oppido non longe fanum est: longe absum: longe lateque conlucere, far and wide: longe gradi, take long steps, V.: Rhenum non longe a mari transire, Cs.: longius prodire, Cs.: fontes longius a praesidiis aberant, Cs.: a cultu provinciae longissime absunt, Cs.— Away, distant: tria milia passuum longe ab castris, Cs.: minus V et XX milibus longe ab Uticā, Cs.—Fig., far away, out of reach, of no avail: longe iis fraternum nomen populi R. afuturum, Cs.: Longe illi dea mater erit, V.: Quam tibi nunc longe regnum dotale Creüsae, O.— Long, for a long period: longe prospicere futuros casūs: stupet Dares, longeque recusat, V.: Varro vitam Naevi producit longius: longius anno remanere, Cs.: longissime respicere: haec dixi longius quam, etc., at greater length.—Widely, greatly, much, very much, by far: errat, T.: nobilissimus, Cs.: doctissimus, H.: longe plurimum ingenio valuisse videtur: quod longe secus est: dissimilis contentio: longe mihi alia mens est, S.: longissime diversa ratio est: longe omnīs multumque superare: Sed longe cunctis longeque potentior illa, O.: longe melior, V.: minor, L.
    * * *
    longius, longissime ADV
    far (off), distant, a long way; by far; for a long while, far (in future/past)

    Latin-English dictionary > longē

  • 19 Apollo

    Ăpollo, ĭnis (earlier Ăpello, like hemo for homo, Paul. ex Fest. p. 22 Müll.; gen. APOLONES, Inscr. Orell. 1433, like salutes, v. salus; dat. APOLLONI, Corp. Inscr. III. 567, APOLENEI, ib. I. 167, APOLONE, Inscr. Ritschl, Epigr. Suppl. 3, p. 3; abl. APOLONE; the gen. Apollōnis etc., is often found in MSS., as in Cic. Tusc. 1, 47, 114, and even Apollŏnis is found in Plaut. Men. 5, 2, 119; Neue, Formenl. I. p. 165), m., = Apollôn, Apollo, son of Jupiter and Latona, twinbrother of Diana, and god of the sun. On account of his omniscience, god of divination; on account of his lightnings (belê), god of archery (hence represented with quiver and dart), and of the pestilence caused by heat; but, since his priests were the first physicians, also god of the healing art; and since he communicated oracles in verse, god of poetry and music, presiding over the Muses, etc.; cf. Hor. C. S. 61 sq. In more ancient times, represented as a protecting deity, by a conical pillar in the streets and highways (Apollo Agyieus, v. Agyieus and Müll. Denkm. 2). In the class. period of the arts, represented with weapons, the cithara, a crown of laurel, etc., with hair commonly flowing down upon his neck, but sometimes collected together and fastened up (akersekomês), as a blooming youth (meirakion); cf.

    Müll. Archaeol. §§ 359 and 360. The laurel-tree was sacred to him,

    Phaedr. 3, 17, 3; Ov. F. 6, 91;

    hence, arbor Phoebi,

    the laurel-tree, id. ib. 3, 139; cf. arbor.—After the battle at Actium, Augustus there consecrated a temple to Apollo;

    hence, Apollo Actiacus,

    Ov. M. 13, 715, and Actius Phoebus, Prop. 5, 6, 67 (cf. Strabo, 10, 451, and v. Actium and Actius): [p. 139] Pythius Apollo, Naev. ap. Macr. S. 6, 5: crinitus Apollo, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89:

    dignos et Apolline crines,

    Ov. M. 3, 421:

    flavus Apollo,

    id. Am. 1, 15, 35:

    Apollinis nomen est Graecum, quem solem esse volunt,

    Cic. N. D. 2, 27, 68:

    Apollinem Delium,

    id. Verr. 1, 18, 48; Verg. A. 4, 162:

    Apollinem morbos depellere,

    Caes. B. G. 6, 17; Verg. E. 6, 73; Hor. C. 1, 7, 28:

    magnus Apollo,

    Verg. E. 3, 104:

    formosus,

    id. ib. 4, 53:

    pulcher,

    id. A. 3, 119:

    vates Apollo,

    Val. Fl. 4, 445:

    oraculum Apollinis,

    Cic. Am. 2, 7.—Hence,
    II.
    Esp.
    A.
    Apollinis urbs magna, a town in Upper Egypt, also called Apollonopolis, now the village Edju, Plin. 5, 9, 11, § 60; cf. Mann. Afr. I. 328.—
    B.
    Apollinis promontorium.
    a.
    In Zeugitana in Africa, a mile east of Utica, now Cape Gobeah or Farina (previously called promontorium pulchrum), Liv. 30, 24, 8; Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 23; cf. Mann. Afr. II. 293.—
    b.
    In Mauretania, Plin. 5, 2, 1, § 20.—
    C.
    Apollinis oppidum, a town in the eastern part of Ethiopia, Plin. 6, 30, 35, § 189.—
    D.
    Apollinis Phaestii portus, a harbor in the territory of Locri Ozolœ, Plin. 4, 3, 4, § 7.—
    E.
    Apollinis Libystini fanum, a place in Sicily, now Fano, Macr. S. 1, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > Apollo

  • 20 Bagrada

    Băgrăda, ae, m., = Bagradas, a river in Zeugitana, in Africa, near Utica, now Mejerdah, Caes. B. C. 2, 24; 2, 26; Liv. 30, 25, 4; Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 24; 8, 14, 14, § 36; Luc. 4, 588;

    its frequent overflow fertilized its banks,

    Sil. 6, 141 sqq.

    Lewis & Short latin dictionary > Bagrada

См. также в других словарях:

  • Utica — Utica, MO U.S. village in Missouri Population (2000): 274 Housing Units (2000): 120 Land area (2000): 0.881906 sq. miles (2.284126 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.881906 sq. miles (2.284126 sq …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Utica — may refer to:*Utica, Tunisia, a Phoenician colony, on the African coast, near Carthage*Útica, a Colombian village in Cundinamarca;In the United States *Utica, Indiana *Utica, Kansas *Utica, Kentucky *Utica, Michigan *Utica, Minnesota *Utica,… …   Wikipedia

  • Utica — heißen: Utica (Tunesien), eine antike Stadt im heutigen Tunesien Utica occitana, heute Uzès, Südfrankreich Utica (Titularbistum), ehemaliges katholisches Bistum in Afrika, heute Titularbistum Orte : Utica (Illinois), Vereinigten Staaten… …   Deutsch Wikipedia

  • Utica — • A titular see in Africa Proconsularis Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Utica     Utica     † …   Catholic encyclopedia

  • UTICA — UTICA, commercial and industrial center in the Mohawk Valley in central New York State; population (2002) 59,684, estimated Jewish population 1,100. Both the city and its Jewish population have declined from the 1970s; the decline of Jews has… …   Encyclopedia of Judaism

  • Utica — Utica,   1) [ juːtɪkə], Industriestadt im Bundesstaat New York, USA, am Mohawk River und am New York State Barge Canal, 68 600 Einwohner; die Metropolitan Area hat 316 600 Einwohner; im 1 …   Universal-Lexikon

  • Utĭca — Utĭca, 1) (a. Geogr.), Stadt in Zeugitana (Africa propria), am Meerbusen von Carthago; eine der ältesten Pflanzstädte der Phönicier in Afrika, gegründet um 1070 v. Chr., hatte eine sichere Rhede, nach Andern einen Hafen. Zu dem westlich davon… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Utica, IN — U.S. town in Indiana Population (2000): 591 Housing Units (2000): 279 Land area (2000): 0.434011 sq. miles (1.124083 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.434011 sq. miles (1.124083 sq. km) FIPS code …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Utica, KS — U.S. city in Kansas Population (2000): 223 Housing Units (2000): 104 Land area (2000): 0.239174 sq. miles (0.619458 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.239174 sq. miles (0.619458 sq. km) FIPS code …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Utica, MI — U.S. city in Michigan Population (2000): 4577 Housing Units (2000): 2005 Land area (2000): 1.775268 sq. miles (4.597923 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 1.775268 sq. miles (4.597923 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Utica, MN — U.S. city in Minnesota Population (2000): 230 Housing Units (2000): 85 Land area (2000): 0.919704 sq. miles (2.382023 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.919704 sq. miles (2.382023 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»