Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ūsuārius

  • 1 usuarius

    usuarius usuarius, a, um используемый

    Латинско-русский словарь > usuarius

  • 2 usuarius

    ūsuārius, a, um (usus), zum Gebrauchsrechte gehörig, Nießbrauchs-, I) pass. von den Objekten, an denen jmdm. das Gebrauchsrecht zusteht, servus, ancilla, ICt.: res, ICt.: ex iis, quae usuaria isdem in locis essent, Gell.: Ggstz. proprius, Fronto ad amic. 1, 14 in. – II) act. subst., v. den Pers., denen das Gebrauchsrecht zusteht, der Nutznießer, ICt.

    lateinisch-deutsches > usuarius

  • 3 usuarius

    ūsuārius, a, um (usus), zum Gebrauchsrechte gehörig, Nießbrauchs-, I) pass. von den Objekten, an denen jmdm. das Gebrauchsrecht zusteht, servus, ancilla, ICt.: res, ICt.: ex iis, quae usuaria isdem in locis essent, Gell.: Ggstz. proprius, Fronto ad amic. 1, 14 in. – II) act. subst., v. den Pers., denen das Gebrauchsrecht zusteht, der Nutznießer, ICt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > usuarius

  • 4 usuarius

    ūsŭārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to use, usuary, viz.,
    I.
    Pass., that is used, made use of:

    servus,

    i. e. whom one has the use of, but does not own, Dig. 7, 8, 14; Gell. 4, 1, 23.—
    II.
    Act., as subst.: ūsŭā-rĭus, ii, m., one who uses or has the use of a thing, but no right of property in it:

    usus aquae personalis est: et ideo ad heredem usuarii transmitti non potest,

    Dig. 7, 8, 21:

    eadem et in usuario dicenda sunt,

    ib. 7, 1, 13, § 2.

    Lewis & Short latin dictionary > usuarius

  • 5 usuarius

    I ūsuārius, a, um [ usus ]
    служащий предметом потребления, потребляемый, используемый (но не являющийся собственностью) AG, Dig
    II ūsuārius, ī m. Dig = usufructuarius II

    Латинско-русский словарь > usuarius

  • 6 usuarius

    см. usus s. 2.

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > usuarius

  • 7 usuarius

    I
    usuaria, usuarium ADJ
    that may be used by one other than owner but not for profit; (object/slave)
    II
    usuaria, usuarium ADJ
    usable; made use of

    Latin-English dictionary > usuarius

  • 8 fructus

    1) в тесном смысле: плод a) естественное произведение вещи, вооб. предметы, образуемые действием природы, in pecudum fructu fetus est. sicut lac, et pilus et lana (1. 28 pr. D. 22, 1. cf. 1. 48 § 2 D. 41,1. 1. 49 § 6 D. 47, 2. 1. 43 D, 21, 1); к плодам не относится partus ancillae (1. 27 D. 5, 3. cf. 1. 28 § 1 D. 22, 1. 1. 22 § 3 D. 36, 1); о камнедроблении cp. 1. 7 § 13. 1. 8 D. 24, 3. cf. 1. 18 pr. D. 23, 5);

    ex saltu fructus percipere, ex praedio, ex agris fructus capere (1. 9 D. 33, 7. 1. 8 § 1 D. 42, 5. 1. 203 D. 50, 16);

    possessio (fundi) cum suis fructibus (1. 21 § 2 D. 4, 2. 1. 5 pr. 1. 25 § 1 D. 22, 1);

    fructibus stantibus fundum recipere (1. 7 § 15 D. 24, 3);

    fructus fideicommissorum (Gai. II. 280);

    fructus licitando (Gai. IV. 166);

    fructus pendentes pars fundi videntur (1. 44 D, 6, 1);

    fructus, qui terrae (fundo) cohaerent (1. 25 § 4 D. 42, 8. l. 13 D. 7, 4. cf. 1. 25 § 1 D. 22, 1. 1. 48 pr. D. 41, 1. 1. 36 § 4 D. 5, 3. cf. 1. 46 D. 22, 1. 1. 7 pr. § 16 D. 24, 3. 1. 8 pr. 1. 12 § 1 D. 33, 7);

    fructus duplione damnum decidito (L. XII. tab. XII. 4);

    b) в обширном смысле под словом fructus разумеются все приобретения и доходы, которые получаются от вещи или права (1. 4 § 2. 1. 6 § 6 D. 8, 5. cf. 1. 19 § 1 D. 22, 1. 1. 49 eod. 1. 26 eod. 1. 29 D. 5, 3. cf. 1. 62 pr. D. 6, 1. 1. 4 D. 7, 7. 1. 36 D. 22, 1);

    usurae vicem fructuum obtinent (1. 34 eod. cf. 1. 121 D. 50, 16: usura pecuniae, quam percipimus, in fructu non est (понятия fructus s. a нельзя распространить на проценты), quia non ex ipso corpore, sed ex alia causa est, i. е. nova obliga tione);

    fructus medii temporis, qui verbi gratia efficient quinque (1. 88 § 3 D. 35, 2), aunua tot ex fractibus bonorum accessura (1. 26 § 2 D. 36, 2);

    ex bonis fructum acquirerie (l. 5 pi. D. 37, 6);

    fructus habitalionis (1. 8 § 25 D. 2, 15);

    c) в пер. см.: результат, награда, munificentiae suae fructum саpere (1. 2 pr. D. 50, 10. 1. 2 C. 7, 72).

    2) право пользования чужою вещью, ususfructus (1. 14 § 1. 2 D. 7, 8), usus sirie fructu, fructus sine usu (1. 1 § 1 I. 14 § 3 eod. 1. 5 § 1. 2 D. 7, 9 1. 13 § 3 D. 46, 4), quae usui, non fructui sunt (1. 46 D. 6, 1). Fructuarius, a) (adi.) касающийся пользования чужою вещью, stipulatio fruct. (l. 4 § 2 D. 45, 1), касательно самого предмета пользования, servus fruct. (1. 25 § 1. 4. 1. 26 D. 7, 1. 1. 2 D. 15, 1. 1. 45 § 3 D. 29, 2. 1. 73 pr. D. 32. 1. 1 § 5. 1. 18 § 3. 1. 22. 27 D. 45, 3), fundus fruct. (1. 1 pr. D. 7, 6);

    b) (subst.) полный пользователь а) противоп. usuarius (1. 42 pr D. 7, 1) b) = usufructuarius (1. 7 pr. § 1 seq. 1. 13 § 2. 1. 21 seq. 1. 42 pr. 1. 55 D. 2, 14. 1. 1 § 3 D. 7, 6 1. 22. 328. pr. D. 45, 3);

    fructuaria (1. 58 pr. D. 7, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > fructus

  • 9 usus

    1) пользование, употребление: а) вещью (1. 1 § 7 D. 21, 1. 1. 4 § 3 eod. 1. 139 § 1 D. 50, 16. 1. 9 § 3 D. 34, 9. 1. 6 pr. 1. 72 § 1 D. 18, 1. 1. 7 D. 20, 1. 1. 88 pr. D. 31. 1. 33 § 1 D. 32. 1. 39 § 8 D. 30. 1. 2 § 2 D. 43, 8);

    furtum usus rei (1. 1 § 3 D. 47, 2);

    b) давностное владение, осуществление сервитута (1. 1. § 1. 1. 19, 21 pr. 23 D. 4, 6. 1. 10 pr. D. 8, 5. 1. 20 D. 8, 1. 1. 17 eod. 1. 5 § 1 eod.);

    c) обычай (§ 9 I. 1, 2), in s. ex usu esse (1. 48 § 3 D. 21, 1);

    in usu observari (1. 1 § 33 D. 29, 5. 1. 45 D. 32. 1. 2 pr. D. 4, 6. 1. 65 § 7 D. 32).

    2) ограниченное пользовладение, т. е. личный сервитут, которым предоставлялось вещное право пользования чужой вещью без извлечения плодов, насколько это необходимо для удовлетворения собственных потребностей пользователя, прот. ususfructus (tit. I. 2, 1. 1. 5. D. 7, 8. 1. 3 § 3 D. 7, 1. 1. 20 D. 7, 4. 1. 5 § 2. 1. 10 § 1 D. 7, 5. 1. 5 § 1 D. 7, 9. 1. 1 D. 8, 1);

    usuarius, a) о предметах, к которым относится упомянутый сервитут (1. 23 D. 7, 8);

    us. servus, us. ancilla (1. 12 § 6. 1. 14 pr. eod. 1. 2 D. 15, 1);

    b) (subst.) узуарий (1. 13 § 2. 1. 42 pr. D. 7, 1. 1. 10 pr. 23 D. 7, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > usus

  • 10 usurarius

    ūsūrārĭus, a, um, adj. [usura].
    I.
    That serves or is fit for use, of which one has the use or enjoyment, = usuarius:

    puer,

    Plaut. Curc. 3, 12:

    uxor,

    id. Am. 1, 2, 36.—
    II.
    Of or belonging to interest or usury, that pays interest:

    aera,

    Plaut. Truc. 1, 1, 53:

    pecunia,

    at interest, Dig. 16, 2, 11:

    debitum,

    ib. 3, 5, 5 fin.; 3, 5, 37 fin.:

    debitor,

    ib. 21, 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > usurarius

См. также в других словарях:

  • Usuarĭus — Usuarĭus, Usuell, s. Usus …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • usuarius — /yuwzyuweriyas/ In the civil law, one who had the mere use of a thing belonging to another for the purpose of supplying his daily wants; a usuary …   Black's law dictionary

  • usuarius — Same as usuary …   Ballentine's law dictionary

  • Usus — (lat.), Gebrauch, Herkommen; daher usuell, gebräuchlich. Im römischen Recht ist U. eine persönliche Dienstbarkeit, vermöge deren dem Berechtigten (usuarius) die Benutzung (Gebrauchsrecht) einer fremden Sache für seine Person, mithin ohne das… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Usuario — ► adjetivo/ sustantivo 1 Que usa una cosa de manera habitual: ■ usuario de los transportes públicos. 2 DERECHO Que tiene el derecho de usar cosas ajenas con ciertas limitaciones. * * * usuario, a (del lat. «usuarĭus») adj. y n. Se aplica a las… …   Enciclopedia Universal

  • usus — /yuwzas/ In Roman law, a precarious enjoyment of land, corresponding with the right of habitatio of houses, and being closely analogous to the tenancy at sufferance or at will of English law. The usuarius (i.e., tenant by usus) could only hold on …   Black's law dictionary

  • Schuld — Schuld, 1) die Urheberschaft eines Übels, insofern damit zugleich die Verpflichtung entweder zum Ersatz od. zur Erduldung eines vergeltenden Übels (einer Strafe) verbunden ist. Es liegen dabei immer entweder stillschweigend od. ausdrücklich… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Usus — (lat.), 1) Gebrauch, Anwendung. Usus loquendi, Sprachgebrauch. Usus epanorthotĭcus, die Nutzanwendung. Usus fori, so v.w. Gerichtsgebrauch; 2) Mode; Usus est tyrannus, die Mode ist ein Tyrann; 3) nach Römischem Recht die persönliche Servitut,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • TEXTOR — servilis ministerii apud Romanos nomen. Marcianus, l. 65. §. 2. ff. de Leg. 3. Si unus servus plura rtificia sciat, et alii Coci legati fuerint, alii Textores, alii Lecticarii, ei cedere servum dicendum est, cui legati sunt, in quo artificio… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • usuário — adj. 1. Que serve para usar. • adj. s. m. 2. Que ou quem possui ou frui alguma coisa por direito, que provém do uso. • s. m. 3.  [Brasil] Pessoa que faz uso do computador, de programas, sistemas ou serviços informáticos. = UTILIZADOR… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • usuario — usuario, ria (Del lat. usuarĭus). 1. adj. Que usa ordinariamente algo. U. t. c. s.) 2. Der. Dicho de una persona: Que tiene derecho de usar de una cosa ajena con cierta limitación. U. m. c. s.) 3. Der. Dicho de una persona: Que, por concesión… …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»