-
1 usufructuarius
ūsūfrūctuārius, a, um (von usus fructus, s. ūsus), der nur den Nießbrauch von einer Sache hat, der Nießbraucher, Nutznießer, ICt. u. Eccl.
-
2 usufructuarius
ūsūfrūctuārius, a, um (von usus fructus, s. usus), der nur den Nießbrauch von einer Sache hat, der Nießbraucher, Nutznießer, ICt. u. Eccl.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > usufructuarius
-
3 usufructuarius
ūsūfructŭārĭus, ii, m. [usufructus; v. 2. usus, I. B. 2. a.], one who has the use and profit but not the property of a thing, a usufructuary, Gai Inst. 2, 30; 3, 93; Dig. 7, 1, 7 al. -
4 usufructuarius
I ūsū-frūctuārius, a, um [ usus + fructus ]узуфруктуарный, имеющий право на использование чужой собственности G, IsII ūsūfrūctuārius, ī m.пользовладелец, пользователь Dig, Eccl -
5 usufructuarius
см. ususfructus.Латинско-русский словарь к источникам римского права > usufructuarius
-
6 Пользователь
- usufructuarius; -
7 usuarius
I ūsuārius, a, um [ usus ]служащий предметом потребления, потребляемый, используемый (но не являющийся собственностью) AG, DigII ūsuārius, ī m. Dig = usufructuarius II -
8 usufructuarie
ūsūfrūctuāriē, Adv. (usufructuarius), nießbrauchsweise, durch den Nießbrauch, Respons. Papinian. tit. 16.
-
9 usufructuarie
ūsūfrūctuāriē, Adv. (usufructuarius), nießbrauchsweise, durch den Nießbrauch, Respons. Papinian. tit. 16.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > usufructuarie
-
10 fructus
1) в тесном смысле: плод a) естественное произведение вещи, вооб. предметы, образуемые действием природы, in pecudum fructu fetus est. sicut lac, et pilus et lana (1. 28 pr. D. 22, 1. cf. 1. 48 § 2 D. 41,1. 1. 49 § 6 D. 47, 2. 1. 43 D, 21, 1); к плодам не относится partus ancillae (1. 27 D. 5, 3. cf. 1. 28 § 1 D. 22, 1. 1. 22 § 3 D. 36, 1); о камнедроблении cp. 1. 7 § 13. 1. 8 D. 24, 3. cf. 1. 18 pr. D. 23, 5);ex saltu fructus percipere, ex praedio, ex agris fructus capere (1. 9 D. 33, 7. 1. 8 § 1 D. 42, 5. 1. 203 D. 50, 16);
possessio (fundi) cum suis fructibus (1. 21 § 2 D. 4, 2. 1. 5 pr. 1. 25 § 1 D. 22, 1);
fructibus stantibus fundum recipere (1. 7 § 15 D. 24, 3);
fructus fideicommissorum (Gai. II. 280);
fructus licitando (Gai. IV. 166);
fructus pendentes pars fundi videntur (1. 44 D, 6, 1);
fructus, qui terrae (fundo) cohaerent (1. 25 § 4 D. 42, 8. l. 13 D. 7, 4. cf. 1. 25 § 1 D. 22, 1. 1. 48 pr. D. 41, 1. 1. 36 § 4 D. 5, 3. cf. 1. 46 D. 22, 1. 1. 7 pr. § 16 D. 24, 3. 1. 8 pr. 1. 12 § 1 D. 33, 7);
fructus duplione damnum decidito (L. XII. tab. XII. 4);
b) в обширном смысле под словом fructus разумеются все приобретения и доходы, которые получаются от вещи или права (1. 4 § 2. 1. 6 § 6 D. 8, 5. cf. 1. 19 § 1 D. 22, 1. 1. 49 eod. 1. 26 eod. 1. 29 D. 5, 3. cf. 1. 62 pr. D. 6, 1. 1. 4 D. 7, 7. 1. 36 D. 22, 1);
usurae vicem fructuum obtinent (1. 34 eod. cf. 1. 121 D. 50, 16: usura pecuniae, quam percipimus, in fructu non est (понятия fructus s. a нельзя распространить на проценты), quia non ex ipso corpore, sed ex alia causa est, i. е. nova obliga tione);
fructus medii temporis, qui verbi gratia efficient quinque (1. 88 § 3 D. 35, 2), aunua tot ex fractibus bonorum accessura (1. 26 § 2 D. 36, 2);
ex bonis fructum acquirerie (l. 5 pi. D. 37, 6);
fructus habitalionis (1. 8 § 25 D. 2, 15);
2) право пользования чужою вещью, ususfructus (1. 14 § 1. 2 D. 7, 8), usus sirie fructu, fructus sine usu (1. 1 § 1 I. 14 § 3 eod. 1. 5 § 1. 2 D. 7, 9 1. 13 § 3 D. 46, 4), quae usui, non fructui sunt (1. 46 D. 6, 1). Fructuarius, a) (adi.) касающийся пользования чужою вещью, stipulatio fruct. (l. 4 § 2 D. 45, 1), касательно самого предмета пользования, servus fruct. (1. 25 § 1. 4. 1. 26 D. 7, 1. 1. 2 D. 15, 1. 1. 45 § 3 D. 29, 2. 1. 73 pr. D. 32. 1. 1 § 5. 1. 18 § 3. 1. 22. 27 D. 45, 3), fundus fruct. (1. 1 pr. D. 7, 6);c) в пер. см.: результат, награда, munificentiae suae fructum саpere (1. 2 pr. D. 50, 10. 1. 2 C. 7, 72).
b) (subst.) полный пользователь а) противоп. usuarius (1. 42 pr D. 7, 1) b) = usufructuarius (1. 7 pr. § 1 seq. 1. 13 § 2. 1. 21 seq. 1. 42 pr. 1. 55 D. 2, 14. 1. 1 § 3 D. 7, 6 1. 22. 328. pr. D. 45, 3);
fructuaria (1. 58 pr. D. 7, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fructus
-
11 ususfructus
полное пользование, пользовладение есть личная служебность, полное право пользования и извлечения (получения) плодов из чужой вещи, без распоряжения ее материальным составом (tit. I. 2, 4. Gai. II. 7. 31-33. III. 82. IV. 133. D. 7, 1 - 6. C. 3, 33. 1. 1 D. 7, 1);usufructuarius, узуфруктуарий (1. 7 § 1 eod. 1. 3 D. 2, 9. Gai. II. 92. 93. III. 166).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > ususfructus
-
12 USER
[N]USUFRUCTUARIUS (-I) (M)
См. также в других словарях:
usufructuaire — [ yzyfryktɥɛr ] adj. • 1580; n. m. « usufruitier » XIIIe; lat. usufructuarius ♦ Dr. Qui a rapport à l usufruit. Droit usufructuaire. ● usufructuaire adjectif (bas latin usufructuarius) Qui concerne l usufruit ; qui donne simplement l usufruit.… … Encyclopédie Universelle
uzufructuar — UZUFRUCTUÁR, Ă, uzufructuari, e, s.m. şi f. Persoană care deţine dreptul de uzufruct asupra unui bun. [pr.: tu ar] – Din lat. usufructuarius. cf. fr. u s u f r u i t i e r. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 uzufructuár s. m. (sil … Dicționar Român
usufructuario — (Del lat. usufructuarius .) ► adjetivo/ sustantivo 1 Que posee y disfruta una cosa. 2 DERECHO Que tiene el derecho real de usufructo. * * * usufructuario, a 1 adj. y n. Se aplica a la persona que disfruta cierta cosa. 2 Der. Se aplica a la… … Enciclopedia Universal
Usufructuary — U su*fruc tu*a*ry, n. [L. usufructuarius.] (Law) A person who has the use of property and reaps the profits of it. Wharton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Ususfructus — (Nießbrauch), das Recht von einer Sache alle Früchte u. Nutzungen (Fructus) zu ziehen u. alle Arten des Gebrauches (Usus) davon zu machen. Das Recht des U. steht zunächst jedem Eigenthümer zu, weil das Eigenthum das Recht der absoluten Herrschaft … Pierer's Universal-Lexikon
Domĭnus — (lat.), 1) Herr, Gebieter; 2) Ehrenname hoher Götter u. in der christlichen Zeit Gottes u. Jesu (vgl. Domnus); bei den Römern des Hausherrn (D. major) u. dessen Sohnes (D. minor); so auch Domina major, die Hausfrau, u. Domina minor. die Tochter… … Pierer's Universal-Lexikon
Fructuarĭus — Fructuarĭus, so v.w. Usufructuarius, s.u. Niesbrauch … Pierer's Universal-Lexikon
Nießbrauch, der — Der Nießbrauch, des es, plur. inus. der Gebrauch des Genießes einer Sache, d.i. ihres Ertrages oder Nutzens; Usus Fructus, die Nutznießung, der Genuß, bey Oberdeutschen Schriftstellern auch der Genießbrauch, die Nießbarkeit, die Nießung, die… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
usufructuary — /yooh zoo fruk chooh er ee, soo , yoohz yoo , yoohs /, adj., n., pl. usufructuaries. Roman and Civil Law. adj. 1. of, pertaining to, or of the nature of usufruct. n. 2. a person who has a usufruct property. [1610 20; < LL usufructuarius, equiv.… … Universalium
usufructuaire — (u zu fru ktu ê r ) adj. Qui concerne l usufruit, qui appartient à l usufruit. • Des réparations usufructuaires des immeubles qui n entrent point en communauté, Code civ. art. 1409. • Le douaire coutumier était un droit usufructuaire, attendu … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
usufruttuario — /uzufrut:u arjo/ [dal lat. tardo usufructuarius ]. ■ agg. (giur.) [che gode l usufrutto o ha qualcosa in usufrutto] ▶◀ beneficiario. ■ s.m. (f. a ) [chi gode l usufrutto] ▶◀ beneficiario … Enciclopedia Italiana