Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ūstus

  • 1 ustus

    ustus ustus, a, um жжёный

    Латинско-русский словарь > ustus

  • 2 ūstus

        ūstus    P. of uro.

    Latin-English dictionary > ūstus

  • 3 ustus

    ustus, a, um, Part. of uro.

    Lewis & Short latin dictionary > ustus

  • 4 ustus

    a, um part. pf. к uro

    Латинско-русский словарь > ustus

  • 5 ustus

    a, um жжёный

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > ustus

  • 6 ustus

    , a, um
    жжёный

    Latin-Russian dictionary > ustus

  • 7 ob-ūstus

        ob-ūstus    P., burnt into, hardened by fire: torre armatus obusto, V.: glaeba gelu, burnt by frost, O.

    Latin-English dictionary > ob-ūstus

  • 8 prae-ūstus

        prae-ūstus    P., burned in front, burned at the end: stipites, Cs.: sudibus praeustis, V.: hasta, L.

    Latin-English dictionary > prae-ūstus

  • 9 sēmi-ūstus (sēmūstus)

        sēmi-ūstus (sēmūstus) adj.,     half-burned: Enceladi semiustum corpus, V.: facem, O.: simulacra, L.—Fig.: se populare incendium semustum effugisse, L.

    Latin-English dictionary > sēmi-ūstus (sēmūstus)

  • 10 жжёный

    ustus, a, um

    Latin-Russian dictionary > жжёный

  • 11 uro

    ūro, ūssī, ūstum, ere ( statt *euso, vgl. altind. óšati, brennt, ušţa-ḥ, gebrannt = lat. ustus, griech. εὕω, ich senge, Aor. εύσαι), brennen, verbrennen, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: calidum hoc est: etsi procul est urit male, Plaut.: uri calore, Cic.: uri se patiuntur Indi, lassen sich von der Sonnenhitze brennen, Cic.: (sacer ignis) urit, corpore serpens, quamcumque arripuit partem, Lucr.: calx urit, hitzt (als Arznei genommen), Plin. – zona usta, die heiße Zone, Macr. – Partic. subst., a) ūsta, ae, f., der gebrannte Ocker, Vitr. 7, 11, 2. – b) ūstī, ōrum, m., Gebrannte, Verbrannte, durch Feuer usw. Verwundete, Plin.: a sole usti, Plin. – 2) insbes.: a) als mediz. t.t., brennen = mit Feuer behandeln, nos et urimur et secamur, Salv.: in corpore si quid eiusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur, Cic.: si uri non potest vulnus, Cels.: quotios quid ustum est, Cels. – b) als t.t. der Malerei, α) enkaustisch malen, tabulam coloribus, Ov. fast. 3, 831. – β) enkaustisch auftragen, einbrennen, picta coloribus ustis puppis, Ov. fast. 4, 275. – c) verbrennen, brennend verzehren, verheeren, α) übh.: hominem mortuum, Cic.: agros, Liv.: urbes hostium, Tac.: naves, Hor.: terram urere, vicos exscindere, Curt.: ignis urit domos, Hor.: arbos uritur, Ov.: ut summum periculum esset, ne Appio suae aedes urerentur (in Brand geraten möchten), Cic.: sexus infirmus uri se perpetitur, Lact. (vgl. Bünem. Lact. 5, 13, 14): absol., urendo populandoque gesserunt beela, durch Sengen u. Brennen, Liv. 7, 22, 4. – β) als Feuerungs- od. Leuchtmaterial brennen, verbrennen, picem et ceras et cetera alimenta flammae, Ov.: odoratam nocturna in lumina cedrum, Verg.: in usum nocturni luminis uri (von den Christen), Tac.

    B) übtr.: 1) austrocknen, ausdörren, versengen, brennen, brennend schmerzen, (cicer) urit solum, Plin.: urit lini seges campum, Verg.: fimum suillum urit vineas, Plin.: terras, solum, Ov.: sitis urit herbas, Ov.: sitis guttur od. fauces urit, Ov.: nec febribus uror anhelis, Ov.: dysenteria si urit, Plin. – 2) durch allzustarke Reibung brennen, reiben, abreiben, wund machen, ea (terebra) excavat, non urit, Colum.: calceus... si minor, uret, Hor.: si te forte meae gravis uret sarcina chartae, Hor.: lorica urit lacertos, Prop.: cum aculeus sagittae aut glandis abditae introrsus tenui vulnere in speciem urit, Liv. – 3) v. Kälte, Frost usw., versengen, verletzen, iis, quae frigus usserit, remedio sunt, Frostschäden, Plin.: ustus ab assiduo frigore Pontus, Ov.: nec nova per g lidas herba sit usta nives, Ov.: Scythae continuis frigoribus uruntur, haben zu leiden vom usw., Iustin.

    II) bildl.: A) entzünden, entflammen, a) im üblen Sinne, v. einer Leidenschaft oder einer die Leidenschaft erregenden Person oder Sache, entflammen, martern, verzehren, Paffiv uri = entbrannt sein, brennen, glühen, verzehrt werden, amor urit me, Verg.: Daphnis me malus urit, Verg.: uritur infelix Dido, Verg.: quid in hospite ureris? bist du entbrannt für den G., Ov.: urit me Glycerae nitor, urit prava protervitas, Hor.: uror, seu tibi etc., Hor.: omnia haec mala, quibus uror torreor vexor, Arnob.: meum iecur urere bilis, Hor.: urit enim fulgore suo, erfüllt mit Neid, Hor.: quod urit invidiam, den Neid zur Marter macht, Liv. – uro hominem, ich ärgere ihn, Ter.; vgl. id nunc his cerebrum uritur, me esse etc., das ärgert sie, daß ich usw., Plaut. – b) im guten Sinne, zur Nachahmung entflammen, alqm avorum laudibus, Val. Flacc. 1, 446.

    B) beunruhigen, drücken, beschweren, belästigen, belästigend heimsuchen, eos bellum Romanum urebat, Liv.: quo (bello) Italia urebatur, Liv.: Aetolos dies noctesque assiduo labore urente, Liv.: populum gravis urebat infesto mari annona, Vell.: pestilentia urens simul urbem atque agrs, Liv.: quidam in quaslibet aures quidquid illos urit (was sie drückt) exonerant, Sen.

    lateinisch-deutsches > uro

  • 12 uro

    ūro, ūssī, ūstum, ere ( statt *euso, vgl. altind. уšati, brennt, ušţa-ḥ, gebrannt = lat. ustus, griech. ε ω, ich senge, Aor. εύσαι), brennen, verbrennen, I) eig. u. übtr.: A) eig.: 1) im allg.: calidum hoc est: etsi procul est urit male, Plaut.: uri calore, Cic.: uri se patiuntur Indi, lassen sich von der Sonnenhitze brennen, Cic.: (sacer ignis) urit, corpore serpens, quamcumque arripuit partem, Lucr.: calx urit, hitzt (als Arznei genommen), Plin. – zona usta, die heiße Zone, Macr. – Partic. subst., a) ūsta, ae, f., der gebrannte Ocker, Vitr. 7, 11, 2. – b) ūstī, ōrum, m., Gebrannte, Verbrannte, durch Feuer usw. Verwundete, Plin.: a sole usti, Plin. – 2) insbes.: a) als mediz. t.t., brennen = mit Feuer behandeln, nos et urimur et secamur, Salv.: in corpore si quid eiusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur, Cic.: si uri non potest vulnus, Cels.: quotios quid ustum est, Cels. – b) als t.t. der Malerei, α) enkaustisch malen, tabulam coloribus, Ov. fast. 3, 831. – β) enkaustisch auftragen, einbrennen, picta coloribus ustis puppis, Ov. fast. 4, 275. – c) verbrennen, brennend verzehren, verheeren, α) übh.: hominem mortuum, Cic.: agros, Liv.: urbes hostium, Tac.: naves, Hor.: terram urere, vicos exscindere, Curt.: ignis urit domos, Hor.: arbos uritur, Ov.: ut summum periculum esset, ne Appio suae aedes urerentur (in Brand geraten möchten),
    ————
    Cic.: sexus infirmus uri se perpetitur, Lact. (vgl. Bünem. Lact. 5, 13, 14): absol., urendo populandoque gesserunt beela, durch Sengen u. Brennen, Liv. 7, 22, 4. – β) als Feuerungs- od. Leuchtmaterial brennen, verbrennen, picem et ceras et cetera alimenta flammae, Ov.: odoratam nocturna in lumina cedrum, Verg.: in usum nocturni luminis uri (von den Christen), Tac.
    B) übtr.: 1) austrocknen, ausdörren, versengen, brennen, brennend schmerzen, (cicer) urit solum, Plin.: urit lini seges campum, Verg.: fimum suillum urit vineas, Plin.: terras, solum, Ov.: sitis urit herbas, Ov.: sitis guttur od. fauces urit, Ov.: nec febribus uror anhelis, Ov.: dysenteria si urit, Plin. – 2) durch allzustarke Reibung brennen, reiben, abreiben, wund machen, ea (terebra) excavat, non urit, Colum.: calceus... si minor, uret, Hor.: si te forte meae gravis uret sarcina chartae, Hor.: lorica urit lacertos, Prop.: cum aculeus sagittae aut glandis abditae introrsus tenui vulnere in speciem urit, Liv. – 3) v. Kälte, Frost usw., versengen, verletzen, iis, quae frigus usserit, remedio sunt, Frostschäden, Plin.: ustus ab assiduo frigore Pontus, Ov.: nec nova per g lidas herba sit usta nives, Ov.: Scythae continuis frigoribus uruntur, haben zu leiden vom usw., Iustin.
    II) bildl.: A) entzünden, entflammen, a) im üblen Sinne, v. einer Leidenschaft oder einer die Leiden-
    ————
    schaft erregenden Person oder Sache, entflammen, martern, verzehren, Paffiv uri = entbrannt sein, brennen, glühen, verzehrt werden, amor urit me, Verg.: Daphnis me malus urit, Verg.: uritur infelix Dido, Verg.: quid in hospite ureris? bist du entbrannt für den G., Ov.: urit me Glycerae nitor, urit prava protervitas, Hor.: uror, seu tibi etc., Hor.: omnia haec mala, quibus uror torreor vexor, Arnob.: meum iecur urere bilis, Hor.: urit enim fulgore suo, erfüllt mit Neid, Hor.: quod urit invidiam, den Neid zur Marter macht, Liv. – uro hominem, ich ärgere ihn, Ter.; vgl. id nunc his cerebrum uritur, me esse etc., das ärgert sie, daß ich usw., Plaut. – b) im guten Sinne, zur Nachahmung entflammen, alqm avorum laudibus, Val. Flacc. 1, 446.
    B) beunruhigen, drücken, beschweren, belästigen, belästigend heimsuchen, eos bellum Romanum urebat, Liv.: quo (bello) Italia urebatur, Liv.: Aetolos dies noctesque assiduo labore urente, Liv.: populum gravis urebat infesto mari annona, Vell.: pestilentia urens simul urbem atque agrs, Liv.: quidam in quaslibet aures quidquid illos urit (was sie drückt) exonerant, Sen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > uro

  • 13 ūrō

        ūrō ūssī, ūstus, ere    [VAS-], to burn: nocturna in lumina cedrum, V.: picem, O.— To burn up, destroy by fire, waste by burning, reduce to ashes, consume: hominem mortuum: agros, L.: arces, H.: urenda filix, H.: cum frondibus uritur arbos, O.: uritur (Gallia): regionem, Cu.— To burn, scorch, parch, dry up, sting, pain: partes (terrarum) incultae, quod urantur calore: cum sol ureret arva, O.: urentes harenae, H.: pestilentia urens urbem atque agros, L.—Of encaustic painting, to burn in: picta coloribus ustis puppis, O.: tabulam coloribus, to paint encaustically, O.— To rub sore, gall, fret, chafe, corrode: calceus... si pede minor, uret, H.: loris non ureris, H.: ut prensos urant iuga prima iuvencos, O.— To pinch with cold, nip, blast, wither, frostbite: pernoctant venatores in nive in montibus; uri se patiuntur: Nec per gelidas herba sit usta nivīs, O.—Fig., to burn, inflame, consume, fire, heat, set on fire, kindle: Me tamen urit amor, V.: Urit me Glycerae nitor, H.: Uritur infelix Dido, V.: meum iecur urere bilis, H.: Urit fulgore suo qui praegravat, etc., excites envy, H.— To vex, annoy, gall, disturb, harass, oppress: hominem, T.: eos bellum urebat, L.: captos legibus ure tuis, O.
    * * *
    urere, ussi, ustus V

    Latin-English dictionary > ūrō

  • 14 circumustus

    circum-ustus, a, um

    Латинско-русский словарь > circumustus

  • 15 decolor

    dē-color, ōris
    1) выцветший, обесцвеченный ( sanguis C)
    2) потемневший, тёмный, смуглый (cutis PM; ustus et d. Indus Prp)
    3) мутный (Rhenus sanguine d. O)
    4) выродившийся, развращённый ( aetas V)
    5) обезображенный, искажённый, отвратительный ( fama O)

    Латинско-русский словарь > decolor

  • 16 inustus

    I in-ustus, a, um adj. [ uro ]
    несожжённый, несгоревший ( ossa inustis plena medullis Lcn)
    II inustus, a, um part. pf. к inuro

    Латинско-русский словарь > inustus

  • 17 semiustus

    sēmi-ustus, a, um [ uro ]
    полусожжённый ( cadaver Su); полуобгоревший ( fax O)

    Латинско-русский словарь > semiustus

  • 18 subverbustus

    sub-verbustus, a, um [предпол. из sub verubus ustus, no др. sub + verbera\]
    клеймёный или избитый Pl, Tert

    Латинско-русский словарь > subverbustus

  • 19 uro

    ūro, ussī, ustum, ere
    1)
    а) жечь, палить (sol urit O, PM; uri sole PM)
    б) разжигать ( Cyclōpum officinas H); прижигать ( vulnera CC): сжигать (mortuos C; urbes L; terras C, O; sitis guttur urit O); уничтожать огнём, опустошать пожарами (agros L, QC; Galliam C); энкаустически выжигать (colores O; tabulam coloribus O)
    3) замораживать ( ustus a frigore Pontus O); губить холодом, леденить ( herba per nives usta O)
    4) больно жать, натирать (calceus urit H; juga juvencos urunt O)
    5) разжигать, возбуждать ( invidiam L)
    6) томить, обуревать ( amor urit aliquem V)
    uri in aliquo O — быть влюблённым в кого-л.
    7) тревожить, беспокоить, удручать, угнетать, мучить (pestilentia urbem urit L; Italia bello urebatur L)
    8) сердить, раздражать ( aliquem Ter)
    9) воодушевлять, поощрять ( aliquem laudibus VF)

    Латинско-русский словарь > uro

  • 20 candesco

    candēsco, duī, ere (Inchoat. v. candeo), weiß erglänzen, weiß zu schimmern-, zu strahlen beginnen, I) im allg.: ut solet aër purpureus fieri, cum primum aurora movetur, et breve post tempus candescere solis ab ortu, Ov. met. 6, 47 sqq.: liceat caput candescere canis, Tibull. 1, 10, 43. – II) insbes., durch Hitze, hell zu glühen beginnen, glühend werden, ferrum candescit in igni, Lucr. 1, 490: donec lamna candescat, Vitr. 7, 9, 5: tum primum siccis aër fervoribus ustus canduit, Ov. met. 1, 119 sq. – übtr., von Leidenschaft erglühen, im Perf. = erglüht od. entbrannt sein, glühen, brennen, felle, Claud. Mall. Theod. cons. 226: irā, Claud. laud. Stil. 2, 82.

    lateinisch-deutsches > candesco

См. также в других словарях:

  • Saimiri ustus — Saltar a navegación, búsqueda ? Mono ardilla de Geoffroy Un ejemplar de esta especie en el Parque de Las Leyendas,Lima,Perú …   Wikipedia Español

  • Parasitaxus ustus — Systematik Abteilung: Pinophyta Klasse: Pinopsida Ordnung: Kiefernartige (Pinales) Familie …   Deutsch Wikipedia

  • Saimiri ustus — Saïmiri à dos doré …   Wikipédia en Français

  • Cephalotes ustus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insecta …   Wikipedia

  • Saimiri ustus — Saïmiri à dos doré …   Wikipédia en Français

  • Saimiri ustus — Nacktohr Totenkopfaffe Systematik Ordnung: Primaten (Primates) Unterordnung: Trockennasenaffen (Haplorhini) Teilordnung: Neuweltaffen (Platyrrhini) …   Deutsch Wikipedia

  • Parasitaxus ustus — Parasitaxus usta Parasitaxus usta …   Wikipédia en Français

  • Parasitaxus ustus — noun rare and endangered monoecious parasitic conifer of New Caledonia; parasitic on Falcatifolium taxoides • Syn: ↑parasite yew • Hypernyms: ↑parasitic plant • Member Holonyms: ↑Parasitaxus, ↑genus Parasitaxus …   Useful english dictionary

  • Cohors V Lingonum — Porta Praetoria del castellum Porolissum, base de la cohorte Activa Desde 85 hasta mediados del siglo III …   Wikipedia Español

  • Cohors I Celtiberorum — Activa Desde finales siglo I hasta finales siglo II. País Imperio romano …   Wikipedia Español

  • Cohors II Lingonum equitata — Activa Desde 73 hasta principios del siglo V. País Imperio romano Tipo …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»