-
1 usitate
ūsitātē, Adv. (usitatus), gewöhnlich, auf gewöhnliche Weise, loqui, Cic. de fin. 4, 72 u. 5, 89: ›obesum‹ hic notavimus proprie magis quam usitate dictum pro exili atque gracilento, Gell. 19, 7, 3. – usitatius dicere, Gell. 13, 20, 21: u. so im Kompar. auch Augustin. de trin. 9.
-
2 usitate
ūsitātē, Adv. (usitatus), gewöhnlich, auf gewöhnliche Weise, loqui, Cic. de fin. 4, 72 u. 5, 89: ›obesum‹ hic notavimus proprie magis quam usitate dictum pro exili atque gracilento, Gell. 19, 7, 3. – usitatius dicere, Gell. 13, 20, 21: u. so im Kompar. auch Augustin. de trin. 9. -
3 usitate
-
4 ūsitātē
ūsitātē adv. [usitatus], in the usual manner: loqui. -
5 usitate
ūsĭtātē, adv., v. usitor, P. a. fin. -
6 usitatim
-
7 usitato
ūsitātō = usitate, Gloss. IV, 298, 3.
-
8 usitato
ūsitātō = usitate, Gloss. IV, 298, 3. -
9 obedo
ŏb-ĕdo, ēdi, ēsum, ĕre, to eat, eat away, devour (used only in the part. perf. and P. a.).— Trop.:I.nec obesa cavamine terra est,
Auct. Aetn. 344.—Hence, P. a.: ŏbēsus, a, um.Wasted away, lean, meagre: corpore pectoreque undique obeso, Laev. ap. Gell. 19, 7, 3; and ap. Non. 361, 17: (obesum hic notavimus proprie magis quam usitate dictum pro exili atque gracilento, Gell. ib.: obesum gracile et exile, Non. l. l.).—II.Mid., that has eaten itself fat; hence, in gen., fat, stout, plump: obesus pinguis quasi ob edendum factus, Paul. ex Fest. p. 188 Müll. (not in Cic.; perh. not ante-Aug.;B.syn.: opimus, pinguis): corpus neque gracile, neque obesum,
Cels. 2, 1; cf. Col. 6, 2, 15:turdus,
Hor. Ep. 1, 15, 40:sus,
Col. 7, 10, 6:terga,
Verg. G. 3, 80:cervix,
Suet. Ner. 51.— Sup.:obesissimus venter,
Plin. 11, 37, 79, § 200; Suet. Vit. 17; App. M. 11, p. 263.— Poet.:fauces obesae,
swollen, Verg. G. 3, 497.—Trop., gross, coarse, heavy, dull ( poet.): munera quid mihi quidve tabellas Mittis nec firmo juveni neque naris obesae? that has not a quick nose, that is not nice or delicate, = obtusae, Hor. Epod. 12, 3; so,aures,
Calp. Ecl. 4, 147:mens,
Aus. Epigr. 7, 20: obeso somno mori, idle, lazy, inactive, of bees, Sulp. Sat. 56. -
10 usitor
ūsĭtor, ātus, 1, v. freq. dep. [utor], to use often, be in the habit of using; as a verb. fin. only a few times in Gellius in the perf.; with abl.:verbo,
Gell. 17, 1, 9; 10, 21, 2:anulis,
id. 10, 10, 1.—Much more freq. and quite class.: ūsĭtātus, a, um, P. a., in the passive sense, usual, wonted, customary, common, ordinary, accustomed, familiar:hoc jam vetus est et majorum exemplo multis in rebus usitatum,
Cic. Caecin. 16, 45:usitatus honos pervulgatusque,
id. Phil. 14, 4, 11:nomen,
Quint. 3, 6, 53:vocabula,
Cic. Fin. 3, 2, 4:apud eos omne genus cuniculorum notum atque usitatum est,
Caes. B. G. 7, 22:usitato more peccare,
Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9:penna,
Hor. C. 2, 20, 1:potiones,
id. Epod. 5, 73:oratio,
Quint. 8, 3, 4:alius, ne condemnaretur, pecuniam dedit: usitatum est,
Cic. Verr. 2, 5, 44, § 117; cf., with acc. and inf.:cum eas non solum refelli, sed etiam accusari sciamus usitatum esse,
Quint. 5, 5, 1.— Comp.:faciamus tractando usitatius hoc verbum et tritius,
Cic. Ac. 1, 7, 27:quod usitatius esse coepit,
Quint. 3, 9, 4.— Sup.:utatur verbis quam usitatissimis,
Cic. Or. 25, 85:mos,
Quint. 1, 7, 14.— Adv.: ūsĭtātē, in the usual manner:loqui,
Cic. Fin. 4, 26, 72; 5, 29, 89:dictum,
Gell. 19, 7, 3.— Comp.:dicere,
Gell. 13, 20, 21; Aug. Trin. 9. -
11 ORDINARILY
[ADV]ORDINATIMMEDIOCRITERVOLGARITERVULGARITERCONSUETEUSITATEUSITATIMFEREVOLGOVULGOCOTIDIOCOTTIDIECOTTIDIO -
12 USUAL: IN THE USUAL MANNER
[ADV]USITATEUSITATIM -
13 USUALLY
[ADV]USITATEUSITATIMCONSUETEVULGOVOLGOPLERUMQUEFEREFERMECOTIDIOCOTTIDIECOTTIDIO
См. также в других словарях:
usitate — … Useful english dictionary
Hexenverfolgung — Hexenverbrennung 1587, dargestellt in der Wickiana.[1] Hexenverfolgungen fanden in Mitteleuropa vor allem während der Frühen Neuzeit statt und sind aus globaler Perspektive bis in die Gegenwart verbreitet. Grundlage für die, gegenüber dem… … Deutsch Wikipedia
Miguel Asín Palacios — Nacimiento 5 de julio 1871 Zaragoza, España Defunción 12 de agosto 1944 San Sebastián, España Ocupación … Wikipedia Español
Niels Hemmingsen — (auch: Nicolaus Hemmingius, Hemming; * 4. Juni 1513 in Errindlev auf Lolland[1]; † 23. Mai 1600 in Roskilde) war ein dänischer evangelischer Theolo … Deutsch Wikipedia
BREMENSIS Ducatus Germaniae — trianguli isoscelis figurâ, cuius latera fere aequalia sunt, Visurgis et Albis fluvii, in extremo anguli apice ad peninsulam, cui a novo opere seu Turri ad securitatem navigantrum ibi exstructa, nomen dederunt, coeuntes: Basis vero est linea ab… … Hofmann J. Lexicon universale
DII — ingenii ab Unius notitia exerrantis figmentum, tot fuêre apud Gentiles, quot deprehendêrunt vel usui suo, vel terrori, vel admirationi apta instrumenta; omisso Eo, qui solus horum Auctor, naturâ suâ invisibilis, per visibilia haec sua opera ipsis … Hofmann J. Lexicon universale
OMOPHAGIA — Graecorum festa, Bacchanalibus haud absimilia, de quibus Arnob. l. 5. Sed et usitate alias Omophagia, in Sacris Gentilium, vide supra Crudarum carnium esus, it. Voce Omadius … Hofmann J. Lexicon universale
usitato — pl.m. usitati sing.f. usitata pl.f. usitate … Dizionario dei sinonimi e contrari