-
1 śmiałość
جسارت ; گستاخيواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > śmiałość
-
2 crânerie
śmiałość -
3 Tollkühnheit
śmiałość -
4 aŭdaci
śmiałość mieć, czelność mieć -
5 boldness
-
6 dare
[dɛə(r)] 1. vt2. vito dare sb to do sth — rzucać (rzucić perf) komuś wyzwanie do zrobienia czegoś, wzywać (wezwać perf) kogoś do zrobienia czegoś
to dare (to) do sth — ośmielać się (ośmielić się perf) coś zrobić, odważyć się ( perf) coś zrobić
I dare say… — zapewne…, przypuszczam, że…
* * *[deə] 1. negative short form - daren't; verb1) (to be brave enough (to do something): I daren't go; I don't dare (to) go; He wouldn't dare do a thing like that; Don't you dare say such a thing again!) mieć śmiałość, ważyć się2) (to challenge: I dare you to do it.) wyzywać2. noun(a challenge: He went into the lion's cage for a dare.) wyzwanie, zakład- daring3. noun(boldness: We admired his daring.) śmiałość4. adjectivea dare-devil motorcyclist.) szalony -
7 дерзость
сущ.• arogancja• bezczelność• bezwstyd• buta• czelność• hardość• impertynencja• obcesowość• odwaga• tupet• zadufanie• zarozumiałość• zuchwalstwo• zuchwałość• śmiałość* * *arogancja, tupet -
8 мужество
сущ.• animusz• dzielność• męskość• męstwo• mężność• odwaga• otucha• waleczność• śmiałość* * *męstwo, odwaga -
9 наглость
сущ.• arogancja• bezczelność• bezwstyd• czelność• impertynencja• nieskromność• odwaga• pycha• tupet• zarozumiałość• zuchwalstwo• zuchwałość• śmiałość* * *arogancja, impertynencja, tupet -
10 смелость
сущ.• bezczelność• bezwstyd• brawura• męstwo• odwaga• waleczność• zuchwalstwo• zuchwałość• śmiałość* * *brawura, odwaga -
11 храбрость
сущ.• animusz• bohaterstwo• brawura• dzielność• galanteria• heroiczność• heroizm• męstwo• odwaga• otucha• waleczność• śmiałość* * *męstwo, odwaga -
12 сміливість
smiływist'ж. -
13 смілість
smilist'ж. -
14 audacity
-
15 daring
-
16 дерзание
сущ.• animusz• brawura• odwaga• otucha• śmiałość -
17 отвага
сущ.• animusz• bezczelność• bezwstyd• bohaterstwo• bojowość• brawura• dzielność• galanteria• męstwo• odwaga• otucha• waleczność• zuchwalstwo• zuchwałość• śmiałość -
18 'hardiesse
1. zuchwałość2. śmiałość -
19 audace
1. odwaga2. zuchwalstwo3. zuchwałość4. śmiałość -
20 bić
1. swoboda2. śmiałość
- 1
- 2
См. также в других словарях:
śmiałość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. śmiałośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pewność siebie, odwaga; brak obaw, kompleksów itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Duża śmiałość. Mieć śmiałość (zrobić coś) . Zdobyć… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
śmiałość — ż V, DCMs. śmiałośćści, blm rzecz. od śmiały a) w zn. 1: Wielka, zbytnia śmiałość. Zdobyć się na śmiałość. Coś odbiera komuś śmiałość. Coś dodaje komuś śmiałości. Nabierać śmiałości. Komuś brakuje śmiałości … Słownik języka polskiego
rękawica — 1. książk. Podjąć, podnieść (rzuconą) rękawicę a) «przyjąć wyzwanie na pojedynek» b) «zdecydować się na polemikę z kimś wrogo lub krytycznie nastawionym»: Jakiś zazdrośnik (...) zarzucił mu, że nie stać go na taki dowód odwagi jak wagary. –… … Słownik frazeologiczny
dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… … Słownik języka polskiego
kuraż — m II, D. u, blm daw. «śmiałość, odwaga, fantazja» dziś tylko w wyrażeniu: Dla kurażu. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
odwaga — ż III, CMs. odwagawadze, blm «śmiała, świadoma postawa wobec niebezpieczeństwa, zdolność do takiej postawy; męstwo, śmiałość, nieustraszoność; siła moralna» Bezprzykładna, niesłychana, szalona odwaga. Poczuć przypływ odwagi. Komuś nie brakuje… … Słownik języka polskiego
pewność — ż V, DCMs. pewnośćści, blm 1. «niezachwiane przekonanie o istnieniu czegoś lub o tym, że rzecz się ma w określony sposób; ufność co do czegoś, bycie całkowicie pewnym czegoś» Absolutna, niezachwiana, niezłomna pewność. Mówić, stwierdzać, wiedzieć … Słownik języka polskiego
rezon — m IV, D. u, Ms. rezonnie, blm «pewność siebie, swoboda; śmiałość, rezolutność» Mieć, stracić rezon. Nabrać rezonu. Nie tracić rezonu. ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
rozmach — m III, D. u zwykle blm 1. «siła, moc, impet, zamach, z jakim zostaje wykonany jakiś ruch (zwykle ręki lub ramienia); ruch wykonany zamaszyście, energicznie, z nagła, z impetem» Rzucić piłkę z rozmachem. Z rozmachem uderzył siekierą. Rozmach… … Słownik języka polskiego
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
stchórzyć — dk VIb, stchórzyćrzę, stchórzyćrzysz, stchórz, stchórzyćrzył «stracić odwagę, śmiałość, przestraszyć się; cofnąć się przed czymś pod wpływem strachu» Stchórzyć w obliczu niebezpieczeństwa. Stchórzył przed ostateczną decyzją. Nie poszedł na… … Słownik języka polskiego