ściekać

См. также в других словарях:

• ściekać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, ściekaća, ściekaćają {{/stl 8}}– ściec, ścieknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb c, rzad. Vd, ścieknie || ściecze, ściekł, ściekła, ścieknie, ściekł || ściekaćnął, ściekła {{/stl 8}}{{stl 7}} spływać pionowo w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ściekać — → ściec …   Słownik języka polskiego

• ociekać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, ociekaća, ociekaćają {{/stl 8}}– ocieknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, ociekaćnie, ociekł, ociekła, {{/stl 8}}ociec {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, ociecze, ociekł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Яблонкование — …   Википедия

• kapać — ndk IX, kapaćpię, kapaćpiesz, kap, kapał kapnąć dk Va, kapaćnę, kapaćniesz, kapaćnij, kapaćnął, kapaćnęła, kapaćnęli, kapaćnąwszy 1. «spadać, ściekać kroplami; strząsać krople, lać wolno kroplami» Kapać wodą, stearyną. Woda kapie z kranu. Z dachu …   Słownik języka polskiego

• ociekać — ndk I, ociekaćam, ociekaćasz, ociekaćają, ociekaćaj, ociekaćał ocieknąć dk Vc, ociekaćnę, ociekaćniesz, ociekaćnij, ociekł (ociekaćnął), ociekaćkła, ociekaćkli, ociekaćkłszy, rzad. ociec dk Vc, ocieknę, ociekniesz, ocieknij, a. XI, ociekę,… …   Słownik języka polskiego

• okapywać — ndk VIIIa, okapywaćpuję, okapywaćpujesz, okapywaćpuj, okapywaćywał, okapywaćywany 1. forma ndk czas. okapać (p.) 2. «ściekać, spływać kroplami; ociekać (o kroplach albo o tym, z czego krople spadają)» Rosa z drzew okapywała na trawę. Drzewa… …   Słownik języka polskiego

• skapywać — ndk VIIIa, skapywaćpuje, skapywaćywał «spływać, ściekać kroplami, kapiąc spadać» Woda skapująca z dachu …   Słownik języka polskiego

• ściec — dk Vc, ścieknie, ściekł, ściekłszy, rzad. XI, ściecze a.ścieknąć dk Vc, ściecnie, ściekł a. ściecnął, ścieckła, ściekłszy ściekać ndk I, ściecka, ściecają, ściecał «o cieczach: spłynąć wolno z góry na dół (z czegoś na coś)» Woda ściekała rynną do …   Słownik języka polskiego

• toczyć — ndk VIb, toczyćczę, toczyćczysz, tocz, toczyćczył, toczyćczony 1. «obracając posuwać coś; przesuwać z miejsca na miejsce na kołach, na rolkach itp.» Toczyć beczki. Toczyć kulę śniegu. Toczyć koło od wozu. Toczyć kamień. ◊ Toczyć oczami, okiem,… …   Słownik języka polskiego

• ciurkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, ciurkaćka, ciurkaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lać się, ściekać kroplami tworzącymi wąską strugę, wydając przy tym charakterystyczny odgłos : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień