-
1 otior
ōtĭor, āri, ātus sum - dép. intr. - prendre du repos; être de loisir, être oisif, rester sans rien faire. - domesticus otior, Hor.: je fais le paresseux chez moi.* * *ōtĭor, āri, ātus sum - dép. intr. - prendre du repos; être de loisir, être oisif, rester sans rien faire. - domesticus otior, Hor.: je fais le paresseux chez moi.* * *Otior, otiaris, otiari. Cic. Ne rien faire, Se reposer. -
2 otior
ōtior, ātus sum, ārī depon. [ otium ]быть свободным от дел, отдыхать -
3 otior
ōtior, ātus sum, ārī (otium), Muße haben, -genießen, müßig sein, cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset, um der Muße (Ruhe), nicht um den Geschäften zu leben, Cic. de off. 3, 58: Baiis remotis arbitris otiabar, Symm. epist. 1, 3: domesticus otior, faulenze zu Hause, Hor. sat. 1, 6, 128.
-
4 otior
ōtior, ātus sum, ārī (otium), Muße haben, -genießen, müßig sein, cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset, um der Muße (Ruhe), nicht um den Geschäften zu leben, Cic. de off. 3, 58: Baiis remotis arbitris otiabar, Symm. epist. 1, 3: domesticus otior, faulenze zu Hause, Hor. sat. 1, 6, 128. -
5 ōtior
ōtior ātus, ārī, dep. [otium], to be at leisure, keep holiday: otiandi, non negotiandi, causā: domesticus otior, idle at home, H.* * *otiari, otiatus sum V DEPbe at leisure, enjoy a holiday -
6 otior
ōtĭor, ātus, 1, v. dep. [id.], to have or enjoy leisure, to be at leisure, to keep holiday (rare but class.): cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset, * Cic. Off. 3, 14, 58:domesticus otior,
I idle about at home, Hor. S. 1, 6, 128. -
7 domesticus
a, um[ domus ]1) принадлежащий (относящийся) к дому, домашний (vestītus C; aves, pecudes Col; canes C); семейный ( luctus C)homo d. C — домочадец, член семьи или друг домаinter domesticos parietes C — у себя дома, в домашней обстановке2) собственный, частный ( judicium Cs); личный ( res C)d. otior H — я отдыхаю дома3) туземный, отечественный, местный (mos, opes C)4) внутренний, находящийся в душе ( Furiae C) -
8 otiabundus
ōtiābundus, a, um [ otior ]наслаждающийся досугом, свободный от дел и забот Sid -
9 domesticus
domesticus, a, um (domus), I) zum Hause-, zur Familie gehörig, sie betreffend, häuslich, der Familie eigen, Haus-, Familien-, Privat-, zuw. auch = mein (dein, sein) eigen, persönlich (Ggstz. publicus, forensis), parietes, Cic.: domesticus suus medicus, sein eigener Hausarzt, Augustin.: difficultas, Hausnot, Cic.: clades, Liv.: luctus, Haustrauer, Cic.: officia, im häuslichen Kreise betätigte, Cic.: res, Privatsache, Cic.: labor (der Frauen), Col.: vita cotidiana et d., Lampr.: vestis, Hauskleid (Ggstz. forensis), Suet.: tempus, im Hause verbrachte (Ggstz. forense), Cic.: iudicium, das Urteil, die Meinung der Seinigen, seiner Umgebung, Caes.: successores, aus dem Hause, aus der Familie (Ggstz. succ. alieni u. externi), App. Claud. or. fr.: domestico praeconio, durch sein eigenes Ausrufergeschrei, als sein eigener Herold, Cic.: uterer domesticis exemplis, aus meinen eigenen Reden (Ggstz. uterer alienis vel Latinis), Cic.: domesticis ipse exemplis (aus seiner eigenen Erfahrung hergenommene) Prusiam ad promerendam amicitiam suam compulit, Liv.: de Ocella cepi consilium domesticum, einen Entschluß auf meine eigene Gefahr, Cic.: poet., domesticus otior, zu Hause, Hor. – dah. homo domesticus, Cic., u. subst. bl. domesticus, Ov., ein Hausfreund, Familienglied. – u. so Plur. subst. domesticī, ōrum, m., die Familienglieder, Glieder eines Hauses, Hausgenossen, Hausfreunde, häusliche Umgebung, Cic., Liv. u.a.; od. das Hausgesinde, die Dienerschaft, Suet. Oth. 10, 2: insbes. (mit u. ohne milites) die Haustruppen der spätern Kaiser, spät. ICt. u. Vopisc., od. die Umgebung, das Gefolge eines höhern Magistrats, Cod. Theod. – v. Tieren, unser im Hause gehalten, Haus- (Ggstz. ferus), aves, Col.: pecudes, Col.: aber canes domesticos alere, auf eigene Kosten halten (Ggstz. publicos, auf Kosten der Gemeinde), Cic. Tusc. 1, 108. – II) übtr., einheimisch, innerlich, a) im eigenen Lande (Ggstz. externus, peregrinus, alienigena), certamen, Liv.: bellum, Cic.; vgl. bellum: copiae rei frumentariae, Proviant, den die Heimat darbietet, Caes.: insidiae, Cic.: crudelitas, gegen Mitbürger, Cic.: domestica peregrinaque historia, Val. Max.: testes domestici (Ggstz. testes alienigenae), Cic. – n. pl. subst., domestica, ōrum, n., α) einheimische Erzeugnisse, -Produkte (Ggstz. peregrina), Plin. 25, 31 u. 35, 88. – β) einheimische Beispiele, Cic. de off. 2, 26. – b) innerlich = in der eigenen Brust wohnend, Furiae, Cic. Rosc. Am. 67.
-
10 otiabundus
ōtiābundus, a, um (otior), sich der Muße hingebend, Muße genießend, Sidon. epist. 4, 18, 2.
-
11 domesticus
domesticus, a, um (domus), I) zum Hause-, zur Familie gehörig, sie betreffend, häuslich, der Familie eigen, Haus-, Familien-, Privat-, zuw. auch = mein (dein, sein) eigen, persönlich (Ggstz. publicus, forensis), parietes, Cic.: domesticus suus medicus, sein eigener Hausarzt, Augustin.: difficultas, Hausnot, Cic.: clades, Liv.: luctus, Haustrauer, Cic.: officia, im häuslichen Kreise betätigte, Cic.: res, Privatsache, Cic.: labor (der Frauen), Col.: vita cotidiana et d., Lampr.: vestis, Hauskleid (Ggstz. forensis), Suet.: tempus, im Hause verbrachte (Ggstz. forense), Cic.: iudicium, das Urteil, die Meinung der Seinigen, seiner Umgebung, Caes.: successores, aus dem Hause, aus der Familie (Ggstz. succ. alieni u. externi), App. Claud. or. fr.: domestico praeconio, durch sein eigenes Ausrufergeschrei, als sein eigener Herold, Cic.: uterer domesticis exemplis, aus meinen eigenen Reden (Ggstz. uterer alienis vel Latinis), Cic.: domesticis ipse exemplis (aus seiner eigenen Erfahrung hergenommene) Prusiam ad promerendam amicitiam suam compulit, Liv.: de Ocella cepi consilium domesticum, einen Entschluß auf meine eigene Gefahr, Cic.: poet., domesticus otior, zu Hause, Hor. – dah. homo domesticus, Cic., u. subst. bl. domesticus, Ov., ein Hausfreund, Familienglied. – u. so Plur. subst. domesticī, ōrum, m., die Familienglieder, Glieder————eines Hauses, Hausgenossen, Hausfreunde, häusliche Umgebung, Cic., Liv. u.a.; od. das Hausgesinde, die Dienerschaft, Suet. Oth. 10, 2: insbes. (mit u. ohne milites) die Haustruppen der spätern Kaiser, spät. ICt. u. Vopisc., od. die Umgebung, das Gefolge eines höhern Magistrats, Cod. Theod. – v. Tieren, unser im Hause gehalten, Haus- (Ggstz. ferus), aves, Col.: pecudes, Col.: aber canes domesticos alere, auf eigene Kosten halten (Ggstz. publicos, auf Kosten der Gemeinde), Cic. Tusc. 1, 108. – II) übtr., einheimisch, innerlich, a) im eigenen Lande (Ggstz. externus, peregrinus, alienigena), certamen, Liv.: bellum, Cic.; vgl. bellum: copiae rei frumentariae, Proviant, den die Heimat darbietet, Caes.: insidiae, Cic.: crudelitas, gegen Mitbürger, Cic.: domestica peregrinaque historia, Val. Max.: testes domestici (Ggstz. testes alienigenae), Cic. – n. pl. subst., domestica, ōrum, n., α) einheimische Erzeugnisse, - Produkte (Ggstz. peregrina), Plin. 25, 31 u. 35, 88. – β) einheimische Beispiele, Cic. de off. 2, 26. – b) innerlich = in der eigenen Brust wohnend, Furiae, Cic. Rosc. Am. 67.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > domesticus
-
12 otiabundus
ōtiābundus, a, um (otior), sich der Muße hingebend, Muße genießend, Sidon. epist. 4, 18, 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > otiabundus
-
13 domesticus
domesticus adj. [domus], of the house: parietes: vestitus, to wear in the house: tempus, spent at home: domesticus otior, i. e. at home, H. — Of the family, domestic, familiar, household: homo: lectus: cum Metellis usus: clades, L.: iudicium, of their own families, Cs.: foedus, family alliance, L.— Plur m. as subst, the members of a family, inmates of a household: Antoni: inter domesticos infida omnia, L.— Domestic, native, private, internal: opes, Cs.: forenses domesticaeque res: bellum, civil, Cs.: malum: facta celebrare, of their own country, H.—Plur. as subst: alienigenas domesticis anteferre. — Proper, personal, one's own: ipsorum incommodum: periculum: Furiae, in himself.* * *Idomestica, domesticum ADJdomestic, of the house; familiar, native; civil, private, personalII IIIdomestics (pl.), those of the household -
14 domestici
I.Lit. (very rare):II. A.dico intra domesticos parietes,
Cic. Deiot. 2, 5:vestis,
a garment to wear in the house, id. Fin. 2, 24; Suet. Aug. 73 al.:domesticus otior,
i. e. at home, Hor. S. 1, 6, 128.—Far more freq. and class.,In gen.1.Adj.: in luctu domestico. Cic. Vatin. 13; cf. Ov. M. 13, 578:2.maeror,
Suet. Calig. 5: domesticis praeceptis ernditus. Cic. Rep. 1, 22 fin.; cf.: usus et consuetudo cum ali [p. 608] quo, id. Rosc. Am. 6; so,usus,
Quint. 4 prooem. § 1; cf. Ov. P. 4, 3, 15:homo prope domesticus,
Cic. Fam. 7, 14; cf.praedones (with hospites and amici),
id. Rosc. Am. 6:mala,
id. Sest. 45, 97; cf.clades (with avunculus absumptus),
Liv. 9, 17, 17:exempla,
id. 37, 25; Quint. 9, 3, 73:religio,
Suet. Claud. 12:convivium,
id. ib. 44:ecclesia,
the church in the house, Vulg. 1 Cor. 16, 19. —Subst.: dŏmestĭci, ōrum, m., the members of a family, inmates of a household, Cic. Rab. Post. 2, 4; Liv. 1, 42; Suet. Aug. 89; 78; Vulg. 2 Reg. 16, 2 al.—Also, family domestics, household slaves, Suet. Oth. 10; and for the escort, retinue of a person, Cod. Th. 1, 12, 3; Cod. Just. 12, 7; cf.B.milites,
i. e. body-guard, Vop. Numer. 13.—In partic.1.Opp. to what is foreign or public, domestic, native; private, internal:2.copiae rei frumentariae,
Caes. B. G. 2, 10, 4:si superavissent vel domesticis opibus vel externis auxiliis,
id. B. C. 2, 5 fin.; cf.:externa lubentius in tali re quam domestica recordor,
Cic. Off. 2, 8:non esse transmarinis nec importatis artibus eruditus, sed genuinis domesticisque virtutibus,
id. Rep. 2, 15 fin.; cf.mos (opp. adventicia doctrina),
id. ib. 3, 3 Mos.:insolens domesticarum rerum fastidium,
id. Fin. 1, 3 fin.:alienigenas domesticis anteferre,
id. Font. 10 fin.:bellum,
intestine, civil war, Caes. B. G. 5, 9, 4; cf.hostes,
Cic. Vatin. 10, 25:insidiae (with intestinum scelus),
id. Fam. 5, 2; cf.:et intestinum malum,
id. Verr. 2, 1, 15:ac vernaculum crimen (opp. Romam de provincia apportatum),
id. ib. 2, 3, 61:facta celebrare,
i. e. of their own country, Hor. A. P. 287 et saep.:res domesticas ac familiares (opp. rem publicam),
Cic. Tusc. 1, 1, 2; cf.:domestica et publica,
id. Fam. 5, 13, 4; Liv. 1, 1 fin.:ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem,
Cic. Fin. 2, 24; cf. id. Or. 43 fin.:foris claros domestica destruebat infamia,
Plin. Pan. 83, 4:in rebus privatis ac domesticis,
Quint. 2, 21, 4 et saep.—(Like the Gr. oikeios) = proprius, proper, personal, one's own (opp. alienus):si ex ipsorum domestico incommodo nullus dolor insideret, etc., ex domestico judicio atque animi conscientia,
Caes. B. C. 3, 60, 2; Cic. Div. in Caecil. 10, 31; id. Verr. 2, 3, 41, § 95; id. de Or. 2, 9, 38; id. Or. 38, 132; cf.:Furiae, i. e. in his own heart,
id. Rosc. Am. 24, 67. — Adv.: dŏmestĭce, at home, privately (late Lat.):et secrete,
Tert. Pall. 4:confectus libellus,
Symm. Ep. 10, 36 fin. -
15 domesticus
I.Lit. (very rare):II. A.dico intra domesticos parietes,
Cic. Deiot. 2, 5:vestis,
a garment to wear in the house, id. Fin. 2, 24; Suet. Aug. 73 al.:domesticus otior,
i. e. at home, Hor. S. 1, 6, 128.—Far more freq. and class.,In gen.1.Adj.: in luctu domestico. Cic. Vatin. 13; cf. Ov. M. 13, 578:2.maeror,
Suet. Calig. 5: domesticis praeceptis ernditus. Cic. Rep. 1, 22 fin.; cf.: usus et consuetudo cum ali [p. 608] quo, id. Rosc. Am. 6; so,usus,
Quint. 4 prooem. § 1; cf. Ov. P. 4, 3, 15:homo prope domesticus,
Cic. Fam. 7, 14; cf.praedones (with hospites and amici),
id. Rosc. Am. 6:mala,
id. Sest. 45, 97; cf.clades (with avunculus absumptus),
Liv. 9, 17, 17:exempla,
id. 37, 25; Quint. 9, 3, 73:religio,
Suet. Claud. 12:convivium,
id. ib. 44:ecclesia,
the church in the house, Vulg. 1 Cor. 16, 19. —Subst.: dŏmestĭci, ōrum, m., the members of a family, inmates of a household, Cic. Rab. Post. 2, 4; Liv. 1, 42; Suet. Aug. 89; 78; Vulg. 2 Reg. 16, 2 al.—Also, family domestics, household slaves, Suet. Oth. 10; and for the escort, retinue of a person, Cod. Th. 1, 12, 3; Cod. Just. 12, 7; cf.B.milites,
i. e. body-guard, Vop. Numer. 13.—In partic.1.Opp. to what is foreign or public, domestic, native; private, internal:2.copiae rei frumentariae,
Caes. B. G. 2, 10, 4:si superavissent vel domesticis opibus vel externis auxiliis,
id. B. C. 2, 5 fin.; cf.:externa lubentius in tali re quam domestica recordor,
Cic. Off. 2, 8:non esse transmarinis nec importatis artibus eruditus, sed genuinis domesticisque virtutibus,
id. Rep. 2, 15 fin.; cf.mos (opp. adventicia doctrina),
id. ib. 3, 3 Mos.:insolens domesticarum rerum fastidium,
id. Fin. 1, 3 fin.:alienigenas domesticis anteferre,
id. Font. 10 fin.:bellum,
intestine, civil war, Caes. B. G. 5, 9, 4; cf.hostes,
Cic. Vatin. 10, 25:insidiae (with intestinum scelus),
id. Fam. 5, 2; cf.:et intestinum malum,
id. Verr. 2, 1, 15:ac vernaculum crimen (opp. Romam de provincia apportatum),
id. ib. 2, 3, 61:facta celebrare,
i. e. of their own country, Hor. A. P. 287 et saep.:res domesticas ac familiares (opp. rem publicam),
Cic. Tusc. 1, 1, 2; cf.:domestica et publica,
id. Fam. 5, 13, 4; Liv. 1, 1 fin.:ut vestitum, sic sententiam habeas aliam domesticam, aliam forensem,
Cic. Fin. 2, 24; cf. id. Or. 43 fin.:foris claros domestica destruebat infamia,
Plin. Pan. 83, 4:in rebus privatis ac domesticis,
Quint. 2, 21, 4 et saep.—(Like the Gr. oikeios) = proprius, proper, personal, one's own (opp. alienus):si ex ipsorum domestico incommodo nullus dolor insideret, etc., ex domestico judicio atque animi conscientia,
Caes. B. C. 3, 60, 2; Cic. Div. in Caecil. 10, 31; id. Verr. 2, 3, 41, § 95; id. de Or. 2, 9, 38; id. Or. 38, 132; cf.:Furiae, i. e. in his own heart,
id. Rosc. Am. 24, 67. — Adv.: dŏmestĭce, at home, privately (late Lat.):et secrete,
Tert. Pall. 4:confectus libellus,
Symm. Ep. 10, 36 fin. -
16 otiabundus
ōtĭābundus, a, um, adj. [otior], having or enjoying leisure, keeping holiday (postclass.). Sid. Ep. 4, 18. -
17 LEISURE: BE AT LEISURE
[V]OTIOR (-ARI -ATUS SUM) -
18 LOUNGE
[N]LECTULUS (-I) (M)LUDUS (-I) (M)LUSUS (-US) (M)[V]RECUBO (-ARE -AVI)RECUMBO (-ERE -CUBUI)REQUIESCO (-ERE -QUIEVI -QUIETUM)CESSO (-ARE -AVI -ATUM)OTIOR (-ARI -ATUS SUM)- LOUNGING PLACE
См. также в других словарях:
MAPPAE — Veteribus lintei libri dicti sunt, quorum mentio est apud Vopiscum in Aureliano. c. 8. Auctores de limitibus, Terminus si scriptus fuerit et punctos habuerit literis Graecis, sequeris cursum eius a Sion, hoc est, ab Oriente, per litteras Graecas… … Hofmann J. Lexicon universale
ԴԱՏԱՐԿԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 1 0601 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 12c չ. ἁργέω, ἁργός εἱμί otior, otiosus sum Անգործ լինել եւ կալ. խափանիլ գործոյն, եւ ի գործոց. պարապ կենալ. ... *Խափանեալ դատարկացաւ գործ տաճարին: Դատարկացան աղօրիք:… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՊԱՐԱՊԵՄ — (եցի.) NBH 2 0628 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 7c, 8c, 9c, 10c, 11c, 12c, 14c ն. Տ. ՊԱՐԱՊԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. *Սիրեաց զիս որպէս զորդի իւր եւ պարապեաց ամենայն խորհրդոց իւրոց մինչեւ նախանձել ընդ իս աշակերտակցացն իմոց. Շիր. յղ.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՎԱՏԱՆԱՄ — (ացայ.) NBH 2 0787 Chronological Sequence: Early classical, 5c չ. ὁκνέω pigror, cunctor ἁργέω iners efficior, otior. Վատ եւ ծոյլ եւ վեհերոտ գտանիլ. դանդաղիլ. հեղգալ. յապաղել. *Է՞ր վատանայք երթալ մտանել ժառանգել զերկիրն. Դտ. ՟Ժ՟Ը. 8: *Իմաստունք… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)