łupiny

См. также в других словарях:

• kozuba — ż IV, CMs. kozubabie; lm D. kozubaub bud. «część sklepienia krzyżowego lub łupiny krzyżowej o powierzchni cylindrycznej, o rzucie poziomym w postaci trójkąta równoramiennego» …   Słownik języka polskiego

• obierka — ż III, CMs. obierkarce; lm D. obierkarek zwykle w lm «to, co się odrzuca, skrawa przy obieraniu ziemniaków, owoców, jarzyn itp.; obierzyny, skrawki, łupiny» Obierki z owoców …   Słownik języka polskiego

• obłuskać — dk I, obłuskaćam, obłuskaćasz, obłuskaćają, obłuskaćaj, obłuskaćał, obłuskaćany obłuskiwać ndk VIIIb, obłuskaćkuję, obłuskaćkujesz, obłuskaćkuj, obłuskaćiwał, obłuskaćiwany «usunąć łuskę, łupinę, wydobyć z łuski, z łupiny» Obłuskać migdały,… …   Słownik języka polskiego

• obrać — dk IX, obiorę, obierzesz, obierz, obrał, obrany obierać ndk I, obraćam, obraćasz, obraćają, obraćaj, obraćał, obraćany 1. «usunąć z czegoś wierzchnią warstwę, zdjąć z czegoś łupiny, zerżnąć, skroić skórę» Obierać jabłka, kartofle. Obrać jajka ze… …   Słownik języka polskiego

• orzeszyna — ż IV, CMs. orzeszynanie; lm D. orzeszynayn 1. «krzew orzecha laskowego, leszczyna; także lasek leszczynowy» 2. zwykle w lm «wierzchnie zielone łupiny orzechów» …   Słownik języka polskiego

• pestka — ż III, CMs. pestkatce; lm D. pestkatek 1. «wewnętrzna część niektórych owoców składająca się z twardej łupiny oraz z nasiona z błoniastą łupiną nasienną, zawierającego zarodek i niekiedy bielmo» Pestki wiśni, śliwek, dyni. Jeść pestki. ◊ posp.… …   Słownik języka polskiego

• rozłupać — dk IX, rozłupaćpię, rozłupaćpiesz, rozłupaćłup, rozłupaćał, rozłupaćany rozłupywać ndk VIII, rozłupaćpuję, rozłupaćpujesz, rozłupaćpuj, rozłupaćywał, rozłupaćywany «uderzając mocno, rozdzielić, rozłamać, rozbić coś twardego; łamiąc pozbawić coś… …   Słownik języka polskiego

• wyłuskać — dk I, wyłuskaćam, wyłuskaćasz, wyłuskaćają, wyłuskaćaj, wyłuskaćał, wyłuskaćany wyłuskiwać ndk VIIIb, wyłuskaćkuję, wyłuskaćkujesz, wyłuskaćkuj, wyłuskaćiwał, wyłuskaćiwany 1. «wydobyć, obrać coś z łuski; pozbawić łupiny, okrywy» Wyłuskać groch… …   Słownik języka polskiego

• ziarniak — m III, D. a, N. ziarniakkiem; lm M. i 1. bot. «owoc jednonasienny, niepękający, o cienkiej, suchej owocni przyrośniętej do łupiny nasiennej, charakterystyczny dla większości traw dzikich i uprawianych (np. żyta, jęczmienia); ziarno» 2. zool.… …   Słownik języka polskiego

• grochowina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. grochowinanie, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostałość po zebraniu jadalnych części grochu (łodyga z liśćmi i ewentualnie łupiny strąków), używana głównie jako pasza : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stos grochowin.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• łuskać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, łuskaćam, łuskaća, łuskaćają, łuskaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} obierać, wydobywać owoc, nasienie itp. z łuski – stwardniałej łupiny lub strąków : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łuskać groch, pistacje, orzeszki. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień