-
1 łajdak
اثر ; چنگال ; چنگك ; خيدگي ; رگه ; سفر ; شيار ; شيب ; فاجر ; فاسد ; هرزه -
2 gueusard
łajdak -
3 лайдак
łajdakч. -
4 мерзавец
сущ.• bezecnik• drab• drań• kanalia• psubrat• szubrawiec• łajdak• łotr* * *drań бран., łajdak, łachudra, łotr, nędznik, nikczemnik, palant, szubrawiec -
5 негодяй
сущ.• bezecnik• drab• drapichrust• drań• figlarz• frant• hultaj• huncwot• kanalia• nicpoń• niecnota• niegodziwiec• nikczemnik• nędznik• obwieś• skurczybyk• szelma• szubrawiec• szuja• urwis• wywłoka• łachudra• łajdak• łobuz• łotr• łotrzyk* * *bestia, drań, gałgan, gnojek, hultaj, huncwot, hycel, łajdak, ladaco, łachudra, łobuz, łotr, obwieś, nędznik, nicpoń, niecnota, niegodziwiec, nikczemnik, palant, szubrawiec, szuja -
6 подлец
сущ.• bezecnik• drab• drapichrust• drań• figlarz• frant• hultaj• huncwot• kanalia• niecnota• nikczemnik• skurczybyk• szelma• szubrawiec• szuja• urwis• wywłoka• łajdak• łobuz• łotr• łotrzyk* * *drań бран., łajdak, łotr, nędznik, nicpoń, niegodziwiec, nikczemnik, szubrawiec, szuja -
7 villain
['vɪlən]n* * *['vilən](a person who is wicked or of very bad character: the villain of the play/story.) łajdak- villainy -
8 гуляка
-
9 каналья
-
10 мошенник
сущ.• aferzysta• fałszerz• hochsztapler• kanalia• krętacz• mistyfikator• nikczemnik• oszust• szachraj• szalbierz• szelma• szubrawiec• szuler• łajdak• łobuz• łotr* * *kuglarz, gałgan, kanciarz, matacz, naciągacz, oszust, szachraj, szalbierz, szwindlarz -
11 прохвост
сущ.• bezecnik• drań• huncwot• kanalia• nikczemnik• łajdak• łotr* * *łobuz, szuja -
12 сволочь
-
13 шельма
-
14 мерзотник
merzotnykч.łobuz, łajdak -
15 негідник
nehidnykч.łajdak, łobuz -
16 Lump
m -en, -enłajdak m -
17 Schuft
m -(e)s, -eugs. łajdak m, drań m -
18 Spitzbube
m -n, -nhultaj m; łajdak m -
19 rascal
['rɑːskl]n* * *(a cheeky or naughty person, especially a child: a cheeky little rascal.) łobuz- rascally -
20 scoundrel
['skaundrl]nłajdak m* * *(a very wicked person: She knew he was a scoundrel even before she married him.) łotr
См. также в других словарях:
łajdak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. łajdakacy || i {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek postępujący wbrew powszechnie przyjętym zasadom moralnym; niegodziwiec, nikczemnik, łotr {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łajdak — m III, DB. a, N. łajdakkiem; lm M. te i, ci łajdakacy, DB. ów «człowiek niegodziwy, godny potępienia, pogardy; łotr, łobuz» To łajdak, znowu mnie oszukał … Słownik języka polskiego
nurek — łajdak … Słownik gwary warszawskiej
Радзивилович, Ежи — Ежи Радзивилович Jerzy Radziwiłowicz … Википедия
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
zły — 1. Mieć, wziąć, brać, poczytać, poczytywać coś komuś za złe «przypisać komuś złe intencje, negatywnie ocenić czyjąś decyzję lub postawę»: Młody, atrakcyjny. Trudno mieć mu za złe, że nie chciał do końca życia być wdowcem. Viva 5/2000. (...)… … Słownik frazeologiczny
kanalia — ż a. m odm. jak ż I, DCMs. kanalialii; lm D. kanalialii (kanalialij) obelż. «człowiek podły, niecny; łotr, łajdak, nikczemnik, łobuz» Podła kanalia. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
łajdacki — łajdackiccy «właściwy łajdakowi, złożony z łajdaków; nikczemny, nieuczciwy, hultajski, szelmowski» Łajdackie towarzystwo. Łajdacka mina. Łajdackie postępowanie, życie. po łajdacku «jak łajdak, w sposób właściwy łajdakowi» … Słownik języka polskiego
łajdus — m IV, DB. a, Ms. łajdussie; lm M. y, DB. ów pogard. → łajdak … Słownik języka polskiego
łobuz — m IV, DB. a, Ms. łobuzzie; lm M. te y, ci łobuzzi, DB. ów 1. «urwis, psotnik, swawolnik; ulicznik» Zgraja wesołych łobuzów. 2. «człowiek zły, podły; łajdak, nicpoń» Napadł go jakiś łobuz i pobił dotkliwie … Słownik języka polskiego
łotr — m IV, DB. a, Ms. łotrtrze; lm M. te y, ci łotrtrzy, DB. ów «człowiek popełniający czyny haniebne, postępujący źle, nieuczciwie; łajdak, niegodziwiec» ◊ pot. Łotr spod ciemnej gwiazdy «łotr najgorszego rzędu, wielki łotr» ‹z niem.› … Słownik języka polskiego