Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

īnfrequēns

  • 1 infrequens

    infrequens, entis [st2]1 [-] peu nombreux, rare. [st2]2 [-] peu fréquenté, peu peuplé, solitaire. [st2]3 [-] qui fréquente peu, peu assidu, peu exact, inexact. [st2]4 [-] qui a peu de. [st2]5 [-] rare, peu usité.    - sum Romae infrequens, Cic. Q. Fr. 3, 9, 4: je suis rarement à Rome.    - infrequens senatus, Cic.: assemblée du sénat qui n'est pas en nombre (pour délibérer).    - infrequens miles, Plaut.: soldat qui s'absente souvent.    - infrequens cultor deorum, Hor.: adorateur peu zélé des dieux.    - infrequentissima urbis, Liv.: les quartiers les moins peuplés de la ville.    - pars (urbis) infrequens aedificiis, Liv. 37, 32: partie (de la ville) pauvre en constructions.    - infrequentia signa, Liv. 7, 8: enseignes délaissées.    - infrequens verbum, Gell.: terme peu usité, terme rare.
    * * *
    infrequens, entis [st2]1 [-] peu nombreux, rare. [st2]2 [-] peu fréquenté, peu peuplé, solitaire. [st2]3 [-] qui fréquente peu, peu assidu, peu exact, inexact. [st2]4 [-] qui a peu de. [st2]5 [-] rare, peu usité.    - sum Romae infrequens, Cic. Q. Fr. 3, 9, 4: je suis rarement à Rome.    - infrequens senatus, Cic.: assemblée du sénat qui n'est pas en nombre (pour délibérer).    - infrequens miles, Plaut.: soldat qui s'absente souvent.    - infrequens cultor deorum, Hor.: adorateur peu zélé des dieux.    - infrequentissima urbis, Liv.: les quartiers les moins peuplés de la ville.    - pars (urbis) infrequens aedificiis, Liv. 37, 32: partie (de la ville) pauvre en constructions.    - infrequentia signa, Liv. 7, 8: enseignes délaissées.    - infrequens verbum, Gell.: terme peu usité, terme rare.
    * * *
        Infrequens, pen. corr. om. g. Qui n'est point frequenté ne hanté.
    \
        Infrequens Senatus. Liu. Cic. Où il n'y a pas beaucoup de Senateurs assemblez ensemble, En petit nombre.
    \
        Infrequens miles. Plaut. Qui ne hante point, ou bien peu la guerre, Qui est long temps sans aller à la guerre, Qui ne frequente point, etc. Infrequent.
    \
        Infrequens, cum genitiuo. Gellius, Infrequens sum vocum Latinarum. Je ne suis pas accoustumé aux mots de la langue Latine.

    Dictionarium latinogallicum > infrequens

  • 2 infrequens

    īnfrequēns, entis, Abl. entī, nicht häufig in Raum u. Zeit (Ggstz. frequens), I) im Raume, A) aktiv, v. einer Menschenmenge = nicht zahlreich, nicht in Masse, in geringer Anzahl (-versammelt, -sich einfindend), hostes, Liv.: agmen, Liv.: copiae infrequentiores, Caes.: senatus infr., nicht zahlreich u. dah. nicht beschlußfähig, Cic.: sum et Romae et in praediis infrequens, es fehlt mir daran (an Sklaven, Dienern), Cic. – B) passiv, von Örtl. usw. = nicht zahlreich besucht, -bewohnt, -besetzt, einsam, nicht volkreich, pars urbis infrequens aedificiis erat, Liv.: alvi paucitate plebis infrequentes, Colum.: signa infr. (armatis), schwache Heerhaufen, Liv.: causa, schwach besuchte (weil unbedeutende) gerichtliche Verhandlung, Cic. – subst., infrequentissima urbis (sc. loca), Gegenden der Stadt, die am wenigsten bewohnt sind (Ggstz. frequentia aedificiis loca), Liv. 31, 23, 4. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers. = an einem Orte nicht oft od. selten anwesend, wo nicht häufig, in etw. nicht fleißig, 1) eig.: cultor deorum, nicht fleißiger, seltener, Hor.: lector Plauti, Gell.: miles, ein nicht bei der Truppe befindlicher, Cinc. bei Gell. 16, 4, 5 (vgl. Paul. ex Fest. 112, 7): u. so infrequens rei militaris, Cornif. rhet.: u. übtr. infr. militia (Dienst bei der Buhlerin), Plaut. – 2) übtr., in etwas unwissend, unerfahren, vocum Latinarum, Gell. 13, 24, 4. – B) passiv = nicht sehr gewöhnlich, -gebräuchlich, selten, vocabulum, usus, Gell.

    lateinisch-deutsches > infrequens

  • 3 infrequens

    īnfrequēns, entis, Abl. entī, nicht häufig in Raum u. Zeit (Ggstz. frequens), I) im Raume, A) aktiv, v. einer Menschenmenge = nicht zahlreich, nicht in Masse, in geringer Anzahl (-versammelt, -sich einfindend), hostes, Liv.: agmen, Liv.: copiae infrequentiores, Caes.: senatus infr., nicht zahlreich u. dah. nicht beschlußfähig, Cic.: sum et Romae et in praediis infrequens, es fehlt mir daran (an Sklaven, Dienern), Cic. – B) passiv, von Örtl. usw. = nicht zahlreich besucht, -bewohnt, -besetzt, einsam, nicht volkreich, pars urbis infrequens aedificiis erat, Liv.: alvi paucitate plebis infrequentes, Colum.: signa infr. (armatis), schwache Heerhaufen, Liv.: causa, schwach besuchte (weil unbedeutende) gerichtliche Verhandlung, Cic. – subst., infrequentissima urbis (sc. loca), Gegenden der Stadt, die am wenigsten bewohnt sind (Ggstz. frequentia aedificiis loca), Liv. 31, 23, 4. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers. = an einem Orte nicht oft od. selten anwesend, wo nicht häufig, in etw. nicht fleißig, 1) eig.: cultor deorum, nicht fleißiger, seltener, Hor.: lector Plauti, Gell.: miles, ein nicht bei der Truppe befindlicher, Cinc. bei Gell. 16, 4, 5 (vgl. Paul. ex Fest. 112, 7): u. so infrequens rei militaris, Cornif. rhet.: u. übtr. infr. militia (Dienst bei der Buhlerin), Plaut. – 2) übtr., in etwas unwissend, unerfahren, vocum Latinarum, Gell. 13, 24, 4. – B)
    ————
    passiv = nicht sehr gewöhnlich, -gebräuchlich, selten, vocabulum, usus, Gell.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infrequens

  • 4 infrequens

    I.
    Lit., of persons, that is not often at a place, that seldom does a thing, seldom, rare:

    sum et Romae et in praedio infrequens,

    Cic. Q. Fr. 3, 9, 4:

    parcus deorum cultor et infrequens,

    unfrequent, Hor. C. 1, 34, 1: exercitus, thinned by furloughs, Liv. 43, 11, 10: miles, that does not appear regularly at his standard, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf. Gell. 16, 4, 5. —

    Hence: pro infrequente eum mittat militia domum (meretrix), of a lover,

    who makes few presents, Plaut. Truc. 2, 1, 19. —
    II.
    Transf., that does not often happen, that is seldom used, rare, unusual:

    cum Appius senatum infrequentem coëgisset,

    Cic. Q. Fr. 2, 12:

    eae copiae ipsae hoc infrequentiores imponuntur,

    Caes. B. C. 3, 2:

    interdictum,

    Dig. 43, 31, 1:

    usus,

    Gell. 9, 12, 19:

    vocabulum,

    id. 2, 22, 2:

    infrequentissima urbis,

    the parts least inhabited, Liv. 31, 23, 4:

    causa,

    which is attended by few hearers, Cic. de Or. 2, 79, 320.—
    B.
    Usually with abl. or gen., not filled with, not well provided with, not acquainted with any thing:

    altera pars (urbis) infrequens aedificiis,

    Liv. 37, 32:

    signa infrequentia armatis,

    to which but few soldiers belong, id. 10, 20.—Also absol.:

    infrequentia signa,

    Liv. 7, 8:

    rei militaris te reddidisti infrequentem,

    inexperienced, Auct. Her. 4, 27, 37; with little knowledge of, unskilled in:

    vocum Latinarum,

    Gell. 13, 24, 4.— Hence, adv.: infrĕquenter, rarely (late Lat.), Ambros. Ep. 35.

    Lewis & Short latin dictionary > infrequens

  • 5 infrequens

    īn-frequēns, entis
    1) нечастый, редкий ( usus AG)
    3) неполный числом, малочисленный ( copiae Cs)
    4) малопосещаемый, малолюдный, малонаселённый
    causa i. C — дело, которое слушают немногие (т. е. незначительное)
    5) бедный, небогатый ( aliquā re)
    signa infrequentia( armatis) L — знамёна, вокруг которых группируется мало солдат
    6) несведущий, неопытный (i. vocum Latinarum AG)

    Латинско-русский словарь > infrequens

  • 6 infrequens

    редкий (l. 1 § 2 D. 43, 32).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > infrequens

  • 7 infrequens

    infrequentis (gen.), infrequentior -or -us, infrequentissimus -a -um ADJ
    not crowded; below strength; present only in small numbers

    Latin-English dictionary > infrequens

  • 8 infrequens

    scanty, thin, uncrowded / infrequent / thinly populated.

    Latin-English dictionary of medieval > infrequens

  • 9 infrequenter

    I.
    Lit., of persons, that is not often at a place, that seldom does a thing, seldom, rare:

    sum et Romae et in praedio infrequens,

    Cic. Q. Fr. 3, 9, 4:

    parcus deorum cultor et infrequens,

    unfrequent, Hor. C. 1, 34, 1: exercitus, thinned by furloughs, Liv. 43, 11, 10: miles, that does not appear regularly at his standard, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf. Gell. 16, 4, 5. —

    Hence: pro infrequente eum mittat militia domum (meretrix), of a lover,

    who makes few presents, Plaut. Truc. 2, 1, 19. —
    II.
    Transf., that does not often happen, that is seldom used, rare, unusual:

    cum Appius senatum infrequentem coëgisset,

    Cic. Q. Fr. 2, 12:

    eae copiae ipsae hoc infrequentiores imponuntur,

    Caes. B. C. 3, 2:

    interdictum,

    Dig. 43, 31, 1:

    usus,

    Gell. 9, 12, 19:

    vocabulum,

    id. 2, 22, 2:

    infrequentissima urbis,

    the parts least inhabited, Liv. 31, 23, 4:

    causa,

    which is attended by few hearers, Cic. de Or. 2, 79, 320.—
    B.
    Usually with abl. or gen., not filled with, not well provided with, not acquainted with any thing:

    altera pars (urbis) infrequens aedificiis,

    Liv. 37, 32:

    signa infrequentia armatis,

    to which but few soldiers belong, id. 10, 20.—Also absol.:

    infrequentia signa,

    Liv. 7, 8:

    rei militaris te reddidisti infrequentem,

    inexperienced, Auct. Her. 4, 27, 37; with little knowledge of, unskilled in:

    vocum Latinarum,

    Gell. 13, 24, 4.— Hence, adv.: infrĕquenter, rarely (late Lat.), Ambros. Ep. 35.

    Lewis & Short latin dictionary > infrequenter

  • 10 frequens

    frequēns, entis (verwandt mit farcio), häufig in Raum und Zeit, I) im Raume, A) aktiv, von einer Menschenmenge, Versammlung usw. = zahlreich, in Menge oder in Masse anwesend od. versammelt, -sich einfindend, viel beisammen (Ggstz. infrequens, pauci, singuli), legatio, Liv.: frequentissimus legationum conventus, Nep.: frequentes fuimus, Cic.: senatus frequens (»zahlreich« u. dah. »beschlußfähig«) convenit, Cic.: gentes numero (an Z.) frequentes, capite arma frequentes, Liv. – übtr., sententia, die viele Stimmen für sich hat, Plin. ep. 2, 11, 6. B) passiv, v. Örtlichkeiten usw. = zahlreich besucht, gedrängt voll, volkreich, dicht bewohnt, dicht bebaut (Ggstz. infrequens, desertus), α) absol.: theatrum, Cic.: convivium, Suet.: municipium, Cic.: emporium, castellum, Liv.: provinciae, Vell. – β) m. Abl. (s. Mützell Curt. 3, 1 [2], 11), loca frequentia aedificiis, Liv.: frequens custodiis locus, ein stark mit Wachen besetzter, Liv.: frequens cultoribus populus, stark angebauter Gau, Liv.: frequens acies armatis, eine dichtgedrängte Schlachtlinie, Liv.: vivarium frequens piscibus, Col.: utra pars vicis frequentior esset, Liv.: frequentissimum rotis iter, stark befahrener, Ps. Quint. decl. – γ) mit Genet.: quod (mons) talis silvae frequens fecundusque erat, Tac. ann. 4, 65. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers., an einem Orte oft oder fastimmer anwesend (gegenwärtig), -sich einfindend, -sich einstellend, -anzutreffen, häufig, fleißig, Platonis auditor, Cic.: erat Romae frequens, Cic.: cum alqo frequentem esse, mit jmd. oft zusammen sein, -häufig umgehen, Cic.: fr. in castris miles, ein im Lager immer zu findender, Cic. (sarkastisch von der fleißigen Anwesenheit am Spieltisch): und so eum frequentem ad signa sine commeatu fuisse, sei fast immer u. ohne Urlaub bei den F. zugegen gewesen, Liv.: fr. secretis, fleißiger Teilnehmer usw., Tac.: fr. contionibus, in Volksversammlungen auftretend, Tac.: conviva fr., ein gewöhnlicher, fast täglicher Gast, Mart. – m. Infin., hic hominum casus lenire et demere fatis iura frequens, der so oft bei der Hand ist, das Leid der Menschen zu stillen usw., Stat. Theb. 7, 705 sq. – B) passiv, häufig stattfindend, -angewendet, -gebraucht, -angetroffen, häufig, ganz gewöhnlich, pocula, reichliche, Cic.: lactucas frequentiores in cibo (zu oft genossen) officere claritati oculorum, Plin.: frequentes honores delati sunt, Nep.: latrocinia frequentiora, Pollio in Cic. ep.: frequentior familiaritas, Cic.: frequentissimum initium esse calamitatis securitatem, Vell.: quae in controversiis quoque sunt frequentia, Quint.: id cum est apud oratores frequentissimum, Quint.: m. Dat., illud et poëtis et oratoribus frequens, Quint.: et illud frequens est, ut m. Konj., Quint. 3, 6, 8; Vgl. 4, 1, 75: frequens est, es kommt häufig vor, ist ganz gewöhnlich, daß ufw., mit folg. Acc. u. Infin., Plin. 8, 183. Paul. dig. 44, 2, 6. – / Abl. Sing. gew. frequenti; Abl. frequente, Suet. Cal. 44, 2 u. Nero 20, 2 (vgl. infrequente, Plaut. truc. 230).

    lateinisch-deutsches > frequens

  • 11 infrequentia

    īnfrequentia, ae, f. (infrequens), I) die geringe Anzahl, senatus, Cic. u.a. (vgl. infrequens no. I, A). – II) der Volksmangel an einem Orte, die Einsamkeit eines Ortes, locorum, Tac. ann. 14, 27.

    lateinisch-deutsches > infrequentia

  • 12 frequens

    frequēns, entis (verwandt mit farcio), häufig in Raum und Zeit, I) im Raume, A) aktiv, von einer Menschenmenge, Versammlung usw. = zahlreich, in Menge oder in Masse anwesend od. versammelt, - sich einfindend, viel beisammen (Ggstz. infrequens, pauci, singuli), legatio, Liv.: frequentissimus legationum conventus, Nep.: frequentes fuimus, Cic.: senatus frequens (»zahlreich« u. dah. »beschlußfähig«) convenit, Cic.: gentes numero (an Z.) frequentes, capite arma frequentes, Liv. – übtr., sententia, die viele Stimmen für sich hat, Plin. ep. 2, 11, 6. B) passiv, v. Örtlichkeiten usw. = zahlreich besucht, gedrängt voll, volkreich, dicht bewohnt, dicht bebaut (Ggstz. infrequens, desertus), α) absol.: theatrum, Cic.: convivium, Suet.: municipium, Cic.: emporium, castellum, Liv.: provinciae, Vell. – β) m. Abl. (s. Mützell Curt. 3, 1 [2], 11), loca frequentia aedificiis, Liv.: frequens custodiis locus, ein stark mit Wachen besetzter, Liv.: frequens cultoribus populus, stark angebauter Gau, Liv.: frequens acies armatis, eine dichtgedrängte Schlachtlinie, Liv.: vivarium frequens piscibus, Col.: utra pars vicis frequentior esset, Liv.: frequentissimum rotis iter, stark befahrener, Ps. Quint. decl. – γ) mit Genet.: quod (mons) talis silvae frequens fecundusque erat, Tac. ann. 4, 65. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers., an einem Orte oft oder fast
    ————
    immer anwesend (gegenwärtig), -sich einfindend, - sich einstellend, -anzutreffen, häufig, fleißig, Platonis auditor, Cic.: erat Romae frequens, Cic.: cum alqo frequentem esse, mit jmd. oft zusammen sein, -häufig umgehen, Cic.: fr. in castris miles, ein im Lager immer zu findender, Cic. (sarkastisch von der fleißigen Anwesenheit am Spieltisch): und so eum frequentem ad signa sine commeatu fuisse, sei fast immer u. ohne Urlaub bei den F. zugegen gewesen, Liv.: fr. secretis, fleißiger Teilnehmer usw., Tac.: fr. contionibus, in Volksversammlungen auftretend, Tac.: conviva fr., ein gewöhnlicher, fast täglicher Gast, Mart. – m. Infin., hic hominum casus lenire et demere fatis iura frequens, der so oft bei der Hand ist, das Leid der Menschen zu stillen usw., Stat. Theb. 7, 705 sq. – B) passiv, häufig stattfindend, -angewendet, - gebraucht, -angetroffen, häufig, ganz gewöhnlich, pocula, reichliche, Cic.: lactucas frequentiores in cibo (zu oft genossen) officere claritati oculorum, Plin.: frequentes honores delati sunt, Nep.: latrocinia frequentiora, Pollio in Cic. ep.: frequentior familiaritas, Cic.: frequentissimum initium esse calamitatis securitatem, Vell.: quae in controversiis quoque sunt frequentia, Quint.: id cum est apud oratores frequentissimum, Quint.: m. Dat., illud et poëtis et oratoribus frequens, Quint.: et illud frequens est, ut m. Konj., Quint. 3, 6, 8; Vgl. 4, 1, 75: frequens est, es kommt
    ————
    häufig vor, ist ganz gewöhnlich, daß ufw., mit folg. Acc. u. Infin., Plin. 8, 183. Paul. dig. 44, 2, 6. – Abl. Sing. gew. frequenti; Abl. frequente, Suet. Cal. 44, 2 u. Nero 20, 2 (vgl. infrequente, Plaut. truc. 230).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frequens

  • 13 infrequentia

    īnfrequentia, ae, f. (infrequens), I) die geringe Anzahl, senatus, Cic. u.a. (vgl. infrequens no. I, A). – II) der Volksmangel an einem Orte, die Einsamkeit eines Ortes, locorum, Tac. ann. 14, 27.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infrequentia

  • 14 infrequentia

    īnfrequentia, ae f. [ infrequens ]
    1) малочисленность, неполное число (senatūs C, L; legionum T)
    2) малолюдность, безлюдье, уединённость ( locorum T)

    Латинско-русский словарь > infrequentia

  • 15 incuriosus

    in-cūriōsus, a, um, I) aktiv = sorglos, unbekümmert, gleichgültig, fahrlässig, in capite comendo, Suet.: m. Abl., iuventā, Tac.: pace, Tac.: m. Dat. (= in betreff), melioribus, Tac.: serendis frugibus, Tac.: m. Genet., proximorum, Plin. ep.: periculi, Apul.: aetas incuriosa suorum, Tac. (vgl. Nipperd. Tac. ann. 14, 38. Heräus Tac. hist. 1, 49). – II) passiv = nachlässig, vernachlässigt, nachlässig behandelt, infrequens statio nostra incuriosaque tum ab armis, Sall. hist. fr. 4, 65 (66): inc. finis, Tac. ann. 6, 17: historia, Suet. Galb. 3, 3: agnus, mageres, Apul. flor. 2 extr. p. 3, 2 Kr.

    lateinisch-deutsches > incuriosus

  • 16 lector

    lēctor, ōris, m. (2. lego, s. Serv. Verg. Aen. 12, 159), I) der Leser, eines Buches usw., lector otiosus, Quint.: lector amice, Mart.: lector optime, Apul.: infrequens lector Plauti, Gell.: aptus ad delectationem lectoris, Cic.: delectatione aliquā allicere lectorem, Cic. – II) der Vorleser, Cic., Quint. u.a.; vgl. O. Jahn im Hermes 2, 420. Anm. 7.

    lateinisch-deutsches > lector

  • 17 indicium

    indĭcĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] déclaration, indication, révélation, rapport, dénonciation, délation. [st2]2 [-] indice, trace, signe, marque, preuve. [st2]3 [-] essai (des métaux). [st2]4 [-] prix d'une dénonciation.    - indicio esse: servir de preuve.    - indicio esse alicujus rei (alicui rei, de aliqua re): servir de preuve à qqch.    - ei rei indicio sunt sexdecim volumina epistularum ad Atticum missarum, Nep. Att. 16: ce qui le prouve, ce sont les seize livres de lettres adressées à Atticus.    - mihi, quale ingenium haberes, indicio fuit oratio, Ter. Heaut.: ta conversation m'a montré quel est caractère.    - quam vere de eo foret judicatum, oratio indicio fuit, post mortem in domo ejus reperta est, Nep. Lys. 3: combien était fondée la dénonciation faite contre lui, on en eut pour preuve le discours qu'après sa mort on trouva chez lui.    - conjurationis indicium facere, Cic.: dénoncer une conspiration.    - indicium facere, Plaut.: faire une déposition, témoigner.    - indicium deferre ad aliquem, Tac.: faire part à qqn d'une dénonciation.
    * * *
    indĭcĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] déclaration, indication, révélation, rapport, dénonciation, délation. [st2]2 [-] indice, trace, signe, marque, preuve. [st2]3 [-] essai (des métaux). [st2]4 [-] prix d'une dénonciation.    - indicio esse: servir de preuve.    - indicio esse alicujus rei (alicui rei, de aliqua re): servir de preuve à qqch.    - ei rei indicio sunt sexdecim volumina epistularum ad Atticum missarum, Nep. Att. 16: ce qui le prouve, ce sont les seize livres de lettres adressées à Atticus.    - mihi, quale ingenium haberes, indicio fuit oratio, Ter. Heaut.: ta conversation m'a montré quel est caractère.    - quam vere de eo foret judicatum, oratio indicio fuit, post mortem in domo ejus reperta est, Nep. Lys. 3: combien était fondée la dénonciation faite contre lui, on en eut pour preuve le discours qu'après sa mort on trouva chez lui.    - conjurationis indicium facere, Cic.: dénoncer une conspiration.    - indicium facere, Plaut.: faire une déposition, témoigner.    - indicium deferre ad aliquem, Tac.: faire part à qqn d'une dénonciation.
    * * *
        Indicium, indicii. Sallust. Encusement.
    \
        Indicium. Cic. Signe, Argument, Indice, Marque, Monstre.
    \
        Coniurationis indicium. Cic. Encusement, Decelement.
    \
        Ex indicio nihil periculi. Terent. Il n'y a point de danger à le dire et monstrer.
    \
        Indicio esse. Terent. Quale ingenium haberes, fuit indicio oratio tua. Ta parolle m'a donné à congnoistre ton esprit, M'a enseigné quel esprit tu as.
    \
        Infrequens Senatus indicio erat sociis, afflictam ciuitatem pestilentia esse. Liu. Estoit signe, ou enseignement, et monstroit que la ville, etc.
    \
        Per indicium enuntiata res. Caes. Revelee par aucun qui la redicte et decelee.
    \
        Indicii partem accipere. Cic. Prendre une partie de la chose qu'on a enditee à un autre.
    \
        Nata, quid velim, indicium facit. Plaut. Monstre.
    \
        Id anus mihi indicium fecit: nam, etc. Terent. Je l'ay apperceu par la vieille: car, etc.
    \
        Res indicium haec facit, quo pacto factum voluerit. Terent. Cecy monstre comment, etc.
    \
        Indicium profiteri. Martian. Encuser ses complices.
    \
        Indicium. Vlp. Ce qu'on donne à celuy qui enseigne ou encuse quelque chose.

    Dictionarium latinogallicum > indicium

  • 18 incuriosus

    in-cūriōsus, a, um, I) aktiv = sorglos, unbekümmert, gleichgültig, fahrlässig, in capite comendo, Suet.: m. Abl., iuventā, Tac.: pace, Tac.: m. Dat. (= in betreff), melioribus, Tac.: serendis frugibus, Tac.: m. Genet., proximorum, Plin. ep.: periculi, Apul.: aetas incuriosa suorum, Tac. (vgl. Nipperd. Tac. ann. 14, 38. Heräus Tac. hist. 1, 49). – II) passiv = nachlässig, vernachlässigt, nachlässig behandelt, infrequens statio nostra incuriosaque tum ab armis, Sall. hist. fr. 4, 65 (66): inc. finis, Tac. ann. 6, 17: historia, Suet. Galb. 3, 3: agnus, mageres, Apul. flor. 2 extr. p. 3, 2 Kr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incuriosus

  • 19 lector

    lēctor, ōris, m. (2. lego, s. Serv. Verg. Aen. 12, 159), I) der Leser, eines Buches usw., lector otiosus, Quint.: lector amice, Mart.: lector optime, Apul.: infrequens lector Plauti, Gell.: aptus ad delectationem lectoris, Cic.: delectatione aliquā allicere lectorem, Cic. – II) der Vorleser, Cic., Quint. u.a.; vgl. O. Jahn im Hermes 2, 420. Anm. 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lector

  • 20 īn-frequēns

        īn-frequēns tis, adj.    with comp. and sup, not crowded, in small numbers: copiae hoc infrequentiores imponuntur, in smaller numbers, Cs.: senatus, with no quorum: causa, thinly attended: infrequentissima urbis, the least populous parts, L.: signa, with few followers, L.: Sabini infrequentes armati, few of them armed, L.: sum et Romae et in praedio, with few attendants: pars (urbis) infrequens aedificiis, L.—In time, rare, infrequent: deorum cultor, H.

    Latin-English dictionary > īn-frequēns

См. также в других словарях:

  • Nesopupa infrequens — Conservation status Data Deficient (IUCN 2.3)[1] …   Wikipedia

  • Cerithiopsis infrequens — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class …   Wikipedia

  • Clytie infrequens — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insec …   Wikipedia

  • Nesopupa infrequens —   Nesopupa infrequens Estado de conservación Datos insuficientes …   Wikipedia Español

  • Infrequent — In*fre quent, a. [L. infrequens : cf. F. infrequent. See {In } not, and {Frequent}.] Seldom happening or occurring; rare; uncommon; unusual. [1913 Webster] The act whereof is at this day infrequent or out of use among all sorts of men. Sir T.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • infrequent — adjective Etymology: Latin infrequent , infrequens, from in + frequent , frequens frequent Date: circa 1615 1. seldom happening or occurring ; rare 2. placed or occurring at wide intervals in space or time < a slope scattered with infrequent… …   New Collegiate Dictionary

  • Atriplex — Desert Holly (Atriplex hymenelytra) leaves and bracts Scientific classification Kingdom …   Wikipedia

  • List of Cycloctenidae species — This page lists all described species of the spider family Cycloctenidae as of Dec. 30, 2007.Anaua Anaua Forster, 1970 * Anaua unica Forster, 1970 New Zealand Cycloctenus Cycloctenus L. Koch, 1878 * Cycloctenus abyssinus Urquhart, 1890 New South… …   Wikipedia

  • Liothrips — Taxobox name = Liothrips image width =250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Thysanoptera familia = Phlaeothripidae subfamilia = Phlaeothripinae genus = Liothrips genus authority = Uzel, 1895 diversity link =… …   Wikipedia

  • Nesopupa — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastropoda …   Wikipedia

  • Mesocyclops — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Subphylum: Cr …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»