-
1 infrequens
infrequens, entis [st2]1 [-] peu nombreux, rare. [st2]2 [-] peu fréquenté, peu peuplé, solitaire. [st2]3 [-] qui fréquente peu, peu assidu, peu exact, inexact. [st2]4 [-] qui a peu de. [st2]5 [-] rare, peu usité. - sum Romae infrequens, Cic. Q. Fr. 3, 9, 4: je suis rarement à Rome. - infrequens senatus, Cic.: assemblée du sénat qui n'est pas en nombre (pour délibérer). - infrequens miles, Plaut.: soldat qui s'absente souvent. - infrequens cultor deorum, Hor.: adorateur peu zélé des dieux. - infrequentissima urbis, Liv.: les quartiers les moins peuplés de la ville. - pars (urbis) infrequens aedificiis, Liv. 37, 32: partie (de la ville) pauvre en constructions. - infrequentia signa, Liv. 7, 8: enseignes délaissées. - infrequens verbum, Gell.: terme peu usité, terme rare.* * *infrequens, entis [st2]1 [-] peu nombreux, rare. [st2]2 [-] peu fréquenté, peu peuplé, solitaire. [st2]3 [-] qui fréquente peu, peu assidu, peu exact, inexact. [st2]4 [-] qui a peu de. [st2]5 [-] rare, peu usité. - sum Romae infrequens, Cic. Q. Fr. 3, 9, 4: je suis rarement à Rome. - infrequens senatus, Cic.: assemblée du sénat qui n'est pas en nombre (pour délibérer). - infrequens miles, Plaut.: soldat qui s'absente souvent. - infrequens cultor deorum, Hor.: adorateur peu zélé des dieux. - infrequentissima urbis, Liv.: les quartiers les moins peuplés de la ville. - pars (urbis) infrequens aedificiis, Liv. 37, 32: partie (de la ville) pauvre en constructions. - infrequentia signa, Liv. 7, 8: enseignes délaissées. - infrequens verbum, Gell.: terme peu usité, terme rare.* * *Infrequens, pen. corr. om. g. Qui n'est point frequenté ne hanté.\Infrequens Senatus. Liu. Cic. Où il n'y a pas beaucoup de Senateurs assemblez ensemble, En petit nombre.\Infrequens miles. Plaut. Qui ne hante point, ou bien peu la guerre, Qui est long temps sans aller à la guerre, Qui ne frequente point, etc. Infrequent.\Infrequens, cum genitiuo. Gellius, Infrequens sum vocum Latinarum. Je ne suis pas accoustumé aux mots de la langue Latine. -
2 infrequens
īnfrequēns, entis, Abl. entī, nicht häufig in Raum u. Zeit (Ggstz. frequens), I) im Raume, A) aktiv, v. einer Menschenmenge = nicht zahlreich, nicht in Masse, in geringer Anzahl (-versammelt, -sich einfindend), hostes, Liv.: agmen, Liv.: copiae infrequentiores, Caes.: senatus infr., nicht zahlreich u. dah. nicht beschlußfähig, Cic.: sum et Romae et in praediis infrequens, es fehlt mir daran (an Sklaven, Dienern), Cic. – B) passiv, von Örtl. usw. = nicht zahlreich besucht, -bewohnt, -besetzt, einsam, nicht volkreich, pars urbis infrequens aedificiis erat, Liv.: alvi paucitate plebis infrequentes, Colum.: signa infr. (armatis), schwache Heerhaufen, Liv.: causa, schwach besuchte (weil unbedeutende) gerichtliche Verhandlung, Cic. – subst., infrequentissima urbis (sc. loca), Gegenden der Stadt, die am wenigsten bewohnt sind (Ggstz. frequentia aedificiis loca), Liv. 31, 23, 4. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers. = an einem Orte nicht oft od. selten anwesend, wo nicht häufig, in etw. nicht fleißig, 1) eig.: cultor deorum, nicht fleißiger, seltener, Hor.: lector Plauti, Gell.: miles, ein nicht bei der Truppe befindlicher, Cinc. bei Gell. 16, 4, 5 (vgl. Paul. ex Fest. 112, 7): u. so infrequens rei militaris, Cornif. rhet.: u. übtr. infr. militia (Dienst bei der Buhlerin), Plaut. – 2) übtr., in etwas unwissend, unerfahren, vocum Latinarum, Gell. 13, 24, 4. – B) passiv = nicht sehr gewöhnlich, -gebräuchlich, selten, vocabulum, usus, Gell.
-
3 infrequens
īnfrequēns, entis, Abl. entī, nicht häufig in Raum u. Zeit (Ggstz. frequens), I) im Raume, A) aktiv, v. einer Menschenmenge = nicht zahlreich, nicht in Masse, in geringer Anzahl (-versammelt, -sich einfindend), hostes, Liv.: agmen, Liv.: copiae infrequentiores, Caes.: senatus infr., nicht zahlreich u. dah. nicht beschlußfähig, Cic.: sum et Romae et in praediis infrequens, es fehlt mir daran (an Sklaven, Dienern), Cic. – B) passiv, von Örtl. usw. = nicht zahlreich besucht, -bewohnt, -besetzt, einsam, nicht volkreich, pars urbis infrequens aedificiis erat, Liv.: alvi paucitate plebis infrequentes, Colum.: signa infr. (armatis), schwache Heerhaufen, Liv.: causa, schwach besuchte (weil unbedeutende) gerichtliche Verhandlung, Cic. – subst., infrequentissima urbis (sc. loca), Gegenden der Stadt, die am wenigsten bewohnt sind (Ggstz. frequentia aedificiis loca), Liv. 31, 23, 4. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers. = an einem Orte nicht oft od. selten anwesend, wo nicht häufig, in etw. nicht fleißig, 1) eig.: cultor deorum, nicht fleißiger, seltener, Hor.: lector Plauti, Gell.: miles, ein nicht bei der Truppe befindlicher, Cinc. bei Gell. 16, 4, 5 (vgl. Paul. ex Fest. 112, 7): u. so infrequens rei militaris, Cornif. rhet.: u. übtr. infr. militia (Dienst bei der Buhlerin), Plaut. – 2) übtr., in etwas unwissend, unerfahren, vocum Latinarum, Gell. 13, 24, 4. – B)————passiv = nicht sehr gewöhnlich, -gebräuchlich, selten, vocabulum, usus, Gell.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infrequens
-
4 infrequens
I.Lit., of persons, that is not often at a place, that seldom does a thing, seldom, rare:II.sum et Romae et in praedio infrequens,
Cic. Q. Fr. 3, 9, 4:parcus deorum cultor et infrequens,
unfrequent, Hor. C. 1, 34, 1: exercitus, thinned by furloughs, Liv. 43, 11, 10: miles, that does not appear regularly at his standard, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf. Gell. 16, 4, 5. —Hence: pro infrequente eum mittat militia domum (meretrix), of a lover,
who makes few presents, Plaut. Truc. 2, 1, 19. —Transf., that does not often happen, that is seldom used, rare, unusual:B.cum Appius senatum infrequentem coëgisset,
Cic. Q. Fr. 2, 12:eae copiae ipsae hoc infrequentiores imponuntur,
Caes. B. C. 3, 2:interdictum,
Dig. 43, 31, 1:usus,
Gell. 9, 12, 19:vocabulum,
id. 2, 22, 2:infrequentissima urbis,
the parts least inhabited, Liv. 31, 23, 4:causa,
which is attended by few hearers, Cic. de Or. 2, 79, 320.—Usually with abl. or gen., not filled with, not well provided with, not acquainted with any thing:altera pars (urbis) infrequens aedificiis,
Liv. 37, 32:signa infrequentia armatis,
to which but few soldiers belong, id. 10, 20.—Also absol.:infrequentia signa,
Liv. 7, 8:rei militaris te reddidisti infrequentem,
inexperienced, Auct. Her. 4, 27, 37; with little knowledge of, unskilled in:vocum Latinarum,
Gell. 13, 24, 4.— Hence, adv.: infrĕquenter, rarely (late Lat.), Ambros. Ep. 35. -
5 infrequens
īn-frequēns, entis1) нечастый, редкий ( usus AG)sum Romae i. C — я редко бываю в Риме2) неусердный ( cultor deorum H)3) неполный числом, малочисленный ( copiae Cs)senatus i. C — малолюдное (и неправомочное) заседание сената4) малопосещаемый, малолюдный, малонаселённыйcausa i. C — дело, которое слушают немногие (т. е. незначительное)infrequentissima (sc. loca) urbis L — наименее населённые части города5) бедный, небогатый ( aliquā re)pars urbis i. aedificiis L — слабо застроенная часть городаsigna infrequentia( armatis) L — знамёна, вокруг которых группируется мало солдат6) несведущий, неопытный (i. vocum Latinarum AG) -
6 infrequens
редкий (l. 1 § 2 D. 43, 32).Латинско-русский словарь к источникам римского права > infrequens
-
7 infrequens
infrequentis (gen.), infrequentior -or -us, infrequentissimus -a -um ADJnot crowded; below strength; present only in small numbers -
8 infrequens
scanty, thin, uncrowded / infrequent / thinly populated. -
9 infrequenter
I.Lit., of persons, that is not often at a place, that seldom does a thing, seldom, rare:II.sum et Romae et in praedio infrequens,
Cic. Q. Fr. 3, 9, 4:parcus deorum cultor et infrequens,
unfrequent, Hor. C. 1, 34, 1: exercitus, thinned by furloughs, Liv. 43, 11, 10: miles, that does not appear regularly at his standard, Paul. ex Fest. p. 112 Müll.; cf. Gell. 16, 4, 5. —Hence: pro infrequente eum mittat militia domum (meretrix), of a lover,
who makes few presents, Plaut. Truc. 2, 1, 19. —Transf., that does not often happen, that is seldom used, rare, unusual:B.cum Appius senatum infrequentem coëgisset,
Cic. Q. Fr. 2, 12:eae copiae ipsae hoc infrequentiores imponuntur,
Caes. B. C. 3, 2:interdictum,
Dig. 43, 31, 1:usus,
Gell. 9, 12, 19:vocabulum,
id. 2, 22, 2:infrequentissima urbis,
the parts least inhabited, Liv. 31, 23, 4:causa,
which is attended by few hearers, Cic. de Or. 2, 79, 320.—Usually with abl. or gen., not filled with, not well provided with, not acquainted with any thing:altera pars (urbis) infrequens aedificiis,
Liv. 37, 32:signa infrequentia armatis,
to which but few soldiers belong, id. 10, 20.—Also absol.:infrequentia signa,
Liv. 7, 8:rei militaris te reddidisti infrequentem,
inexperienced, Auct. Her. 4, 27, 37; with little knowledge of, unskilled in:vocum Latinarum,
Gell. 13, 24, 4.— Hence, adv.: infrĕquenter, rarely (late Lat.), Ambros. Ep. 35. -
10 frequens
frequēns, entis (verwandt mit farcio), häufig in Raum und Zeit, I) im Raume, A) aktiv, von einer Menschenmenge, Versammlung usw. = zahlreich, in Menge oder in Masse anwesend od. versammelt, -sich einfindend, viel beisammen (Ggstz. infrequens, pauci, singuli), legatio, Liv.: frequentissimus legationum conventus, Nep.: frequentes fuimus, Cic.: senatus frequens (»zahlreich« u. dah. »beschlußfähig«) convenit, Cic.: gentes numero (an Z.) frequentes, capite arma frequentes, Liv. – übtr., sententia, die viele Stimmen für sich hat, Plin. ep. 2, 11, 6. B) passiv, v. Örtlichkeiten usw. = zahlreich besucht, gedrängt voll, volkreich, dicht bewohnt, dicht bebaut (Ggstz. infrequens, desertus), α) absol.: theatrum, Cic.: convivium, Suet.: municipium, Cic.: emporium, castellum, Liv.: provinciae, Vell. – β) m. Abl. (s. Mützell Curt. 3, 1 [2], 11), loca frequentia aedificiis, Liv.: frequens custodiis locus, ein stark mit Wachen besetzter, Liv.: frequens cultoribus populus, stark angebauter Gau, Liv.: frequens acies armatis, eine dichtgedrängte Schlachtlinie, Liv.: vivarium frequens piscibus, Col.: utra pars vicis frequentior esset, Liv.: frequentissimum rotis iter, stark befahrener, Ps. Quint. decl. – γ) mit Genet.: quod (mons) talis silvae frequens fecundusque erat, Tac. ann. 4, 65. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers., an einem Orte oft oder fastimmer anwesend (gegenwärtig), -sich einfindend, -sich einstellend, -anzutreffen, häufig, fleißig, Platonis auditor, Cic.: erat Romae frequens, Cic.: cum alqo frequentem esse, mit jmd. oft zusammen sein, -häufig umgehen, Cic.: fr. in castris miles, ein im Lager immer zu findender, Cic. (sarkastisch von der fleißigen Anwesenheit am Spieltisch): und so eum frequentem ad signa sine commeatu fuisse, sei fast immer u. ohne Urlaub bei den F. zugegen gewesen, Liv.: fr. secretis, fleißiger Teilnehmer usw., Tac.: fr. contionibus, in Volksversammlungen auftretend, Tac.: conviva fr., ein gewöhnlicher, fast täglicher Gast, Mart. – m. Infin., hic hominum casus lenire et demere fatis iura frequens, der so oft bei der Hand ist, das Leid der Menschen zu stillen usw., Stat. Theb. 7, 705 sq. – B) passiv, häufig stattfindend, -angewendet, -gebraucht, -angetroffen, häufig, ganz gewöhnlich, pocula, reichliche, Cic.: lactucas frequentiores in cibo (zu oft genossen) officere claritati oculorum, Plin.: frequentes honores delati sunt, Nep.: latrocinia frequentiora, Pollio in Cic. ep.: frequentior familiaritas, Cic.: frequentissimum initium esse calamitatis securitatem, Vell.: quae in controversiis quoque sunt frequentia, Quint.: id cum est apud oratores frequentissimum, Quint.: m. Dat., illud et poëtis et oratoribus frequens, Quint.: et illud frequens est, ut m. Konj., Quint. 3, 6, 8; Vgl. 4, 1, 75: frequens est, es kommt häufig vor, ist ganz gewöhnlich, daß ufw., mit folg. Acc. u. Infin., Plin. 8, 183. Paul. dig. 44, 2, 6. – / Abl. Sing. gew. frequenti; Abl. frequente, Suet. Cal. 44, 2 u. Nero 20, 2 (vgl. infrequente, Plaut. truc. 230).
-
11 infrequentia
īnfrequentia, ae, f. (infrequens), I) die geringe Anzahl, senatus, Cic. u.a. (vgl. infrequens no. I, A). – II) der Volksmangel an einem Orte, die Einsamkeit eines Ortes, locorum, Tac. ann. 14, 27.
-
12 frequens
frequēns, entis (verwandt mit farcio), häufig in Raum und Zeit, I) im Raume, A) aktiv, von einer Menschenmenge, Versammlung usw. = zahlreich, in Menge oder in Masse anwesend od. versammelt, - sich einfindend, viel beisammen (Ggstz. infrequens, pauci, singuli), legatio, Liv.: frequentissimus legationum conventus, Nep.: frequentes fuimus, Cic.: senatus frequens (»zahlreich« u. dah. »beschlußfähig«) convenit, Cic.: gentes numero (an Z.) frequentes, capite arma frequentes, Liv. – übtr., sententia, die viele Stimmen für sich hat, Plin. ep. 2, 11, 6. B) passiv, v. Örtlichkeiten usw. = zahlreich besucht, gedrängt voll, volkreich, dicht bewohnt, dicht bebaut (Ggstz. infrequens, desertus), α) absol.: theatrum, Cic.: convivium, Suet.: municipium, Cic.: emporium, castellum, Liv.: provinciae, Vell. – β) m. Abl. (s. Mützell Curt. 3, 1 [2], 11), loca frequentia aedificiis, Liv.: frequens custodiis locus, ein stark mit Wachen besetzter, Liv.: frequens cultoribus populus, stark angebauter Gau, Liv.: frequens acies armatis, eine dichtgedrängte Schlachtlinie, Liv.: vivarium frequens piscibus, Col.: utra pars vicis frequentior esset, Liv.: frequentissimum rotis iter, stark befahrener, Ps. Quint. decl. – γ) mit Genet.: quod (mons) talis silvae frequens fecundusque erat, Tac. ann. 4, 65. – II) in der Zeit, A) aktiv, v. Pers., an einem Orte oft oder fast————immer anwesend (gegenwärtig), -sich einfindend, - sich einstellend, -anzutreffen, häufig, fleißig, Platonis auditor, Cic.: erat Romae frequens, Cic.: cum alqo frequentem esse, mit jmd. oft zusammen sein, -häufig umgehen, Cic.: fr. in castris miles, ein im Lager immer zu findender, Cic. (sarkastisch von der fleißigen Anwesenheit am Spieltisch): und so eum frequentem ad signa sine commeatu fuisse, sei fast immer u. ohne Urlaub bei den F. zugegen gewesen, Liv.: fr. secretis, fleißiger Teilnehmer usw., Tac.: fr. contionibus, in Volksversammlungen auftretend, Tac.: conviva fr., ein gewöhnlicher, fast täglicher Gast, Mart. – m. Infin., hic hominum casus lenire et demere fatis iura frequens, der so oft bei der Hand ist, das Leid der Menschen zu stillen usw., Stat. Theb. 7, 705 sq. – B) passiv, häufig stattfindend, -angewendet, - gebraucht, -angetroffen, häufig, ganz gewöhnlich, pocula, reichliche, Cic.: lactucas frequentiores in cibo (zu oft genossen) officere claritati oculorum, Plin.: frequentes honores delati sunt, Nep.: latrocinia frequentiora, Pollio in Cic. ep.: frequentior familiaritas, Cic.: frequentissimum initium esse calamitatis securitatem, Vell.: quae in controversiis quoque sunt frequentia, Quint.: id cum est apud oratores frequentissimum, Quint.: m. Dat., illud et poëtis et oratoribus frequens, Quint.: et illud frequens est, ut m. Konj., Quint. 3, 6, 8; Vgl. 4, 1, 75: frequens est, es kommt————häufig vor, ist ganz gewöhnlich, daß ufw., mit folg. Acc. u. Infin., Plin. 8, 183. Paul. dig. 44, 2, 6. – ⇒ Abl. Sing. gew. frequenti; Abl. frequente, Suet. Cal. 44, 2 u. Nero 20, 2 (vgl. infrequente, Plaut. truc. 230).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frequens
-
13 infrequentia
īnfrequentia, ae, f. (infrequens), I) die geringe Anzahl, senatus, Cic. u.a. (vgl. infrequens no. I, A). – II) der Volksmangel an einem Orte, die Einsamkeit eines Ortes, locorum, Tac. ann. 14, 27.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > infrequentia
-
14 infrequentia
īnfrequentia, ae f. [ infrequens ]1) малочисленность, неполное число (senatūs C, L; legionum T)2) малолюдность, безлюдье, уединённость ( locorum T) -
15 incuriosus
in-cūriōsus, a, um, I) aktiv = sorglos, unbekümmert, gleichgültig, fahrlässig, in capite comendo, Suet.: m. Abl., iuventā, Tac.: pace, Tac.: m. Dat. (= in betreff), melioribus, Tac.: serendis frugibus, Tac.: m. Genet., proximorum, Plin. ep.: periculi, Apul.: aetas incuriosa suorum, Tac. (vgl. Nipperd. Tac. ann. 14, 38. Heräus Tac. hist. 1, 49). – II) passiv = nachlässig, vernachlässigt, nachlässig behandelt, infrequens statio nostra incuriosaque tum ab armis, Sall. hist. fr. 4, 65 (66): inc. finis, Tac. ann. 6, 17: historia, Suet. Galb. 3, 3: agnus, mageres, Apul. flor. 2 extr. p. 3, 2 Kr.
-
16 lector
lēctor, ōris, m. (2. lego, s. Serv. Verg. Aen. 12, 159), I) der Leser, eines Buches usw., lector otiosus, Quint.: lector amice, Mart.: lector optime, Apul.: infrequens lector Plauti, Gell.: aptus ad delectationem lectoris, Cic.: delectatione aliquā allicere lectorem, Cic. – II) der Vorleser, Cic., Quint. u.a.; vgl. O. Jahn im Hermes 2, 420. Anm. 7.
-
17 indicium
indĭcĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] déclaration, indication, révélation, rapport, dénonciation, délation. [st2]2 [-] indice, trace, signe, marque, preuve. [st2]3 [-] essai (des métaux). [st2]4 [-] prix d'une dénonciation. - indicio esse: servir de preuve. - indicio esse alicujus rei (alicui rei, de aliqua re): servir de preuve à qqch. - ei rei indicio sunt sexdecim volumina epistularum ad Atticum missarum, Nep. Att. 16: ce qui le prouve, ce sont les seize livres de lettres adressées à Atticus. - mihi, quale ingenium haberes, indicio fuit oratio, Ter. Heaut.: ta conversation m'a montré quel est caractère. - quam vere de eo foret judicatum, oratio indicio fuit, post mortem in domo ejus reperta est, Nep. Lys. 3: combien était fondée la dénonciation faite contre lui, on en eut pour preuve le discours qu'après sa mort on trouva chez lui. - conjurationis indicium facere, Cic.: dénoncer une conspiration. - indicium facere, Plaut.: faire une déposition, témoigner. - indicium deferre ad aliquem, Tac.: faire part à qqn d'une dénonciation.* * *indĭcĭum, ĭi, n. [st2]1 [-] déclaration, indication, révélation, rapport, dénonciation, délation. [st2]2 [-] indice, trace, signe, marque, preuve. [st2]3 [-] essai (des métaux). [st2]4 [-] prix d'une dénonciation. - indicio esse: servir de preuve. - indicio esse alicujus rei (alicui rei, de aliqua re): servir de preuve à qqch. - ei rei indicio sunt sexdecim volumina epistularum ad Atticum missarum, Nep. Att. 16: ce qui le prouve, ce sont les seize livres de lettres adressées à Atticus. - mihi, quale ingenium haberes, indicio fuit oratio, Ter. Heaut.: ta conversation m'a montré quel est caractère. - quam vere de eo foret judicatum, oratio indicio fuit, post mortem in domo ejus reperta est, Nep. Lys. 3: combien était fondée la dénonciation faite contre lui, on en eut pour preuve le discours qu'après sa mort on trouva chez lui. - conjurationis indicium facere, Cic.: dénoncer une conspiration. - indicium facere, Plaut.: faire une déposition, témoigner. - indicium deferre ad aliquem, Tac.: faire part à qqn d'une dénonciation.* * *Indicium, indicii. Sallust. Encusement.\Indicium. Cic. Signe, Argument, Indice, Marque, Monstre.\Coniurationis indicium. Cic. Encusement, Decelement.\Ex indicio nihil periculi. Terent. Il n'y a point de danger à le dire et monstrer.\Indicio esse. Terent. Quale ingenium haberes, fuit indicio oratio tua. Ta parolle m'a donné à congnoistre ton esprit, M'a enseigné quel esprit tu as.\Infrequens Senatus indicio erat sociis, afflictam ciuitatem pestilentia esse. Liu. Estoit signe, ou enseignement, et monstroit que la ville, etc.\Per indicium enuntiata res. Caes. Revelee par aucun qui la redicte et decelee.\Indicii partem accipere. Cic. Prendre une partie de la chose qu'on a enditee à un autre.\Nata, quid velim, indicium facit. Plaut. Monstre.\Id anus mihi indicium fecit: nam, etc. Terent. Je l'ay apperceu par la vieille: car, etc.\Res indicium haec facit, quo pacto factum voluerit. Terent. Cecy monstre comment, etc.\Indicium profiteri. Martian. Encuser ses complices.\Indicium. Vlp. Ce qu'on donne à celuy qui enseigne ou encuse quelque chose. -
18 incuriosus
in-cūriōsus, a, um, I) aktiv = sorglos, unbekümmert, gleichgültig, fahrlässig, in capite comendo, Suet.: m. Abl., iuventā, Tac.: pace, Tac.: m. Dat. (= in betreff), melioribus, Tac.: serendis frugibus, Tac.: m. Genet., proximorum, Plin. ep.: periculi, Apul.: aetas incuriosa suorum, Tac. (vgl. Nipperd. Tac. ann. 14, 38. Heräus Tac. hist. 1, 49). – II) passiv = nachlässig, vernachlässigt, nachlässig behandelt, infrequens statio nostra incuriosaque tum ab armis, Sall. hist. fr. 4, 65 (66): inc. finis, Tac. ann. 6, 17: historia, Suet. Galb. 3, 3: agnus, mageres, Apul. flor. 2 extr. p. 3, 2 Kr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incuriosus
-
19 lector
lēctor, ōris, m. (2. lego, s. Serv. Verg. Aen. 12, 159), I) der Leser, eines Buches usw., lector otiosus, Quint.: lector amice, Mart.: lector optime, Apul.: infrequens lector Plauti, Gell.: aptus ad delectationem lectoris, Cic.: delectatione aliquā allicere lectorem, Cic. – II) der Vorleser, Cic., Quint. u.a.; vgl. O. Jahn im Hermes 2, 420. Anm. 7. -
20 īn-frequēns
īn-frequēns tis, adj. with comp. and sup, not crowded, in small numbers: copiae hoc infrequentiores imponuntur, in smaller numbers, Cs.: senatus, with no quorum: causa, thinly attended: infrequentissima urbis, the least populous parts, L.: signa, with few followers, L.: Sabini infrequentes armati, few of them armed, L.: sum et Romae et in praedio, with few attendants: pars (urbis) infrequens aedificiis, L.—In time, rare, infrequent: deorum cultor, H.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Nesopupa infrequens — Conservation status Data Deficient (IUCN 2.3)[1] … Wikipedia
Cerithiopsis infrequens — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class … Wikipedia
Clytie infrequens — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Insec … Wikipedia
Nesopupa infrequens — Nesopupa infrequens Estado de conservación Datos insuficientes … Wikipedia Español
Infrequent — In*fre quent, a. [L. infrequens : cf. F. infrequent. See {In } not, and {Frequent}.] Seldom happening or occurring; rare; uncommon; unusual. [1913 Webster] The act whereof is at this day infrequent or out of use among all sorts of men. Sir T.… … The Collaborative International Dictionary of English
infrequent — adjective Etymology: Latin infrequent , infrequens, from in + frequent , frequens frequent Date: circa 1615 1. seldom happening or occurring ; rare 2. placed or occurring at wide intervals in space or time < a slope scattered with infrequent… … New Collegiate Dictionary
Atriplex — Desert Holly (Atriplex hymenelytra) leaves and bracts Scientific classification Kingdom … Wikipedia
List of Cycloctenidae species — This page lists all described species of the spider family Cycloctenidae as of Dec. 30, 2007.Anaua Anaua Forster, 1970 * Anaua unica Forster, 1970 New Zealand Cycloctenus Cycloctenus L. Koch, 1878 * Cycloctenus abyssinus Urquhart, 1890 New South… … Wikipedia
Liothrips — Taxobox name = Liothrips image width =250px regnum = Animalia phylum = Arthropoda classis = Insecta ordo = Thysanoptera familia = Phlaeothripidae subfamilia = Phlaeothripinae genus = Liothrips genus authority = Uzel, 1895 diversity link =… … Wikipedia
Nesopupa — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastropoda … Wikipedia
Mesocyclops — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Subphylum: Cr … Wikipedia