-
1 inflexio
īnflexio, ōnis, f. (inflecto), das Beugen, die Beugung, I) eig.: quasi helicae inflexio, Cic. Tim. 31: laterum inflexio fortis ac virilis, eine kräftige u. männliche Haltung der Brust, Cic. de or. 3, 220: dextrae manus infl., Cassiod. in psalm. 100 concl. p. 317, b (ed. Garet): dextra inflexio Bospori, Ämm. 22, 8, 14: circulorum, Chalcid. Tim. 56: Plur., inflexiones dorsi, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 3, 187. – II) übtr., als gramm. t. t., die Beugung, Abbeugung, in adverbio temporum significationes non de eiusdem soni inflexione nascuntur, Macr. de diff. c. 19. § 4; vgl. Inc. auct. de verbo c. 6. § 3 ed. Jan: parva nominis infl., Boëth. in Cic. top. 3. p. 316, 12 B.: quoniam dura huius nominis per omnes casus inflexio est, Abwandlung, ibid. p. 331, 34 B.: nominis inflexio in adverbium, Boëth. de diff. top. 2. p. 870.
-
2 inflexio
īnflexio, ōnis, f. (inflecto), das Beugen, die Beugung, I) eig.: quasi helicae inflexio, Cic. Tim. 31: laterum inflexio fortis ac virilis, eine kräftige u. männliche Haltung der Brust, Cic. de or. 3, 220: dextrae manus infl., Cassiod. in psalm. 100 concl. p. 317, b (ed. Garet): dextra inflexio Bospori, Ämm. 22, 8, 14: circulorum, Chalcid. Tim. 56: Plur., inflexiones dorsi, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 3, 187. – II) übtr., als gramm. t. t., die Beugung, Abbeugung, in adverbio temporum significationes non de eiusdem soni inflexione nascuntur, Macr. de diff. c. 19. § 4; vgl. Inc. auct. de verbo c. 6. § 3 ed. Jan: parva nominis infl., Boëth. in Cic. top. 3. p. 316, 12 B.: quoniam dura huius nominis per omnes casus inflexio est, Abwandlung, ibid. p. 331, 34 B.: nominis inflexio in adverbium, Boëth. de diff. top. 2. p. 870.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inflexio
-
3 inflexio
inflexĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de plier. [st2]2 [-] courbure, sinuosité, détour. [st2]3 [-] modulation. [st2]4 [-] inflexion (t. de gram.).* * *inflexĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de plier. [st2]2 [-] courbure, sinuosité, détour. [st2]3 [-] modulation. [st2]4 [-] inflexion (t. de gram.).* * *Inflexio, Verbale. Cicero. Pliement, Flechissement, Tournement, Courbement. -
4 inflexio
inflexĭo, ōnis, f. [inflecto], a bending.I.Prop.:II.quasi helicis inflexio,
Cic. Univ. 9, 27:dextra inflexio Bospori,
Amm. 22, 8, 14:laterum inflexione forti ac virili,
a vigorous and manly attitude, Cic. de Or. 3, 59, 229.—Transf., an inflection, modification: in adverbio temporum significationes non de ejusdem soni inflexione nascuntur, Macr. de Diff. c. 19, § 4. -
5 inflexio
īnflexio, ōnis f. [ inflecto ]1) изгиб, поворот ( helĭcis C)2) осанка (laterum i. fortis C)3) грам. флектирование, изменение, преобразование (nominis per omnes casūs i. Boët)4) ритор. смягчение ( sermon is Q) -
6 īnflexiō
īnflexiō ōnis, f [1 in+FALC-], a bending: helicis: laterum fortis, vigorous attitude.* * *modification, adaption; bending/curving (action) -
7 inflexió
inflexión -
8 inflexio
a bending, swaying. -
9 inflexión
inflexió -
10 helica
-
11 Beugung
Beugung, flexus. flexio. inflexio. – flexura (eines Wortes).
-
12 biegen
biegen, flectere. inflectere (von der geraden Linie abwenden). – curvare. incurvare (krumm machen, krümmen). – abwärts b., deflectere: aufwärts b., sursum flectere: einwärts b., inflectere: rückwärts b., reflectere; retroflectere: seitwärts b., obliquare. – sich b., flecti; curvari. – gebogen, inflexus; incurvus: rückwärts gebogen, recurvus: hakenförmig gebogen, aduncus (nach unten); reduncus (rückwärts, nach oben). – biegsam, flexibilis. mollis (beide auch v. der Stimme). – Biegsamkeit, der Gelenke, molles commissurae. – B. der Stimme, vocis mollitudo: B. des Charakters, facilitas. – Biegung, flexus; flexio; inflexio.
-
13 einbiegen
einbiegen, I) v. tr.inflectere. – sich ei., inflecti; se inflectere. – II) v. intr.; z.B. wo der Weg nach Arpinum einbiegt, in quo flexus est ad iter Arpinas. – Einbiegung, flexio (als Handlung und Sache). – inflexio (als Handlung).
-
14 Krümmung
Krümmung, I) das Krümmen als Handlung: flexio. inflexio (Biegung, Einbiegung). – II) krumme Lage, Richtung etc.: curvamen (die K. an sich, als bleibende u. bestehende Erscheinung). – aduncitas (als Eigenschaft in Abstrakio, und zwar die hakenförmig einwärts gebogene, z.B. rostri). – curvatura. flexura (die K. in ihrem Verhältnis zu andern räumlichen Beziehungen, die K. in ihrer Art und Weise). – flexus (die vorhandene Biegung, leichtere, sanftere Krümmung). – anfractus (die vorhandene Umbiegung, bes. des Weges; daher im Zshg. für »K. des Weges« übh.). – sinus (jede busige od. bauschige K., Windung, z.B. eines Flusses). – voller Krümmungen, flexuosus; sinuosus.
-
15 virīlis
virīlis e, adj. [vir], of a man, like a man, manly, masculine, virile: stirps fratris, male, L.: voltus, O.: coetus, of men, O.: flamma, a man's love, O.—Manly, full-grown, mature: partes, the characters of full-grown men, H.: toga, the garb of manhood (assumed at the age of sixteen).—In phrases with pars or portio: mea pars virilis, my duty: plus quam pars virilis postulat, my proper share: cum illius gloriae pars virilis apud omnīs milites sit, etc., i. e. each soldier has his share, L.: pro virili parte defendere, i. e. to the exlent of their power: plus quam pro virili parte obligatus, i. e. yet more than others: pro virili portione, Ta.; cf. chorus officium virile Defendat, H.—Worthy of a man, manly, bold, spirited, noble: facere, quod parum virile videatur: laterum inflexio: ingenium, S.: ratio atque sententia.* * *virilis, virile ADJmanly, virile; mature -
16 inflection
s inflexió -
17 inflexion
f. (de inflexio) 1. наклоняване, прегъване; inflexion de la tête навеждане на главата; 2. грам. изменение, промяна на гласна под влияние на друга; 3. физ. отклонение; l'inflexion du rayon lumineux отклонението на светлинния лъч; 4. промяна в тона на гласа; 5. разш. акцент на говор. -
18 virilia
I.Lit.A.In respect of sex, male, masculine.1.In gen.: virile et muliebre secus, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:2.virile secus, i. e. puer,
Plaut. Rud. 1, 2, 19:vestimentum,
id. Men. 4, 2, 97:genus,
Lucr. 5, 1356:semen,
id. 4, 1209:stirps fratris,
Liv. 1, 3, 11:vox,
Ov. M. 4, 382:vultus,
id. ib. 3, 189:coetus,
of men, id. ib. 3, 403; cf. balnea, Cato ap. Gell. 10, 3, 3:flamma,
the love of a man, Ov. A. A. 1, 282.—In partic.a.In mal. part.:b.pars,
Lucr. 6, 1209; cf. Col. 7, 11, 2.—As subst.: vĭrī-lia, ĭum, n., = membrum virile, Petr. 108; Plin. 20, 16, 61, § 169; 20, 22, 89, § 243.— Comp.:qui viriliores videbantur,
Lampr. Heliog. 8 fin. —In gram., of the masculine gender, masculine:B.nomen,
Varr. L. L. 10, §§ 21 and 30 Müll.; Gell. 1, 7, 15; 11, 1, 4 al.—In respect of strength, vigor, etc., manly, full-grown, arrived at the years of manhood:C.conversis studiis aetas animusque virilis Quaerit opes, etc.,
Hor. A. P. 166:ne forte seniles Mandentur juveni partes pueroque viriles,
the parts of fullgrown men, id. ib. 177:pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit,
Vulg. 1 Reg. 2, 33:toga,
assumed by Roman youth in their sixteenth year, Cic. Lael. 1, 1; id. Sest. 69, 144; Liv. 26, 19, 5; 42, 34, 4 al.—Opp. to female garments:sumpsisti virilem togam quam statim muliebrem stolam reddidisti,
Cic. Phil. 2, 18, 44.—Transf., in jurid. lang., of or belonging to a person, that falls to a person or to each one in the division of inheritances: ut ex bonis ejus, qui, etc., virilis pars patrono debeatur, a proportionate part, an equal share with others, Gai Inst. 3, 42:2.tota bona pro virilibus partibus ad liberos defuncti pertinere,
id. ib.:virilis,
id. ib. 3, 70; Dig. 30, 1, 54, § 3; so,virilis portio,
ib. 37, 5, 8 pr.; 31, 1, 70, § 2; Paul. Sent. 3, 2, 3.—Transf., in gen.(α).Virilis pars or portio, share, part, lot of a person:(β).est aliqua mea pars virilis, quod ejus civitatis sum, quam ille claram reddidit,
my part, my duty, Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81:plus quam pars virilis postulat,
id. ib. 2, 3, 3, §7: cum illius gloriae pars virilis apud omnes milites sit, etc.,
Liv. 6, 11, 5:quem agrum miles pro parte virili manu cepisset, eum senex quoque vindicaret,
id. 3, 71, 7:haec qui pro virili parte defendunt, optimates sunt,
i. e. to the utmost of their ability, as far as in them lies, Cic. Sest. 66, 138; so,pro virili parte,
id. Phil. 13, 4, 8:pro parte virili,
Liv. 10, 8, 4; Ov. Tr. 5, 11, 23:pro virili portione,
Tac. Agr. 45; id. H. 3, 20.—In other connections ( poet.):II.actoris partis chorus officiumque virile Defendat,
Hor. A. P. 193 Orell. ad loc. —Trop., of quality, worthy of a man, manly, manful, firm, vigorous, bold, spirited, etc.:veretur quicquam aut facere aut loqui, quod parum virile videatur,
Cic. Fin. 2, 14, 47:laterum inflexio fortis ac virilis,
id. de Or. 3, 59, 220:inclinatio laterum,
Quint. 1, 11, 18:acta illa res est animo virili, consilio puerili,
Cic. Att. 14, 21, 3; so,ingenium,
Sall. C. 20, 11:vis ingenii (with solida),
Quint. 2, 5, 23:audacia,
Just. 2, 12, 24:oratio (with fortis),
Cic. de Or. 1, 54, 231; so,compositio,
Quint. 2, 5, 9:sermo,
id. 9, 4, 3:ratio atque sententia,
Cic. Tusc. 3, 10, 22:neque enim oratorius iste, immo hercle ne virilis quidem cultus est,
Tac. Or. 26.—As subst.: vĭrīlia, ĭum, n., manly deeds, Sall. H. 3, 61, 15 Dietsch.— Sup.: ALMIAE SABINAE MATRI VIRILISSIMAE, etc., Inscr. Grud. p. 148, n. 5.— Adv.: vĭrīlĭter, manfully, firmly, courageously (acc. to II.), Cic. Tusc. 2, 27, 65; id. Off. 1, 27, 94; Auct. Her. 4, 11, 16; Ov. F. 1, 479.— Comp.,, Sen. Contr. 5, 33 fin.; id. Brev. Vit. 6, 5. -
19 virilis
I.Lit.A.In respect of sex, male, masculine.1.In gen.: virile et muliebre secus, Sall. Fragm. ap. Macr. S. 2, 9:2.virile secus, i. e. puer,
Plaut. Rud. 1, 2, 19:vestimentum,
id. Men. 4, 2, 97:genus,
Lucr. 5, 1356:semen,
id. 4, 1209:stirps fratris,
Liv. 1, 3, 11:vox,
Ov. M. 4, 382:vultus,
id. ib. 3, 189:coetus,
of men, id. ib. 3, 403; cf. balnea, Cato ap. Gell. 10, 3, 3:flamma,
the love of a man, Ov. A. A. 1, 282.—In partic.a.In mal. part.:b.pars,
Lucr. 6, 1209; cf. Col. 7, 11, 2.—As subst.: vĭrī-lia, ĭum, n., = membrum virile, Petr. 108; Plin. 20, 16, 61, § 169; 20, 22, 89, § 243.— Comp.:qui viriliores videbantur,
Lampr. Heliog. 8 fin. —In gram., of the masculine gender, masculine:B.nomen,
Varr. L. L. 10, §§ 21 and 30 Müll.; Gell. 1, 7, 15; 11, 1, 4 al.—In respect of strength, vigor, etc., manly, full-grown, arrived at the years of manhood:C.conversis studiis aetas animusque virilis Quaerit opes, etc.,
Hor. A. P. 166:ne forte seniles Mandentur juveni partes pueroque viriles,
the parts of fullgrown men, id. ib. 177:pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit,
Vulg. 1 Reg. 2, 33:toga,
assumed by Roman youth in their sixteenth year, Cic. Lael. 1, 1; id. Sest. 69, 144; Liv. 26, 19, 5; 42, 34, 4 al.—Opp. to female garments:sumpsisti virilem togam quam statim muliebrem stolam reddidisti,
Cic. Phil. 2, 18, 44.—Transf., in jurid. lang., of or belonging to a person, that falls to a person or to each one in the division of inheritances: ut ex bonis ejus, qui, etc., virilis pars patrono debeatur, a proportionate part, an equal share with others, Gai Inst. 3, 42:2.tota bona pro virilibus partibus ad liberos defuncti pertinere,
id. ib.:virilis,
id. ib. 3, 70; Dig. 30, 1, 54, § 3; so,virilis portio,
ib. 37, 5, 8 pr.; 31, 1, 70, § 2; Paul. Sent. 3, 2, 3.—Transf., in gen.(α).Virilis pars or portio, share, part, lot of a person:(β).est aliqua mea pars virilis, quod ejus civitatis sum, quam ille claram reddidit,
my part, my duty, Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81:plus quam pars virilis postulat,
id. ib. 2, 3, 3, §7: cum illius gloriae pars virilis apud omnes milites sit, etc.,
Liv. 6, 11, 5:quem agrum miles pro parte virili manu cepisset, eum senex quoque vindicaret,
id. 3, 71, 7:haec qui pro virili parte defendunt, optimates sunt,
i. e. to the utmost of their ability, as far as in them lies, Cic. Sest. 66, 138; so,pro virili parte,
id. Phil. 13, 4, 8:pro parte virili,
Liv. 10, 8, 4; Ov. Tr. 5, 11, 23:pro virili portione,
Tac. Agr. 45; id. H. 3, 20.—In other connections ( poet.):II.actoris partis chorus officiumque virile Defendat,
Hor. A. P. 193 Orell. ad loc. —Trop., of quality, worthy of a man, manly, manful, firm, vigorous, bold, spirited, etc.:veretur quicquam aut facere aut loqui, quod parum virile videatur,
Cic. Fin. 2, 14, 47:laterum inflexio fortis ac virilis,
id. de Or. 3, 59, 220:inclinatio laterum,
Quint. 1, 11, 18:acta illa res est animo virili, consilio puerili,
Cic. Att. 14, 21, 3; so,ingenium,
Sall. C. 20, 11:vis ingenii (with solida),
Quint. 2, 5, 23:audacia,
Just. 2, 12, 24:oratio (with fortis),
Cic. de Or. 1, 54, 231; so,compositio,
Quint. 2, 5, 9:sermo,
id. 9, 4, 3:ratio atque sententia,
Cic. Tusc. 3, 10, 22:neque enim oratorius iste, immo hercle ne virilis quidem cultus est,
Tac. Or. 26.—As subst.: vĭrīlia, ĭum, n., manly deeds, Sall. H. 3, 61, 15 Dietsch.— Sup.: ALMIAE SABINAE MATRI VIRILISSIMAE, etc., Inscr. Grud. p. 148, n. 5.— Adv.: vĭrīlĭter, manfully, firmly, courageously (acc. to II.), Cic. Tusc. 2, 27, 65; id. Off. 1, 27, 94; Auct. Her. 4, 11, 16; Ov. F. 1, 479.— Comp.,, Sen. Contr. 5, 33 fin.; id. Brev. Vit. 6, 5. -
20 BENDING
[A]INCLINIS (-E)[N]INCLINATIO (-ONIS) (F)FLEXIO (-ONIS) (F)FLEXURA (-AE) (F)FLEXUS (-US) (M)INFLEXIO (-ONIS) (F)INFLEXUS (-US) (M)CAMPTER (-ERIS) (M)CIRCUMFLEXIO (-ONIS) (F)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
inflexió — in|fle|xi|ó Mot Agut Nom femení … Diccionari Català-Català
inflexion — [ ɛ̃flɛksjɔ̃ ] n. f. • 1390, rare av. XVIIe; lat. inflexio 1 ♦ Mouvement par lequel une chose s infléchit. ⇒ flexion. Saluer d une légère inflexion de la tête. ⇒ inclination. Changement de direction, d orientation. Inflexion vers, à droite de...… … Encyclopédie Universelle
inflexión — (Del lat. inflexio, onis.) ► sustantivo femenino 1 Acción y resultado de doblarse una cosa lineal en un punto. SINÓNIMO flexión 2 Elevación o atenuación hecha con la voz: ■ por su profesión tiene que saber controlar las inflexiones para pasar de… … Enciclopedia Universal
inflexiune — INFLEXIÚNE, inflexiuni, s.f. 1. Schimbare a înălţimii unui sunet; schimbare a tonului, a accentului în vorbire sau în cânt; uşurinţa cuiva de a şi schimba tonul. 2. (mat.; în sintagma) Punct de inflexiune = punct în care curba îşi schimbă sensul… … Dicționar Român
ИНФЛЕКСИОСКОП — (от лат. inflexio отклонение, и гр. skopeo смотрю). Прибор для наблюдения за отклонением световых лучей. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ИНФЛЕКСИОСКОП от лат. inflexio, отклонение, и греч. skopeo,… … Словарь иностранных слов русского языка
ANNULATIM crispatae comae — indigitantur apud Iulium Capitolin. in Pertinace c. 12. Fuit autem senex venerabilis, immissa barbâ, restexô capillô, etc. Hîc enim reflexus capillus idem est, quod flexus, i. e. οὖλος Graece seu οὐλωθεὶς, quem in Albino, c. 13. crispum et… … Hofmann J. Lexicon universale
Inflection — In*flec tion, n. [L. inflexio : cf. F. inflexion. See {Inflect}.] [Written also {inflecxion}.] 1. The act of inflecting, or the state of being inflected. [1913 Webster] 2. A bend; a fold; a curve; a turn; a twist. [1913 Webster] 3. A slide,… … The Collaborative International Dictionary of English
inflecxion — Inflection In*flec tion, n. [L. inflexio : cf. F. inflexion. See {Inflect}.] [Written also {inflecxion}.] 1. The act of inflecting, or the state of being inflected. [1913 Webster] 2. A bend; a fold; a curve; a turn; a twist. [1913 Webster] 3. A… … The Collaborative International Dictionary of English
Point of inflection — Inflection In*flec tion, n. [L. inflexio : cf. F. inflexion. See {Inflect}.] [Written also {inflecxion}.] 1. The act of inflecting, or the state of being inflected. [1913 Webster] 2. A bend; a fold; a curve; a turn; a twist. [1913 Webster] 3. A… … The Collaborative International Dictionary of English
Beugung — Beugung, 1) die Veränderung der Ausdehnung in gerader Richtung eines Gegenstandes; 2) (Anat.), Gegensatz der Ausstreckung, Muskelwirkung, durch die ein Glied, das mit einem andern in freier Gelenkverbindung steht, aus der geraden Richtung gegen… … Pierer's Universal-Lexikon
Inflexibel — (v. lat.), 1) unbeugsam; 2) unerschütterlich; daher Inflexibilĭtät, Unbeugsamkeit. Inflexibilĭa (Inflexible Wörter), nicht beugungsfähige Wörter, s.u. Flexion. Inflexion, Beugung. Inflexio luminis, Beugung der Lichtstrahlen, s.u. Beugung 3) a).… … Pierer's Universal-Lexikon