Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ēvĭrātus

  • 1 eviratus

    ēvĭrātus, a, um, Part. and P. a., from eviro.

    Lewis & Short latin dictionary > eviratus

  • 2 eviratus

    evirata, eviratum ADJ

    Latin-English dictionary > eviratus

  • 3 eviro

    evirare, eviravi, eviratus V
    deprive of virility; weaken

    Latin-English dictionary > eviro

  • 4 eviro

    ē-vĭro, āvi, ātum, 1, v. a. [vir], to deprive of virility, to emasculate, unman, (rare): omnes pueros, Varr. ap. Non. 46, 12:

    corpus,

    Cat. 63, 57; Arn. 5, p. 187.—
    II.
    Transf., to weaken, make faint, deprive of strength:

    corpore evirato animae substantia turbatur,

    Cael. Aur. Tard. 1, 5, 178:

    emissus (sanguis) rationabiliter relevat, enormiter ablatus evirat vel turbat,

    Veg. 1, 36, 2; 1, 38, 12.—Hence, ēvĭrātus, a, um, P. a., unmanly, effeminate:

    eviratior spadone,

    Mart. 5, 41, 1 (with mollior).

    Lewis & Short latin dictionary > eviro

  • 5 seco

    sĕco, cŭi, ctum ( part. fut. secaturus, Col. 5, 9, 2), 1, v. a. [root sak-, to cut; whence securis, sĕcula, serra (secra), segmen, sexus, saxum, etc.; cf. sīca, and Gr. keiô, keazô, schizô], to cut, cut off, cut up (class.; syn.: caedo, scindo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    leges duodecim tabularum, si plures forent, quibus rens esset judicatus, secare, si vellent, atque partiri corpus addicti sibi hominis permiserunt,

    Gell. 20, 1, 48 sq.; cf.:

    et judicatos in partes secari a creditoribus leges erant,

    Tert. Apol. 4:

    cape cultrum, seca Digitum vel aurem,

    Plaut. Merc. 2, 2, 38 sq.:

    omne animal secari ac dividi potest, nullum est eorum individuum,

    Cic. N. D. 3, 12, 29: pabulum secari non posse, be cut, mown, * Caes. B. G. 7, 14; so,

    sectae herbae,

    Hor. S. 2, 4, 67:

    gallinam,

    to cut to pieces, Juv. 5, 124:

    placenta,

    Mart. 3, 77, 3:

    alicui collum gladio suā dexterā,

    Q. Cic. Petit. Cons. 3, 10:

    palatum,

    to divide, Cels. 8, 1:

    tergora in frusta,

    Verg. A. 1, 212: dona auro gravia sectoque elephanto, i. e. of carved, wrought ivory (an imitation of the Homeric pristos elephas, Od. 18, 196), Verg. A. 3, 464:

    marmora,

    Hor. C. 2, 18, 17: sectis nitebat marmoribus, Luc. 10, 114; so absol.:

    nec ideo ferrum secandi vim non perdidit,

    Sen. Ben. 5, 5, 1:

    prave sectus unguis,

    Hor. Ep. 1, 104:

    secti lapides,

    Vulg. Exod. 20, 25. —
    B.
    In partic.
    1.
    Med. t. t., to cut surgically; to operate on; to cut off or out, amputate, excise, etc.:

    in corpore si quid ejusmodi est, quod reliquo corpori noceat, id uri secarique patimur,

    Cic. Phil. 8, 5, 15; cf.:

    saevitia secandi,

    Plin. 29, 1, 6, § 13; so,

    membra,

    id. 26, 11, 69, § 112:

    vomicam,

    Plaut. Pers. 2, 5, 13:

    varices Mario,

    Cic. Tusc. 2, 15, 35 (for which, exciditur, Cels. 7, 31); cf. of the same: C. Marius cum secaretur, ut supra dixi, principio vetuit se alligari;

    nec quisquam ante Marium solutus dicitur esse sectus,

    was cut, operated upon, Cic. Tusc. 2, 22, 53:

    servum,

    Just. Inst. 4, 3, 6.—
    2.
    To cut, castrate (very rare):

    puer avari sectus arte mangonis,

    Mart. 9, 7, 4; so,

    sectus Gallus (corresp. to eviratus),

    id. 5, 41, 3.—
    C.
    Transf. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    1.
    To scratch, tear, wound, hurt, injure (cf. caedo, II.):

    ambo (postes) ab infimo tarmes secat,

    the worms are gnawing them, they are wormeaten, Plaut. Most. 3, 2, 140:

    luctantis acuto ne secer ungui,

    lest I should be torn, Hor. Ep. 1, 19, 47; cf.:

    rigido sectas invenit ungue genas,

    Ov. F. 6, 148:

    teneras plantas tibi (glacies),

    Verg. E. 10, 49:

    corpora vepres,

    id. G. 3, 444:

    crura (sentes),

    Ov. M. 1, 509:

    pete ferro Corpus et intorto verbere terga seca,

    cut, lacerate, Tib. 1, 9, 22; so,

    sectus flagellis,

    Hor. Epod. 4, 11:

    loris,

    Mart. 10, 5, 14 al.:

    si quem podagra secat,

    gnaws, torments, Cat. 71, 2;

    imitated by Martial: podagra cheragraque secatur Gaius,

    Mart. 9, 92, 9.—
    2.
    Like the Gr. temnein, and our to cut, i. e.,
    a.
    To divide, cleave, separate ( poet. and in post-Aug. prose):

    quos (populos) secans interluit Allia,

    Verg. A. 7, 717:

    medios Aethiopas (Nilus),

    Plin. 5, 9, 10, § 53:

    medios agros (Tiberis),

    Plin. Ep. 5, 6, 12:

    medium agmen (Turnus),

    Verg. A. 10, 440:

    agrum (limes),

    Plin. 18, 34, 77, § 331:

    caelum (zonae),

    Ov. M. 1, 46:

    sectus orbis,

    Hor. C. 3, 27, 75; cf.:

    in longas orbem qui secuere vias,

    Ov. Am. 2, 16, 16.—
    b.
    With the idea of motion, to cut through, i. e. to run, sail, fly, swim, go, etc., through:

    delphinum similes, qui per maria umida nando Carpathium Libycumque secant,

    cut through, cleave, Verg. A.5, 595:

    aequor,

    id. ib. 5, 218:

    pontum,

    id. ib. 9, 103:

    aequor Puppe,

    Ov. M. 11, 479:

    fretum puppe,

    id. ib. 7, 1; cf.:

    vada nota (amnis),

    id. ib. 1, 370:

    ales avis... geminis secat aëra pennis,

    Cic. Arat. 48:

    aethera pennis (avis),

    Verg. G. 1, 406; 1, 409:

    auras (cornus),

    id. A. 12, 268:

    ventos (Cyllenia proles),

    ib. ib. 4, 257:

    sub nubibus arcum (Iris),

    id. ib. 9, 15 et saep.— Secare viam (vias), the Gr. temnein hodon, to take one's way, to travel a road:

    ille viam secat ad naves,

    Verg. A. 6, 899:

    hinc velut diversae secari coeperunt viae,

    Quint. 3, 1, 14.—
    II.
    Trop. (acc. to I. C. 1. and 2.).
    * A.
    To cut up, lash in speaking, i.e. to censure, satirize:

    secuit Lucilius Urbem,

    Pers. 1, 114.—
    B.
    To divide (not freq. till after the Aug. per.):

    cum causas in plura genera secuerunt,

    Cic. de Or. 2, 27, 117:

    haec in plures partes,

    Quint. 8, 6, 13; cf.:

    scrupulose in partes sectā divisionis diligentiā,

    id. 4, 5, 6:

    quae natura singularia sunt secant (corresp. to divido),

    id. 4, 5, 25:

    sectae ad tenuitatem suam vires (just before: distinguendo. dividendo),

    id. 12, 2, 13.—Hence, in Hor., like dirimo (II.), of disputes, to cut off, i.e. to decide them:

    quo multae magnaeque secantur judice lites,

    Hor. Ep. 1, 16, 42: magnas res, to cure (as it were, by a light operation), id. S. 1, 10, 15.—And once in Verg.: secare spem (the figure borrowed from the phrases secare mare, auras, viam): quae cuique est fortuna hodie, quam quisque secat spem, whatever hope each follows, i. e. indulges in, entertains, Verg. A. 10, 107 (secat, sequitur, tenet, habet;

    ut: Ille viam secat ad naves,

    id. ib. 6, 899: unde et sectas dicimus, habitus animorum et instituta philosophiae circa disciplinam, Serv.).

    Lewis & Short latin dictionary > seco

См. также в других словарях:

  • EVIRATUS — Iohannes, vide Iohannes …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IOHANNES Eviratus — vide Ioahnnes Moschus …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Evirate — E vi*rate, v. t. [L. eviratus, p. p. of evirare to castrate; e out + vir man.] To emasculate; to dispossess of manhood. [Obs.] Bp. Hall. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Эвирация — (лат. eviratus – женоподобный). 1. Обнаруживающаяся у мужчин – истинных (врожденных) гомосексуалов утрата мужских свойств психики, замена их женскими – кокетливостью, манерностью, характерными мимическими, пантомимическими и поведенческими… …   Толковый словарь психиатрических терминов

  • éviré — éviré, ée [eviʀe] adj. ÉTYM. 1552, « efféminé »; lat. eviratus, p. p. de evirare, de e (ex ), vir « homme, mâle », et suff. verbal. ❖ ♦ (1690). Blason. Dont le sexe n est pas figuré (animal mâle) …   Encyclopédie Universelle

  • éviré — (é vi ré) adj. m. Terme de blason. Se dit d un animal qui ne porte pas la marque de son sexe. ÉTYMOLOGIE    Lat. eviratus, châtré, de e, et vir, mâle …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • BRACHIA seu lacertos — inspectante Populô, ferrô cruentare, religionis ergo, soliti sunt olim Cybeles sacerdotes Galli; partim ad placandam Deam, quia sanguine, ac praecipue humanô, propitiari Numina Vereres credebant: partim ut, cum Cybele terram denotaret. neque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • JOHANNES Moschus — dictus Eviratus, Eremita: Auctor Prati Spiritualis: quod Ambr. Camaldulus latine vertit, Sec. 7. 2. Conc. Nic. act. 4. Photius, Cod. 119. Ioh. Diaconus, in Greg. l. 1. c. 45. Ioh. Damascen. l. 1. Niceph. l. 8. c. 21. Voss. de Hist. Lat …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Эвирация — (лат. eviratus – женоподобный) – 1. утрата у «истинных» («врождённых») мужчин гомосексуалов «мужских» психических качеств и постепенная замена их «женскими» качествами манерностью, жеманностью, кокетливостью, болтливостью. Происходит, повидиму, в …   Энциклопедический словарь по психологии и педагогике

  • ԳԱԼԼՈՍ — ( ) NBH 1 0522 Chronological Sequence: 10c, 14c գ. ԳԱԼԼՈՍ որ եւ ԳԱՂՈՍ. γάλλος gallus, eviratus Աքաղաղ. եւ հաւ կուռտ. խօրօզ, ըպլըգ. *Եթէ այժմ ծնցիս, գալլոս եղիցի կամ բացակտուր ծնունդն. Պտմ. աղեքս. ուր Կեչառ. *Գոդի կամ խեղմ …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆԵՐՔԻՆԻ — (նւոյ, նեաց.) NBH 2 0422 Chronological Sequence: Early classical, 12c, 13c ա.գ. εὑνούχος eunuchus σπάδων spado, castratus, eviratus. Ներքին պաշտօնեայ արքունի պալատան, մանաւանդ կուռտ՝ ʼի ծառայել կանանց արքունեաց. կռտած մարդ, սարայի մարդը. ...… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»