-
1 elogium
ēlogium, iī, n., die Aussage, der Ausspruch, a) übh., antiquarum elogia litterarum, Arnob. 5, 26: maledictionis elogia, Schmähungen, Arnob. 4, 36. – b) der Spruch als Inschrift, die Inschrift, auf Leichensteinen, Cato origg. 4. fr. 7 (bei Gell. 3, 7, 19). Cic. de sen. 61 u. 73; Tusc. 1, 31. Ps. Verg. cul. 410. Suet. Claud. 1, 5 u. vit. Hor. p. 45, 10 Reiff.: auf Ahnenbildern, Suet. Galb. 3, 1: auf Votivtafeln, Suet. Cal. 24, 3: an einer Haustür, ein Pasquill, Plaut. merc. 409. – c) der testamentar. Zusatz, die Klausel, das Kodizill, Cic. Clu. 135. Sen. exc. contr. 2, 6. p. 240, 4 u. 7 K. Quint. 7, 4, 20. Scaevol. dig. 32, 37. § 2: bes. der Enterbungsgrund, elog. gravissimum, Apul. apol. 99: si sine elogio exheres scriptus esset, Ulp. dig. 37, 10, 1. § 9; vgl. African. dig. 28, 2, 14. § 2. – u. ultimum elog., die letztwillige Verfügung, Cod. Iust. 3, 28, 35. § 3; 6, 51, 1. § 14. – d) ein Namen, Herkunft u. Verbrechen enthaltender Bericht, mittels dessen ein ergriffener und verhörter Verbrecher der zuständigen Behörde überliefert wird, die Anschuldigungsanzeige, der Belastungsbericht, das Schuldregister, Suet. Cal. 27, 1. Spart. Sev. 2, 6. Lampr. Alex. Sev. 34, 3. Amm. 14, 5, 5 u.a.: alqm cum elogio mittere od. remittere ad alqm, Modestin. dig. 49, 16, 3 pr. Cels. dig. 48, 3, 11. § 1: constabat nos omnes sub elogio uno morte multandos, Amm. 15, 5, 26. – dah. übtr., das Schuld- od. Sündenregister, Eccl. (s. Rönsch Das neue Testam. Tert. S. 715). – / elogium soll nach Curtius (s. Ber. der sächs. Ges. der W. 1864 S. 4 ff.) aus ελεγειον entstanden sein.
-
2 elogium
ēlogium, iī, n., die Aussage, der Ausspruch, a) übh., antiquarum elogia litterarum, Arnob. 5, 26: maledictionis elogia, Schmähungen, Arnob. 4, 36. – b) der Spruch als Inschrift, die Inschrift, auf Leichensteinen, Cato origg. 4. fr. 7 (bei Gell. 3, 7, 19). Cic. de sen. 61 u. 73; Tusc. 1, 31. Ps. Verg. cul. 410. Suet. Claud. 1, 5 u. vit. Hor. p. 45, 10 Reiff.: auf Ahnenbildern, Suet. Galb. 3, 1: auf Votivtafeln, Suet. Cal. 24, 3: an einer Haustür, ein Pasquill, Plaut. merc. 409. – c) der testamentar. Zusatz, die Klausel, das Kodizill, Cic. Clu. 135. Sen. exc. contr. 2, 6. p. 240, 4 u. 7 K. Quint. 7, 4, 20. Scaevol. dig. 32, 37. § 2: bes. der Enterbungsgrund, elog. gravissimum, Apul. apol. 99: si sine elogio exheres scriptus esset, Ulp. dig. 37, 10, 1. § 9; vgl. African. dig. 28, 2, 14. § 2. – u. ultimum elog., die letztwillige Verfügung, Cod. Iust. 3, 28, 35. § 3; 6, 51, 1. § 14. – d) ein Namen, Herkunft u. Verbrechen enthaltender Bericht, mittels dessen ein ergriffener und verhörter Verbrecher der zuständigen Behörde überliefert wird, die Anschuldigungsanzeige, der Belastungsbericht, das Schuldregister, Suet. Cal. 27, 1. Spart. Sev. 2, 6. Lampr. Alex. Sev. 34, 3. Amm. 14, 5, 5 u.a.: alqm cum elogio mittere od. remittere ad alqm, Modestin. dig. 49, 16, 3 pr. Cels. dig. 48, 3, 11. § 1: constabat nos omnes sub elogio uno morte multandos, Amm.————15, 5, 26. – dah. übtr., das Schuld- od. Sündenregister, Eccl. (s. Rönsch Das neue Testam. Tert. S. 715). – ⇒ elogium soll nach Curtius (s. Ber. der sächs. Ges. der W. 1864 S. 4 ff.) aus ελεγειον entstanden sein. -
3 camero
-
4 elogio
ēlogio, āvī, ātum, āre (elogium), kurz angeben, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 16; 5, 4, 66.
-
5 eulogium
-
6 insculpo
īn-sculpo, sculpsī, sculptum, ere, I) eingraben, einschnitzen, A) eig.: sua et patrum nomina, Iustin.: m. Dat., litteras tabellae, Quint.: summam patrimonii saxo, in Stein hauen (meißeln), Hor.: elogium tumulo, Suet.: incisa et insculpta sunt publicis aeternisque monumentis praetoria ornamenta Pallantis, sic quasi foedera antiqua, sic quasi antiquae leges, Plin. ep.: im Passiv auch m. Abl. loc., foedus insculptum columnā aeneā, Liv. 2, 33, 9. – B) übtr., einprägen, natura in mentibus insculpsit, Cic.: omnibus innatum est et in animo quasi insculptum esse deos, Cic. – II) mit einer Inschrift versehen, dentes eburneos gentis suae litteris, Val. Max. 1, 1. ext. 2.
-
7 camero
-
8 elogio
ēlogio, āvī, ātum, āre (elogium), kurz angeben, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 1, 16; 5, 4, 66. -
9 eulogium
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > eulogium
-
10 insculpo
īn-sculpo, sculpsī, sculptum, ere, I) eingraben, einschnitzen, A) eig.: sua et patrum nomina, Iustin.: m. Dat., litteras tabellae, Quint.: summam patrimonii saxo, in Stein hauen (meißeln), Hor.: elogium tumulo, Suet.: incisa et insculpta sunt publicis aeternisque monumentis praetoria ornamenta Pallantis, sic quasi foedera antiqua, sic quasi antiquae leges, Plin. ep.: im Passiv auch m. Abl. loc., foedus insculptum columnā aeneā, Liv. 2, 33, 9. – B) übtr., einprägen, natura in mentibus insculpsit, Cic.: omnibus innatum est et in animo quasi insculptum esse deos, Cic. – II) mit einer Inschrift versehen, dentes eburneos gentis suae litteris, Val. Max. 1, 1. ext. 2.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insculpo
См. также в других словарях:
Elogium — is the 20th episode of , and the fourth episode in the second season.ST episode name = Elogium Strange creatures accelerate Kes reproductive process series = Voyager ep num = 20 prod num = 118 date = September 18, 1995 writer = Kenneth Biller… … Wikipedia
ELOGIUM — Tertulliano Apolog. c. 11. et Suet. in Calig. appellatur titulus criminis, qui ad crucem damnatis praeferri vel iis apponi, aut ipsi cruci inscribi fuit solitus. Romanâ voce Titulus, quâ et Ioh. c. 19. v. 19. usus est. Atque item Nonnus, in hoc… … Hofmann J. Lexicon universale
Elogĭum — (lat.), 1) Aufschrift, bes. Inschrift auf Grabmonumenten, welches Thaten u. Ehrenämter des Verstorbenen enthielt; 2) Ausspruch, Urtheil überhaupt; daher Elogium medĭcum, gerichtlichs medicinisches Gutachten; Elogium ultĭmum, Testament; bes. 3) in … Pierer's Universal-Lexikon
Elogium — E*lo gi*um ([ e]*l[=o] j[i^]*[u^]m), Elogy El o*gy ([e^]l [ o]*j[y^]), n. [L. elogium a short saying, an inscription, fr. Gr. lo gos speech, fr. le gein to speak. Cf. {[ E]loge}.] The praise bestowed on a person or thing; panegyric; eulogy. [1913 … The Collaborative International Dictionary of English
Elogium — [lateinisch »Grabschrift«, von griechisch elegeĩon »Klagelied«] das, s/...gia, gehoben für: Lobrede. * * * Elo|gi|um, das; s, ...gia [lat. elogium, ↑Eloge]: 1. in der römischen Antike Inschrift auf Grabsteinen, Statuen u. a. 2. Lobrede: ein E.… … Universal-Lexikon
Elogĭum — (lat.), bei den Römern eine Aufschrift auf Leichensteinen, Ahnenbildern (s. Imagines), Statuen berühmter Männer (die vorhandenen dieser Art gesammelt im »Corpus inscriptionum latinarum«, Bd. 1, 2. Aufl., Berl. 1892), Bericht (z. B. über einen… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Elogium — Elo|gi|um das; s, ...ia <aus lat. elogium »Grabschrift«, dies unter Einfluss von gr. lógos »Wort, Rede« aus gr. elegeĩon »Inschrift«, vgl. ↑Elegie>: 1. in der röm. Antike Inschrift auf Grabsteinen, Statuen u. a. 2. Lobrede … Das große Fremdwörterbuch
elogium — noun a eulogy … Wiktionary
elogium — elo·gium … English syllables
elogium — n. éloge; laudatory obituary notice … Dictionary of difficult words
elogium — /alowjiysm/ In the civil law, a will or testament … Black's law dictionary