-
1 mineo
mĭnĕo, ēre, false reading for meant, Lucr. 6, 563 and 1193; v. Lachm. ad h. l. -
2 mineo
minere, -, - V TRANSproject, overhang -
3 prō-mineō
prō-mineō uī, —, ēre, to stand out, jut, be prominent, overhang, project, extend: Phaselis prominet penitus in altum, L.: coma Prominet in voltūs, hangs over the face, O.: nemorum coma gelido prominet Algido, H.: matres familiae pectore nudo prominentes, bending forward, Cs.—Fig., to reach out, extend, come forth: quae (iustitia) foras tota promineat: in memoriam ac posteritatem, L. -
4 femmineo
1 feminine, womanish, woman's2 ( effeminato) effeminate, womanish.* * *[fem'mineo]1) lett. feminine2) (effeminato) womanish, effeminate* * *femmineo/fem'mineo/1 lett. feminine2 (effeminato) womanish, effeminate. -
5 fulmineo
fast, rapid* * *fulmineo agg.2 ( rapido) lightning, instantaneous, instant; ( improvviso) sudden: mossa fulminea, lightning movement; morte fulminea, instant (o sudden) death.* * *[ful'mineo]aggettivo [ascesa, progresso] meteoric* * *fulmineo/ful'mineo/[ascesa, progresso] meteoric; una decisione -a a split-second decision; attacco fulmineo lightning raid. -
6 femmineo agg
[fem'mineo] femmineo (-a)(effeminato) effeminate -
7 fulmineo agg
[ful'mineo] fulmineo (-a)(fig : scatto) rapid, (minaccioso: sguardo) threatening -
8 femmineo
agg [fem'mineo] femmineo (-a)(effeminato) effeminate -
9 fulmineo
agg [ful'mineo] fulmineo (-a)(fig : scatto) rapid, (minaccioso: sguardo) threatening -
10 eminentes
I.Lit.A.In gen. (syn.:B.exstare, excedere): cum ex terra nihil emineret, quod contemplationi caeli officere posset,
Cic. Div. 1, 42:globus terrae e mari,
id. Tusc. 1, 28:stipites ex terra,
Caes. B. G. 7, 73, 6; cf.:stipites ab ramis,
id. ib. §3: belua ponto,
Ov. M. 4, 690:rupes aequore,
Luc. 2, 667:moles aquā,
Curt. 4, 2, 21:oculi extra terram,
Plin. 17, 21, 35, § 154:balaena dorso multum super aquas,
id. 9, 6, 5, § 14:super corpus quasi verrucula,
Cels. 5, 28, 14:ferrum per costas,
Liv. 8, 7 et saep.— Absol., Caes. B. C. 1, 41, 4; 2, 9, 1; Sall. J. 94, 2; Lucr. 1, 780 et saep.; cf.alte,
Ov. M. 15, 697:hasta in partes ambas,
id. ib. 5, 139:jugum in mare,
Caes. B. C. 2, 24, 3; cf.:lingua in altum (i. e. mare),
Liv. 44, 11.—In partic., in painting, to stand out in relief, be prominent, as the lights in a picture, Cic. de Or. 3, 26, 101; Quint. 2, 17, 21; 8, 5, 26; Plin. 35, 11, 40, § 131 al.; cf. eminentia, I.—II.Trop., to be prominent, stand out, become conspicuous (syn.: eluceo, praecello, excello, appareo, praesto, antecedo).A.In gen.:B.animus, cum erit inclusus in corpore, eminebit foras,
will extend beyond, Cic. Rep. 6, 26 Mos.:ii quorum eminet audacia atque projecta est,
id. Clu. 65, 183:quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
comes out, becomes visible, id. Rosc. Am. 41 fin.; cf. id. Verr. 2, 5, 62 Zumpt N. cr.; id. Tusc. 2, 26 fin.; Quint. 2, 12, 7; 11, 1, 56; 11, 3, 73 Spald.; Liv. 2, 5 fin.; 2, 10 al.; Curt. 4, 1, 24; 8, 1, 50; Ov. F. 3, 250:vix ex gratulando miser jam eminebam,
was but now emerging from the flood of congratulations, Plaut. Capt. 3, 2, 5:vox eminet una,
makes itself distinctly audible, Ov. M. 15, 607.—In partic., to be prominent, conspicuous through one's (good) qualities, to distinguish one's self, be eminent:A.Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi,
Cic. Or. 29 fin.; so with inter, Quint. 8, 5, 9; 12, 5, 5; cf. with super, Flor. 4, 2, 10:in aliqua re,
Quint. 1, 12, 15; 2, 3, 6; 8, 3, 64 al.:aliqua re,
Vell. 2, 127, 2; 2, 130, 1; Quint. 2, 8, 4; 3, 8, 65.— Absol.:excellit atque eminet vis, potestas, etc.,
Cic. Rep. 2, 28;so with excellit,
Tac. Or. 32:quae (sententiarum ornamenta) emineant pauciora,
Cic. Or. 24, 81; so Liv. 5, 36; Vell. 2, 49 al.:altius,
Nep. Chabr. 3, 3.—Hence, ēmĭnens, entis, P. a., standing out, projecting, prominent, high, lofty.Lit. (syn. editus):B.promontoria,
Caes. B. C. 2, 23, 2:trabes,
id. ib. 2, 9, 5:saxa,
Sall. J. 93, 4:oculi,
Cic. Vatin. 2:genae leviter,
id. N. D. 2, 57, 143:statura,
Suet. Calig. 50:capita papaverum,
Front. Strat. 1, 1, 4; Flor. 1, 7, 7: aedes, standing on high ground (opp. plana), id. 1, 9, 4:nihil (in globo),
Cic. N. D. 2, 18; cf. ib. 1, 27; cf. also the art. eminentia: patibulo eminens affigebatur, Sall. H. Fragm. ap. Non. 366, 14 (4, 40 Dietsch).— Comp.:trabes,
Caes. B. C. 2, 9, 3:nasus a summo,
Suet. Aug. 79;of perspective in painting: alia eminentiora, alia reductiora fecerunt,
Quint. 11, 3, 46.— Sup.:aliquod in montibus (i. e. vertex),
Quint. 8, 2, 7; cf.mons,
Flor. 4, 12, 49.—Trop., lofty, distinguished, eminent (esp. freq. in the postAug. per., and mostly in the sup.; syn.:(α).praeclarus, praestans, excellens, etc.): species deorum quae nihil solidi habeat, nihil eminentis,
Cic. N. D. 1, 27, 75:ingenium,
Quint. 6 prooem. §1: res dictu,
Vell. 2, 114, 1.—Prov.:eminentis fortunae comes invidia,
Vell. Pat. 1, 9, 6.— Plur. as subst.: ēmĭnentes, ĭum, m., distinguished men, Tac. Agr. 5.— ēmĭnentĭa, ĭum, n.Admirable passages in an oration, Quint. 10, 1, 86.—(β).Greatness, distinction:nun. quam eminentia invidia carent,
Vell. 2, 40, 6.— Comp.:eloquentia,
Tac. Or. 25.— Sup.:auctores,
Quint. 1, 2, 2; 1, 10, 10; 2, 3, 1; 9, 4, 79 et saep.; cf. Ruhnk. Vell. 2, 83 fin. — In the later empire, Eminentissimus was a title of the Praefectus praetorio, and of the Magister militum, Cod. Just. 12, 47, 1; 9, 41, 11 et saep.— Adv.: ēmĭnenter, highly, eminently, August. in Psa. 95, 1.— Comp.:projectae cautes eminentius,
Amm. 24, 2, 12:non eminentius quam municipaliter natus,
i. e. of higher, nobler birth, Sid. Ep. 1, 11. -
11 emineo
I.Lit.A.In gen. (syn.:B.exstare, excedere): cum ex terra nihil emineret, quod contemplationi caeli officere posset,
Cic. Div. 1, 42:globus terrae e mari,
id. Tusc. 1, 28:stipites ex terra,
Caes. B. G. 7, 73, 6; cf.:stipites ab ramis,
id. ib. §3: belua ponto,
Ov. M. 4, 690:rupes aequore,
Luc. 2, 667:moles aquā,
Curt. 4, 2, 21:oculi extra terram,
Plin. 17, 21, 35, § 154:balaena dorso multum super aquas,
id. 9, 6, 5, § 14:super corpus quasi verrucula,
Cels. 5, 28, 14:ferrum per costas,
Liv. 8, 7 et saep.— Absol., Caes. B. C. 1, 41, 4; 2, 9, 1; Sall. J. 94, 2; Lucr. 1, 780 et saep.; cf.alte,
Ov. M. 15, 697:hasta in partes ambas,
id. ib. 5, 139:jugum in mare,
Caes. B. C. 2, 24, 3; cf.:lingua in altum (i. e. mare),
Liv. 44, 11.—In partic., in painting, to stand out in relief, be prominent, as the lights in a picture, Cic. de Or. 3, 26, 101; Quint. 2, 17, 21; 8, 5, 26; Plin. 35, 11, 40, § 131 al.; cf. eminentia, I.—II.Trop., to be prominent, stand out, become conspicuous (syn.: eluceo, praecello, excello, appareo, praesto, antecedo).A.In gen.:B.animus, cum erit inclusus in corpore, eminebit foras,
will extend beyond, Cic. Rep. 6, 26 Mos.:ii quorum eminet audacia atque projecta est,
id. Clu. 65, 183:quod quo studiosius ab ipsis opprimitur et absconditur, eo magis eminet et apparet,
comes out, becomes visible, id. Rosc. Am. 41 fin.; cf. id. Verr. 2, 5, 62 Zumpt N. cr.; id. Tusc. 2, 26 fin.; Quint. 2, 12, 7; 11, 1, 56; 11, 3, 73 Spald.; Liv. 2, 5 fin.; 2, 10 al.; Curt. 4, 1, 24; 8, 1, 50; Ov. F. 3, 250:vix ex gratulando miser jam eminebam,
was but now emerging from the flood of congratulations, Plaut. Capt. 3, 2, 5:vox eminet una,
makes itself distinctly audible, Ov. M. 15, 607.—In partic., to be prominent, conspicuous through one's (good) qualities, to distinguish one's self, be eminent:A.Demosthenes unus eminet inter omnes in omni genere dicendi,
Cic. Or. 29 fin.; so with inter, Quint. 8, 5, 9; 12, 5, 5; cf. with super, Flor. 4, 2, 10:in aliqua re,
Quint. 1, 12, 15; 2, 3, 6; 8, 3, 64 al.:aliqua re,
Vell. 2, 127, 2; 2, 130, 1; Quint. 2, 8, 4; 3, 8, 65.— Absol.:excellit atque eminet vis, potestas, etc.,
Cic. Rep. 2, 28;so with excellit,
Tac. Or. 32:quae (sententiarum ornamenta) emineant pauciora,
Cic. Or. 24, 81; so Liv. 5, 36; Vell. 2, 49 al.:altius,
Nep. Chabr. 3, 3.—Hence, ēmĭnens, entis, P. a., standing out, projecting, prominent, high, lofty.Lit. (syn. editus):B.promontoria,
Caes. B. C. 2, 23, 2:trabes,
id. ib. 2, 9, 5:saxa,
Sall. J. 93, 4:oculi,
Cic. Vatin. 2:genae leviter,
id. N. D. 2, 57, 143:statura,
Suet. Calig. 50:capita papaverum,
Front. Strat. 1, 1, 4; Flor. 1, 7, 7: aedes, standing on high ground (opp. plana), id. 1, 9, 4:nihil (in globo),
Cic. N. D. 2, 18; cf. ib. 1, 27; cf. also the art. eminentia: patibulo eminens affigebatur, Sall. H. Fragm. ap. Non. 366, 14 (4, 40 Dietsch).— Comp.:trabes,
Caes. B. C. 2, 9, 3:nasus a summo,
Suet. Aug. 79;of perspective in painting: alia eminentiora, alia reductiora fecerunt,
Quint. 11, 3, 46.— Sup.:aliquod in montibus (i. e. vertex),
Quint. 8, 2, 7; cf.mons,
Flor. 4, 12, 49.—Trop., lofty, distinguished, eminent (esp. freq. in the postAug. per., and mostly in the sup.; syn.:(α).praeclarus, praestans, excellens, etc.): species deorum quae nihil solidi habeat, nihil eminentis,
Cic. N. D. 1, 27, 75:ingenium,
Quint. 6 prooem. §1: res dictu,
Vell. 2, 114, 1.—Prov.:eminentis fortunae comes invidia,
Vell. Pat. 1, 9, 6.— Plur. as subst.: ēmĭnentes, ĭum, m., distinguished men, Tac. Agr. 5.— ēmĭnentĭa, ĭum, n.Admirable passages in an oration, Quint. 10, 1, 86.—(β).Greatness, distinction:nun. quam eminentia invidia carent,
Vell. 2, 40, 6.— Comp.:eloquentia,
Tac. Or. 25.— Sup.:auctores,
Quint. 1, 2, 2; 1, 10, 10; 2, 3, 1; 9, 4, 79 et saep.; cf. Ruhnk. Vell. 2, 83 fin. — In the later empire, Eminentissimus was a title of the Praefectus praetorio, and of the Magister militum, Cod. Just. 12, 47, 1; 9, 41, 11 et saep.— Adv.: ēmĭnenter, highly, eminently, August. in Psa. 95, 1.— Comp.:projectae cautes eminentius,
Amm. 24, 2, 12:non eminentius quam municipaliter natus,
i. e. of higher, nobler birth, Sid. Ep. 1, 11. -
12 immineo
immĭnĕo ( inm-), ēre, v. n. [in-mineo], to project over or towards a thing, to bend or lean towards, to hang down over, overhang (syn. impendeo).I.Lit. (mostly poet.):B. 1.collis plurimus urbi Imminet,
commands, Verg. A. 1, 420; cf.:imminens prope ipsis moenibus tumulus,
Liv. 29, 35, 7:imminens villae tua pinus esto,
Hor. C. 3, 22, 5:candida populus antro Imminet,
Verg. E. 9, 41:aër his,
Ov. M. 1, 52:caelumque quod imminet orbi,
id. ib. 2, 7:scopulus aequoribus,
id. ib. 4, 525:apex collis subjectis arvis,
id. ib. 7, 779:nemus desuper,
Verg. A. 1, 165:arbos,
Ov. M. 4, 459:imminet e celsis audentius improba muris Virgo,
Val. Fl. 6, 681; Quint. 11, 3, 130:choros ducit Venus imminente luna,
shining overhead, Hor. C. 1, 4, 5: cum ageretur togata, simulans, caterva tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens contionata est: Huic vitae tuae, etc., bending or turning towards, Cic. Sest. 55, 118; cf.:gestu omni imminenti,
bent towards him, id. de Or. 2, 55, 225.—In gen. (rare):2.imminet hic, sequiturque parem, similisque tenenti Non tenet,
Ov. M. 7, 785:tergo fugacis,
id. ib. 1, 542:carcer imminens foro,
adjoining, Liv. 1, 33, 8:imminentia muro aedificia,
id. 2, 33, 7.—In partic. (like impendere and instare), in an inimical sense, to threaten, menace, by nearness or commanding position (class.):II.nimis imminebat propter propinquitatem Aegina Piraeeo,
Cic. Off. 3, 11, 46; cf.:Carthago imminere jam fructuosissimis insulis populi Romani videbatur,
id. Agr. 2, 32, 87:certior sum factus, Parthos... Ciliciae magis imminere,
id. Att. 5, 20, 2:imminent duo reges toti Asiae,
id. de Imp. Pomp. 5, 12:circum insulas Italiae inminentes,
Liv. 21, 49, 1:Mithridates Italiae quoque,
Vell. 2, 18, 4:Parthi Latio,
Hor. C. 1, 12, 53:Germaniae et Britanniae,
Suet. Calig. 19:bello subegit gentem rebus populi Romani imminentem,
Cic. Rep. 2, 20:instabat agmen Caesaris atque universum imminebat,
Caes. B. G. 1, 80 fin.:imbrium divina avis imminentŭm,
Hor. C. 3, 27, 10:turris ingens inminebat,
Liv. 21, 7, 7; 21, 11, 10:inminentes tumuli,
id. 3, 7, 2. —Trop. (class.).A.To strive eagerly ofter a thing, to be eager for, to long for, be intent upon:B.hujus mendicitas aviditate conjuncta in nostras fortunas imminebat,
Cic. Phil. 5, 7, 20; Liv. 30, 28, 9:in alterius ducis exercitusque opprimendi occasionem imminebat,
id. 25, 20, 5:huc imminet: om nes Dirigit huc sensus,
Verg. Cul. 89:alieno imminere,
Sen. Ep. 2 fin.:rebus,
Tac. A. 16, 14:quod imminere emptioni publicanos videbat,
Suet. Aug. 24:peritus rerum popularium imminensque ei potestati,
Liv. 3, 51, 9:spei majoris honoris,
id. 4, 25, 9:occasioni alloquendi regem,
Curt. 5, 11:exitio conjugis,
Ov. M. 1, 146:Verres avaritia semper hiante atque imminenti fuit,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134.—Transf. (acc. to I. B.), to be near at hand, to impend.1.In gen.:2.sunt qui ea, quae quotidie imminent, non videant,
Cic. Cat. 1, 12, 30:mors, quae propter incertos casus quotidie imminet,
id. Tusc. 1, 38, 91.—In partic., to threaten by nearness, to be imminent:periculum, quod imminere ipsi portenderetur,
Suet. Claud. 29:periculum ambobus,
id. Tit. 9:imminentes undique insidiae,
id. Caes. 86:discrimina undique,
id. Tib. 25:summum discrimen,
Quint. 8, 4, 22:bellum,
id. 12, 1, 43:taedio praesentium et imminentium metu,
Suet. Vit. 15. -
13 inmineo
immĭnĕo ( inm-), ēre, v. n. [in-mineo], to project over or towards a thing, to bend or lean towards, to hang down over, overhang (syn. impendeo).I.Lit. (mostly poet.):B. 1.collis plurimus urbi Imminet,
commands, Verg. A. 1, 420; cf.:imminens prope ipsis moenibus tumulus,
Liv. 29, 35, 7:imminens villae tua pinus esto,
Hor. C. 3, 22, 5:candida populus antro Imminet,
Verg. E. 9, 41:aër his,
Ov. M. 1, 52:caelumque quod imminet orbi,
id. ib. 2, 7:scopulus aequoribus,
id. ib. 4, 525:apex collis subjectis arvis,
id. ib. 7, 779:nemus desuper,
Verg. A. 1, 165:arbos,
Ov. M. 4, 459:imminet e celsis audentius improba muris Virgo,
Val. Fl. 6, 681; Quint. 11, 3, 130:choros ducit Venus imminente luna,
shining overhead, Hor. C. 1, 4, 5: cum ageretur togata, simulans, caterva tota clarissima concentione in ore impuri hominis imminens contionata est: Huic vitae tuae, etc., bending or turning towards, Cic. Sest. 55, 118; cf.:gestu omni imminenti,
bent towards him, id. de Or. 2, 55, 225.—In gen. (rare):2.imminet hic, sequiturque parem, similisque tenenti Non tenet,
Ov. M. 7, 785:tergo fugacis,
id. ib. 1, 542:carcer imminens foro,
adjoining, Liv. 1, 33, 8:imminentia muro aedificia,
id. 2, 33, 7.—In partic. (like impendere and instare), in an inimical sense, to threaten, menace, by nearness or commanding position (class.):II.nimis imminebat propter propinquitatem Aegina Piraeeo,
Cic. Off. 3, 11, 46; cf.:Carthago imminere jam fructuosissimis insulis populi Romani videbatur,
id. Agr. 2, 32, 87:certior sum factus, Parthos... Ciliciae magis imminere,
id. Att. 5, 20, 2:imminent duo reges toti Asiae,
id. de Imp. Pomp. 5, 12:circum insulas Italiae inminentes,
Liv. 21, 49, 1:Mithridates Italiae quoque,
Vell. 2, 18, 4:Parthi Latio,
Hor. C. 1, 12, 53:Germaniae et Britanniae,
Suet. Calig. 19:bello subegit gentem rebus populi Romani imminentem,
Cic. Rep. 2, 20:instabat agmen Caesaris atque universum imminebat,
Caes. B. G. 1, 80 fin.:imbrium divina avis imminentŭm,
Hor. C. 3, 27, 10:turris ingens inminebat,
Liv. 21, 7, 7; 21, 11, 10:inminentes tumuli,
id. 3, 7, 2. —Trop. (class.).A.To strive eagerly ofter a thing, to be eager for, to long for, be intent upon:B.hujus mendicitas aviditate conjuncta in nostras fortunas imminebat,
Cic. Phil. 5, 7, 20; Liv. 30, 28, 9:in alterius ducis exercitusque opprimendi occasionem imminebat,
id. 25, 20, 5:huc imminet: om nes Dirigit huc sensus,
Verg. Cul. 89:alieno imminere,
Sen. Ep. 2 fin.:rebus,
Tac. A. 16, 14:quod imminere emptioni publicanos videbat,
Suet. Aug. 24:peritus rerum popularium imminensque ei potestati,
Liv. 3, 51, 9:spei majoris honoris,
id. 4, 25, 9:occasioni alloquendi regem,
Curt. 5, 11:exitio conjugis,
Ov. M. 1, 146:Verres avaritia semper hiante atque imminenti fuit,
Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134.—Transf. (acc. to I. B.), to be near at hand, to impend.1.In gen.:2.sunt qui ea, quae quotidie imminent, non videant,
Cic. Cat. 1, 12, 30:mors, quae propter incertos casus quotidie imminet,
id. Tusc. 1, 38, 91.—In partic., to threaten by nearness, to be imminent:periculum, quod imminere ipsi portenderetur,
Suet. Claud. 29:periculum ambobus,
id. Tit. 9:imminentes undique insidiae,
id. Caes. 86:discrimina undique,
id. Tib. 25:summum discrimen,
Quint. 8, 4, 22:bellum,
id. 12, 1, 43:taedio praesentium et imminentium metu,
Suet. Vit. 15. -
14 Menaeni
Mĕnaenĭus or Mĕnaenus, a, um, adj., of or from Menæ (Menai), a city of Sicily, now Mineo:Xenon Menaenus,
Cic. Verr. 2, 3, 22, § 55.—In plur.: Mĕnaeni, ōrum, m., the inhabitants of Menæ, Cic. Verr. 2, 3, 43, § 102; also written Mĕ-nanīni, Plin. 3, 8, 14, § 91. -
15 Menaenius
Mĕnaenĭus or Mĕnaenus, a, um, adj., of or from Menæ (Menai), a city of Sicily, now Mineo:Xenon Menaenus,
Cic. Verr. 2, 3, 22, § 55.—In plur.: Mĕnaeni, ōrum, m., the inhabitants of Menæ, Cic. Verr. 2, 3, 43, § 102; also written Mĕ-nanīni, Plin. 3, 8, 14, § 91. -
16 Menaenus
Mĕnaenĭus or Mĕnaenus, a, um, adj., of or from Menæ (Menai), a city of Sicily, now Mineo:Xenon Menaenus,
Cic. Verr. 2, 3, 22, § 55.—In plur.: Mĕnaeni, ōrum, m., the inhabitants of Menæ, Cic. Verr. 2, 3, 43, § 102; also written Mĕ-nanīni, Plin. 3, 8, 14, § 91. -
17 promineo
prō-mīnĕo, ŭi, 2, v. n., to stand or jut out, be prominent, to overhang, project (not in Cic.; cf. Moser ad Cic. Rep. 3, 7, p. 352 ext.; syn.: exsto, emineo).I.Lit.:II.Phaselis prominet penitus in altum,
Liv. 37, 23:collis prominens,
id. 27, 48:in pontum,
Ov. M. 13, 778:coma prominet in vultus,
id. ib. 13, 845:ante frontem,
Plin. 8, 32, 50, § 176:ursis ungues prominent,
id. 8, 36, 54, § 126:qui (dentes elephantorum) prominent,
id. 11, 37, 62, § 165:nemorum coma gelido prominet Algido, Hor C. 1, 21, 6: cum promineret ore, quantum, etc.,
id. Epod. 5, 35; Val. Fl. 7, 30: matres familiae pectore nudo prominentes, bending forward, * Caes. B. G. 7, 47, 5.—Trop., to reach out, extend to any thing, come forth:quae (justitia) nec sibi tantum conciliata sit nec occulta, sed foras tota promineat,
Cic. Rep. 3, 7, 10:maxima pars ejus (gloriae) in memoriam ac posteritatem promineat,
Liv. 28, 43, 5.—Hence, prōmĭnens, entis, P. a., prominent:oculi,
Plin. 11, 37, 53, § 141: figurae signorum, Vitr 6, 2.— Comp.:prominentiore caudā,
Plin. 10, 3, 3, § 7.— Subst.: prōmĭnens, entis, n., a prominent part:in prominenti litoris,
Tac. A. 1, 53.— Plur.:prominentia montium,
Tac. A. 2, 16.— Adv.: prōmĭnenter, in a prominent manner.—Comp.:prominentius a lecto,
Cael. Aur. Acut. 1, 11, 90; id. Tard. 2, 4, 73. -
18 promunturium
prōmuntŭrĭum ( prōmon-), ĭi, n. [pro-mineo].I.The highest part of a chain of mountains, a mountain-ridge, Liv. 21, 35, 8.—II.A part of a mountain projecting into the sea, a headland, promontory, Cic. Verr. 2, 5, 56, § 145; id. Phil. 1, 3, 7; Caes. B. G. 3, 12; Liv. 29, 27; Mel. 1, 7; Ov. M. 15, 709 et saep.—As nom. propr.1.Promunturium Apollinis, in Africa, near Utica, now Zibib, Plin. 5, 4, 3, § 23; Liv. 30, 24.—2.Candidum, also in Africa, Plin. 5, 4, 3, § 23.—3.Pulchrum, east of Carthage, Liv. 29, 27.—4.Sacrum, in Portugal, now Cabo de St. Vincente, Plin. 2, 108, 112, § 242.—5.Junonis, near Cadiz, now C. Trafalgar, Mel. 2, 6 fin. —6.Ampelusia, in Africa, now Cabo Spartel, Plin. 5, 1, 1, § 2. -
19 subterior
subtĕrĭor, us, comp. [subter], that is farther beneath, lower, = inferior (late Lat.): termini, Innoc. Cas. Lit. p. 232 Goes.:per subteriora,
Aem. Mac. 2, 13.—Hence, adv.: subtĕrĭus, lower, farther down:subterius nigro, superius mineo,
Isid. Orig. 16, 8, 4. -
20 subterius
subtĕrĭor, us, comp. [subter], that is farther beneath, lower, = inferior (late Lat.): termini, Innoc. Cas. Lit. p. 232 Goes.:per subteriora,
Aem. Mac. 2, 13.—Hence, adv.: subtĕrĭus, lower, farther down:subterius nigro, superius mineo,
Isid. Orig. 16, 8, 4.
См. также в других словарях:
Mineo (Italia) — Mineo Escudo … Wikipedia Español
Mineo — Mineo … Deutsch Wikipedia
Mineo (disambiguation) — Mineo may refer to: Places Mineo, a town and commune in the Province of Catania, part of the Sicily region in southern Italy People Agrippina of Mineo (d. 262AD), venerated as a virgin martyr in the Catholic Church Alfred Mineo (? 1930), American … Wikipedia
Mineo (Begriffsklärung) — Mineo bezeichnet als Person: Agrippina von Mineo († 262 v. Chr.); katholischer Heiliger und Märtyrer Alfred Mineo (? 1930); US amerikanischer Mobster Mineo Osumi (1876 1941), japanischer Politiker Sal Mineo (1939–1976); italo amerikanischer… … Deutsch Wikipedia
Mineo — Administration Pays Italie Région … Wikipédia en Français
Mineo (meteorite) — Mineo Type Stony iron Class Pallasite Group Main Group Pallasite Country … Wikipedia
Mineo — puede hacer referencía a: Mineo, una comuna y población de Italia. Mineo, un héroe epónimo de los minios en la mitología griega. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados con el mismo título. Si llegaste aquí a través de … Wikipedia Español
Mineo Higashi — (born 1938) is an Okinawan writer. He was awarded the Akutagawa Prize in 1971 for his novel An Okinawan Boy (Okinawa no shonen, 1971).[1] The novel s setting is from the city of Koza (later Okinawa City) in the 1950s, where the main character… … Wikipedia
Mineo — Mineo, Stadt in der sicilischen Provinz Catania; College; 8180 Ew.; in der Nähe der See Naphtia mit Erdpechquellen … Pierer's Universal-Lexikon
Minēo — Minēo, Stadt in der ital. Provinz Catania (Sizilien), Kreis Caltagirone, an der Eisenbahn Catania Caltagirone, mit antiken Mauerresten, einer Burgruine, Teigwarenerzeugung und (1901) 9828 Einw. Nördlich der Lago dei Palici oder Nastia (Lacus… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Mineo — Minēo, Stadt in der ital. Prov. Catania, beim See Palici (Gase aushauchend), (1901) 9828 E … Kleines Konversations-Lexikon