Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ănĭmātus

  • 1 animātus

        animātus adj.    [P. of 2 animo], disposed, inclined, minded: sic ut, etc.: ut in amicum: insulae bene, favorable, N.: animatus melius quam paratus.
    * * *
    I
    animata, animatum ADJ
    endowed with spirit, animated, spirited; inclined, minded; live, growing, fresh
    II

    Latin-English dictionary > animātus

  • 2 animatus

    [st1]1 [-] ănĭmātus, a, um: part. passé de animo. - [abcl][b]a - empli d'air. - [abcl]b - animé, vivifié, qui a reçu la vie. - [abcl]c - disposé moralement, (bien ou mal) intentionné. - [abcl]d - animé, courageux, plein de courage, déterminé, échauffé.[/b]    - animatus bene erga aliquem (in aliquem, circa aliquem): bien disposé à l'égard de qqn.    - animatus in necem alicujus, Macr S. 1, 11: disposé à tuer qqn.    - animatus facere, Plaut.: disposé à faire.    - animatus probe, Plaut.: plein de courage.    - infirme animatus, Cic.: faiblement déterminé, indécis. [st1]2 [-] ănĭmātŭs, ūs, m.: souffle vital, vie.    - animatu carere, Plin.: manquer de vie, être inanimé.
    * * *
    [st1]1 [-] ănĭmātus, a, um: part. passé de animo. - [abcl][b]a - empli d'air. - [abcl]b - animé, vivifié, qui a reçu la vie. - [abcl]c - disposé moralement, (bien ou mal) intentionné. - [abcl]d - animé, courageux, plein de courage, déterminé, échauffé.[/b]    - animatus bene erga aliquem (in aliquem, circa aliquem): bien disposé à l'égard de qqn.    - animatus in necem alicujus, Macr S. 1, 11: disposé à tuer qqn.    - animatus facere, Plaut.: disposé à faire.    - animatus probe, Plaut.: plein de courage.    - infirme animatus, Cic.: faiblement déterminé, indécis. [st1]2 [-] ănĭmātŭs, ūs, m.: souffle vital, vie.    - animatu carere, Plin.: manquer de vie, être inanimé.
    * * *
    I.
        Animatus, pen. prod. Participium. Cic. Qui ha ame et vie.
    II.
        Animatus, penul. prod. Nomen. Affectionné, soit en bien, soit en mal, Qui ha le vouloir, la fantasie, et le courage, Entalenté.
    \
        Infirme animatus. Cic. Qui n'ha pas grand courage.
    \
        Animatus erga vel in aliquem. Cic. Qui porte volunté bonne, ou mauvaise envers aucun, Bien ou mal entalenté envers aucun.
    \
        Male animatus erga aliquem. Sueto. Qui luy porte mauvais vouloir, Mal affecté à luy, Mal entalenté contre luy.
    \
        Si quid animatus est facere. Plaut. S'il ha vouloir de faire quelque chose, S'il ha talent, ou S'il est entalenté de faire, etc.

    Dictionarium latinogallicum > animatus

  • 3 animatus

    1. animātus, a, um, PAdi. (v. animo), I) mit Atemversehen, a) übh., optume animati erant, Varr. sat. Men. 63. – b) beseelt (Ggstz. inanimus), anteponantur animata inanimis, Cic.: hoc sic dividam, ut dicam corpora omnia aut animata esse aut inanima, Sen. – v. Pflanzen, frisch erhalten, spartum, Plin. 19, 28: cachry, Scrib. 70: nasturtii semen, Scrib. 95. Marc. Emp. 16. – II) gesinnt, a) übh., moral. od. politisch so u. so gesinnt, gestimmt, infirme, Cic.: bene, Nep.: male, Gell.: Pompeius an. melius quam paratus, Cic. – m. erga u. Akk., Plaut. capt. 407. Cic. ad Att. 15, 12, 2. Suet. Vit. 7, 3 (wo: exercitus male animatus erga principem): m. in u. Akk., Cic. de amic. 57; Verr. 4, 151. Liv. 29, 17, 8. – b) mit Mut-, kriegerischem Sinn begabt, mutig, probe, Plaut. Bacch. 942: pariter, Lucr.; vgl. Lachm. Lucr. 1, 42. p. 78 sq.: cum sic animatum reges exercitum viderent, Iustin. – Superl. animatissimus, Itin. Alex. 6 (13).
    ————————
    2. animātus, Abl. ū, m. (animo), das Atmen, animatu carere, nicht atmen, Plin. 11, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > animatus

  • 4 animatus

    I animātus, a, um [part. pf. к animo ]
    1) обладающий дыханием, одушевлённый, живой (corpora omnia aut animata sunt, aut inanima Sen)
    2) свежий, сохранившийся ( о растениях) PM
    3) настроенный, расположенный (male a. erga aliquem Su); относящийся (erga или in aliquem Su, C, L)
    4) мужественный, храбрый ( miles Pl)
    II animātus, ūs m. [ animo ]
    дыхание, жизнь
    animatu carere PM — не дышать, быть безжизненным

    Латинско-русский словарь > animatus

  • 5 animatus [1]

    1. animātus, a, um, PAdi. (v. animo), I) mit Atemversehen, a) übh., optume animati erant, Varr. sat. Men. 63. – b) beseelt (Ggstz. inanimus), anteponantur animata inanimis, Cic.: hoc sic dividam, ut dicam corpora omnia aut animata esse aut inanima, Sen. – v. Pflanzen, frisch erhalten, spartum, Plin. 19, 28: cachry, Scrib. 70: nasturtii semen, Scrib. 95. Marc. Emp. 16. – II) gesinnt, a) übh., moral. od. politisch so u. so gesinnt, gestimmt, infirme, Cic.: bene, Nep.: male, Gell.: Pompeius an. melius quam paratus, Cic. – m. erga u. Akk., Plaut. capt. 407. Cic. ad Att. 15, 12, 2. Suet. Vit. 7, 3 (wo: exercitus male animatus erga principem): m. in u. Akk., Cic. de amic. 57; Verr. 4, 151. Liv. 29, 17, 8. – b) mit Mut-, kriegerischem Sinn begabt, mutig, probe, Plaut. Bacch. 942: pariter, Lucr.; vgl. Lachm. Lucr. 1, 42. p. 78 sq.: cum sic animatum reges exercitum viderent, Iustin. – / Superl. animatissimus, Itin. Alex. 6 (13).

    lateinisch-deutsches > animatus [1]

  • 6 animatus

    1.
    ănĭmātus, a, um, v. animo, P. a.
    2.
    ănĭmātus, ūs, m. [animo], a breathing:

    animatu carere,

    Plin. 11, 3, 2, § 7.

    Lewis & Short latin dictionary > animatus

  • 7 animatus [2]

    2. animātus, Abl. ū, m. (animo), das Atmen, animatu carere, nicht atmen, Plin. 11, 7.

    lateinisch-deutsches > animatus [2]

  • 8 живой

    animatus, a, um

    Latin-Russian dictionary > живой

  • 9 animo

    ănĭmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [anima and animus].
    I.
    Act.
    A.
    To fill with breath or air (cf. anima, I. and II.):

    duas tibias uno spiritu,

    to blow upon, App. Flor. 3, p. 341, 25:

    bucinas,

    Arn. 6, p. 196.—More freq.,
    B.
    To quicken, animate (cf. anima, II. C.): quicquid est hoc, omnia animat, format, alit, auget, creat, Pac. ap. Cic. Div. 1, 57; Lucr. 2, 717:

    vitaliter esse animata,

    id. 5, 145:

    formare, figurare, colorare, animare,

    Cic. N. D. 1, 39, 110. stellae divinis animatae mentibus, id. Rep. 6, 15; Plin. 7, 15, 13, § 66. —
    C.
    To endow with, to give, a particular temperament or disposition of mind (cf. animus, II. B. 1. b.):

    utcumque temperatus sit aër, ita pueros orientes animari atque formari, ex eoque ingenia, mores, animum fingi,

    Cic. Div. 2, 42, 89: Mattiaci ipso terrae suae solo ac caelo acrius animantur, i. e. ferociores redduntur, are rendered more spirited, * Tac. G. 29.—
    D.
    In Ovid in a pregnant signif.: aliquid in aliquid animare, to transform a lifeless object to a living being, to change into by giving life (cf. anima, II. C. 3.):

    guttas animavit in angues,

    Ov. M. 4, 619:

    in Nymphas animatā classe marinas,

    id. ib. 14, 566.—
    E.
    Trop., of colors, to enliven:

    si quid Apellei gaudent animāsse colores,

    Stat. S. 2, 2, 64.—Of torches, to light or kindle:

    animare ad crimina taxos,

    Claud. Rapt. 3, 386.—Sometimes = recreare, to refresh, revive:

    cibo potuque animavit,

    Hyg. Fab. 126:

    florem,

    Plin. 11, 23, 27, § 77; so Pall. 4, 10; or in gen., to encourage, help:

    ope animari, Cod. Th. 6, 4, 21, § 3: copiis,

    ib. 14, 4, 10, § 5.—And with inf. = incitare, to move, incite to:

    Ut hortatu vestro Eustathius, quae de scommate paulo ante dixerit, animetur aperire,

    Macr. S. 7, 3.—Hence, ănĭmātus, a, um, P. a.
    a.
    Animated (cf. anima, II. C.): virum virtute verā vivere animatum addecet, Enn. ap. Gell. 7, 17.—
    b.
    (Acc. to C.) Brought or put into a particular frame of mind, disposed, inclined, minded, in some way (freq. and class.):

    hoc animo decet animatos esse amatores probos,

    Plaut. Men. 1, 3, 20: avi et atavi nostri, quom allium ac caepe eorum verba olerent, tamen optime animati erant, Varr. ap. Non. p. 201, 7 (where the play upon olere and animati is to be noticed):

    animatus melius quam paratus,

    better disposed than prepared, Cic. Fam. 6, 6:

    socii infirme animati,

    id. ib. 15, 1:

    sic animati esse debetis, ut si ille adesset,

    id. Phil. 9, 5:

    ut quem ad modum in se quisque, sic in amicum sit animatus,

    id. Am. 16, 57:

    insulas non nullas bene animatas confirmavit,

    well affected, Nep. Cim. 2, 4; Liv. 29, 17:

    male animatus erga principem exercitus,

    Suet. Vit. 7:

    circa aliquem,

    Just. 14, 1:

    hostili animo adversus rem publicam animatus,

    Dig. 48, 4, 1: animatus in necem alicujus, Macr S. 1, 11.—In Plaut. with inf.: si quid animatus es facere, Truc. 5, 74.—
    c.
    Endowed with courage, courageous, stouthearted (cf. animus, II. 2. a. and animosus;

    only in ante-class. poetry): milites armati atque animati probe,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 18: cum animatus iero, satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18:

    hostis animatus,

    id. ib. p. 233, 18.—
    * Sup. Auct. Itin. Alex. 13.— Adv. not used.—
    II.
    Neutr., to be animate, living (cf. anima, II. C.); so only ănĭ-mans, antis (abl. com. animante, but animanti in Cic. Tim. 6; gen. plur. animantium in Cic., animantum in Lucr., Manil. 4, 374, and App. Mag. 64, p. 536),
    a.
    P. a., animate, living:

    quos (deos) Vitellius ne animantes quidem esse concedat,

    Cic. N. D. 3, 4, 11:

    mundum ipsum animantem sapientemque esse,

    id. ib. 1, 10, 23:

    animans composque rationis mundus est,

    id. ib. 2, 8, 22. —Hence,
    b.
    Subst., any living, animate being; an animal (orig. in a wider sense than animal, since it included men, animals, and plants; but usu., like that word, for animals in opp. to men. The gender varies in the best class. writers between masc., fem., and neutr. When it designates man, it is masc.; brutes, com. fem.; in its widest sense, it is neutr.):

    sunt quaedam, quae animam habent, nec sunt animalia, etc.,

    Sen. Ep. 58, 10 sq.; Lucr. 2, 669; 2, 943:

    genus omne animantum,

    id. 1, 4; so id. 1, 194; 1, 350; 1, 1033; 1, 1038; 2, 78; 2, 880; 2, 921; 2, 943; 2, 1063; 2, 1071; 3, 266; 3, 417; 3, 720; 5, 431; 5, 855;

    5, 917: animantium genera quattuor,

    Cic. Tim. 10; 11 fin.:

    animantium aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae, etc.,

    id. N. D. 2, 47, 121:

    cum ceteras animantes abjecisset ad pastum, solum hominem erexit,

    id. Leg. 1, 9, 26:

    animantia, quae sunt nobis nota,

    id. Tim. 4.—Of animals, living beings, as opp. to plants:

    Jam vero vites sic claviculis adminicula tamquam manibus adprehendunt atque ita se erigunt, ut animantes,

    Cic. N. D. 2, 47, 120.— Of man: hic stilus haud petet ultro Quemquam animantem, * Hor. S. 2, 1, 40.— Comp., sup., and adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > animo

  • 10 animo

    animo, āvī, ātum, āre (v. anima u. animus), I) v. anima, A) = mit Luft od. Hauch versehen, blasen, duas tibias uno spiritu, Apul. flor. 3. p. 3, 14 Kr.: bucinarum tortus intestinis et domesticis flatibus, Arnob. 6, 10. p. 221, 29 R. – B) beleben, beseelen, Lucr., Cic. u.a.: dah. animare in m. Akk., beleben, in od. zu usw., d.i. Lebloses in Belebtes verwandeln, guttas in angues, Ov. met. 4, 618; vgl. 14, 566. – übtr., beleben, erquicken, frisch erhalten, alqm cibo potuque, Hyg.: quercus florem (v. Erdhauch), Plin.: arbores cotidianis rigationibus, Pallad.: poet., si quid Apellei gaudent animasse colores, Stat. silv. 2, 2, 64: pestiferas ad crimina taxos, entflammen, entzünden (nach der Vorstellung, daß das Feuer lebt), Claud. rapt. Pros. 3, 386. – II) v. animus: A) jmdm. »den Vorsatz, Willen zu etw. einflößen« (προθυμίαν εμβάλλειν); dah. im Passiv = sich entschließen, m. folg. ad od. in u. Akk., ut ad moriendi desiderium ultro animaretur maiestate promissi, Macr.: qui in Augusti necem fuerat animatus, entschlossen zu usw., Macr.: ita spurcus animatur (irā) in proelium, Titin. com. 9: m. folg. Infin., ut hortatu vestro quae de scommate paulo ante dixerit animetur aperire, Macr.: u. so si quis animatust facere, faciat ut sciam, Plaut. truc. 966: ita animatus fui itaque nunc sum, ut eā te paterā donem, mein Wille war's u. ist's noch, die Schale dir zu schenken, Plaut. Amph. 762. – B) mit irgend einem Temperament od. Sinn begaben, -versehen, perinde utcumque temperatus sit aër, ita pueros orientes animari atque formari, Cic. de div. 2, 89: nisi quod (Mattiaci) ipso adhuc terrae suae solo ac caelo acrius animantur, mit einem feurigeren Temperament (mit einem kühneren Sinne) begabt werden, Tac. Germ. 29. – / animāns u. animātus als Adii. s. bes.

    lateinisch-deutsches > animo

  • 11 animo

    animo, āvī, ātum, āre (v. anima u. animus), I) v. anima, A) = mit Luft od. Hauch versehen, blasen, duas tibias uno spiritu, Apul. flor. 3. p. 3, 14 Kr.: bucinarum tortus intestinis et domesticis flatibus, Arnob. 6, 10. p. 221, 29 R. – B) beleben, beseelen, Lucr., Cic. u.a.: dah. animare in m. Akk., beleben, in od. zu usw., d.i. Lebloses in Belebtes verwandeln, guttas in angues, Ov. met. 4, 618; vgl. 14, 566. – übtr., beleben, erquicken, frisch erhalten, alqm cibo potuque, Hyg.: quercus florem (v. Erdhauch), Plin.: arbores cotidianis rigationibus, Pallad.: poet., si quid Apellei gaudent animasse colores, Stat. silv. 2, 2, 64: pestiferas ad crimina taxos, entflammen, entzünden (nach der Vorstellung, daß das Feuer lebt), Claud. rapt. Pros. 3, 386. – II) v. animus: A) jmdm. »den Vorsatz, Willen zu etw. einflößen« (προθυμίαν εμβάλλειν); dah. im Passiv = sich entschließen, m. folg. ad od. in u. Akk., ut ad moriendi desiderium ultro animaretur maiestate promissi, Macr.: qui in Augusti necem fuerat animatus, entschlossen zu usw., Macr.: ita spurcus animatur (irā) in proelium, Titin. com. 9: m. folg. Infin., ut hortatu vestro quae de scommate paulo ante dixerit animetur aperire, Macr.: u. so si quis animatust facere, faciat ut sciam, Plaut. truc. 966: ita animatus fui itaque nunc sum, ut eā te paterā donem, mein Wille war's u. ist's noch, die
    ————
    Schale dir zu schenken, Plaut. Amph. 762. – B) mit irgend einem Temperament od. Sinn begaben, -versehen, perinde utcumque temperatus sit aër, ita pueros orientes animari atque formari, Cic. de div. 2, 89: nisi quod (Mattiaci) ipso adhuc terrae suae solo ac caelo acrius animantur, mit einem feurigeren Temperament (mit einem kühneren Sinne) begabt werden, Tac. Germ. 29. – animāns u. animātus als Adii. s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > animo

  • 12 animo

    āvī, ātum āre [ anima и animus ]
    1) вдыхать, дуть
    2)
    а) оживлять, одушевлять
    б) животворить, освежать ( arbores quotidianis rigationibus Pall)
    3) воспламенять, возбуждать ( pestiferas ad crimina taxos Cld); настраивать, воодушевлять желанием (ad и in aliquid Macr)
    4) придавать свойства, воспитывать характер

    Латинско-русский словарь > animo

  • 13 infirme

    īnfirmē [ infirmus ]
    1) слабо, неосновательно ( dicere PJ)
    2) малодушно, робко
    aliquid paulo infirmius expavescere Su — чрезвычайно пугаться чего-л.
    3) ненадёжно, вяло (i. animatus C)

    Латинско-русский словарь > infirme

  • 14 vitaliter

    vītāliter [ vitalis ]
    v. animatus Lcr — одарённый жизнью, живой
    v. mori Aug — умереть, чтобы воскреснуть для новой жизни

    Латинско-русский словарь > vitaliter

  • 15 erga

    ergā (vgl. ergo), Praep. m. Acc. I) eig., im Umkreise, im Bereiche, in der Umgebung von etw., erga regiam capitis, Apul. de dogm. Plat. 1, 13 extr.: erga Nun et Alethian, Interpr. Iren. 1, 2, 2: quidam qui sunt erga Simonem, Interpr. Iren. 1, 27, 1. – II) übtr., in Hinsicht auf, mit Rücksicht auf, in bezug auf, rücksichtlich, in Betreff, 1) zur Bezeichnung der Sache, um die sich eine Eigenschaft dreht, raro quisquam erga bona sua satis cautus est, Curt.: fuit hic vir de primis erga rem publicam domi forisque laudabilis, Treb. Poll.: princeps erga haec et similia palam obstinatus et gravis, Amm.: erga deferendas potestates nimium tardus, Amm.: atrocior semper erga dominantium exitus, Tac.: erga haec explicanda, quae Romae sunt, obsolescit (fama), Amm. – ea prima Tiberio erga pecuniam alienam diligentia fuit, Tac.: isque illi finis inscitiae erga domum suam fuit, Tac.: isdem erga aliena sumptibus, quibus etc., Tac. – 2) zur Bezeichnung der Pers. od. Sache, um die sich eine Gesinnung oder deren Äußerung dreht, in Hinsicht auf, für, gegen, a) im guten Sinne, ut fuerit animatus erga suum gnatum atque se, Plaut.: benignum esse erga alqm, Plaut.: si quid amicum erga bene feci, Plaut.: erga nos amice et benevole collegisti, Cic.: erga te animo esse amico, Ter.: amor erga te suus, Cic.: benevolentia erga alqm, Cic.: perpetuā erga populum Romanum fide, Caes.: erga meam salutem fide ac benevolentiā singulari, Cic.: Pompei merita erga me, Cic.: omne suum erga meam dignitatem studium, Cic.: tua erga me munera (Leistungen), Tac.: suprema erga memoriam filii sui munia (Pflichten), Tac.: non alius erga te honos (Ehrenbezeigung für dich) superest, Plin. pan.: quod illi quoque honestissima decreta erga (für) Ciceronem fecerant, Ascon. in Cic. Pis. enarr. p. 3, 14 K. – b) im üblen Sinne, in Hinsicht auf, deutsch vor, gegen, anxii erga Seianum, Tac.: fastu erga patrias epulas, Tac.: alienato erga Vespasianum animo, Tac.: odium erga alqm, Nep.: invidia erga alqm, Tac.: discordia (das unfriedliche Benehmen) erga Germanicum, Tac.: si quid med erga [tu] hodie falsum dixeris, Plaut.: quae numquam quicquam erga me commerita est (verbrochen hat), Ter. – / erga bei den Komik. oft dem regierten Worte (bes. einem persönl. Pronomen) nachgesetzt, s. Spengel Maccius Plautus p. 162.

    lateinisch-deutsches > erga

  • 16 inanimatus

    in-animātus, a, um, unbelebt, leblos, Hieron. in Daniel ad 3, 1. Boëth. Aristot. analyt. prior. 1, 4. p. 471 sq. – / Bei Cicero u. Seneka haben die besten Hdschrn. überall inanimus, s. Madvig Cic. de fin. 4, 36.

    lateinisch-deutsches > inanimatus

  • 17 inanimus

    in-animus, a, um (in u. anima), unbelebt, unbeseelt, leblos (Ggstz. animatus, animans), Cornif. rhet., Cic. u.a. – neutr. subst., cum inter inanimum et animal hoc intersit, quod etc., Cic.: u. so Plur. inanima, Ggstz. animata, animantia, Cic. u. Lact.; Ggstz. animalia, Liv. 21, 32, 7 (s. oben inanimalis).

    lateinisch-deutsches > inanimus

  • 18 vitaliter

    vītāliter, Adv. (vitalis), lebend, v. animatus, belebt, Lucr. 5, 145.

    lateinisch-deutsches > vitaliter

  • 19 infirme

    infirmē, adv. Aug. faiblement, avec faiblesse, timidement.
    * * *
    infirmē, adv. Aug. faiblement, avec faiblesse, timidement.
    * * *
        Infirme, Aduerbium. Cic. Debilement, Foiblement.
    \
        Infirme animatus. Cic. Qui n'ha pas grand courage.

    Dictionarium latinogallicum > infirme

  • 20 male_suadus

        Male_suadus, pen. prod. Adiectiuum. Plautus. Qui conseille et enhorte à mal, Qui met en teste à aucun de malfaire.
    \
        Male accipere aliquem verbis. Cic. Injurier aucun.
    \
        Male acceptus inopia omnium rerum. Brutus Ciceroni. Mal traicté.
    \
        Male animatus erga principem. Sueton. Mal affectionné, ou ayant mauvais vouloir envers le prince, Mal entalenté à l'encontre, etc.
    \
        Male audire. Cic. Avoir mauvais bruit, Estre mal renommé.
    \
        Vbi tantos suos labores et apparatus male cecidisse viderunt. Caesar. Estre venu à neant, et qu'ils n'avoyent de rien servi, Qu'ils avoyent eu mauvaise issue.
    \
        Male cogitare de aliquo. Cic. Songer et penser de mal faire à aucun, Luy brasser et machiner quelque mal.
    \
        Male conciliatus. Terent. Acheté fort cher, Suracheté.
    \
        Pessime istuc in te atque in illum consulis. Terent. Tu fais une chose qui est grandement dommageable à toy et à luy.
    \
        Male credere. Plaut. Prester à gens qui ne rendent pas voluntiers.
    \
        Male dicere. Terent. Menacer aucun.
    \
        Male docet te mea facilitas multa. Terent. T'apprend mal, et te donne occasion de mal faire.
    \
        Si iste Italiam relinquet, faciet omnino male. Cic. Il fera totalement mal.
    \
        Male formidare. Plaut. Fort craindre.
    \
        Male habet me haec res. Plaut. Je suis marri et triste de cela.
    \
        Male locata beneficia. Cic. Plaisirs mal employez, et faicts à gens ingrats.
    \
        Male loqui alicui. Terent. Injurier ou mesdire de luy.
    \
        Male maceror. Plaut. Je me chagrine fort.
    \
        Male mereri de aliquo. Cic. Nuire et porter dommage à aucun, Luy faire desplaisir.
    \
        Male mereri de se. Cicero. Se traicter mal.
    \
        Male metuo, ne Philumenae magis morbus aggrauescat. Terent. Je crains fort.
    \
        Male multari. Cic. Estre grandement puni et mal traicté.
    \
        Male nupta. Plaut. Mal mariee, Maumariee.
    \
        Male odisse. Cic. Fort hair.
    \
        Male olere. Cic. Sentir mauvais, Puir.
    \
        Male precari alicui. Plaut. Mauldire aucun, Prier que mal luy advienne.
    \
        Male seruare fidem. Plaut. N'estre point loyal, Ne garder point sa foy.
    \
        Male sit Antonio, siquidem Buthrotiis molestus est. Cic. Mal advienne à, etc. Il meschee à, etc.
    \
        Male est Catullo. Catul. Catullus est mal à son aise, est mal disposé, Il va mal ou malement à Catulle, Il se porte mal.
    \
        Male timeo. Plaut. J'ay grand paour.
    \
        Male timere alicui. Terent. Craindre fort que mal n'advienne à aucun.
    \
        Quae res tibi vertat male. Terent. Te puisse tourner à mal.
    \
        Male vestitus. Cic. Mal vestu.
    \
        Male viuere. Plaut. Vivre povrement.

    Dictionarium latinogallicum > male_suadus

См. также в других словарях:

  • Animatus, S. — S. Animatus, (7. Juli), ein Martyrer, der sich in den Martyrologien des hl. Hieronymus findet und mit mehreren Andern verehrt wird. S. S. Parthenius …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Вытравление плода — (foeticidium, avortement, Abtreibung der Leibesfrucht) означает умышленное прекращение состояния беременности путем умерщвления зародыша или преждевременного его изгнания из утробы матери. Оно образует собою преступление против жизни плода;… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • Hyungkoo Lee — est un artiste contemporain sud coréen né en 1969 à Pohang, qui vit et travaille à Seoul. Sommaire 1 Biographie 2 Œuvres 3 Expositions 3.1 Individuelles …   Wikipédia en Français

  • Кот Том — У этого термина существуют и другие значения, см. Том. Томас Tomas …   Википедия

  • vouloir — Vouloir, Velle. Fort vouloir et desirer, Peruelle. Ne vouloir plus apprendre, Voluntatem discendi abiicere. Je vouldroye fort sçavoir, Peruelim scire. Je vouldroye ne l avoir point dit, Nollem dixisse. Vouldriez vous que, etc. Et quisquam numen… …   Thresor de la langue françoyse

  • Билли, Вилли и Дилли — Huey, Dewey, and Louie …   Википедия

  • Мышонок Джерри — У этого термина существуют и другие значения, см. Джерри. Джерри Jerry Персонаж мультсериала «Том и Джерри» Первое появление …   Википедия

  • аниматизм — (лат. animatus одушевленный) совокупность представлений о безличной одушевленности всех предметов и явлений окружающей человека действительности; является характерной чертой всех первобытных религий. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, ,… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • аборт — (лат. abortus выкидыш) искусственное прерывание беременности путем инструментального удаления плодного яйца из полости матки. В соответствии с Основами законодательства Российской Федерации об охране здоровья граждан от 22 июля 1993 г. каждая… …   Большой юридический словарь

  • animato — ani|ma|to 〈Mus.〉 belebt (zu spielen) [ital.] * * * ani|ma|to <Adv.> [ital. animato < lat. animatus = beseelt] (Musik): lebhaft, belebt, beseelt. * * * animato,   con anima [italienisch], musikalische Vortragsbezeichnung: beseelt, belebt …   Universal-Lexikon

  • animate — {{11}}animate (adj.) alive, late 14c., from L. animatus (see ANIMATE (Cf. animate) (v.)). {{12}}animate (v.) 1530s, to fill with boldness or courage, from L. animatus pp. of animare give breath to, also to endow with a particular spirit, to give… …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»