Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ădopto

  • 1 adopto

    ădopto, āre, āvi, ātum, tr. [st1]1 [-] choisir, adopter, adjoindre.    - defensorem sibi adoptare, Cic.: se choisir un défenseur.    - quem adoptem, Vatin. ap. Cic. Fam. 5: à qui aurai-je recours?    - Etruscas Turnus adoptat opes, Ov. F. 4: Turnus s'adjoint les forces d'Etrurie.    - se adoptare alicui ordini, Plin.: s'associer à une compagnie. [st1]2 [-] adopter (légalement).    - adoptare aliquem sibi filium, Cic.: adopter qqn pour fils.    - adoptare aliquem pro filio, Cic.: adopter qqn pour fils.    - adoptare aliquem in nomen, Suet.: adopter qqn pour fils.    - adoptare aliquem ab aliquo: adopter le fils d'un autre.    - adoptare in regnum, Sall.: adopter pour son successeur au trône.    - adoptare in successionem, Just.: adopter pour successeur.    - adoptare in divitias, Plaut.: adopter pour héritier.    - se ipse adoptaverat et de Staleno Aelium fecerat, Cic. Brut. 68: il s'était adopté lui-même, et de Stalénus s'était fait Aélius. [st1]3 [-] au fig.: associer à; adopter (par la greffe).    - servi in bona libertatis nostrae adoptantur, Flor. 3, 20: les esclaves sont associés aux bienfaits de notre liberté.    - ramus ramum adoptet, Ov.: qu'une branche adopte une branche.    - fac ramum ramus adoptet, Ov. Rem. 195: tâche que le rameau adopte la greffe du rameau. [st1]4 [-] donner son nom à; appeler.    - Baetis provinciam adoptat, Plin. 3: le Bétis donne son nom à la province.    - regis in nomen adoptant, Stat.: ils lui donnent le nom de roi.
    * * *
    ădopto, āre, āvi, ātum, tr. [st1]1 [-] choisir, adopter, adjoindre.    - defensorem sibi adoptare, Cic.: se choisir un défenseur.    - quem adoptem, Vatin. ap. Cic. Fam. 5: à qui aurai-je recours?    - Etruscas Turnus adoptat opes, Ov. F. 4: Turnus s'adjoint les forces d'Etrurie.    - se adoptare alicui ordini, Plin.: s'associer à une compagnie. [st1]2 [-] adopter (légalement).    - adoptare aliquem sibi filium, Cic.: adopter qqn pour fils.    - adoptare aliquem pro filio, Cic.: adopter qqn pour fils.    - adoptare aliquem in nomen, Suet.: adopter qqn pour fils.    - adoptare aliquem ab aliquo: adopter le fils d'un autre.    - adoptare in regnum, Sall.: adopter pour son successeur au trône.    - adoptare in successionem, Just.: adopter pour successeur.    - adoptare in divitias, Plaut.: adopter pour héritier.    - se ipse adoptaverat et de Staleno Aelium fecerat, Cic. Brut. 68: il s'était adopté lui-même, et de Stalénus s'était fait Aélius. [st1]3 [-] au fig.: associer à; adopter (par la greffe).    - servi in bona libertatis nostrae adoptantur, Flor. 3, 20: les esclaves sont associés aux bienfaits de notre liberté.    - ramus ramum adoptet, Ov.: qu'une branche adopte une branche.    - fac ramum ramus adoptet, Ov. Rem. 195: tâche que le rameau adopte la greffe du rameau. [st1]4 [-] donner son nom à; appeler.    - Baetis provinciam adoptat, Plin. 3: le Bétis donne son nom à la province.    - regis in nomen adoptant, Stat.: ils lui donnent le nom de roi.
    * * *
        Adopto, adoptas, adoptare. Cic. Eslire, Prendre, choisir, et appeler aucun pour se defendre.
    \
        Adoptare, est verbum iuris. Cic. Adopter, Prendre à filz.
    \
        Adoptare se alicui ordini. Plin. Se donner ou rendre à quelque bande, Se mettre au ranc et de la compagnie des gents de quelque estat, Se mettre de l'ordre.
    \
        Adoptare aliquem ab aliquo. Cic. Adopter le filz de quelcun.
    \
        Adoptare sibi nomen. Mart. Changer son nom, et en prendre un autre.
    \
        Adoptare herbam aliquam. Pli. Donner, ou luy imposer son nom.
    \
        Adoptat ramus ramum, quum inseritur ramus ramo. Ouid. Quand l'un est enté dedens l'autre.

    Dictionarium latinogallicum > adopto

  • 2 adopto

    adopto adopto, avi, atum, are выбирать

    Латинско-русский словарь > adopto

  • 3 adopto

    adopto adopto, avi, atum, are усыновлять

    Латинско-русский словарь > adopto

  • 4 adopto

    ad-opto, āvī, ātum, āre, ausersehen, annehmen zu etw., I) im allg.: a) leb.Objj.: sociam te mihi adopto, Plaut.: sibi alqm patronum od. defensorem, Cic.: se alci, sich jmdm. zu eigen geben, anschließen, Plin. – b) lebl. Objj.: amnes, in sich aufnehmen (v. Rhein), Amm. 15, 4, 2: Etruscas opes, zu Hilfe nehmen, Ov. fast. 4, 880: virtutes veterum, sich) aneignen, Lampr. Heliog. 2, 4: u. so virtutes (Ggstz. abdicare vitia), Pacat. pan. 15, 1. – II) insbes.: 1) eiq., von der Annahme zum Vater od. als Kind (Ggstz. abdicare), jmd. zum Vater annehmen, alqm sibi patrem, Plin. – gew. jmd. an Kindes- od. Enkelsstatt annehmen, adoptieren (bes. jmd., der noch unter väterlicher Gewalt steht [vgl. arrogo], durch eine Art Scheinkauf, per as od. aes et libram emptum; od. testamento (Nep. Att. 5, 2), wobei man jmd. zum Erben und Namensträger macht), alqm sibi pro filio, Plaut., od. sibi filium, Cic. u.a.: alqm in filium (zum S.), Eccl.: alqm ab alqo (nämlich vom rechten Vater), Cic. u. Nep.: bl. alqm, Tac. u. Suet. u. alqm in familiam, Suet., in regnum, Sall.: orbus virili sexu adoptavit sibi, Afran. fr. – 2) übtr.: a) vom Erbenlassen = Teilhaftigmachen eines Gutes, adoptari in bona libertatis nostrae, Flor. – u. von der Verleihung des Namens des Adoptierenden, C. Stalenus, qui ipse se adoptaverat et de Staleno Aelium fecerat, der sich durch Selbstadoption den Namen Älius beigelegt hatte, Cic.: frater, pater adde: ut cuique aetas, ita quemque facetus adopta, adioptiere ihn (nimm ihn durch die schmeichelnde Anrede »lieber Bruder! lieber Vater!« gleichs. in deine Verwandtschaft auf), Hor.: dah. adoptare (sibi) cognomen, nomen, sich einen Namen aneignen, geben, Vitr. u. Mart.: u. so nomen monti, dem B. den N. geben, Solin.: u. adoptare alqd (mit u. ohne nomini suo), einer Provinz usw. von sich den Namen geben, Plin.: u. ad. alqd in nomen alcis rei od. alcis, von etw. od. jmd. den N. geben, Plin. u. Stat. – b) vom Einpfropfen der Bäume, fac ramus ramum adoptet, Ov.: fruges adoptatae, Col. poët.

    lateinisch-deutsches > adopto

  • 5 adopto

    ad-opto, āvī, ātum, āre, ausersehen, annehmen zu etw., I) im allg.: a) leb.Objj.: sociam te mihi adopto, Plaut.: sibi alqm patronum od. defensorem, Cic.: se alci, sich jmdm. zu eigen geben, anschließen, Plin. – b) lebl. Objj.: amnes, in sich aufnehmen (v. Rhein), Amm. 15, 4, 2: Etruscas opes, zu Hilfe nehmen, Ov. fast. 4, 880: virtutes veterum, sich) aneignen, Lampr. Heliog. 2, 4: u. so virtutes (Ggstz. abdicare vitia), Pacat. pan. 15, 1. – II) insbes.: 1) eiq., von der Annahme zum Vater od. als Kind (Ggstz. abdicare), jmd. zum Vater annehmen, alqm sibi patrem, Plin. – gew. jmd. an Kindes- od. Enkelsstatt annehmen, adoptieren (bes. jmd., der noch unter väterlicher Gewalt steht [vgl. arrogo], durch eine Art Scheinkauf, per as od. aes et libram emptum; od. testamento (Nep. Att. 5, 2), wobei man jmd. zum Erben und Namensträger macht), alqm sibi pro filio, Plaut., od. sibi filium, Cic. u.a.: alqm in filium (zum S.), Eccl.: alqm ab alqo (nämlich vom rechten Vater), Cic. u. Nep.: bl. alqm, Tac. u. Suet. u. alqm in familiam, Suet., in regnum, Sall.: orbus virili sexu adoptavit sibi, Afran. fr. – 2) übtr.: a) vom Erbenlassen = Teilhaftigmachen eines Gutes, adoptari in bona libertatis nostrae, Flor. – u. von der Verleihung des Namens des Adoptierenden, C. Stalenus, qui ipse se adoptaverat et de Staleno Aelium fecerat, der sich durch
    ————
    Selbstadoption den Namen Älius beigelegt hatte, Cic.: frater, pater adde: ut cuique aetas, ita quemque facetus adopta, adioptiere ihn (nimm ihn durch die schmeichelnde Anrede »lieber Bruder! lieber Vater!« gleichs. in deine Verwandtschaft auf), Hor.: dah. adoptare (sibi) cognomen, nomen, sich einen Namen aneignen, geben, Vitr. u. Mart.: u. so nomen monti, dem B. den N. geben, Solin.: u. adoptare alqd (mit u. ohne nomini suo), einer Provinz usw. von sich den Namen geben, Plin.: u. ad. alqd in nomen alcis rei od. alcis, von etw. od. jmd. den N. geben, Plin. u. Stat. – b) vom Einpfropfen der Bäume, fac ramus ramum adoptet, Ov.: fruges adoptatae, Col. poët.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > adopto

  • 6 adopto

    ăd-opto, āvi, ātum, 1, v. a., to take to one's self by wish, choice (optando); to choose, select.
    I.
    In gen.:

    sociam te mihi adopto ad meam salutem,

    Plaut. Cist. 4, 2, 78:

    qui manstutorem me adoptavit bonis,

    who has chosen me as a guardian of his property, id. Truc. 4, 4, 6:

    quem sibi illa (provincia) defensorem sui juris adoptavit,

    Cic. Div. in Caecin. 16 fin.: eum sibi patronum, id ib. 20, 64: quem potius adoptem aut invocem, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 9: Frater, Pater, adde; Ut cuique est aetas, ita quemque facetus adopta (i. e. adscisce, adjunge, sc. tuo alloquio, Cruqu.), make him by thy greeting a father, brother, etc., i. e. call him, Hor. Ep. 1, 6, 55:

    Etruscas Turnus adoptat opes,

    strives after, Ov. F. 4, 880.—Hence: adoptare se alicui, to give or attach one's self to:

    qui se potentiae causā Caesaris libertis adoptāsset,

    Plin. 12, 1, 5, § 12.—
    II.
    Esp. as t. t., to take one in the place of a child or grandchild, to adopt (diff. from arrogo; v. adoptio).
    A.
    Lit., constr. with aliquem, also with ab aliquo aliquem (from the real father, a patre naturali), Plaut. Poen. prol. 74 (cf. id. ib. 4, 2, 82):

    adoptat illum puerum subreptitium sibi filium,

    id. Men. prol. 60:

    filium senatorem populum Romanum sibi velle adoptare,

    Cic. Dom. 14:

    adoptatus patricius a plebeio,

    id. Att. 7, 7:

    is qui hunc minorem Scipionem a Paulo adoptavit,

    id. Brut. 19, 77:

    adoptavit eum heredemque fecit ex dodrante,

    Nep. Att. 5, 2:

    adoptatus testamento,

    Suet. Tib. 6: adoptari a se Pisonem pronuntiat, Tac. H. 1, 18:

    Pisonem pro contione adoptavit,

    Suet. Galb. 17:

    quem illa adoptavit,

    Vulg. Exod. 2, 10.—With in and acc.:

    in regnum,

    Sall. J. 22, 3:

    in familiam nomenque,

    Suet. Caes. 83:

    in successionem,

    Just. 9, 2.—
    B.
    Fig.:

    servi in bona libertatis nostrae adoptantur,

    are, as it were, adopted into freedom, are made participants of freedom, Flor. 3, 20;

    and of ingrafting (cf. adoptivus): venerit insitio: fac ramum ramus adoptet,

    Ov. R. Am. 195; so Col. 10, 38. Those who were adopted commonly received the family name of the adoptive father, with the ending -anus, e. g. Aemilianus, Pomponianus, etc.—Hence Cic. says ironic. of one who appropriated to himself the name of another:

    ipse se adoptat: et C. Stalenus, qui se ipse adoptaverat et de Staleno Aelium fecerat,

    had changed himself from a Stalenus to an Ælius, Brut. 68, 241; and Vitruv.: Zoilus qui adoptavit cognomen, ut Homeromastix vocitaretur, had himself called, 7, 8. So:

    ergo aliquod gratum Musis tibi nomen adopta,

    Mart. 6, 31; in Pliny, very often, adoptare aliquid (also with the addition of nomine suo or in nomen), to give a thing its name: Baetis Oceanum Atlanticum, provinciam adoptans, petit, while it gives to the province the name (Baetica). Plin. 3, 1, 3, § 9:

    A Zmyrna Hermus campos facit et nomini suo adoptat,

    id. 5, 29, 31, § 119;

    so 25, 3, 7, § 22: in nomen,

    id. 37, 3, 12, § 50; so also Statius, Theb. 7, 259.

    Lewis & Short latin dictionary > adopto

  • 7 adopto

    ad-opto, āvi, ātum, āre
    1) выбирать, брать (sibi socium Pl, sibi patronum, defensorem C)
    2) принимать (sibi nomen, cognomen M, Vtr)
    4) усыновлять (sibi aliquem pro filio Pl и sibi aliquem filium C, тж. aliquem in filium Eccl)
    a. aliquem ab aliquo C, Nep — усыновлять чьего-л. сына (усыновление кого-л., не находящегося под властью отца, называлось arrogatio)
    5) усваивать, перенимать ( virtutes vetĕrum Lampr); ( о растениях) принимать прививку

    Латинско-русский словарь > adopto

  • 8 adopto

    adoptare, adoptavi, adoptatus V TRANS
    adopt, select, secure, pick out; wish/name for oneself; adopt legally

    Latin-English dictionary > adopto

  • 9 adopto

    to wish for oneself, adopt, select, pick out.

    Latin-English dictionary of medieval > adopto

  • 10 adoptatus

    ădoptātus, a, um part. passé de adopto. [st2]1 [-] adopté. [st2]2 [-] enté, greffé. [st2]3 [-] adjoint, acquis.    - nomen adoptatum, Plin.: nom qu'on se donne (qu'on ajoute au sien).
    * * *
    ădoptātus, a, um part. passé de adopto. [st2]1 [-] adopté. [st2]2 [-] enté, greffé. [st2]3 [-] adjoint, acquis.    - nomen adoptatum, Plin.: nom qu'on se donne (qu'on ajoute au sien).
    * * *
        Adoptatus, pen. prod. Participium, siue nomen ex participio. Adoptatissimus mihi fuit tabellariorum aduentus. Cicero filius. Hoc est, optatissimus. Tresdesiré.

    Dictionarium latinogallicum > adoptatus

  • 11 adoptaticius

    adoptātīcius, i m. [ adopto ]
    приёмный сын, усыновлённый мальчик Pl

    Латинско-русский словарь > adoptaticius

  • 12 adoptio

    Латинско-русский словарь > adoptio

  • 13 adoptivus

    adoptīvus, a, um [ adopto ]
    1) усыновлённый, приёмный (filius Su, AG, G)
    2) усыновивший, приёмный ( pater Dig)
    3) названый (frater, soror Dig)
    4) основанный на усыновлении, связанный с усыновлением (nomen Su; sacra C)
    5) привитой, прививной (rami M; comae Pall, opes O)

    Латинско-русский словарь > adoptivus

  • 14 redadopto

    red-adopto, —, —, āre

    Латинско-русский словарь > redadopto

  • 15 adoptabilis

    adoptābilis, e (adopto), wünschenswert, Cod. Iust. 11, 11, 1 zw.

    lateinisch-deutsches > adoptabilis

  • 16 adoptaticius

    adoptātīcius, ī, m. (adopto), der an Kindesstatt Angenommene, Adoptierte, Plaut. Poen. 1045.

    lateinisch-deutsches > adoptaticius

  • 17 adoptatio

    adoptātio, ōnis, f. (adopto) = adoptio (w.s.), die Annahme an Kindesstatt, Gell. 5, 19, 2: Theophani, Cic.: adoptatione in regnum pervenisse, Sall.: in adoptationem venire, Spart.: per adoptationem in alterius familiam transire, Boëth.: Plur., adoptationes filiorum, Cic. Tusc. 1, 31 (al. adoptiones).

    lateinisch-deutsches > adoptatio

  • 18 adoptator

    adoptātor, ōris, m. (adopto), der an Kindesstatt annimmt, der Adoptivvater. Gell. u. ICt.

    lateinisch-deutsches > adoptator

  • 19 adoptio

    adoptio, ōnis, f. (adopto), I) die Annahme an Kindesstatt, die Adoption gew. eines, der noch in väterlicher Gewalt stand (vgl. arrogatio), ius adoptionis, Cic.: nego istam adoptionem pontificio iure esse factam, Cic.: dare alqm od. se alci in adoptionem, Vell. u. Quint.: ascire alqm in od. per adoptionem, Tac.: emancipare filium alci in adoptionem, Cic.: pro rostris adoptionem nuncupare, Tac.: adoptio in (für) Domitium auctoritate Pallantis festinatur, Tac. ann. 12, 25: Plur., Cic. de dom. 35; Tusc. 1, 31 (al. adoptationes). – II) übtr.: a) das Einpfropfen, Plin. 16, 1. – b) bei den Bienen, das Einsetzen, Einstiften neuer Brut, Col. 9, 13, 9.

    lateinisch-deutsches > adoptio

  • 20 adoptivus

    adoptīvus, a, um (adopto), a) zur Adoption gehörig, wobei Adoption stattgefunden, Adoptiv-, filius, Scipio Aemil, bei Gell. 5, 19, 16 u. Suet.: pater, frater, soror (Ggstz. naturalis, rechte, leibliche), ICt.: familia, die Familie, in die jmd. durch Adoption aufgenommen worden ist, ICt.: sacra, derjenigen Familie, in die jmd. adoptiert worden ist, Cic.: nomen, durch Adoption angenommen (Ggstz. gentile), Suet. – subst., adoptīvus, ī. m. (sc. filius), der Adoptivsohn, Oros. 5, 15. § 3 Z. – b) übtr., v. Früchten, eingepfropft, Ov. u. Pallad.

    lateinisch-deutsches > adoptivus

См. также в других словарях:

  • ISDB-T — Sistemas de televisión digital terreste. Los países que usan ISDB se muestran en verde. ISDB (Integrated Services Digital Broadcasting) o Transmisión Digital de Servicios Integrados es un conjunto de normas creado por Japón para las transmisiones …   Wikipedia Español

  • Horario de verano en el mundo —      Regiones que adoptan el horario de verano actualmente      …   Wikipedia Español

  • Antipapa — Saltar a navegación, búsqueda Antipapa es, para la Iglesia Católica Romana, la persona que usurpa o pretende usurpar las funciones y poderes que corresponden a un obispo legítimamente elegido. El título se utiliza especialmente cuando se trata… …   Wikipedia Español

  • Bandera de Colombia — Bandera de Colombia …   Wikipedia Español

  • Jazz — Para otros términos similares, véase Jazz (desambiguación). Jazz Orígenes musicales Blues, música africana, música clásica, minstrel Orígenes culturales Mediados del Siglo XIX en Estado …   Wikipedia Español

  • Cronología — Este artículo o sección necesita referencias que aparezcan en una publicación acreditada, como revistas especializadas, monografías, prensa diaria o páginas de Internet fidedignas. Puedes añadirlas así o avisar …   Wikipedia Español

  • Televisión Digital Terrestre — Saltar a navegación, búsqueda Difusión de los sistemas de TDT en el mundo. Televisión Digital Terrestre o TDT es la transmisión de imágenes en movimiento y su sonido asociado (televisión) mediante una señal digital (codificación binaria) y a… …   Wikipedia Español

  • Etimología de países y capitales nacionales — Anexo:Etimología de países y capitales nacionales Saltar a navegación, búsqueda Contenido 1 A 2 B 3 C 4 D …   Wikipedia Español

  • Historia del alfabeto — La historia del alfabeto comienza en el Antiguo Egipto, más de un milenio después de haber comenzado la historia de la escritura. El primer alfabeto formal surgió hacia el 2000 a. C. para representar el lenguaje de los trabajadores… …   Wikipedia Español

  • Nottingham Forest Football Club — Nottingham Forest F. C. Nombre completo Nottingham Forest Football Club Apodo(s) Forest, The Reds, The Tricky Trees Fundación 1 de enero de 1865 (146 años) …   Wikipedia Español

  • Sistema Internacional de Unidades — «SI» redirige aquí. Para otras acepciones, véase «si». En rojo se destacan los tres únicos países: Birmania, Liberia y Estados Unidos, que en su legislación no han adoptado el Sistema Internacional de Unidades como prioritario o único. El Sistema …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»