-
1 amussim
advrégulièrement, exactement -
2 ad amussim
ămussis, is, f. [etym. unc.; perh. from am- and assis = axis, a plank, i. e. something flat, straight, moved about a surface in adjusting it] (acc. amussim, v. Neue, Formenl. I. p. 198; abl. and plur. not used; only ante- and post-class.), a rule or level, used by carpenters, masons, etc.: amussis: tabula, quā utuntur ad saxa leviganda, Varr. ap. Non. p. 9, 17; Aus. Idyll. 16, 11; cf. Sisenn. ap. Charis. p. 178 P.; Paul. ex Fest. p. 6 Müll. —In class. Lat. in the adv. phrases,I.ad ămussim (also written as one word, ad-ămussim or ătamussim), according to a rule or level, i. e. accurately, exactly:II.adamussim non est numerus,
Varr. R. R. 2, 1, 26:talionem ad amussim aequiparare,
Gell. 20, 1, 34 Hertz:ut judicium esse factum atamussim diceres,
id. 1, 4, 1 id.—exămussim, according to a rule, exactly, quite:Ne ista edepol, si vera haec loquitur, examussimst optuma,
Plaut. Am. 2, 2, 213 (with the forms adamussim and examussim, cf. the Gr. ekpodôn and empodôn). -
3 amussis
amussis, is, f. (acc. -im) Gell. Macr. cordeau, équerre, règle. - amussim, adv.: régulièrement. - ad amussim (adamussim) ou ex amussim (examussim): à la ligne, au cordeau, régulièrement, exactement, parfaitement. - ad amussim non est numerus, Varr.: le nombre n'est pas exact. - ne ista edepol, si haec vera loquitur, examussim est optima, Plaut. Amph.: par ma foi, si elle ne ment pas, c'est une femme parfaite. - in Epidamnum pedibus redeundum'st mihi, ut hanc rem vobis examussim disputem, Plaut. Men.: il faut que je retourne de ce pas à Epidamne, pour vous rendre compte au plus juste de cette affaire.* * *amussis, is, f. (acc. -im) Gell. Macr. cordeau, équerre, règle. - amussim, adv.: régulièrement. - ad amussim (adamussim) ou ex amussim (examussim): à la ligne, au cordeau, régulièrement, exactement, parfaitement. - ad amussim non est numerus, Varr.: le nombre n'est pas exact. - ne ista edepol, si haec vera loquitur, examussim est optima, Plaut. Amph.: par ma foi, si elle ne ment pas, c'est une femme parfaite. - in Epidamnum pedibus redeundum'st mihi, ut hanc rem vobis examussim disputem, Plaut. Men.: il faut que je retourne de ce pas à Epidamne, pour vous rendre compte au plus juste de cette affaire.* * *Amussis, huius amussis, f. g. Le cordeau, ou la ligne des charpentiers.\Ad amussim aliquid facere. Gellius. Faire une chose qu'il n'y ait que redire.\Numerus ad amussim. Varr. Quand il n'y a ne trop, ne trop peu. -
4 amussis
ămussis, is, f. [etym. unc.; perh. from am- and assis = axis, a plank, i. e. something flat, straight, moved about a surface in adjusting it] (acc. amussim, v. Neue, Formenl. I. p. 198; abl. and plur. not used; only ante- and post-class.), a rule or level, used by carpenters, masons, etc.: amussis: tabula, quā utuntur ad saxa leviganda, Varr. ap. Non. p. 9, 17; Aus. Idyll. 16, 11; cf. Sisenn. ap. Charis. p. 178 P.; Paul. ex Fest. p. 6 Müll. —In class. Lat. in the adv. phrases,I.ad ămussim (also written as one word, ad-ămussim or ătamussim), according to a rule or level, i. e. accurately, exactly:II.adamussim non est numerus,
Varr. R. R. 2, 1, 26:talionem ad amussim aequiparare,
Gell. 20, 1, 34 Hertz:ut judicium esse factum atamussim diceres,
id. 1, 4, 1 id.—exămussim, according to a rule, exactly, quite:Ne ista edepol, si vera haec loquitur, examussimst optuma,
Plaut. Am. 2, 2, 213 (with the forms adamussim and examussim, cf. the Gr. ekpodôn and empodôn). -
5 atamussim
ămussis, is, f. [etym. unc.; perh. from am- and assis = axis, a plank, i. e. something flat, straight, moved about a surface in adjusting it] (acc. amussim, v. Neue, Formenl. I. p. 198; abl. and plur. not used; only ante- and post-class.), a rule or level, used by carpenters, masons, etc.: amussis: tabula, quā utuntur ad saxa leviganda, Varr. ap. Non. p. 9, 17; Aus. Idyll. 16, 11; cf. Sisenn. ap. Charis. p. 178 P.; Paul. ex Fest. p. 6 Müll. —In class. Lat. in the adv. phrases,I.ad ămussim (also written as one word, ad-ămussim or ătamussim), according to a rule or level, i. e. accurately, exactly:II.adamussim non est numerus,
Varr. R. R. 2, 1, 26:talionem ad amussim aequiparare,
Gell. 20, 1, 34 Hertz:ut judicium esse factum atamussim diceres,
id. 1, 4, 1 id.—exămussim, according to a rule, exactly, quite:Ne ista edepol, si vera haec loquitur, examussimst optuma,
Plaut. Am. 2, 2, 213 (with the forms adamussim and examussim, cf. the Gr. ekpodôn and empodôn). -
6 amussis
is (acc. im) f.ad amussim AG, Vr — ровно, точно, как разnumerus non est, ut sit ad amussim Vr — это не абсолютно точное число -
7 amussis
amussis, Akk. im, f. (viell. aus ad u. modus, moderari), das Lineal der Zimmerleute (versch. von regula, Richtscheit, u. von linea, Richtschnur), Sisenna b. Charis. 198, 26. Varr. b. Non. 9, 17. Auson. edyll. 16, 11. p. 90 Peiper. – oft adv. ad amussim, nach dem Lineal, wie unser nach der Schnur, d.i. regelrecht, vollkommen, genau, pünktlich (vgl. Bentl. Ter. Hec. 1, 2, 88), si diva gens sit ad am., Varr. sat. Men. 555: numerus non est, ut sit ad am., d.h. es ist nur eine runde Zahl, Varr. r.r. 2, 1, 26: talionem ad am. aequiperare, Gell. 20, 1, 34: iudicium ad amussim (Hertz atamussim) factum esse, Gell. 1, 4, 1: ad am. verum esse, Macr. sat. 1, 4, 13: u. so adv. auch bl. amussim (s. Paul. ex Fest. 6, 9), *Nov. com. 82. *Lucr. 1, 657 B.
-
8 amussis
amussis, Akk. im, f. (viell. aus ad u. modus, moderari), das Lineal der Zimmerleute (versch. von regula, Richtscheit, u. von linea, Richtschnur), Sisenna b. Charis. 198, 26. Varr. b. Non. 9, 17. Auson. edyll. 16, 11. p. 90 Peiper. – oft adv. ad amussim, nach dem Lineal, wie unser nach der Schnur, d.i. regelrecht, vollkommen, genau, pünktlich (vgl. Bentl. Ter. Hec. 1, 2, 88), si diva gens sit ad am., Varr. sat. Men. 555: numerus non est, ut sit ad am., d.h. es ist nur eine runde Zahl, Varr. r.r. 2, 1, 26: talionem ad am. aequiperare, Gell. 20, 1, 34: iudicium ad amussim (Hertz atamussim) factum esse, Gell. 1, 4, 1: ad am. verum esse, Macr. sat. 1, 4, 13: u. so adv. auch bl. amussim (s. Paul. ex Fest. 6, 9), *Nov. com. 82. *Lucr. 1, 657 B. -
9 examussim
examussim, adv. (= ad amussim) exactement, précisément, parfaitement. - rem examussim disputare, Plaut. Men. prol. 50: exposer cette histoire avec précision.* * *examussim, adv. (= ad amussim) exactement, précisément, parfaitement. - rem examussim disputare, Plaut. Men. prol. 50: exposer cette histoire avec précision.* * *Examussim, Aduerbium. Plaut. A la ligne, Au cordeau, En toute diligence. -
10 examussim
ex-ămussim, adv. [amussis, by the rule, i. e.], exactly, precisely, perfectly (= ad amussim, Varr. R. R. 2, 1, 26; Gell. 1, 4, 1; 20, 1, 34); cf. Sisenn. ap. Charis. p. 178; Non. 9, 6 sq.;p. 80, 19 Müll. (ante- and post-class.): aedes Factae probe, examussim,
Plaut. Most. 1, 2, 19:rem examussim disputare,
id. Men. prol. 50; App. M. 2, p. 128, 13:nae ista edepol... examussim est optuma,
Plaut. Am. 2, 2, 213; App. M. 4, p. 150, 33; id. ib. 11, p. 271; cf. Hand, Turs. II. p. 664. -
11 adamussim
ad-amussim — см. amussis -
12 aequipero
āvī, ātum, āre [ aequus + paro ]2) уравнивать ставить наряду, доводить (до уровня) (ae. suas virtutes ad tuas Pl)gloriam alicujus rei ae. Ap — достойным образом прославить что-л.3) сравнивать, приравнивать ( multitudinem mari L)4) сравниваться, догонять, достигать (aliquem aliqua re V, Nep; nemo eum labore ae. potest Nep) -
13 examussim
ex-amussim adv.точно, тщательно, в совершенстве Pl, Ap -
14 aequipero
aequi-pero (aequiparo), āvī, ātum, āre (aequus u. paro), I) gleich beschaffen-, gleich machen, talionem ad amussim, Gell. 20, 1, 34: alimentum ceteris, Pallad. 3, 25, 16. – II) übtr.: 1) in der Beurteilung etw. dem andern gleichstellen, gleichsetzen, vergleichen, α) m. ad u. Akk.: suas virtutes ad tuas, Plaut. mil. 12. – β) gew. m. Dat. (wem?): Iovis Solisque equis dictatorem, Liv. 5, 23, 6: mari tranquillo, quod ventis concitatur, multitudinem Aetolorum, Liv. 38, 10, 5: Hadrianus Numae regi aequiperandus, Fronto de princ. p. 206, 10 N. – γ) m. cum u. Abl., quibus (verbis) Caedici virtutem cum Spartano Leonida aequiperat, Gell. 3, 7 lemm. – 2) es jmdm. gleichtun, jmdm. gleichkommen, ihn erreichen, α) m. Dat.: mis concordibus, Enn. ann. 131: Iovi, Pacuv. tr. 401: divum potestatibus, Apul. dogm. Plat. 1, 2. p. 175 H. – β) gew. m. Acc.: stadia decem altitudo fastigii non aequiperat, Apul. de deo Socr. 8: quoius fides fidelitasque amicum erga aequiperet tuam, Plaut. trin. 1126: successus eius et aequiperavit ut meritus et superavit ut melior, Apul. flor. 7. p. 7, 11 Kr.: u. so alqm, Liv. 37, 53, 15: alqm in hac parte, Amm. 25, 4, 17: matricem, Suet. Aug. 94, 11: discrimina potiorum, Amm. 31, 15, 13: ingenio mores aequiperante places, Ov. ex Pont. 2, 5, 44: ducis ore deos aequiperante frui, ibid. 2, 2, 94. – zugl. m. Abl. (durch, an), ipsam urbem dignitate (von einem Hafen), Nep. Them. 6, 1: alqm labore corporisque viribus, Nep. Alc. 11, 2: nec calamis solum, sed voce magistrum, Verg. ecl. 5, 48: Apollinem cantu, Solem aurigando, Suet. Ner. 53: alqd laudibus, Prud. cath. 3, 85. – γ) absol.: ubi aequiperent, gleich entehrend sind, Ulp. dig. 50, 17, 104 zw.: ista si ita sunt promerita vestra, aequiperare (sc. ea od. vos) ut queam vereor, Pacuv. tr. 153: m. Abl. (durch, an) nemo est qui factis aequiperare (sc. mihi od. me) queat, Enn. epigr. 8. – / Cic. Mur. 31 u. II. Verr. 1, 21 wird jetzt anders gelesen.
-
15 atamussim
atamussim = ad amussim, s. amussis.
-
16 emussitatus
emussitātus, a, um (ad amussim), genau abgemessen, tadellos, indoles, Plaut. mil. 632 Schoell; vgl. Paul. ex Fest. 76, 8. Placid. gloss. V, 21, 26. Löwe Prodr. p. 284.
-
17 examussim
examussim (ex u. amussim), nach dem Richtscheite, übtr., nach der Schnur = genau, vollkommen, aufs pünktlichste, Plaut. Amph. 843 u. most. 102. Auct. prol. Plaut. Men. 50. Apul. met. 2, 30; 4, 18 u. 11, 27. Vgl. Placid. gloss. V, 18, 20 u. V, 19, 6 u. Funk in Wölfflins Archiv 7, 499.
-
18 emussitatum
Emussitatum, pen. prod. Ad amussim factum. Festus. Faict à la ligne. -
19 aequipero
aequi-pero (aequiparo), āvī, ātum, āre (aequus u. paro), I) gleich beschaffen-, gleich machen, talionem ad amussim, Gell. 20, 1, 34: alimentum ceteris, Pallad. 3, 25, 16. – II) übtr.: 1) in der Beurteilung etw. dem andern gleichstellen, gleichsetzen, vergleichen, α) m. ad u. Akk.: suas virtutes ad tuas, Plaut. mil. 12. – β) gew. m. Dat. (wem?): Iovis Solisque equis dictatorem, Liv. 5, 23, 6: mari tranquillo, quod ventis concitatur, multitudinem Aetolorum, Liv. 38, 10, 5: Hadrianus Numae regi aequiperandus, Fronto de princ. p. 206, 10 N. – γ) m. cum u. Abl., quibus (verbis) Caedici virtutem cum Spartano Leonida aequiperat, Gell. 3, 7 lemm. – 2) es jmdm. gleichtun, jmdm. gleichkommen, ihn erreichen, α) m. Dat.: mis concordibus, Enn. ann. 131: Iovi, Pacuv. tr. 401: divum potestatibus, Apul. dogm. Plat. 1, 2. p. 175 H. – β) gew. m. Acc.: stadia decem altitudo fastigii non aequiperat, Apul. de deo Socr. 8: quoius fides fidelitasque amicum erga aequiperet tuam, Plaut. trin. 1126: successus eius et aequiperavit ut meritus et superavit ut melior, Apul. flor. 7. p. 7, 11 Kr.: u. so alqm, Liv. 37, 53, 15: alqm in hac parte, Amm. 25, 4, 17: matricem, Suet. Aug. 94, 11: discrimina potiorum, Amm. 31, 15, 13: ingenio mores aequiperante places, Ov. ex Pont. 2, 5, 44: ducis ore deos aequiperante frui, ibid. 2, 2, 94. – zugl. m. Abl. (durch, an),————ipsam urbem dignitate (von einem Hafen), Nep. Them. 6, 1: alqm labore corporisque viribus, Nep. Alc. 11, 2: nec calamis solum, sed voce magistrum, Verg. ecl. 5, 48: Apollinem cantu, Solem aurigando, Suet. Ner. 53: alqd laudibus, Prud. cath. 3, 85. – γ) absol.: ubi aequiperent, gleich entehrend sind, Ulp. dig. 50, 17, 104 zw.: ista si ita sunt promerita vestra, aequiperare (sc. ea od. vos) ut queam vereor, Pacuv. tr. 153: m. Abl. (durch, an) nemo est qui factis aequiperare (sc. mihi od. me) queat, Enn. epigr. 8. – ⇒ Cic. Mur. 31 u. II. Verr. 1, 21 wird jetzt anders gelesen.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aequipero
-
20 atamussim
atamussim = ad amussim, s. amussis.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > atamussim
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ad amussim — (lat.), nach der Richtschnur, sorgfältig … Pierer's Universal-Lexikon
Truth — (Roget s Thesaurus) >Object of knowledge. < N PARAG:Truth >N GRP: N 1 Sgm: N 1 fact fact reality &c.(existence) 1 Sgm: N 1 plain matter of fact plain matter of fact Sgm: N 1 nature nature &c.(principle) 5 Sgm: N 1 truth truth … English dictionary for students
Leben (Subst.) — 1. All Levve well widderlääv sin. (Köln.) – Firmenich, I, 475, 186. Ein unordentliches und übermüthiges Leben rächt sich. Weyden (II, 6) hat das Sprichwort in folgender Fassung, aber ohne Angabe seines Sinnes: All et Leven wel widerläv sin, oder… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Steiger — 1. Die hohen steiger fallen gern, die guten schwimmer ertrincken gern. – Agricola I, 205; Guttenstein, 51, 4; Gruter, I, 48; Petri, II, 132; Henisch, 989, 28; Egenolff, 116b; Schottel, 1132a; Sutor, 739; Siebenkees, 248; Parömiakon, 950. Engl.:… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Stein — 1. Auch ein kleiner Stein kann tödten, wenn er recht geworfen wird. 2. Auch ein Stein verwittert, wenn er lange genug liegt. Dem Zahn der Zeit widersteht nichts. Lat.: Ferreus assiduo consumitur annulus usu. (Ovid.) (Philippi, I, 154.) 3. Auf dem … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Nicholas Vallet — Nicolas Vallet Nicolas Vallet Nicolas, Nicholas ou Nicolaes Vallet, né vers 1583 à Corbeny (près de Laon en Picardie) et décédé vers 1642 à Amsterdam (?), est un compositeur et luthiste néerlandais d’origine français … Wikipédia en Français
Nicolaes Vallet — Nicolas Vallet Nicolas Vallet Nicolas, Nicholas ou Nicolaes Vallet, né vers 1583 à Corbeny (près de Laon en Picardie) et décédé vers 1642 à Amsterdam (?), est un compositeur et luthiste néerlandais d’origine français … Wikipédia en Français
Nicolas Vallet — Portrait de Nicolas Vallet Naissance vers 1583 Corbeny, Picardie … Wikipédia en Français
ARUNTINA vulgo ARUNDEL — ARUNTINA, vulgo ARUNDEL oppid. Angliae, in provinc. Sussexia, Comitatus titulô clarum, ad fluvium Arontem. Paucos habet incolas. Sed aliunde ipsi, a dominis nempe, Fama accessit: Arundelliorum enim Comitum illustre in regno nomen est. Horum unus … Hofmann J. Lexicon universale
MARIA — I. MARIA Angliae Regina. Filia Henrici VIII. ex Catharina Arragonia, Eduardo VI. non sine veneni suspicione exstincto, successit A. C. 1553. Iohannâ Suffolciâ, quam Rex heredem scripserat, cum marito et socero Dudlaeo, aliisque, capite plexâ. Mox … Hofmann J. Lexicon universale
PUGILLARES Tabulae — quas iam ante Troiana tempora in usu fuisse, apud Homerum invenimus, ut ait Plin. l. 13. c. 11. primum, ut Alexander docet Wilthemius, in Comment. ad diptychon Leodiense, nec maiores, quam quas pugillô contineres, duabus paginis, aut ternis, aut… … Hofmann J. Lexicon universale