Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ālea

  • 1 alea

    ālĕa, ae, f. [of uncer. origin; Curtius asserts an obscure connection with the words for bone; Sanscr. asthi; Zend, açti; Gr. osteon; Lat. os (ossis)].
    I.
    A game with dice, and in gen., a game of hazard or chance. There were among the Romans two kinds of dice, tesserae and tali, Cic. Sen. 16, 58. The tesserae had six sides, which were marked with I. II. III. IV. V. VI.; the tali were rounded on two sides, and marked only on the other four. Upon one side there was one point, unio, an ace, like the ace on cards, called canis; on the opp. side, six points called senio, six, sice; on the two other sides, three and four points, ternio and quaternio. In playing, four tali were used, but only three tesserae. They were put into a box made in the form of a tower, with a strait neck, and wider below than above, called fritillus, turris, turricula, etc. This box was shaken, and the dice were thrown upon the gaming-board. The highest or most fortunate throw, called Venus, jactus Venereus or basilicus, was, of the tesserae, three sixes, and of the tali when they all came out with different numbers. The worst or lowest throw, called jactus pessimus or damnosus, canis or canicula, was, of the tesserae, three aces, and of the tali when they were all the same. The other throws were valued acc. to the numbers. When one of the tali fell upon the end (in caput) it was said rectus cadere, or assistere, Cic. Fin. 3, 16, 54, and the throw was repeated. While throwing the dice, it was customary for a person to express his wishes, to repeat the name of his mistress, and the like. Games of chance were prohibited by the Lex Titia et Publicia et Cornelia (cf. Hor. C. 3, 24, 58), except in the month of December, during the Saturnalia, Mart. 4, 14, 7; 5, 85; 14, 1; Suet. Aug. 71; Dig. 11, 5. The character of gamesters, aleatores or aleones, was held as infamous in the time of Cicero, cf. Cic. Cat. 2, 5, 10; id. Phil. 2, 23, although there was much playing with aleae, and old men were esp. fond of this game, because it required little physical exertion, Cic. Sen. 16, 58; Suet. Aug. 71; Juv. 14, 4; cf.

    Jahn,

    Ov. Tr. 2, 471; Rupert. ad Tac. G. 24, 5:

    provocat me in aleam, ut ego ludam,

    Plaut. Curc. 2, 3, 75.—Ludere aleā or aleam, also sometimes in aleā:

    in foro aleā ludere,

    Cic. Phil. 2, 23, 56; Dig. 11, 5, 1: ludit assidue aleam, Poët. ap. Suet. Aug. 70:

    aleam studiosissime lusit,

    Suet. Claud. 33; so id. Ner. 30; Juv. 8, 10:

    repetitio ejus, quod in aleā lusum est,

    Dig. 11, 5, 4.—Hence, in aleā aliquid perdere, Cic. Phil. 2, 13:

    exercere aleam,

    Tac. G. 24:

    indulgere aleae,

    Suet. Aug. 70:

    oblectare se aleā,

    id. Dom. 21:

    prosperiore aleā uti,

    to play fortunately, id. Calig. 41.— Trop.: Jacta alea esto, Let the die be cast! Let the game be ventured! the memorable exclamation of Cæsar when, at the Rubicon, after long hesitation, he finally decided to march to Rome, Suet. Caes. 32, ubi v. Casaub. and Ruhnk.—
    II.
    Transf., any thing uncertain or contingent, an accident, chance, hazard, venture, risk:

    alea domini vitae ac rei familiaris,

    Varr. R. R. 1, 4:

    sequentes non aleam, sed rationem aliquam,

    id. ib. 1, 18:

    aleam inesse hostiis deligendis,

    Cic. Div. 2, 15:

    dare summam rerum in aleam,

    to risk, Liv. 42, 59:

    in dubiam imperii servitiique aleam ire,

    fortune, chance, id. 1, 23:

    alea belli,

    id. 37, 36:

    talibus admissis alea grandis inest,

    Ov. A. A. 1, 376:

    periculosae plenum opus aleae,

    Hor. C. 2, 1, 6: M. Tullius extra omnem ingenii aleam positus, raised above all doubt of his talents, Plin. praef. § 7: emere aleam, in the Pandects, to purchase any thing uncertain, contingent, e. g. a draught of fishes, Dig. 18, 1, 8; so ib. 18, 4, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > alea

  • 2 aléa

    aléa [alea]
    masculine noun
    * * *
    alea
    nom masculin (de temps, nature, marché) vagary; (économique, financier) hazard
    * * *
    aléa nm (de temps, nature, marché) vagary; (économique, financier) hazard; les aléas du métier occupational hazards.
    [alea] nom masculin

    Dictionnaire Français-Anglais > aléa

  • 3 alea

    àlea f риск; случайность, случай correr l'alea -- идти на риск, рисковать alea iacta èst lat -- жребий брошен

    Большой итальяно-русский словарь > alea

  • 4 alea

    Большой итальяно-русский словарь > alea

  • 5 alea

    ālea, ae f.
    jacta a. est Cs ap. Suжребий брошен
    3) азартная игра (in aleā aliquid perdere C)
    4) риск, случайность, опасность, дерзание
    rem in aleam dare (committere) L — рисковать чём-л.
    a. est in aliquā re C (inest alicui rei O) — какое-л. дело сопряжено с риском
    in dubiam aleam ire L — пуститься наудачу, идти на риск
    homo extra omnem aleam positus PM — человек, судьба которого выше всяких случайностей
    (quasi) aleam emere Digпокупать за глаза (ср. русск. «покупать кота в мешке»)

    Латинско-русский словарь > alea

  • 6 alea

    alea s.f. (lett,Dir) aléa m., hasard m.: correre l'alea risquer, tenter sa chance.

    Dizionario Italiano-Francese > alea

  • 7 alea

    alea alea, ae f жребий, игральная кость

    Латинско-русский словарь > alea

  • 8 aléa

    aléa alea]
    nome masculino
    acaso; risco; sorte f.
    les aléas du métier
    os ossos do ofício

    Dicionário Francês-Português > aléa

  • 9 alea

        alea ae, f    a game with dice: in aleā tempus consumere: exercere aleam, Ta.: luditur pernox, Iu.—Chance, hazard, risk, fortune, venture: dubia imperii servitiique, L.: dare in aleam tanti casūs se regnumque, set at risk, L.: periculosae plenum opus aleae, H.
    * * *
    game of dice; die; dice-play; gambling, risking; chance, venture, risk, stake

    Latin-English dictionary > alea

  • 10 alea

    alea
    alea ['a:lea]
      sostantivo Feminin
  • 11 alea

    alea s.f.
    1 chance, risk, hazard // correre l'alea, to run the risk
    2 (mus.) randomness.

    Dizionario Italiano-Inglese > alea

  • 12 aléa

    aléa [aalee.aa]
    〈m.〉
    1 onzekerheidwisselvalligheid, risico

    Dictionnaire français-néerlandais > aléa

  • 13 aléa

    alea
    m
    Zufälligkeiten f/pl, Risiken n/pl

    Dictionnaire Français-Allemand > aléa

  • 14 aléa

    aléa
    náhoda (kniž.) m
    riziko (kniž.) m

    Dictionnaire français-tchèque > aléa

  • 15 alea

    [st1]1 [-] alea, ae, f.: - [abcl][b]a - jeu de hasard, jeu de dés, dé. - [abcl]b - sort, fortune, chance; hasard, risque, péril.[/b]    - jacta alea esto, Suet. Caes.: que le sort en soit jeté.    - aleā (aleam) ludere: jouer aux dés.    - indulgere aleae, Suet. Aug. 70: avoir un penchant (un faible) pour les jeux de hasard.    - in dubiam imperii servitiique aleam ire, Liv. 1.23: courir le risque de devenir maîtres ou esclaves.    - alea belli: les hasards de la guerre.    - aliquid in aleam dare: livrer qqch au hasard.    - M. Tullius extra omnem ingenii aleam positus, Plin. praef. § 7: Cicéron dont le génie est hors de toute contestation.    - prosperiore aleā uti, Suet. Calig. 41: être assez heureux au jeu.    - aleam emere, Dig.: faire un marché aléatoire. [st1]2 [-] Alea, ae, f.: - [abcl][b]a - Aléa (ville d'Arcadie). - [abcl]b - Aléa (surnom de Minerve, honorée à Aléa).[/b]    - [gr]gr. Ἀλέα.
    * * *
    [st1]1 [-] alea, ae, f.: - [abcl][b]a - jeu de hasard, jeu de dés, dé. - [abcl]b - sort, fortune, chance; hasard, risque, péril.[/b]    - jacta alea esto, Suet. Caes.: que le sort en soit jeté.    - aleā (aleam) ludere: jouer aux dés.    - indulgere aleae, Suet. Aug. 70: avoir un penchant (un faible) pour les jeux de hasard.    - in dubiam imperii servitiique aleam ire, Liv. 1.23: courir le risque de devenir maîtres ou esclaves.    - alea belli: les hasards de la guerre.    - aliquid in aleam dare: livrer qqch au hasard.    - M. Tullius extra omnem ingenii aleam positus, Plin. praef. § 7: Cicéron dont le génie est hors de toute contestation.    - prosperiore aleā uti, Suet. Calig. 41: être assez heureux au jeu.    - aleam emere, Dig.: faire un marché aléatoire. [st1]2 [-] Alea, ae, f.: - [abcl][b]a - Aléa (ville d'Arcadie). - [abcl]b - Aléa (surnom de Minerve, honorée à Aléa).[/b]    - [gr]gr. Ἀλέα.
    * * *
        Alea, aleae, f. g. Cic. Tout jeu de hasard.
    \
        Alea certaminis. Liu. Le hasard, ou fortune et adventure du combat.
    \
        Extra omnem ingenii aleam positus. Plin. Qui est hors du danger de trouver homme qui le surmonte d'esprit, ou d'avoir son pareil. ou, Qui est hors des dangers du jugement d'autruy, tant scauroit il estre ingenieux.
    \
        Alea vitae domini, ac rei familiaris. Varro. Le hasard et danger de la vie et des biens.
    \
        Maris et negotiationis alea. Columel. Le danger de la mer, et de marchandise.
    \
        Alea pernox. Iuuen. Quand on joue toute la nuict.
    \
        Praeceps. Horat. Jeu chauld et soubdain.
    \
        Vetita legibus alea. Horat. Defendu par les loix.
    \
        Aleam adire. Senec. Se mettre au hasard.
    \
        Alea decoquit eum. Persius. Il brusle apres le jeu.
    \
        Aleam emere. Hoc est, incertum rerum euentum. Pomp. Acheter l'adventure de quelque chose, et un hasard.
    \
        Aleam omnem iacere. Sueton. Mettre tout à l'adventure, Hasarder tout, S'adventurer à perte ou à gain.
    \
        Aleam sequi. Varro. Suyvre le hasard et l'adventure.
    \
        Ire in dubiam seruitii imperiique aleam. Liu. Se mettre en hasard et danger d'estre maistre ou varlet.

    Dictionarium latinogallicum > alea

  • 16 alea [2]

    2. ālea, ae, f. ( aus *acslea, vgl. altind. akšá-h), das Würfelspiel u. dann überh. Glücksspiel, Hasard, in Rom durch die Lex Titia et Publicia et Cornelia verboten, außer im Dezember während der Saturnalien (s. Hor. carm. 3, 24, 58. Mart. 4, 14, 7. Suet. Aug. 71, 1), I) eig.: leges aleae, Ambros. de Tob. 11, 39: lusus aleae, Suet. Cal. 41, 2 u. Claud. 39, 1: studiosissimus aleae lusor, Aur. Vict. epit. 1, 21: provocare alqm in aleam, ut ludat, Plaut.: ludere aleā, Cic. u.a. (erst nachaug. aleam ludere, Suet. u.a.: u. im Passiv, sunt aliis scriptae, quibus alea luditur, artes, Ov.: si luditur alea pernox, luven.: aleae ludendae causā, ICt.): id quod in alea lusum est, was im H. verloren worden, der Spielverlust, ICt.: exercere aleam, Tac.: aleae indulgere, Suet.: aleā se oblectare, Suet.: alqd in alea perdere, Cic.: prosperiore aleā uti, Suet.: eludere militem in alea, Plaut.: de alea condemnatus u. lege, quae de alea est, condemnatus, Cic.: qui pecuniam, quam a creditore acceperat, libidine et aleā absumpsit, Sen. de ben. 7, 16, 3: alius quantum aleā quaesierit (gewonnen hat), tantum bibit, Plin. 14, 140: cur tandem non de alea quoque ac de calculis et alveolo audent dicere, quisnam ibi ludentium vincat? Gell. 14, 1, 24. – iacta alea est, der Würfel ist geworfen! der Wurf ist gewagt! (der denkwürdige Ausspruch den Cäsar tat, als er nach langem Zaudern über den Rubikon zu gehen sich entschloß), Suet. Caes. 32; vgl. iudice fortunā cadat alea, Petron. poët. 122. v. 174. – II) übtr., übh. das Geratewohl, das Risiko, die Gefahr, Ungewißheit des Ausgangs, der blinde Zufall, das blinde Glück, das Wagnis, vitae ac rei familiaris, Varr.: belli, Liv.: incerti eventus quaedam, ut dicitur, alea, Ambros. ep. 82, 3: periculosae plenum opus aleae, Hor.: aleam periculorum omnium iacĕre abrupte, Amm.: dare in aleam tanti casus se regnumque, Liv.: ne elatus felicitate summam rerum temere in non necessariam aleam daret, Liv.: duos filios in aleam eius qui proponitur casus non committere, Liv.: alea est in alqa re, Cic., inest alci rei, Ov.: in dubiam imperii servitiique aleam ire, das ungewisse Spiel um H od. Skl. wagen, Liv.: aleam subire, Col., adire, Sen.: ancipitis machinae subire aleam, Apul.: M. Tullius extra omnem ingenii aleam positus, über allen Zweifel seines Vorzugs erhaben, Plin.: dah. (quasi) aleam emere, etwas Ungewisses, eine Sache auf gut Glück hin kaufen (wie einen Fischzug eine Jagbbeute u. dgl.), ICt. – / vulg. Nbf. ālia, Corp. inscr. Lat. 4, 2119.

    lateinisch-deutsches > alea [2]

  • 17 alea

    2. ālea, ae, f. ( aus *acslea, vgl. altind. akšá-h), das Würfelspiel u. dann überh. Glücksspiel, Hasard, in Rom durch die Lex Titia et Publicia et Cornelia verboten, außer im Dezember während der Saturnalien (s. Hor. carm. 3, 24, 58. Mart. 4, 14, 7. Suet. Aug. 71, 1), I) eig.: leges aleae, Ambros. de Tob. 11, 39: lusus aleae, Suet. Cal. 41, 2 u. Claud. 39, 1: studiosissimus aleae lusor, Aur. Vict. epit. 1, 21: provocare alqm in aleam, ut ludat, Plaut.: ludere aleā, Cic. u.a. (erst nachaug. aleam ludere, Suet. u.a.: u. im Passiv, sunt aliis scriptae, quibus alea luditur, artes, Ov.: si luditur alea pernox, luven.: aleae ludendae causā, ICt.): id quod in alea lusum est, was im H. verloren worden, der Spielverlust, ICt.: exercere aleam, Tac.: aleae indulgere, Suet.: aleā se oblectare, Suet.: alqd in alea perdere, Cic.: prosperiore aleā uti, Suet.: eludere militem in alea, Plaut.: de alea condemnatus u. lege, quae de alea est, condemnatus, Cic.: qui pecuniam, quam a creditore acceperat, libidine et aleā absumpsit, Sen. de ben. 7, 16, 3: alius quantum aleā quaesierit (gewonnen hat), tantum bibit, Plin. 14, 140: cur tandem non de alea quoque ac de calculis et alveolo audent dicere, quisnam ibi ludentium vincat? Gell. 14, 1, 24. – iacta alea est, der Würfel ist geworfen! der Wurf ist gewagt! (der denkwürdige Ausspruch den Cäsar tat, als er nach langem Zaudern über den Ru-
    ————
    bikon zu gehen sich entschloß), Suet. Caes. 32; vgl. iudice fortunā cadat alea, Petron. poët. 122. v. 174. – II) übtr., übh. das Geratewohl, das Risiko, die Gefahr, Ungewißheit des Ausgangs, der blinde Zufall, das blinde Glück, das Wagnis, vitae ac rei familiaris, Varr.: belli, Liv.: incerti eventus quaedam, ut dicitur, alea, Ambros. ep. 82, 3: periculosae plenum opus aleae, Hor.: aleam periculorum omnium iacĕre abrupte, Amm.: dare in aleam tanti casus se regnumque, Liv.: ne elatus felicitate summam rerum temere in non necessariam aleam daret, Liv.: duos filios in aleam eius qui proponitur casus non committere, Liv.: alea est in alqa re, Cic., inest alci rei, Ov.: in dubiam imperii servitiique aleam ire, das ungewisse Spiel um H od. Skl. wagen, Liv.: aleam subire, Col., adire, Sen.: ancipitis machinae subire aleam, Apul.: M. Tullius extra omnem ingenii aleam positus, über allen Zweifel seines Vorzugs erhaben, Plin.: dah. (quasi) aleam emere, etwas Ungewisses, eine Sache auf gut Glück hin kaufen (wie einen Fischzug eine Jagbbeute u. dgl.), ICt. – vulg. Nbf. ālia, Corp. inscr. Lat. 4, 2119.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > alea

  • 18 alea

    1) игра в кости, азартная, aleam s. alea ludere (1. 1. D. 11, 5. 1. 26 D. 47, 10);

    in alea ludere, perdere (l. 4. § 2. D. 11, 5. 1. 59. § 1. D. 17, 2);

    in alea gestum, акт, касающийся игры (1. 19. § 4. D. 22, 3);

    in speciem aleae cadere (1. 5 pr. D. 22, 2).

    2) неизвестный результат, случайность, риск, сомнительный выигрыш, улов, aleam emere (1. 8 § 1. D. 18, 1. 1. 7. D. 18, 4).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > alea

  • 19 alea

    f
    correr l'aleaидти на риск, рисковать
    Syn:
    ••

    Большой итальяно-русский словарь > alea

  • 20 Alea [1]

    1. Alea, ae. f. (Ἀλέα), Beiname der Minerva, unter dem sie in Arkadien, bes. zu Alea, Mantinea u. Tegea, verehrt wurde (nach einigen von Aleus, König von Tegea, der ihr einen Tempel erbaut haben soll, nach Hermann opusc. 7. p. 270 von ἀλέη, effugium), templumque Aleae nemorale Minervae, Stat. Theb. 4, 288.

    lateinisch-deutsches > Alea [1]

См. также в других словарях:

  • aléa — aléa …   Dictionnaire des rimes

  • aléa — [ alea ] n. m. • 1852; mot lat. « jeu de dés, hasard » ♦ Événement imprévisible, tour imprévisible que peuvent prendre les événements. ⇒ hasard. Les aléas du métier. Aléa thérapeutique : accident médical survenant en l absence de faute des… …   Encyclopédie Universelle

  • Alea — (griechisch Ἀλέα „Wärme“ oder „Schutz“; lat. „Würfel“) ist: ein Heiligtum und Beiname der Athene in Tegea und der dazugehörige Stadtbezirk, siehe Athena Alea eine Gemeinde in der griechischen Präfektur Argolis, siehe Alea (Argolis) ein… …   Deutsch Wikipedia

  • Alea — est une marque du groupe Ravensburger qui édite des jeux de société allemands. Alea propose trois collections. Les grands jeux ont été inaugurés par Ra. Les petites boîtes ont débuté avec Wyatt Earp. En 2005, Alea a commencé une nouvelle… …   Wikipédia en Français

  • Alea — may refer to:* Alea (game publisher), originally a game publishing subsidiary of Ravensburger, now purchased by Heidelburger * Alea (software), a software package for randomisation in clinical trials *Alea (Greek soldier) origin of name aleatoire …   Wikipedia

  • alea — / alea/ s.f. [dal lat. alea gioco di dadi ], lett. [sorte incerta] ▶◀ azzardo, rischio. ‖ caso. ● Espressioni: correre l alea ▶◀ tentare la sorte …   Enciclopedia Italiana

  • Alĕa [2] — Alĕa (lat.), das Würfelspiel der Römer, s. u. Würfel. Alea jacta est, die Würfel sind gefallen …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Alea — Alea, Monial. (5. Juli, al. 23. Mai). Alea war eine Nonne und wird ihrer im Leben der hl. Moduenna gedacht. Bei Bucelin wird sie unter die »Heiligen« gezählt, die Bollandisten jedoch sind der Meinung, sie habe Atea geheißen, können aber nicht… …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Alea — Alea, lat., der Würfel; daher: alea jacta est, der Würfel ist geworfen! …   Herders Conversations-Lexikon

  • Alĕa [1] — Alĕa, Fest der Athene zu Tegea (s.d.), wo sie unter dem gleichen Beinamen einen Tempel hatte …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Alĕa [3] — Alĕa (a. Geogr.), 1) Stadt der Carpetani in Hispania Tarracon., jetzt Alia; 2) Stadt in Arkadien, erbaut von Aphidos, abhängig von Argos; mit Tempeln der Artemis, Athene u. des Bakchos, nordwestlich vom jetzigen Bugiati …   Pierer's Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»