-
41 ассортимент
Турецко-русский словарь и русско-турецкий словарь по строительству и архитектуре > ассортимент
-
42 urozmaicenie
çeşit -
43 hawa
çeşit -
44 type
çeşit s -
45 çeşid
çeşit -
46 Spezies
çeşit -
47 종류
çeşit -
48 сорт
çeşit -
49 сорт
çeşit -
50 kind
çeşit -
51 odrůda
çeşit -
52 varieta
çeşit -
53 motley
çesit çesit, yüz çesit, her tür -
54 ассортимент
çeşit* * *мçeşit (-di)большо́й ассортиме́нт това́ров — malların zengin çeşidi
попо́лнить ассортиме́нт блюд — mönüye yeni çeşitler ilave etmek, yemek çeşitlerini artırmak
увели́чился ассортиме́нт э́тих това́ров — bu mallar çeşitlendi
-
55 всячески
çeşit türlü, çeşit yolnen -
56 разнообразить
çeşit-çeşit etmek -
57 всіляко
çeşit yolnen, çeşit türlü -
58 різноманітний
çeşit-çeşit -
59 урізноманітнити
çeşit-çeşit etmek -
60 урізноманітнювати
çeşit-çeşit etmek
См. также в других словарях:
çeşit — is., di, Far. çeşīden 1) Aynı türden olan şeylerin bazı özelliklerle ayrılan öbeklerinden her biri, tür, nev Her çeşit insanı kavrayacak bir sunuş tarzı vardı. H. Taner 2) Canlıların bölümlenmesinde, bireylerden oluşan, türden daha küçük birlik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çeşit çeşit — sf., di Çeşitli olan, türlü türlü Varsayın, ayaklarının altına çeşit çeşit kürkleri ben sereyim. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
insan çeşit çeşit, yer damar damar — toprağın her kesimi ayrı ayrı nitelikler taşıdığı gibi, insanlar da küme küme ve tek tek birbirlerinden ayrı nitelikler taşırlar anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
bin çeşit — sf., di Bin türlü … Çağatay Osmanlı Sözlük
MAARİF-İ MÜTENEVVİA — Çeşit çeşit bilgiler MAARİF İ UMUMİYE NEZARETİ Maarif vekâleti. Milli Eğitim Bakanlığı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MUHTELİF-ÜL CİNS — Çeşit çeşit cinste. Muhtelif cinste … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜTENEVVİ' — Çeşit çeşit, muhtelif, çeşitli, değişik, türlü türl … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
NEV' — Çeşit, sınıf, cins. * Taleb etmek. Meyletmek, eğilmek. İki yana sallanmak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
makule — çeşit; tür; soy … Hukuk Sözlüğü
nevi — çeşit; tür … Hukuk Sözlüğü
ayrışık — sf., ğı 1) Ayrışmış olan 2) Ayrı türden, çeşit çeşit, muhtelif, heterojen 3) kim. Farklı yapıda olan, heterojen, ayrı cinsten … Çağatay Osmanlı Sözlük