-
1 çürümek
гнить гнои́ться тлеть* * *1) гнить; преть; разлага́ться2) потеря́ть про́чность / кре́пость3) посине́ть4) разг. ослабе́ть; потеря́ть было́е здоро́вье и т. п.; износи́ться5) перен. оказа́ться него́дным / неприго́дным; быть необосно́ванным (об утверждении и т. п.) -
2 çürümek
гнить, портиться, разлагатьсяİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > çürümek
-
3 çürütmek
понуд. от çürümek -
4 kök
ко́рень (м)* * *1) бот. ко́рень, корневи́ще; корешо́кkökünden çekmek — выдёргивать с ко́рнем
ek kök — боково́й прида́точный ко́рень
kazık kök — стержнево́й ко́рень
saçak kök — мочкова́тый ко́рень
yumru kök — клубнево́й ко́рень
2) биол. ко́реньdiş kökü — ко́рень зу́ба
nasırın kökü — ко́рень мозо́ли
3) перен. ко́рень, осно́ва, основа́ниеişi kökünden temizlemeli — де́ло на́до основа́тельно подчи́стить
kökü belli olaylar — собы́тия, исто́чники кото́рых изве́стны
kökten çürümek — прогни́ть наскво́зь
kökünü / kökünden kazımak — искорени́ть, вы́рвать с ко́рнем, уничто́жить
köküne kibrit suyu dökmek, kökünü kurutmak — уничто́жить с ко́рнем, искорени́ть, истреби́ть
kök salmak — пусти́ть ко́рни, укорени́ться
4) (тж. kökler) ко́рниköklerini kopmuş bir adam — порва́вший со свои́ми корня́ми
5) грам., мат. ко́реньkök almak — извлека́ть ко́рень
kelime kökü — ко́рень сло́ва
6) хим. радика́л••
См. также в других словарях:
çürümek — nsz 1) Genellikle mikroorganizmaların etkisiyle, kimyasal değişikliğe uğrayarak bozulup dağılmak Sen toprakta çürürsün canım kardeşim / Ben ayakta. B. R. Eyuboğlu 2) Sağlamlığını, dayanıklılığını yitirmek Onun gelişine kadar da kağşamış, çürümüş … Çağatay Osmanlı Sözlük
bertilmek — nsz, hlk. 1) İncinmek, burkulmak Sağ kolumdaki bir lif, o zaman bertilip kopmuş olmalıydı. N. Eray 2) Berelenmek, yaralanmak 3) Morarmak, çürümek … Çağatay Osmanlı Sözlük
çürüme — is. Çürümek işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
çürüyüvermek — nsz Çabucak veya ansızın çürümek … Çağatay Osmanlı Sözlük
eprimek — nsz, hlk. 1) Bozulmak, ekşiyip çürümek 2) Yemiş dura dura olgunlaşmak, yumuşamak 3) Erimek Piyanonun solmuş ve eprimiş mor kadifeden şamdanlıkları vardı. A. Kulin … Çağatay Osmanlı Sözlük
sası kokmak — yiyecek bozulmak, çürümek … Çağatay Osmanlı Sözlük
tefessüh etmek — 1) çürümek, kokuşmak 2) mec. kişi, toplum vb. özelliğini, niteliğini yitirerek bozulmak, kokuşmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
turfa olmak — değerini yitirmek, çürümek Turfa oldu artık eski felsefe. Y. Z. Ortaç … Çağatay Osmanlı Sözlük
tebâh olmak — 1. yok olmak. 2. yıkılmak. 3. bozulmak, çürümek … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
tefessüh — (A.) [ ﺦﺴﻔﺕ ] çürüme, çürüyerek dağılma. ♦ tefessüh etmek çürümek, çürüyerek dağılmak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
çirimak — kurumak, boruşmak, çürümek … Çağatay Osmanlı Sözlük
