-
1 çömelmek
çömelmek sich (hin)hocken (-e auf A) -
2 çömelmek
vi sich hinhocken, sich hinkauern, in die Hocke gehençömelir vaziyette in kniender Stellung -
3 çömelmek
присе́сть на ко́рточки -
4 çömelmek
чүгәләү; чүгү; чүмәләү; чүмәлү -
5 çömelmek
v. crouch down, crouch, squat, cower, hunch, hunch up, park oneself -
6 çömelmek
çokdan--------çokdanîn -
7 çömelmek
1) сади́ться на ко́рточки2) Д опуска́ться, сади́ться (на что-л., куда-л.)halsiz halsiz merdiven basamağına çömelmiştim — я в изнеможе́нии опусти́лся на ступе́ньку ле́стницы
-
8 çömelmek
хьампIэIоу тIысын -
9 çömelmek
استناخربض -
10 çömelmek
1. استناخ [اِسْتَنَاخَ]Anlamı: dizleri üstüne oturmak2. ربض [رَبَضَ]Anlamı: dizleri üstüne oturmak -
11 çömelmek
to squat, to crouch -
12 çömelmek
to squat down. -
13 çömelmek
çöməlmək -
14 çömeltmek
-
15 çömelmemek
v. (neg. form of çömelmek) crouch down, crouch, squat, cower, hunch, hunch up, park oneself -
16 cömelmää
[T cömelmek, Az cömälmäk]: to squatA Concise Gagauz Dictionary with etymologies and Turkish, Azerbaijani and Turkmen cognates > cömelmää
-
17 apışmak
vi1) ( yorgunluktan çöküvermek) vor Erschöpfung zusammenbrechenapışıp kalmak dumm aus der Wäsche gucken -
18 çökmek
vi1) ( toprak) sich senken, absacken3) ( çömelmek) sich (hin) hockendiz \çökmek niederknien4) ( oturmak) sich hinsetzen (-e auf)5) ( karanlık) anbrechen, einfallenerken çöken karanlık die früh einfallende Dunkelheitkaranlık çökerken bei Anbruch der Dunkelheit6) ( yanak) einfallen8) kâbus gibi birinin üzerine \çökmek jdn wie ein Albtraum überfallen -
19 çömelme
-
20 çömmek
См. также в других словарях:
çömelmek — nsz Dizlerini bükerek topukları üzerine oturmak Eteklerini toplayıp kemençecinin yanına çömelirken hâlinde bir ihtiyar kadın pişkinliği vardı. R. N. Güntekin … Çağatay Osmanlı Sözlük
apışmak — nsz 1) Hayvan yorgunluktan bacaklarını birbirinden ayırarak çöküvermek 2) mec. Ne yapacağını kestirememek, şaşırmak 3) hlk. Oturmak, bacakları ayırarak çömelmek Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller apışıp kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
çökmek — nsz, er 1) Bulunduğu düzeyden aşağı inmek, çukurlaşmak Toprak çökmek. Yol çökmek. 2) Üzerinde bulunduğu yere yıkılmak Tavan çökmek. Döşeme çökmek. Ev çökmek. 3) e Çömelmek Suyun başına çöküp ellerini, yüzünü yıkamaya koyuldu. H. F. Ozansoy 4) e… … Çağatay Osmanlı Sözlük
çömelivermek — nsz Çabucak veya ansızın çömelmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
çömelme — is. Çömelmek işi Birleşik Sözler Kazak çömelmesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
çömmek — e, er, hlk. Çömelmek Ninem, gözlerini onların gidişlerinden ayırmaksızın yere çömdü. T. Dursun K … Çağatay Osmanlı Sözlük
