-
1 consigne
consigne [kõsienj]〈v.〉♦voorbeelden: -
2 consigne automatique
consigne automatique -
3 bulletin de bagages, de consigne
bulletin de bagages, de consigneDictionnaire français-néerlandais > bulletin de bagages, de consigne
-
4 emballage consigné
emballage consigné -
5 emballage non consigné
emballage non consigné -
6 manger la consigne
manger la consigne -
7 запрещение отлучаться из казармы
nmilit. consigneRussisch-Nederlands Universal Dictionary > запрещение отлучаться из казармы
-
8 инструкция
ngener. handleiding, gebruiksaanwijzing, instructie, aanwijzing, consigne -
9 пароль
-
10 поручение
ngener. consigne, opdracht, bestelling, boodschap, commissie, last, lastgeving, zending -
11 предписание
ngener. gebruiksaanwijzing, aanschrijving, mandaat, verordening, voorschrift, bevel, bevelschrift, canon, consigne, instructie, lastbriet, regelgeving -
12 countersign
v. medeondertekeningcountersign11 wachtwoord ⇒ consigne, geheim teken————————countersign2〈 werkwoord〉 -
13 bulletin
bulletin [buultẽ]〈m.〉1 (officieel) bericht ⇒ bulletin, verslag2 bewijsje ⇒ briefje, biljet♦voorbeelden:bulletin des lois • Staatsbladbulletin de naissance • geboortebewijsbulletin météorologique • weerberichtbulletin de paie, de salaire • loon-, salarisstrookjebulletin de vote • stembiljetm1) bulletin, verslag2) tijdschrift3) briefje, bewijsje4) rapport [school] -
14 consigner
consigner [kõsienjee]〈 werkwoord〉♦voorbeelden:v4) laten nablijven [school]5) consigneren, binnenhouden [leger]7) de toegang ontzeggen (tot), sluiten -
15 emballage
emballage [ãbaalaazĵ]〈m.〉♦voorbeelden:1 emballage à alvéoles • doordrukstrip, -verpakkingpapier d'emballage • pakpapieremballage sous vide • vacuümverpakkingm -
16 mot
mot [moo]〈m.〉1 woord2 briefje♦voorbeelden:mot d'esprit • geestige opmerkingavoir le mot de la fin • het laatste woord hebbenmot d'ordre de grève • stakingsoproepmot de ralliement • wachtwoordmot vedette • trefwoordbon mot • geestig gezegdemot célèbre • beroemd gezegdeà mots couverts • in bedekte termenmots croisés • kruiswoordraadselje vais lui dire deux mots • ik ga eens een hartig woordje met hem sprekengros mot • vloekavoir des mots avec qn. • een woordenwisseling hebben met iemandavoir son mot à dire • recht van spreken hebbenavoir toujours le mot pour rire • van een grapje houdencompter ses mots • zorgvuldig sprekendire un (petit) mot • ook een woordje zeggendire, placer son mot • zijn zegje doen〈 spreekwoord〉 qui ne dit mot consent • wie zwijgt, stemt toeenlever à qn. les mots de la bouche • iemand de woorden uit de mond halenjouer sur les mots • woordspelingen makenne pas mâcher ses mots • er geen doekjes om winden, iets recht voor z'n raap zeggenmanger ses mots • zijn woorden inslikken, onduidelijk sprekense payer de mots • met holle frasen tevreden zijnpeser ses mots • zijn woorden wikken en wegenprendre qn. au mot • iemand aan zijn woord houdenne pas souffler mot de qc. • met geen woord over iets sprekenje lui en toucherai un mot • ik zal het er even met hem over hebbenà ces mots • bij die woordentraduction mot à mot • letterlijke vertalingen d'autres mots • met andere woordenen un mot • kortomen un mot comme en cent (en mille, en dix, en …) • om een lang verhaal kort te makenrapporter mot pour mot • letterlijk weergevensans mot dire • zonder iets te zeggenne pas savoir un traître mot • absoluut niets wetense donner le mot (de passe) • met elkaar afsprekentenir le mot de l'énigme • de oplossing van het raadsel gevonden hebbenau bas mot • op zijn minstm1) woord2) briefje -
17 mot d'ordre
mot d'ordre -
18 anvisning
1) consigne2) instructie3) aanwijzing -
19 föreskrift
1) leiding2) consigne3) instructie4) richtlijn -
20 undervisning
1) consigne2) aanwijzing3) instructie
- 1
- 2
См. также в других словарях:
consigne — [ kɔ̃siɲ ] n. f. • fin XVe, rare av. 1740; de consigner 1 ♦ (1740) Instruction stricte donnée à un militaire, un gardien, sur ce qu il doit faire. ⇒ ordre. Donner, transmettre la consigne à qqn. C est la consigne. ⇒ règlement. Observer, respecter … Encyclopédie Universelle
consigne — 1. (kon si gn ) s. f. 1° Ordre et instruction qu on donne à une sentinelle, à un chef de poste. Donner, lever, observer, violer, forcer la consigne. • Non, non, vous ne passerez pas, Dit le soldat, c est ma consigne, BÉRANG. Convoi de David … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Consigne sanitaire de Marseille — Présentation Date de construction 1719 Propriétaire État Protection … Wikipédia en Français
Consigne à vie — Artiste Arman Année 1985 Type Bronze Technique Installation Dimensions (H) 7 m Localisation Gare Saint Lazare … Wikipédia en Français
consigné — consigné, ée (kon si gné, gnée) part. passé. 1° Mis en dépôt. Somme consignée. 2° Relaté. Ce fait consigné dans nos annales. • Événements consignés en partie dans les écrits d Homère, en plus grand nombre dans un recueil intitulé Cycle… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Consigne Automatique — Une consigne automatique est une grande armoire compartimentée en casiers pouvant contenir des bagages ou autre effet. Installée principalement dans les gares et servant aux voyageurs à déposer temporairement leurs effets moyennant finance. Ce… … Wikipédia en Français
Consigne automatique — ● Consigne automatique consigne constituée par des casiers métalliques dont la fermeture n est possible qu après insertion, dans une fente, de pièces de monnaie … Encyclopédie Universelle
Consigne — Con signe, n. [F.] (Mil.) (a) A countersign; a watchword. (b) One who is orders to keep within certain limits. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Consigne — (frz. Kongsini), die Instruction einer Schildwache; consigniren, einem Militär einen bestimmten Aufenthaltsort anweisen, z.B. die Kaserne, wenn die militärische Macht zum augenblicklichen Ausrücken bereit sein soll … Herders Conversations-Lexikon
consigne — CONSIGNE. s. f. L ordre ou l espèce d instruction que donne à une sentinelle celui qui la pose. [b]f♛/b] Il se dit aussi dans les Places de guerre, d Un homme qui se tient aux portes, pour tenir un registre exact de tous les étrangers qui entrent … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
consigné — Consigné, [consign]ée. part … Dictionnaire de l'Académie française