-
1 zużywać
impf ⇒ zużyć* * ** * *ipf.- am -asz1. (zasoby, czas, energię) use, consume; ( zapasy) use up, consume.2. (= niszczyć) wear.3. (= marnować) waste.ipf.1. (= niszczyć się, kończyć się) wear out l. away.2. (= zaczynać brakować) be running short.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zużywać
-
2 zużywać
zużywać (na A) verwenden (für A);zużywać się verbraucht sein; TECH sich abnutzen, verschleißen -
3 zużywać
I. vt1) ( wykorzystywać) verbrauchen, verwenden2) ( powodować niszczenie) abnutzen, verschleißenII. vr1) ( niszczyć się) sich +akk abnutzen2) ( wyczerpywać się psychicznie) sich +akk verausgaben, sich +akk ruinieren -
4 zużywać
глаг.• вычерпывать• изнашивать• израсходовать• использовать• истощать• истреблять• исчерпать• исчерпывать• поглощать• потребить• потреблять• расточать• расходовать• съедать• тратить* * *zużywa|ć\zużywaćny несов. 1. расходовать, потреблять;2. использовать, употреблять; 3. тратить; ср. zużyć* * *zużywany несов.1) расхо́довать, потребля́ть2) испо́льзовать, употребля́ть3) тра́тить; ср. zużyć -
5 zużywać
1. consommer2. consumer3. dépenser4. manger5. user -
6 zużywać
1 caith 2 caitheamh 3 gás 4 ith 5 traoch -
7 zużywać
tüketmek -
8 zużywać
-
9 zużywać
1. використовувати;2. витрачати;3. зношувати -
10 zużywać
1 gumastá2 gumugol3 magdukot4 maggugol5 maparam6 umubos -
11 zużywać
dakynmak; harçlamak; horlamak; sowmak -
12 zużywać
καταναλώνω -
13 zużywać się
-
14 zużywać\ się
несов. 1. расходоваться;2. (niszczyć się) изнашиваться; приходить в негодность; срабатываться -
15 zużywać się
vrThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zużywać się
-
16 zużywać się
[зуживачь шіê]v.ndkвикористовуватися, витрачатися, зношуватися -
17 zużywać się
1. витрачатися;2. зношуватися -
18 zużyć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zużyć
-
19 abnutzen
-
20 drzeć
drzeć coś na kawałki/strzępy — to tear sth to pieces/shreds
drzeć gardło — pot to holler (pot)
* * *ipf.drę drzesz, -yj darł1. ( na kawałki) tear, rend, rip; drzeć papier tear paper up; drzeć mordę pot. scream bloody murder; nie drzyj tak mordy wulg. shut the fuck up.2. (= obdzierać) strip; drzeć pierze pluck down ( from a goose); pasy bym z niego darł! I'd flay him alive!4. (= zużywać) wear out; drzeć buty wear one's shoes out.ipf.1. (= być rozdzieranym) tear, rip; gęba się komuś drze pot. sb is yelling.2. (= niszczyć się) wear out; buty mi się już drą my shoes are already worn out.3. (= szarpać się) pull (each other's hair, sleeves, etc.); ciągle się drą jak pies z kotem they always fight tooth and nail, they're always at each other's throat.4. pot. (= wrzeszczeć) yell, holler, bawl; drzeć się w niebogłosy scream blue murder; darł się na całe gardło he was hollering, he was screaming to the top of his lungs; nie drzyj się tak! shut up, will you?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drzeć
См. также в других словарях:
zużywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zużywaćam, zużywaća, zużywaćają, zużywaćany {{/stl 8}}– zużyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zużywaćżyję, zużywaćżyje, zużywaćżyty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używając czegoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zużywać się – zużyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} niszczyć się wskutek używania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odkurzacz już się zużył. Szybko zużywająca się część mechanizmu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zużywać — → zużyć … Słownik języka polskiego
zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… … Słownik języka polskiego
trawić — ndk VIa, trawićwię, trawićwisz, traw, trawićwił, trawićwiony 1. «o organizmie (ludzkim i zwierzęcym) i jego narządach: wchłaniać, przyswajać substancje pokarmowe; przetrawiać» Trawić (pokarm) źle, dobrze. ◊ Nie trawić czegoś «nie znosić, nie móc… … Słownik języka polskiego
gonić — 1. Czas, termin kogoś goni «ktoś ma niewiele czasu na zakończenie jakiejś pracy»: Faktycznie czas goni koalicję, która zapowiadała projekt podatkowy na początek roku. GW 10/05/2000. 2. Gonić resztkami (sił), ostatkiem sił «wyczerpywać, zużywać… … Słownik frazeologiczny
dekapitalizować — ndk IV, dekapitalizowaćzuję, dekapitalizowaćzujesz, dekapitalizowaćzuj, dekapitalizowaćował, dekapitalizowaćowany «powodować dekapitalizację, sprawiać, że coś się zużywa, niszczy, traci na wartości» Dekapitalizować swój majątek. dekapitalizować… … Słownik języka polskiego
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
forsować — ndk IV, forsowaćsuję, forsowaćsujesz, forsowaćsuj, forsowaćował, forsowaćowany 1. «przeprowadzać coś siłą; popierać coś albo kogoś z naciskiem, zdecydowanie, czasami wbrew obiektywnym racjom» Forsować kandydata, pomysł, projekt. 2. «męczyć,… … Słownik języka polskiego
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
kończyć — ndk VIb, kończyćczę, kończyćczysz, kończ, kończyćczył, kończyćczony 1. «doprowadzać coś (jakąś czynność) do końca, robić coś na zakończenie; stanowić zakończenie czegoś» Kończyć rozmowę, pracę. Kończyć papierosa. Kończyć książkę, list. Kończyć… … Słownik języka polskiego