-
1 zniekształcić
-
2 zniekształcić
zniekształcić [zɲɛkʃtawʨ̑iʨ̑] -
3 verzerren
verzerren *I. vtdas Gesicht [vor Schmerz/Wut] \verzerren wykrzywiać [ perf wykrzywić] twarz [z bólu/wściekłości]2) ( entstellen)jds Gesicht \verzerren Hass, Schmerz: wykrzywić [o zniekształcić] czyjąś twarzetw verzerrt wiedergeben/darstellen Ereignisse, Tatsachen, Wettbewerb relacjonować/prezentować coś w sposób przekłamany [o zniekształcony]II. vrsich vor Wut/Schmerz \verzerren krzywić się [ perf s-] z wściekłości/bólu -
4 zniekształcać
-
5 wypaczać
I. vtII. vr -
6 zniekształcać
zniekształcać [zɲɛkʃtawʦ̑aʨ̑] < perf zniekształcić> -
7 entstellen
entstellen *vtein zur Unkenntlichkeit entstelltes Gesicht zmasakrowana twarzein Krampf entstellte sein Gesicht skurcz wykrzywił jego twarz -
8 verstümmeln
См. также в других словарях:
zniekształcić — dk VIa, zniekształcićcę, zniekształcićcisz, zniekształcićkształć, zniekształcićcił, zniekształcićcony zniekształcać ndk I, zniekształcićam zniekształcićasz, zniekształcićają, zniekształcićaj, zniekształcićał, zniekształcićany 1. «pozbawić… … Słownik języka polskiego
zniekształcić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zniekształcać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zniekształcać się – zniekształcić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić właściwy kształt, ulegać deformacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Plastikowa rurka zniekształciła się pod wpływem gorąca. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zniekształcać — → zniekształcić … Słownik języka polskiego
zniekształcenie — n I 1. rzecz. od zniekształcić. 2. lm D. zniekształcenieceń «zmiana postaci, kształtu polegająca na organicznym, mechanicznym itp. odchyleniu od normy; deformacja» Zniekształcenie stopy, kręgosłupa. Zniekształcenie obrazu w odbiorniku… … Słownik języka polskiego
pokręcić — dk VIa, pokręcićcę, pokręcićcisz, pokręcićkręć, pokręcićcił, pokręcićcony rzad. pokręcać ndk I, pokręcićam, pokręcićasz, pokręcićają, pokręcićaj, pokręcićał, pokręcićany 1. «kręcąc obrócić kilka razy» Pokręcić korbkę a. korbką, kurek, śrubę. ◊… … Słownik języka polskiego
pokrzywić — dk VIa, pokrzywićwię, pokrzywićwisz, pokrzywićkrzyw, pokrzywićwił, pokrzywićwiony «nadać, zwykle wielu przedmiotom, krzywą linię, krzywy kształt; spowodować skrzywienie, wykrzywienie czegoś w wielu miejscach; zniekształcić» Pokrzywić pręt,… … Słownik języka polskiego
zakłamać — dk IX, zakłamaćmię, zakłamaćmiesz, zakłamaćłam, zakłamaćał, zakłamaćany zakłamywać ndk VIIIa, zakłamaćmuję, zakłamaćmujesz, zakłamaćmuj, zakłamaćywał, zakłamaćywany «wypaczyć prawdę o czymś za pomocą kłamstwa; kłamiąc przeinaczyć, zniekształcić… … Słownik języka polskiego
załgać — dk IX, załgaćłżę, załgaćłżesz, załgaćłżyj, załgaćłgał, załgaćłgany rzad. załgiwać ndk VIIIb, załgaćłguję, załgaćłgujesz, załgaćłguj, załgaćłgiwał, załgaćłgiwany, rzad. «kłamiąc przeinaczyć, zniekształcić gruntownie; zakłamać» Część faktów… … Słownik języka polskiego
zdefasonować — dk IV, zdefasonowaćnuję, zdefasonowaćnujesz, zdefasonowaćnuj, zdefasonowaćował, zdefasonowaćowany «spowodować utratę fasonu, kształtu; zniekształcić, zdeformować» Zdefasonowane buty. zdefasonować się «ulec zdefasonowaniu, stracić właściwy kształt … Słownik języka polskiego
zdeformować — dk IV, zdeformowaćmuję, zdeformowaćmujesz, zdeformowaćmuj, zdeformowaćował, zdeformowaćowany «pozbawić właściwej formy, właściwego kształtu, zniekształcić» Nieodpowiednie obuwie zdeformowało jej stopy. Ciąża zdeformowała jej sylwetkę.… … Słownik języka polskiego