-
1 zmusić
глаг.• вынудить• вынуждать• заставить• заставлять• насиловать• одолевать• принудить• принуждать* * *zmu|sić\zmusićszę, \zmusićszony сов. do czego заставить сделать что; принудить к чему;\zmusić do mówienia заставить говорить; \zmusić do nauki заставить учиться; \zmusić do ucieczki заставить бежать, обратить в бегство; jestem \zmusićszony я вынужден
+ przymusić, zniewolić* * *zmuszę, zmuszony сов. do czegoзаста́вить сделать что; прину́дить к чемуzmusić do mówienia — заста́вить говори́ть
zmusić do nauki — заста́вить учи́ться
zmusić do ucieczki — заста́вить бежа́ть, обрати́ть в бе́гство
jestem zmuszony — я вы́нужден
Syn: -
2 zmuszać
zmuszać się sich zwingen
См. также в других словарях:
zmusić — dk VIa, zmuszę, zmusićsisz, zmuś, zmusićsił, zmusićszony zmuszać ndk I, zmusićam, zmusićasz, zmusićają, zmusićaj, zmusićał, zmusićany «skłonić kogoś do czegoś przez wywieranie nacisku, przez presję; przymusić, zniewolić kogoś do czegoś» Zmuszać… … Słownik języka polskiego
zmuszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zmuszaćam, zmuszaća, zmuszaćają, zmuszaćany {{/stl 8}}– zmusić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zmuszę, zmuszaćsi, zmuś, zmuszony {{/stl 8}}{{stl 7}} skłaniać kogoś do czegoś wbrew jego woli, siłą, wywieraniem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
