-
1 zdradzać
zdradzać (-am) < zdradzić> (-dzę) verraten (a fig); zaufanie missbrauchen; mężą, żonę, partnera betrügen, untreu sein (D); fam. fremdgehen;zdradzać (pokazywać) verraten, erkennen lassen;nie zdradzać zainteresowania kein Interesse zeigen;nie zdradzać ochoty keine Lust zeigen;zdradzać się sich verraten -
2 zdradzać
impf ⇒ zdradzić* * *(kraj, zasady) to betray; (dziewczynę, męża) to be unfaithful to; ( tajemnicę) to give away; (zdolności, podobieństwo) to show* * *ipf.1. (= przechodzić na stronę nieprzyjaciela) betray, be a traitor; zdradzić ojczyznę betray one's country; zdradzić czyjeś zaufanie betray sb's trust l. confidence.2. (= sprzeniewierzać się) betray (sb l. sth); fail (sb).3. (= być niewiernym w małżeństwie, uczuciach) be unfaithful to sb.4. (= ujawniać) give away, reveal, disclose; nieład w pokoju zdradzał czyjąś obecność mess in the room gave away sb's presence.5. zdradzać objawy czegoś (= przejawiać) show signs l. symptoms of sth.ipf.1. (= być wobec siebie niewiernymi) be unfaithful to each other.2. (= ujawniać się) give o.s. away; nie zdradzał się ze swoimi zamiarami he didn't give away his intentions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdradzać
-
3 zdradzać
I. vtII. vr1) ( być niewiernym wobec siebie) sich +akk selbst betrügen2) ( demaskować się) sich +akk verraten -
4 zdradzać
глаг.• выдавать• выдать• выявить• выявлять• издавать• издать• изменять• обманывать• обнаруживать• предавать• предать* * *zdradza|ć\zdradzaćny несов. 1. kogo-co изменять кому-чему;2. выдавать; 3. проявлять, обнаруживать; ср. zdradzić* * *zdradzany несов.1) kogo-co изменя́ть кому-чему2) выдава́ть3) проявля́ть, обнару́живать; ср. zdradzić -
5 zdradzać
1. livrer2. trahir3. tromper -
6 zdradzać
braith -
7 zdradzać
[здрадзачь]v.ndk -
8 zdradzać
1. зраджувати; видавати;2. виявляти -
9 zdradzać
xıyänät itü, satu przen. -
10 zdradzać
1 maglilo2 magtaksil -
11 zdradzać
satmak -
12 zdradzać
revelar -
13 zdradzać
προδίδω -
14 zdradzać się
несов.1) выдава́ть (разоблача́ть) себя́2) ( wzajemnie) изменя́ть друг дру́гу; ср. zdradzić sięSyn: -
15 zdradzać\ się
несов. 1. выдавать (разоблачать) себя;2. (wzajemnie) изменять друг другу; ср. zdradzić się+1. demaskować się, ujawniać się
-
16 zdradzać się
vr( wzajemnie) to be unfaithful to each other; ( demaskować się) to give o.s. awayThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zdradzać się
-
17 zdradzać się
зраджуватися -
18 zdradzić
= zdradzać -
19 zdradzić
zdradzać (-am) < zdradzić> (-dzę) verraten (a fig); zaufanie missbrauchen; mężą, żonę, partnera betrügen, untreu sein (D); fam. fremdgehen;zdradzać (pokazywać) verraten, erkennen lassen;nie zdradzać zainteresowania kein Interesse zeigen;nie zdradzać ochoty keine Lust zeigen;zdradzać się sich verraten -
20 verraten
verraten <verrät, verriet, verraten>I. vtnichts \verraten! nic nie zdradzić!sie hat mir nicht \verraten wollen, wer... [ona] nie chciała mi zdradzić, kto...4) ( erkennen lassen)seine wahren Absichten nicht \verraten nie zdradzać [o ujawniać] swoich prawdziwych zamiarówihre Stimme hat sie \verraten [jej] głos ją zdradziłII. vrsich \verraten zdradzać [ perf zdradzić] się
См. также в других словарях:
zdradzać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zdradzaćam, zdradzaća, zdradzaćają, zdradzaćany {{/stl 8}}– zdradzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zdradzaćdzę, zdradzaćdzi, zdradź, zdradzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdradzać — ndk I, zdradzaćam, zdradzaćasz, zdradzaćają, zdradzaćaj, zdradzaćał, zdradzaćany zdradzić dk VIa, zdradzaćdzę, zdradzaćdzisz, zdradź, zdradzaćdził, zdradzaćdzony 1. «przechodzić na stronę nieprzyjaciela, wydawać kogoś, coś wrogowi» Zdradzać… … Słownik języka polskiego
zdradzać się – zdradzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o małżonkach, osobach związanych uczuciowo: zdradzać siebie wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaczęli się zdradzać zaraz po ślubie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… … Słownik języka polskiego
sypać się — I – sypnąć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czymś sypkim, drobnym, miałkim: przemieszczać się, wydostawać się skądś; odpadać małymi kawałkami od czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mąka sypie się z pękniętej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
milczeć — jak kamień, jak grób, jak głaz, jak zaklęty, jak zamurowany a) «milczeć uporczywie, nie odzywać się zupełnie»: Co nam powiecie, obywatelu Wąsik? Co to Wąsik tak milczy jak grób? T. Różewicz, Opowiadania. b) «nie wyjawiać tajemnicy, nie zdradzać… … Słownik frazeologiczny
prać — pot. Prać brudy «ujawniać, roztrząsać (publicznie) sprawy osobiste, rodzinne, intymne»: Skoro ktoś od dzieciństwa żył w przeświadczeniu, że brudów nie pierze się publicznie, jak ma przełamać się w gabinecie psychologa czy w grupie terapeutycznej? … Słownik frazeologiczny
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
ciągoty — blp, D. ciągotyot 1. pot. «pociąg płciowy, fizyczna skłonność do kogoś» Czuć ciągoty do kogoś. Ciągoty biorą kogoś. przen. «skłonności, upodobanie, zamiłowanie do czegoś» Ciągoty literackie. Ciągoty do śpiewu, do teatru. Mieć, zdradzać,… … Słownik języka polskiego
ciup — ndm tylko w wyrażeniach: Buzia, usta, wargi w ciup «usta ściągnięte, zaciśnięte, mające wyrażać układność, skromność lub mające nie zdradzać myśli» … Słownik języka polskiego
dążność — ż V, DCMs. dążnośćści; lm MD. dążnośćści 1. «chęć, pragnienie wykonania czegoś; zmierzanie do osiągnięcia celu; dążenie» Szlachetna, wytrwała dążność. Dążność człowieka do zaspokajania potrzeb. Dążność narodu do niepodległości. Dążność szlachty… … Słownik języka polskiego