-
1 zapoczątkować
(-uję, -ujesz); vb; od zapoczątkowywać* * *pf.zapoczątkowywać ipf. ( dać początek) originate, initiate, trigger off, spark off, pioneer; ( tradycję) lay down; ( kampanię wyborczą) launch; zapoczątkować modę na coś set the trend for sth; zapoczątkować nową epokę w dziejach czegoś usher in a new era of sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapoczątkować
-
2 inaugurować
( sezon piłkarski) to open; (uroczystość, rok szkolny) to inaugurate* * *ipf.inaugurate; (= zapoczątkować) initiate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > inaugurować
-
3 zapoczątkowywać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapoczątkowywać
-
4 le|c
a. le|gnąć pf (legnę, legniesz, legł, legła, legli) vi książk. 1. (położyć się) to lie down (na czymś on sth)- lec na łóżku/trawie/ziemi to lie down on a bed/the grass/the ground; (położyć się z ulgą) to collapse pot.- zmęczony, legł wreszcie na wygodnym łóżku exhausted, he collapsed on his comfortable bed at last2. (polec) to be killed- żołnierz legł od kuli a soldier was cut down by a bullet- lec w boju/w obronie ojczyzny to fall in battle/to die in the defence of one’s country3. (ulec zniszczeniu) miasto legło w gruzach the town was reduced to a heap of rubble 4. (zapoczątkować) lec u podstaw czegoś to lie at the heart a. root of sth- u podłoża konfliktu legły radykalne poglądy partii the party’s radicalism was the underlying cause of the conflict■ lec u czyichś stóp książk. to fall at sb’s feetThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > le|c
-
5 wprowa|dzić
pf — wprowa|dzać impf Ⅰ vt 1. (wejść z kimś) to lead a. bring [sb] in, to lead a. bring in- wprowadziła gości do jadalni she led the guests into the dining room- wprowadzić aresztowanego! bring in the accused!2. (umieścić) to put [sth] in, to insert- wprowadzić rurkę do przełyku to insert a tube in the oesophagus3. (zapoczątkować) to introduce- wprowadzać nowe zasady/rygor to introduce new rules/discipline- wprowadzać nowinki techniczne to introduce technological innovations- wprowadzić nowy towar na rynek to market a. launch a new product- wprowadzić do obiegu nowe znaczki/pieniądze to put new stamps/money into circulation- wprowadzić dramaty dawnych pisarzy na scenę to revive old plays4. (zaznajomić) to familiarize, to acquaint- wprowadził mnie we wszystkie swoje sprawy he familiarized me with all of his affairs- wprowadzić nowego pracownika w arkana zawodu to acquaint a new worker with the tricks of the trade5. (spowodować) wprowadzić kogoś w dobry nastrój to put sb in a good mood- sytuacja wprowadziła go w zakłopotanie the situation embarrassed him6. (nanieść) wprowadzić poprawki/zmiany w tekście to make corrections to/changes in the text 7. Komput. (wpisać) to enter- wprowadzać dane osobowe/hasło to enter one’s personal details/passwordⅡ wprowadzić się — wprowadzać się 1. (zamieszkać) to move in- wprowadzić się do nowego domu to move into a new house2. (doprowadzić się) wprowadzić się w beztroski nastrój to put oneself in a carefree mood■ wprowadzić coś w czyn a. w życie to put sth into practice, to carry sth out- wprowadzić kogoś do czyjegoś domu to introduce sb to sb- wprowadzić kogoś do klubu/organizacji to sponsor sb as a new club/organization member- wprowadzić kogoś w środowisko artystów to introduce sb to artistic circles- wprowadzić kogoś na tron przest. to enthrone sb- wprowadzić kogoś w błąd to misinform sb, to mislead sb- wprowadzić zamęt a. zamieszanie w czymś to introduce chaos into sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wprowa|dzić
-
6 zainicj|ować
pf vt książk. (zapoczątkować) to initiate [rozmowy]; to spearhead [reformy] ⇒ inicjowaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zainicj|ować
См. также в других словарях:
zapoczątkować — dk IV, zapoczątkowaćkuję, zapoczątkowaćkujesz, zapoczątkowaćkuj, zapoczątkowaćował, zapoczątkowaćowany zapoczątkowywać ndk VIIIa, zapoczątkowaćowuję, zapoczątkowaćowujesz, zapoczątkowaćowuj, zapoczątkowaćywał, zapoczątkowaćywany «dać czemuś… … Słownik języka polskiego
początek — m III, D. początektku, N. początektkiem; lm M. początektki 1. «to, od czego się coś zaczyna w czasie lub przestrzeni; rozpoczęcie (się) czegoś, pierwszy moment, pierwszy punkt» Dobry, zły, trudny, łatwy początek. Ciekawy, nudny początek powieści … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… … Słownik frazeologiczny
powołać — coś do życia «zapoczątkować, utworzyć coś»: Szpitalom pomagają również samorządy i fundacje powoływane do życia przez prywatne i państwowe firmy. ŻW 27/12/2001. Bóg kogoś powołał do swojej chwały zob. chwała 1 … Słownik frazeologiczny
powoływać — Powołać coś do życia «zapoczątkować, utworzyć coś»: Szpitalom pomagają również samorządy i fundacje powoływane do życia przez prywatne i państwowe firmy. ŻW 27/12/2001. Bóg kogoś powołał do swojej chwały zob. chwała 1 … Słownik frazeologiczny
ruch — 1. Być w ciągłym ruchu «prowadzić ożywiony tryb życia, krzątać się, biegać, zajmować się wieloma sprawami»: Jesteś w ciągłym ruchu, zabiegana, zaaferowana, pracująca nierówno „zrywami”, zamyślasz się (...) a potem nagle znowu okazujesz niezwykłą… … Słownik frazeologiczny
inicjatywa — ż IV, CMs. inicjatywawie, blm 1. «bodziec, impuls do działania; projekt, pomysł do realizacji, propozycja» Śmiała, twórcza inicjatywa. Inicjatywa społeczna. Inicjatywa budowy osiedla. Popierać czyjąś inicjatywę. Wystąpić z pożyteczną inicjatywą.… … Słownik języka polskiego
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… … Słownik języka polskiego
rozpocząć — dk Xc, rozpocząćcznę, rozpocząćczniesz, rozpocząćcznij, rozpocząćczął, rozpocząćczęła, rozpocząćczęli, rozpocząćczęty, rozpocząćcząwszy rozpoczynać ndk I, rozpocząćam, rozpocząćasz, rozpocząćają, rozpocząćaj, rozpocząćał, rozpocząćany «dać… … Słownik języka polskiego