-
1 zapożyczenie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zapożyczenie
-
2 zapożyczenie
-
3 zapożyczenie
zapożyczenie [zapɔʒɨʧ̑ɛɲɛ] nt -
4 zapożyczenie
сущ.• заем• заимствование -
5 zapożyczenie
• borrowing• loan-word -
6 zapożyczenie
emprunt -
7 zapożyczenie
[запожиченє]n -
8 zapożyczenie
с запозичення -
9 pożyczka
сущ.• заем• заём• кредит• ссуда* * *pożycz|ka♀, мн. Р. \pożyczkaek 1. ссуда; заём ♂;\pożyczka bezzwrotna безвозвратная ссуда; dać \pożyczkakę дать взаймы; zaciągnąć \pożyczkakę взять взаймы, взять ссуду; сделать заём; \pożyczka krajowa (wewnętrzna) внутренний заём; rozpisać \pożyczkakę выпустить заём;
2. (zapożyczenie) заимствование ň* * *ж, мн P pożyczek1) ссу́да; заём mpożyczka bezzwrotna — безвозвра́тная ссу́да
dać pożyczkę — дать взаймы́
zaciągnąć pożyczkę — взять взаймы́, взять ссу́ду; сде́лать заём
pożyczka krajowa (wewnętrzna) — вну́тренний заём
rozpisać pożyczkę — вы́пустить заём
2) ( zapożyczenie) заи́мствование n -
10 pożycz|ka
f 1. (pieniądze, czynność) loan- pożyczka długoterminowa a long-term loan- zaciągnąć u kogoś pożyczkę to borrow money from sb- poprosić kogoś o niewielką pożyczkę to ask sb for a small loan- udzielić komuś pożyczki [osoba] to lend sb money; [bank] to grant sb a loan- wziąć pożyczkę z banku to take out a. raise a bank loan- wziąć dziesięć tysięcy złotych pożyczki to take out a ten thousand zloty loan- wziąć pożyczkę na zakup czegoś to take out a loan to buy sth- zwrócić pożyczkę to repay a loan2. (zapożyczenie) borrowing; Jęz. loan word- pożyczki łacińskie/francuskie Latin/French loan wordsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pożycz|ka
См. также в других словарях:
zapożyczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zapożyczyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zapożyczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zapożyczenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} każdy element (głoska,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapożyczenie — n I 1. rzecz. od zapożyczyć. 2. lm D. zapożyczenieeń jęz. «wyraz, związek wyrazowy, struktura składniowa przejęte z języka obcego lub wzorowane na nim» Zapożyczenie łacińskie. zapożyczenie się rzecz. od zapożyczyć się … Słownik języka polskiego
dyfuzjonizm — m IV, D. u, Ms. dyfuzjonizmzmie, blm «kierunek w etnografii i etnologii uznający zapożyczenie i przenikanie wytworów kulturowych z jednej grupy do drugiej za główny czynnik postępu kultury» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
pożyczka — ż III, CMs. pożyczkaczce; lm D. pożyczkaczek 1. «danie komuś albo wzięcie od kogoś pieniędzy lub jakichś rzeczy na pewien czas, z zastrzeżeniem zwrotu w określonym terminie; to, co zostało pożyczone» Długoterminowa, oprocentowana pożyczka.… … Słownik języka polskiego
anglicyzm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. – u, Mc. anglicyzmzmie {{/stl 8}}{{stl 7}} zapożyczenie leksykalne, frazeologiczne lub składniowe z języka angielskiego <ze śrdwłac.> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
!po mojemu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} według mnie, moim zdaniem Uwaga! jest to zapożyczenie z języka rosyjskiego, którego należy unikać: Po mojemu nie masz racji. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pożyczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pożyczkaczce; lm D. pożyczkaczek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pożyczenie komuś lub od kogoś na ustalonych warunkach pewnej sumy pieniędzy lub jakiejś rzeczy; umowa, na mocy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień