(zamieszkany)

См. также в других словарях:

• zamieszkany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, w którym ktoś, coś mieszka, żyje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dom zamieszkany przez azylantów. Kraj zamieszkany przez ludzi różnych narodowości. Zamieszkany teren, zamek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• anekumena — ż IV, CMs. anekumenanie; lm D. anekumenaen geogr. «obszar nie zamieszkany na stałe przez człowieka i nie wykorzystany gospodarczo z powodu nierentowności» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• anglojęzyczny — anglojęzycznyni «o ludziach: posługujący się językiem angielskim; o krajach: zamieszkany przez ludność posługującą się językiem angielskim; o książkach, gazetach itp.: napisany w języku angielskim» Ludność, prasa anglojęzyczna. Teatr… …   Słownik języka polskiego

• bezludny — «nie zamieszkany przez ludzi; wyludniony, pusty» Bezludna wyspa. Bezludne tereny. Ulice, szosy bezludne o świcie …   Słownik języka polskiego

• dzicz — ż VI, DCMs. y, blm 1. «dzicy, niekulturalni, niecywilizowani ludzie o pierwotnych odruchach; barbarzyńcy» Dzicz demolowała sklepy. 2. «teren nie uprawiony, nie zamieszkany, teren w stanie pierwotnym» Na miejscu dziczy powstawały osiedla i miasta …   Słownik języka polskiego

• ekumena — ż IV, CMs. ekumenanie; lm D. ekumenamen 1. geogr. «obszar stale zamieszkany i wyzyskiwany gospodarczo przez człowieka» 2. hist. «kraje greckie; obszar cesarstwa bizantyjskiego» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• jednonarodowościowy — «o państwie, regionie: zamieszkany przez jedną narodowość» Państwo jednonarodowościowe …   Słownik języka polskiego

• kraj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «obszar zamieszkany, określone terytorium stanowiące zazwyczaj całość państwową; państwo, ojczyzna» Obcy, ojczysty, rodzinny kraj. Kraje socjalistyczne, kapitalistyczne, neutralne. Tęsknota za krajem. Pracować dla… …   Słownik języka polskiego

• miejscowość — ż V, DCMs. miejscowośćści; lm MD. miejscowośćści «teren zabudowany i zamieszkany przez większą liczbę ludzi; (niewielkie) miasto, wieś, osada» Wiejska, górska, nizinna, malownicza miejscowość. Miejscowość kuracyjna, uzdrowiskowa, letniskowa,… …   Słownik języka polskiego

• opustoszały — «opuszczony, nie zamieszkany, pusty, bezludny» Opustoszałe domy, ulice. Opustoszałe miasto. Opustoszała wieś …   Słownik języka polskiego

• pustynia — ż I, DCMs. pustyniani; lm D. pustyniayń 1. «obszar pozbawiony widocznych przejawów życia lub o nikłej, krótkotrwałej szacie roślinnej i braku zaludnienia ze względu na niskie temperatury oraz brak wód użytkowych; potocznie: obszar stale lub… …   Słownik języka polskiego