-
1 zakonny
adj(reguła, śluby) monastic* * *a.rel. (o ślubach, regule) monastic; brat zakonny monk, friar; siostra zakonna nun.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakonny
-
2 zákonný
-
3 zákonný
lawful; legitimate -
4 komandors|ki
adj. 1. [mundur, obowiązki] commodore’s attr.- komandorskie gwiazdki/belki a commodore’s stars/stripes2. (zakonny) [dobra, posiadłość] (knight) commander’s attr. 3. (o orderze) krzyż komandorski a Commander’s a. Commodore’s CrossThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > komandors|ki
-
5 zakonn|y
adj. [śluby, zgromadzenie, życie] monastic- brat zakonny a monk, a friar- siostra zakonna a nun- cela zakonna a monastic cell- złożyć śluby zakonne to take (one’s) vowsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakonn|y
См. также в других словарях:
zakonny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zakonnynni {{/stl 8}}{{stl 7}} odnoszący się do zakonu, właściwy zakonowi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Reguła zakonna. Trudy życia zakonnego. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakonny — zakonnynni «dotyczący zakonu, właściwy zakonowi, odnoszący się do zakonnic lub zakonników» Reguła zakonna. Śluby zakonne. Habit zakonny. Cela zakonna. ∆ Siostry zakonne, bracia zakonni «zakonnice, zakonnicy» … Słownik języka polskiego
habit — m IV, D. u, Ms. habiticie; lm M. y «ubiór zakonny, którego krój i kolor jest przepisany regułą danego zakonu» Habit zakonny. Biały habit dominikanina. Chodzić w habicie. ∆ Przywdziać habit «wstąpić do zakonu» ∆ Zrzucić habit «wystąpić z zakonu» □ … Słownik języka polskiego
habit — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. habiticie {{/stl 8}}{{stl 7}} strój zakonny o kolorze i kroju obowiązującym w danym zakonie; suknia zakonna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Habit zakonny, franciszkański. <łac.>{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Ландмейстеры Тевтонского ордена в Пруссии — Земли ордена в XIII веке Ландмейстер Тевтонского ордена в Пруссии (нем. Landmeister von Preußen) руководящая должность во владениях Тевтонского … Википедия
Ландмейстерство Тевтонского ордена в Пруссии — Земли ордена в XIII веке Ландмейстер Тевтонского ордена в Пруссии (нем. Landmeister von Preußen) руководящая должность во владениях Тевтонского ордена на территории завоёванных орденом прусских земель в XIII начале XIV века. Учреждена в 1229… … Википедия
braciszek — m III, DB. braciszekszka, N. braciszekszkiem; lm M. braciszekszkowie, DB. braciszekszków zdr. od brat a) w zn. 1: Młodszy braciszek. b) w zn. 2: Hola, braciszku! c) w zn. 3: Braciszek zakonny … Słownik języka polskiego
klasztorny — klasztornyni 1. «odnoszący się do klasztoru jako zgromadzenia zakonnego, właściwy życiu zakonnemu w klasztorze; zakonny» Klauzura, reguła klasztorna. Śluby, wychowanie, życie klasztorne. ∆ Szkoły klasztorne «szkoły świeckie zakładane przy… … Słownik języka polskiego
konwentualny — konwentualnyni daw. «związany z konwentem; zakonny» ∆ rel. Franciszkanie, karmelici konwentualni «odłam zakonu franciszkanów i karmelitów mający łagodniejszą regułę zakonną» … Słownik języka polskiego
mnisi — «dotyczący mnicha, mniszki; zakonny, klasztorny, mniszy» Mnisia cela. Mnisi habit … Słownik języka polskiego
szkaplerz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. rel. «część stroju zakonnego, długi, prostokątny płat sukna, z okrągłym otworem pośrodku (do wkładania przez głowę), noszony przez zakonników na habicie» 2. rel. «dwa małe kawałki sukna połączone tasiemkami,… … Słownik języka polskiego