-
61 umabala
1 blokować2 hamować3 mącić4 niepokoić5 przeszkadzać6 tamować7 tarasować8 utrudniać9 wzburzać10 zagradzać11 zahamować12 zakłócać13 zatamować14 zawadzać15 zawalać -
62 rahatsyzlandyrmak
alarm; mącić; niepokoić; oszołomienie; popłoch; przeszkadzać; trwoga; wzburzać; zakłócać; zaniepokojenie; zmieniać -
63 ενοχλώ
1) dokuczać czas.2) przeszkadzać czas.3) trudzić czas.4) zakłócać czas. -
64 genéieren
1) dręczyć2) kłopotać3) krępować4) mącić5) przeszkadzać6) tamować7) trudzić8) utrudniać9) wzburzać10) zakłócać11) żenować -
65 hënneren
1) dręczyć2) kłopotać3) krępować4) mącić5) przeszkadzać6) tamować7) trudzić8) utrudniać9) wzburzać10) zakłócać11) żenować -
66 stéieren
1) niepokoić2) przeszkadzać3) psuć4) rozstrajać5) zakłócać -
67 verkuebelen
1) bałamucić2) gmatwać3) mącić4) mieszać5) mylić6) oszołomić7) peszyć8) plątać9) pogmatwać10) pomieszać11) poplątać12) przeszkadzać13) wikłać14) zachwiać15) zadziwiać16) zakłócać17) zamienić18) zawstydzać19) zdezorientować20) zmieszać -
68 verwiesselen
1) bałamucić2) gmatwać3) mącić4) mieszać5) mylić6) oszołomić7) peszyć8) plątać9) pogmatwać10) pomieszać11) poplątać12) przeszkadzać13) wikłać14) zachwiać15) zadziwiać16) zakłócać17) zamienić18) zawstydzać19) zdezorientować20) zmieszać
См. также в других словарях:
zakłócać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakłócaćam, zakłócaća, zakłócaćają, zakłócaćany {{/stl 8}}– zakłócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zakłócaćcę, zakłócaćci, zakłócaćkłóć, zakłócaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać — → zakłócić … Słownik języka polskiego
mącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mącićcę, mącićci, mąć, mącićcony {{/stl 8}}– zamącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zmącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porażaćam, porażaća, porażaćają, porażaćany {{/stl 8}}– porazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porażaćrażę, porażaćzi, porażaćraź, porażaćrażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozregulowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozregulowywaćowuję, rozregulowywaćowuje, rozregulowywaćany {{/stl 8}}– rozregulować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, rozregulowywaćluję, rozregulowywaćluje, rozregulowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatruwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatruwaćam, zatruwaća, zatruwaćają, zatruwaćany {{/stl 8}}– zatruć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zatruwaćtruję, zatruwaćtruje, zatruwaćtruty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zostawić — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
zostawiać — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
awanturować się — ndk IV, awanturować sięruję się, awanturować sięrujesz się, awanturować sięruj się, awanturować sięował się 1. «urządzać awantury, wszczynać kłótnie, zakłócać spokój; wykłócać się» Awanturować się z kimś. Awanturować się o byle co, z byle powodu … Słownik języka polskiego