-
1 zakłócać
\zakłócać ciszę nocną [jds] Nachtruhe stören -
2 zakłócać
-
3 zakłócać
-
4 zakłócić
vt pf→ zakłócać -
5 zaburzać
-
6 zaburzyć
-
7 zakłócić
-
8 mącić
I. vtII. vr1) ( stawać się mętnym) zbiornik wodny: sich +akk trüben, trübe werden2) ( mylić się)wszystko mu się mąci ihm gerät alles durcheinander, er bringt alles durcheinander3) \mącić komuś w głowie jdn durcheinander bringen, jdn verwirren -
9 naruszać
vt -
10 przeszkadzać
przeszkadzać [pʃɛʃkaʣ̑aʨ̑] < perf przeszkodzić>vi1) ( zakłócać)\przeszkadzać komuś jdn störenproszę sobie nie \przeszkadzać lassen Sie sich nicht stören2) ( utrudniać)\przeszkadzać komuś w czymś jdn bei etw behindern, jdn an etw +dat hindern3) ( zawadzać)mnie to nie przeszkadza das stört mich nicht -
11 zaburzać
-
12 zakłócić
-
13 beeinträchtigen
beeinträchtigen * [bə'?aɪntrɛçtɪgən]vtetw \beeinträchtigen oddziaływać ujemnie na coś, szkodzić czemuś [ perf za-]; Freiheit ograniczać [ perf ograniczyć]; Rundfunkempfang zakłócać [ perf zakłócić]der Lärm beeinträchtigt meine Konzentration hałas utrudnia mi koncentrację -
14 stören
stören ['ʃtø:rən]I. vt1) ( belästigen)jdn [bei etw] \stören przeszkadzać [ perf przeszkodzić] komuś [w czymś] -
15 vergehen
vergehen *1) ( verstreichen, vorbeigehen) Zeit: upływać; Tage, Urlaub, Schönheit: [prze]mijać [ perf [prze]minąć]; Winter odchodzić [ perf odejść], kończyć [ perf s-] sięjdm vergeht die Lust komuś przechodzi ochotada vergeht einem ja der Appetit! można stracić apetyt!3) ( fast umkommen)vor Hunger/Angst [fast] \vergehen umierać z głodu/ze strachu1) ( jdn vergewaltigen)sich an jdm \vergehen dopuścić się czynów nierządnych na kimś, gwałcić kogoś [ perf z-]sich an der Umwelt \vergehen niszczyć środowisko naturalnesich an fremdem Eigentum \vergehen targnąć się na czyjąś własnośćgegen etw \vergehen pogwałcić +akk, wykraczać [ perf wykroczyć] przeciwko czemuśsich gegen das Gesetz \vergehen łamać [ perf z-] prawo5) ( gegen eine Norm verstoßen) zakłócać [ perf zakłócić], przekroczyć [ perf przekraczać], dopuszczać [ perf dopóścić] się przekoczenia czegośer hat sich gegen die guten Sitten vergangen naruszył dobre obyczaje
См. также в других словарях:
zakłócać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakłócaćam, zakłócaća, zakłócaćają, zakłócaćany {{/stl 8}}– zakłócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zakłócaćcę, zakłócaćci, zakłócaćkłóć, zakłócaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać — → zakłócić … Słownik języka polskiego
mącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mącićcę, mącićci, mąć, mącićcony {{/stl 8}}– zamącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zmącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porażaćam, porażaća, porażaćają, porażaćany {{/stl 8}}– porazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porażaćrażę, porażaćzi, porażaćraź, porażaćrażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozregulowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozregulowywaćowuję, rozregulowywaćowuje, rozregulowywaćany {{/stl 8}}– rozregulować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, rozregulowywaćluję, rozregulowywaćluje, rozregulowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatruwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatruwaćam, zatruwaća, zatruwaćają, zatruwaćany {{/stl 8}}– zatruć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zatruwaćtruję, zatruwaćtruje, zatruwaćtruty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zostawić — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
zostawiać — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
awanturować się — ndk IV, awanturować sięruję się, awanturować sięrujesz się, awanturować sięruj się, awanturować sięował się 1. «urządzać awantury, wszczynać kłótnie, zakłócać spokój; wykłócać się» Awanturować się z kimś. Awanturować się o byle co, z byle powodu … Słownik języka polskiego