-
1 нарушать
глаг.• gwałcić• mącić• naruszać• naruszyć• niepokoić• pogwałcać• pogwałcić• przekraczać• przekroczyć• przeszkadzać• uszkodzić• wykraczać• wzburzać• zaburzać• zakłócać* * *gwałcić, łamać, naruszać, obrażać, podważać, zakłócać -
2 disrupt
[dɪs'rʌpt]vtplans krzyżować (pokrzyżować perf); conversation, proceedings przerywać (przerwać perf); event, process zakłócać (zakłócić perf)* * *(to break up or put into a state of disorder: Rioters disrupted the meeting; Traffic was disrupted by floods.) przerywać, zakłócać- disruptive -
3 беспокоить
глаг.• alarmować• dokuczać• dolegać• dotykać• drażnić• dręczyć• gnębić• krepować• krępować• kłopotać• martwić• molestować• mącić• męczyć• niepokoić• nękać• przeszkadzać• ruszać• troskać• trudzić• wzburzać• zaalarmować• zafrasować• zakłócać• zamartwiać• zaniepokoić• zmartwić* * *dokuczać, dolegać, fatygować, kłopotać, martwić, napastować перен., nękać, niepokoić, nurtować, trapić -
4 вмешиваться
глаг.• ingerować• interferować• interweniować• przeszkadzać• wtrącać• zainterweniować• zakłócać* * *ingerować, interweniować, wdawać się, wkraczać перен., wtrącać się -
5 волновать
глаг.• agitować• drażnić• ekscytować• emocjonować• falować• kiwać• machać• mącić• ondulować• pobudzać• podburzać• podniecać• podniecić• poruszać• powiewać• roztrząsać• roztrząść• ruszać• tremować• udawać• wstrząsać• wzbudzać• wzburzać• wzniecać• wzruszać• zakłócać• zamieszać• zaniepokoić• zatrwożyć* * *bulwersować, burzyć, ekscytować, emocjonować, poruszać перен., nurtować, ( ekscytować) podniecać, wzruszać -
6 докучать
глаг.• denerwować• dokuczać• drażnić• droczyć• dręczyć• ingerować• interferować• irytować• kłopotać• martwić• molestować• nagabywać• napastować• naprzykrzać• niepokoić• nękać• przeszkadzać• prześladować• szykanować• trapić• trudzić• wtrącać• zakłócać• złościć* * *dokuczać, doskwierać -
7 мешать
глаг.• hamować• ingerować• interferować• interweniować• kiełbasić• krepować• krępować• mieszać• mącić• niepokoić• oponować• pchać• pomieszać• połączyć• przerwać• przerywać• przeszkadzać• przeszkodzić• sprzeciwiać• tamować• tarasować• uniemożliwiać• uniemożliwić• utrudniać• utrudnić• wadzić• wmieszać• wpychać• wtrącać• wymieszać• zahamować• zakłócać• zapobiegać• zatamować• zawadzać• zmieszać* * *bełtać, mieszać, przeszkadzać, utrudniać, zawadzać -
8 надоедать
глаг.• denerwować• dokuczać• drażnić• droczyć• dręczyć• ględzić• irytować• martwić• molestować• męczyć• naprzykrzać• niepokoić• nudzić• nużyć• nękać• przeszkadzać• rozdrażniać• rozdrażnić• szykanować• trapić• trudzić• zakłócać• zanudzać• zmęczyć• znudzić• złościć* * *bombardować перен., dokuczać, molestować, nachodzić, napastować, naprzykrzać się, nudzić, przykrzyć się, zanudzać -
9 помешать
глаг.• mącić• nabruździć• oszaleć• pomieszać• poszaleć• przeszkadzać• przeszkodzić• zakłócać• zawadzać• zawadzić• zwariować* * *przeszkodzić, utrudnić, zamieszać, zawadzić -
10 расстраивать
глаг.• dezorganizować• krzyżować• martwić• niepokoić• przeszkadzać• psuć• rozprzęgać• rozstrajać• stropić• udaremniać• udaremnić• zaburzać• zakłócać• zdezorganizować* * *niweczyć, rozstrajać, torpedować, zasmucać -
11 сорвать
глаг.• kruszyć• pozrywać• rozchwiać• udaremnić• wykoleić• zaburzyć• zakłócać• zakłócić• zarwać• zbierać• zebrać• zerwać• zniweczyć• zrywać* * *( głos) przeforsować, wyładować, storpedować перен., urwać, zerwać -
12 тревожить
глаг.• alarmować• dokuczać• dręczyć• martwić• niepokoić• nękać• przeszkadzać• troskać• trwożyć• zaalarmować• zakłócać• zatrważać* * *niepokoić, trwożyć -
13 behindern
vtprzeszkadzać, zakłócać -
14 stören
vt2) rad. zakłócać -
15 disturbance
[dɪs'təːbəns]n( emotional) niepokój m; ( political etc) niepokoje pl; ( violent event) zajście nt; ( of mind) zaburzenia pl; ( by drunks etc) burda fto cause a disturbance — zakłócać (zakłócić perf) porządek (publiczny)
* * *1) (a noisy or disorderly happening: He was thrown out of the meeting for causing a disturbance.) zakłócenie spokoju, zajście, awantura2) (an interruption: I've done quite a lot of work, despite several disturbances.) przeszkoda3) (an act of disturbing: He was arrested for disturbance of the peace.) naruszenie, zakłócenie -
16 intrude
[ɪn'truːd]vito intrude on — zakłócać (zakłócić perf) +acc
* * *[in'tru:d]((sometimes with on) to enter, or cause (something) to enter, when unwelcome or unwanted: He opened her door and said `I'm sorry to intrude'; I'm sorry to intrude on your time.) niepokoić, przeszkadzać- intruder- intrusion -
17 detract
[dɪ'trækt]vito detract from — (effect, achievement) umniejszać (umniejszyć perf) +acc; ( pleasure) zakłócać (zakłócić perf) +acc
-
18 violate
['vaɪəleɪt]vt -
19 интерферировать
глаг.• ingerować• interferować• wtrącać• zakłócać -
20 нарушить
глаг.• gwałcić• naruszać• naruszyć• niepokoić• pogwałcić• przekraczać• przekroczyć• zaburzyć• zakłócać• zakłócić
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zakłócać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakłócaćam, zakłócaća, zakłócaćają, zakłócaćany {{/stl 8}}– zakłócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zakłócaćcę, zakłócaćci, zakłócaćkłóć, zakłócaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać – zakłócić [odbierać – odebrać, zatruwać – zatruć, mącić – zamącić, zmącić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}spokój {{/stl 13}}{{stl 7}} wyprowadzać kogoś z równowagi, denerwować, niepokoić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnie wypadki zakłóciły spokój obywateli. Ilekroć się pojawia, mąci jej spokój. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakłócać — → zakłócić … Słownik języka polskiego
mącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mącićcę, mącićci, mąć, mącićcony {{/stl 8}}– zamącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, {{/stl 8}}zmącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
porażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porażaćam, porażaća, porażaćają, porażaćany {{/stl 8}}– porazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, porażaćrażę, porażaćzi, porażaćraź, porażaćrażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozregulowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, rozregulowywaćowuję, rozregulowywaćowuje, rozregulowywaćany {{/stl 8}}– rozregulować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, rozregulowywaćluję, rozregulowywaćluje, rozregulowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spokój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. spokójkoju, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan równowagi psychicznej, harmonia wewnętrzna, pogoda ducha; brak oznak zdenerwowania, niepokoju, umiejętność opanowania się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zatruwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zatruwaćam, zatruwaća, zatruwaćają, zatruwaćany {{/stl 8}}– zatruć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, zatruwaćtruję, zatruwaćtruje, zatruwaćtruty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zostawić — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
zostawiać — 1. Zostawić coś czasowi, własnemu losowi, własnemu biegowi, biegowi zdarzeń «przestać się czymś interesować; nie interweniować»: Zrezygnowałem więc, bo nie potrafię się bronić, gdy podli plugawcy chcą mnie wykończyć (...). Wszystko zostawiłem… … Słownik frazeologiczny
awanturować się — ndk IV, awanturować sięruję się, awanturować sięrujesz się, awanturować sięruj się, awanturować sięował się 1. «urządzać awantury, wszczynać kłótnie, zakłócać spokój; wykłócać się» Awanturować się z kimś. Awanturować się o byle co, z byle powodu … Słownik języka polskiego