-
1 zażegnać
pf.zażegnywać ipf. prevent; head off; ( konflikt) resolve; zażegnać niebezpieczeństwo konfliktu na tle etnicznym head off a danger of ethnic conflict.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zażegnać
-
2 zażegnać
глаг.• клясться• предотвратить* * *zażegna|ć\zażegnaćny сов. предотвратить, предупредить;\zażegnać kłótnię предотвратить ссору
+ zapobiec* * *zażegnany сов.предотврати́ть, предупреди́тьzażegnać kłótnię — предотврати́ть ссо́ру
Syn: -
3 zażegnać
zażegnać [zaʒɛgnaʨ̑], zażegnywać [zaʒɛgnɨvaʨ̑] -
4 zażegnać
exorciser -
5 zażegnać
запобігти, відвернути -
6 zażegnać konflikt
предотвратить конфликтOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zażegnać konflikt
-
7 zażegnać kryzys
предотвратить кризисOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zażegnać kryzys
-
8 zażegnać niebezpieczeństwo
предотвратить опасностьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zażegnać niebezpieczeństwo
-
9 konflikt
сущ.• борьба• конфликт• распря• спор• столкновение* * *♂, Р. \konfliktu конфликт;wejść w \konflikt вступить в конфликт; zażegnać \konflikt уладить конфликт
+ kolizja, spór, zatarg* * *м, Р konfliktuконфли́ктwejść w konflikt — вступи́ть в конфли́кт
zażegnać konflikt — ула́дить конфли́кт
Syn: -
10 zażegn|ać
pf — zażegn|ywać impf książk. Ⅰ vt (zapobiec) to head off, to prevent [awanturę, konflikt]- zażegnać niebezpieczeństwo to obviate a dangerⅡ zażegnać się — zażegnywać się (przyrzec) to swear- zażegnywał się, że już wiecej tego nie zrobi he swore he wouldn’t do that againThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zażegn|ać
-
11 kryzys
m (G kryzysu) 1. (w gospodarce) crisis- kryzys gospodarczy/paliwowy/energetyczny an economic/a fuel/an energy crisis- rolnictwo jest w kryzysie agriculture is in crisis- kryzys górnictwa a crisis in the mining industry2. (konflikt) crisis- kryzys rządowy/partyjny a cabinet/party crisis- doprowadzić do międzynarodowego kryzysu to cause an international crisis- zażegnać kryzys to resolve a crisis3. (problemy) crisis- kryzys wartości a spiritual crisis- kryzys tożsamości an identity crisis- kryzys zaufania do rządu a crisis of confidence in the government- kryzys pisarski writer’s block- przeżywać a. mieć kryzys to go through a crisis, to be in crisis- ich małżeństwo przeżywa kryzys they’re going through a marital crisis4. Med. crisis- kryzys minął the crisis passed* * *crisis; EKON crisis, depression* * *mi1. crisis; kryzys energetyczny energy crisis; kryzys polityczny/gabinetowy polit. political/cabinet crisis; kryzys gospodarczy ekon. economic crisis.2. kryzys wieku średniego psych. midlife crisis.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kryzys
-
12 spór
dispute; PRAWO litigation* * *mi-o- argument ( o coś about sth); dispute, controversy ( o coś over sth); zażarty spór heated argument; spór prawny prawn. legal dispute; strony sporu prawn. parties to a dispute; toczyć l. wieść spór dispute, argue, contend; być przedmiotem sporu be in l. under dispute, be an object at issue; będący przedmiotem sporu in contention; rozstrzygnąć spór settle a dispute; zażegnać spór prevent l. avert l. ward off l. stave off a dispute.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spór
-
13 клясться
глаг.• kląć• napocić• przeklinać• przysięgać• skląć• zażegnać• ślubować* * *kląć się, ślubować, zaklinać się -
14 head off
vt* * *1) (to make (a person, animal etc) change direction: One group of the soldiers rode across the valley to head the bandits off.) zawrócić, skierować w inną stronę2) (to go in some direction: He headed off towards the river.) ruszyć, skierować się -
15 zażegnywać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zażegnywać
-
16 предотвратить
глаг.• powstrzymywać• przeszkadzać• przeszkodzić• uniemożliwiać• uniemożliwić• zapobiegać• zażegnać -
17 konflik|t
m (G konfliktu) 1. książk. (spór) conflict C/U- konflikt między pracownikami a szefem a conflict between the employees and the boss- być mediatorem w konflikcie to be a mediator in a conflict- wejść a. popaść w konflikt z kimś to come into conflict with sb- wejść w konflikt z prawem to break the law- być z kimś w konflikcie to be in conflict with sb- wywołać/zażegnać konflikt to cause/prevent conflict2. Polit. conflict C/U- konflikt zbrojny armed conflict- eskalacja konfliktu na Bliskim Wschodzie escalation of the conflict in the Middle East3. (stan psychiczny) conflict, dilemma- przeżywał głęboki konflikt moralny he was going through a deep moral dilemma4. (istotna różnica) conflict, clash- konflikt wartości a conflict of values- konflikt idei an ideological conflict- konflikt dobra i zła the conflict between good and evil- konflikt pokoleń the generation gap- konflikt charakterów a personality clash- te postawy/cele są ze sobą w konflikcie these are conflicting views/goals- □ konflikt serologiczny Med. serological conflictThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konflik|t
-
18 załag|odzić
pf — załag|adzać impf Ⅰ vt 1. (zażegnać) to appease [spór, konflikt]- załagodzić sytuację to ease a situation ⇒ łagodzić2. (tłumić) to relieve, to soothe [ból, cierpienie]; to appease [gniew, złość] ⇒ łagodzić Ⅱ załagodzić się (zostać załagodzonym) [konflikt, spór] to be appeasedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > załag|odzić
-
19 zawi|sły
adj. 1. (o flagach, transparentach) suspended 2. (o skazańcu) hanged 3. przen. (o ptaku, samolocie) stopped in mid-air 4. przen. (o niebezpieczeństwie) looming- udało mu się zażegnać groźbę wojny zawisłą nad krajem he managed to avert the threat of war looming over the country5. przest. [kraj, osoba] dependentThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawi|sły
-
20 exorciser
1. egzorcyzmować2. zaklinać3. zażegnać4. zażegnywać
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zażegnać — dk I, zażegnaćam, zażegnaćasz, zażegnaćają, zażegnaćaj, zażegnaćał, zażegnaćany zażegnywać ndk VIIIa, zażegnaćnuję, zażegnaćnujesz, zażegnaćnuj, zażegnaćywał, zażegnaćywany «odwrócić, oddalić coś złego, nie dopuścić do czegoś złego, zapobiec… … Słownik języka polskiego
zażegnywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zażegnywaćnuję, zażegnywaćnuje, zażegnywaćany {{/stl 8}}– zażegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, zażegnywaćam, zażegnywaća, zażegnywaćają, zażegnywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nie dopuszczać do czegoś złego, oddalać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spór — m IV, D. sporu, Ms. sporze; lm M. spory «spieranie się z kimś; polemika, zatarg» Spory graniczne, międzynarodowe. Zażarty, namiętny, zajadły spór. Spór między bratem a (i) siostrą. Rozstrzygnąć spór. Zażegnać spór. Toczy się spór o pieniądze.… … Słownik języka polskiego
załagodzić — dk VIa, załagodzićdzę, załagodzićdzisz, załagodzićgodź (załagodzićgódź), załagodzićdził, załagodzićdzony rzad. załagadzać ndk I, załagodzićam, załagodzićasz, załagodzićają, załagodzićaj, załagodzićał, załagodzićany «uczynić coś mniej dotkliwym,… … Słownik języka polskiego
zło — n III, Ms. złu, blm «to, co jest niezgodne z zasadami moralności, z zasadami współżycia społecznego, co przynosi nieszczęście; przeciwieństwo dobra, ideału moralnego» Zło społeczne, moralne. Nieuniknione, nieodwracalne, niewybaczalne,… … Słownik języka polskiego
