Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

(wziąć)

  • 101 garść

    сущ.
    • горстка
    • горсточка
    • горсть
    • пригоршня
    * * *
    garś|ć
    ♀, мн. И. \garśćcie горсть, пригоршня;

    nadstawić \garść подставить ладонь; ● rzucać (rozrzucać, sypać) pieniądze \garśćciami сорить деньгами; wziąć się w \garść взять себя в руки; lepszy wróbel w \garśćci niż gołąb na dachu погов. не сули журавля в нёбе, дай синицу в руки

    * * *
    ж, мн И garście
    горсть, при́го́ршня

    nadstawić garść — подста́вить ладо́нь

    - rozrzucać pieniądze garściami
    - sypać pieniądze garściami
    - wziąć się w garść
    - lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu

    Słownik polsko-rosyjski > garść

  • 102 hol

    сущ.
    • холл
    * * *

    %1 ♂, Р. \holu буксир (канат);

    wziąć na \hol взять на буксир

    * * *
    I м, Р holu
    букси́р ( канат)

    wziąć na hol — взять на букси́р

    II м, Р holu
    холл, вестибю́ль
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > hol

  • 103 języczek

    języcz|ek
    м, Р. \języczekka 1. язычок;
    wziąć kogoś na \języczekki начать сплетничать о ком-л.; 2. хоботок (насекомого);

    ● \języczek u wagi а) стрелка весов;

    б) решающий фактор
    * * *
    м, Р języczka
    1) язычо́к

    wziąć kogoś na języczki — нача́ть спле́тничать о ко́м-л.

    2) хобото́к ( насекомого)

    Słownik polsko-rosyjski > języczek

  • 104 kawał

    сущ.
    • кусок
    • монета
    • острота
    • отрезок
    • пьеса
    • хохма
    • часть
    • штука
    • шутка
    * * *
    \kawału 1. кусок;

    \kawał chleba кусок (ломоть) хлеба; rozpaść się w \kawałу развалиться на куски;

    2. Р. \kawału анекдот; шутка ž;

    dla \kawału в шутку, шутки ради; sypać \kawałami сыпать остротами;

    zrobić (urządzić) komuś \kawał разыграть кого-л., сыграть шутку с кем-л.;

    ● \kawał chłopa (mężczyzny) здоровенный мужик (мужчина); \kawał drania (łobuza) отъявленный негодяй; \kawał drogi порядочное расстояние; большой конец; \kawał grosza большие деньги, куча денег; objechać \kawał świata побывать в разных странах, много путешествовать; \kawał roboty куча работы (дел); \kawał czasu немало времени;

    wziąć kogoś na \kawał одурачить, околпачить, оставить в дураках кого-л.
    +

    2. dowcip

    * * *
    м
    1) кусо́к

    kawał chleba — кусо́к (ломо́ть) хле́ба

    rozpaść się w kawały — развали́ться на куски́

    2) Р kawału анекдо́т; шу́тка ż

    dla kawału — в шу́тку, шу́тки ра́ди

    sypać kawałami — сы́пать остро́тами

    zrobić (urządzić) komuś kawał — разыгра́ть кого́-л., сыгра́ть шу́тку с ке́м-л.

    - kawał mężczyzny
    - kawał drania
    - kawał łobuza
    - objechać kawał świata
    - kawał roboty
    - kawał czasu
    - wziąć kogoś na kawał
    Syn:
    dowcip 2)

    Słownik polsko-rosyjski > kawał

  • 105 kieł

    сущ.
    • бивень
    • зуб
    • зубец
    • клык
    * * *
    ♂, Р. kła 1. клык;
    wpić (wbić) kły вонзить клыки; 2. тех. зубец;

    ● wziąć na \kieł заупрямиться, упереться

    * * *
    м, Р kła

    wpić (wbić) kły — вонзи́ть клыки́

    2) тех. зубе́ц

    Słownik polsko-rosyjski > kieł

  • 106 krótko

    нареч.
    • кратко
    * * *
    krócej 1. коротко;
    2. недолго, кратко; \krótko po czymś вскоре после чего-л.;

    ● \krótko mówiąc короче говоря; \krótko i węzłowato коротко и ясно; \krótko trzymać (wziąć) держать в ежовых рукавицах

    * * *
    1) ко́ротко
    2) недо́лго, кра́тко

    krótko po czymś — вско́ре по́сле чего́-л.

    - krótko wziąć

    Słownik polsko-rosyjski > krótko

  • 107 kupa

    сущ.
    • ворох
    • груда
    • кипа
    • купа
    • куча
    • масса
    • множество
    • накопление
    • толпа
    * * *
    1) posp. kupa (odchody) кака, какашка, куча
    2) pot. kupa (grupa ludzi) гурьба, скоп
    3) kupa (sterta) купа (ворох)
    kępa купа (кустов)
    * * *
    kup|a
    1. куча;

    \kupa śmieci куча мусора; \kupa pieniędzy уйма денег; \kupa kamieni куча (груда) камней; mam \kupaę spraw do załatwienia у меня куча дел;

    2. прост. куча (кала), испражнения lm.;

    zrobić \kupaę наделать (навалить) кучу, испражниться; ● wziąć się w \kupaę разг. взять себя в руки, собраться, подтянуться; mieszkać na \kupaie разг. жить всем скопом;

    coś nie trzyma się \kupay разг. ни ладу ни складу нет в чём-л., полная бессмыслица;

    trzymać się \kupay a) (o kimś) держаться вместе;

    б) (о czymś) составлять (логическое) целое
    * * *
    ж
    1) ку́ча

    kupa śmieci — ку́ча му́сора

    kupa pieniędzy — у́йма де́нег

    kupa kamieni — ку́ча (гру́да) камне́й

    mam kupę spraw do załatwienia — у меня́ ку́ча дел

    2) прост. ку́ча (ка́ла), испражне́ния lm

    zrobić kupę — наде́лать (навали́ть) ку́чу, испражни́ться

    - mieszkać na kupie
    - coś nie trzyma się kupy
    - trzymać się kupy

    Słownik polsko-rosyjski > kupa

  • 108 kuratela

    сущ.
    • опека
    • опекунство
    * * *
    kuratel|a
    ♀, мн. Р. \kuratelai юр. опека;
    wziąć w \kuratelaę (pod \kuratelaę) kogoś установить опеку над кем-л., взять под опеку кого-л.
    * * *
    ж, мн Р kurateli юр.
    опе́ка

    wziąć w kuratelę (pod kuratelę) kogoś — установи́ть опе́ку над ке́м-л., взять под опе́ку кого́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > kuratela

  • 109 lep

    сущ.
    • клей
    * * *
    ♂, Р. \lepu клейкая масса; клей;

    \lep na muchy липучка для мух; ● brać (chwytać) na \lep завлекать; ловить на удочку; dać się wziąć (złapać) na \lep попасться на удочку

    * * *
    м, Р lepu
    кле́йкая ма́сса; клей

    lep na muchy — липу́чка для мух

    - chwytać na lep
    - dać się wziąć na lep
    - dać się złapać na lep

    Słownik polsko-rosyjski > lep

  • 110 lupa

    сущ.
    • лупа
    * * *
    lup|a
    лупа, увеличительное стекло;
    wziąć coś pod \lupaę a) рассмотреть в лупу что-л.; б) перен. внимательно рассмотреть что-л., присмотреться к чему-л.
    * * *
    ж
    лу́па, увеличи́тельное стекло́

    wziąć coś pod lupę — 1) рассмотре́ть в лу́пу что́-л.; 2) перен. внима́тельно рассмотре́ть что́-л., присмотре́ться к чему́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > lupa

  • 111 łańcuch

    сущ.
    • бечевка
    • бечёвка
    • ряд
    • цепочка
    • цепь
    • шнурок
    * * *
    1. цепь ž;

    wziąć na \łańcuch посадить на цепь; \łańcuch kotwiczny якорная цепь; \łańcuch górski (gór) горная цепь, горный кряж;

    2. ряд, вереница ž;
    3. (ozdoba choinkowa) цепь ž; гирлянда ž
    +

    2. pasmo, ciąg

    * * *
    м
    1) цепь ż

    wziąć na łańcuch — посади́ть на цепь

    łańcuch kotwiczny — я́корная цепь

    łańcuch górski (gór) — го́рная цепь, го́рный кряж

    2) ряд, верени́ца ż
    3) ( ozdoba choinkowa) цепь ż; гирля́нда ż
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > łańcuch

  • 112 miara

    сущ.
    • измерение
    • измеритель
    • масштаб
    • мера
    • мерка
    • размер
    • шаг
    * * *
    miar|a
    ♀, ДП mierze 1. мера;
    2. мерка;

    brać, wziąć \miaraę снимать, снять мерку; szyć na \miaraę шить на заказ; ● przebrać (przekroczyć) \miaraę хватить через край; przebrała się (przepełniła się, wyczerpała się) \miara (cierpliwości) переполнилась чаша (терпения);

    ze wszech miar во всех отношениях;

    żadną \miaraą ни в коей (ни в какой) мере, ни в коем случае; w \miaraę в меру; по мере

    * * *
    ж, ДП mierze
    1) ме́ра
    2) ме́рка

    brać, wziąć miarę — снима́ть, снять ме́рку

    szyć na miarę — шить на зака́з

    - przekroczyć miarę
    - przebrać miarkę
    - przebrała się miara
    - przepełniła się miara
    - wyczerpała się miara
    - ze wszech miar
    - żadną miarą
    - w miarę

    Słownik polsko-rosyjski > miara

  • 113 moneta

    сущ.
    • деньги
    • кусок
    • монета
    • отрезок
    • пьеса
    • часть
    • штука
    * * *
    monet|a
    1. монета;

    \moneta zdawkowa разменная монета; мелкие деньги;

    2. собир. шутл. деньжата lm. деньги lm.;

    brzęcząca \moneta звонкая монета; ● brać (przyjąć, wziąć) za dobrą \monetaę принимать (принять) за чистую монету;

    płacić (odpłacać się) równą (podobną, tą samą) \monetaą платить (отплачивать) той же монетой
    +

    2. forsa, pieniądze, kasa

    * * *
    ж
    1) моне́та

    moneta zdawkowa — разме́нная моне́та; ме́лкие де́ньги

    2) собир., шутл. деньжа́та lm, де́ньги lm

    brzęcząca moneta — зво́нкая моне́та

    - przyjąć za dobrą monetę
    - wziąć za dobrą monetę
    - płacić równą monetą
    - odpłacać się równą monetą
    - płacić podobną monetą
    - płacić tą samą monetą
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > moneta

  • 114 morda

    сущ.
    • морда
    • рожа
    • рот
    • рыло
    * * *
    mord|a
    морда;

    ● trzymać \mordaę na kłódkę (w kubeł) прост. держать язык за зубами, помалкивать;

    wyskoczyć z \mordaą na kogoś прост. заорать на кого-л., обругать кого-л.;
    brać (trzymać, wziąć) kogoś za \mordaę прост. брать (взять) в ежовые рукавицы кого-л., не давать (не дать) спуска (спуску) кому-л.
    * * *
    ж
    мо́рда
    - trzymać mordę w kubeł
    - wyskoczyć z mordą na kogoś
    - brać kogoś za mordę
    - trzymać kogoś za mordę
    - wziąć kogoś za mordę
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > morda

  • 115 muszka

    сущ.
    • бабочка
    • комар
    • мошка
    • муха
    • мушка
    • спот
    * * *
    musz|ka
    ♀, мн. Р. \muszkaek 1. мушка;
    wziąć kogoś, coś na \muszkakę взять кого-л., что-л. на мушку (на прицел);

    woalka w \muszkakę вуаль с мушками;

    2. (kra-rcat) бабочка (галстук)
    * * *
    ж, мн Р muszek
    1) му́шка

    wziąć kogoś, coś na muszkę — взять кого́-л., что́-л. на му́шку (на прице́л)

    woalka w muszkę — вуа́ль с му́шками

    2) ( krawat) ба́бочка ( галстук)

    Słownik polsko-rosyjski > muszka

  • 116 najem

    сущ.
    • аренда
    • наём
    • оброк
    * * *
    naj|em
    ♂, Р. \najemmu наём;

    oddać w \najem отдать (сдать) внаём (внаймы); wziąć w \najem взять внаём, снять; umowa o \najem договор о найме (найма)

    + wynajęcie

    * * *
    м, Р najmu

    oddać w najem — отда́ть ( сдать) внаём (внаймы́)

    wziąć w najem — взять внаём, снять

    umowa o najem — догово́р о на́йме (на́йма)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > najem

  • 117 nawias

    сущ.
    • бра
    • кронштейн
    • подпора
    • подпорка
    • скобка
    * * *
    ♂, Р. \nawiasu скобка ž, скобки lm.;

    wziąć w \nawias взять в скобки; otworzyć, zamknąć \nawias открыть, закрыть скобки; ● \nawiasem mówiąc между прочим, кстати (сказать); być (pozostawać, znajdować się) poza \nawiasem оставаться за бортом, быть отодвинутым (отстранённым); wyrzucić (usunąć) poza \nawias выбросить (выкинуть) за борт

    * * *
    м, Р nawiasu
    ско́бка ż, ско́бки lm

    wziąć w nawias — взять в ско́бки

    otworzyć, zamknąć nawias — откры́ть, закры́ть ско́бки

    - być poza nawiasem
    - pozostawać poza nawiasem
    - znajdować się poza nawiasem
    - wyrzucić poza nawias
    - usunąć poza nawias

    Słownik polsko-rosyjski > nawias

  • 118 odwet

    сущ.
    • возмездие
    • месть
    • отмщение
    • отплата
    * * *
    ♂, Р. \odwetu отплата ž, возмездие ň; реванш;
    wziąć \odwet na kimś отомстить кому-л.;

    w \odwet, na \odwet в отплату; в отместку

    + zemsta

    * * *
    м, Р odwetu
    отпла́та ż, возме́здие n; рева́нш

    wziąć odwet na kimś — отомсти́ть кому́-л.

    w odwet, na odwet — в отпла́ту; в отме́стку

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > odwet

  • 119 ostro

    ost|ro
    \ostrorzej 1. остро;

    \ostro zakończony остроконечный;

    2. резко;

    \ostro odpowiedzieć резко ответить; \ostro zahamować резко затормозить;

    3. круто;

    droga \ostro spadała w dół дорога круто спускалась вниз;

    4. строго, сурово;

    \ostro spojrzeć строго посмотреть; \ostro skarcić сделать резкое замечание;

    5. больно;

    muchy cięły \ostro мухи больно кусались;

    ● \ostro wziąć się do kogoś, czegoś энергично взяться (приняться) за кого-л., что-л.
    +

    1. spiczasto 3. spadzisto 4. surowo

    * * *
    1) о́стро

    ostro zakończony — остроконе́чный

    2) ре́зко

    ostro odpowiedzieć — ре́зко отве́тить

    ostro zahamować — ре́зко затормози́ть

    3) кру́то

    droga ostro spadała w dół — доро́га кру́то спуска́лась вниз

    4) стро́го, суро́во

    ostro spojrzeć — стро́го посмотре́ть

    ostro skarcić — сде́лать ре́зкое замеча́ние

    5) бо́льно

    muchy cięły ostro — му́хи бо́льно куса́лись

    Syn:
    spiczasto 1), spadzisto 3), surowo 4)

    Słownik polsko-rosyjski > ostro

  • 120 pacha

    сущ.
    • паша
    • подмышка
    • пройма
    * * *
    pach|a
    ♀ 1. подмышка;

    pod \pachaą под мышкой; wziąć pod \pachaę a) (kogoś) взять под руку;

    б) (cos) взять иод мышку;
    2. (w ubraniu) пройма
    * * *
    ж
    1) подмы́шка

    pod pachą — под мы́шкой

    wziąć pod pachę1) ( kogoś) взять по́д руку; 2) ( coś) взять под мы́шку

    2) ( w ubraniu) про́йма

    Słownik polsko-rosyjski > pacha

См. также в других словарях:

  • wziąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}brać II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wziąć II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}brać III{{/stl 33}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}bodaj{{/stl 33}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …   Słownik języka polskiego

  • wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… …   Słownik frazeologiczny

  • wziąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}brać się{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pójść [złapać się, wziąć się] na lep {{/stl 7}}{{stl 8}}{czegoś} {{/stl 8}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć na ambit — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} uznać coś za punkt honoru, postanowić osiągnąć coś trudnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął sobie na ambit, żeby się dostać na studia. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć na kieł — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zawziąć się na kogoś, być nieustępliwym wobec kogoś, czegoś; też: starać się bezwzględnie postawić na swoim {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć na wstrzymanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} powstrzymać się od czegoś, ograniczyć coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obawiam się, że jak D. nie weźmie trochę „na wstrzymanie”, nie dokona sam z sobą istotnego obrachunku, stanie się także gwiazdą jednego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć się pod boki — {{/stl 13}}{{stl 7}} położyć dłonie po bokach tułowia, tuż nad biodrami, w geście oznaczającym pewność siebie, władzę, wyższość itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kobieta wzięła się pod boki i wrzasnęła na męża. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć się [zabrać się] do pióra — {{/stl 13}}{{stl 7}} zostać pisarzem, zacząć pisać zawodowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wziął się do pióra jeszcze w czasie studiów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}na kark {{/stl 13}}{{stl 7}} przysporzyć sobie kłopotu, problemów, przyjmując kogoś, coś do siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skoro wziąłeś sobie taką babę na kark, to teraz cierp. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»