Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(wyznaczyć)

  • 1 wyznaczyć

    глаг.
    • ассигновать
    • выбрасывать
    • выделять
    • заложить
    • назначать
    • назначить
    • определить
    • определять
    • придавать
    * * *
    wyznacz|yć
    \wyznaczyćony сов. назначить; установить;

    \wyznaczyć godzinę, dzień назначить (установить) время (час), день; \wyznaczyć cenę назначить цену; \wyznaczyć do pracy поставить на работу; \wyznaczyć trasę наметить маршрут

    * * *
    wyznaczony сов.
    назна́чить; установи́ть

    wyznaczyć godzinę, dzień — назна́чить (установи́ть) вре́мя ( час), день

    wyznaczyć cenę — назна́чить це́ну

    wyznaczyć do pracy — поста́вить на рабо́ту

    wyznaczyć trasę — наме́тить маршру́т

    Słownik polsko-rosyjski > wyznaczyć

  • 2 wyznaczyć kolejność

    определить очерёдность

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyznaczyć kolejność

  • 3 wyznaczyć kurs

    определить курс

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyznaczyć kurs

  • 4 wyznaczyć obszar

    определить пространство

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyznaczyć obszar

  • 5 wyznaczyć punkt

    определить точку

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyznaczyć punkt

  • 6 czas wyznaczyć

    время определить

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > czas wyznaczyć

  • 7 dyżurny

    прил.
    • дежурный
    * * *
    dyżurn|y
    \dyżurnyi дежурный;

    wyznaczyć na \dyżurnyego назначить дежурным;

    \dyżurny ruchu ♀.-д. дежурный no станции
    * * *
    дежу́рный

    wyznaczyć na dyżurnego — назна́чить дежу́рным

    dyżurny ruchuж.-д. дежу́рный по ста́нции

    Słownik polsko-rosyjski > dyżurny

  • 8 nakreślić

    глаг.
    • вытягивать
    • вычертить
    • затягивать
    • изображать
    • нарисовать
    • начертать
    • начертить
    • обратить
    • обрисовывать
    • привлечь
    • притягивать
    • притянуть
    • прочертить
    • рисовать
    • стягивать
    • тянуть
    • черпать
    • чертить
    * * *
    nakreśl|ić
    \nakreślićony сов. 1. начертить, вычертить;

    \nakreślić schemat вычертить схему;

    2. вывести, написать;

    \nakreślić cyfrę вывести цифру;

    3. наметить, определить;

    \nakreślić plan działania наметить план действия;

    4. настрочить, черкнуть
    +

    1. narysować 3. wyznaczyć, sformułować, wytyczyć 4. szybko napisać

    * * *
    nakreślony сов.
    1) начерти́ть, вы́чертить

    nakreślić schemat — вы́чертить схе́му

    2) вы́вести, написа́ть

    nakreślić cyfrę — вы́вести ци́фру

    3) наме́тить, определи́ть

    nakreślić plan działania — наме́тить план де́йствия

    4) настрочи́ть, черкну́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nakreślić

  • 9 naznaczyć

    глаг.
    • обозначить
    • установить
    * * *
    naznacz|yć
    \naznaczyćony сов. 1. обозначить; пометить;

    \naznaczyć krzyżykiem обозначить крестиком; \naznaczyć bieliznę пометить бельё;

    2. назначить, наметить, определить
    +

    1. oznaczyć, zaznaczyć 2. wyznaczyć, ustanowić, określić

    * * *
    naznaczony сов.
    1) обозна́чить; поме́тить

    naznaczyć krzyżykiem — обозна́чить кре́стиком

    naznaczyć bieliznę — поме́тить бельё

    2) назна́чить, наме́тить, определи́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > naznaczyć

  • 10 oznaczyć

    глаг.
    • выделить
    • знаменовать
    • значить
    • казать
    • назначать
    • назначить
    • намечать
    • обозначать
    • обозначить
    • означать
    • определять
    • отметить
    • отмечать
    • показать
    • показывать
    • пометить
    • помечать
    • предназначать
    • разметить
    • размечать
    • свидетельствовать
    • указывать
    * * *
    oznacz|yć
    \oznaczyćony сов. 1. обозначить;

    \oznaczyć literami обозначить (пометить) буквами; \oznaczyć bieliznę пометить бельё;

    2. назначить, определить, наметить;
    \oznaczyć termin назначить срок; о \oznaczyćonej porze в назначенное (намеченное) время
    +

    1. zaznaczyć 2. wyznaczyć

    * * *
    oznaczony сов.
    1) обозна́чить

    oznaczyć literami — обозна́чить (поме́тить) бу́квами

    oznaczyć bieliznę — поме́тить бельё

    2) назна́чить, определи́ть, наме́тить

    oznaczyć termin — назна́чить срок

    o oznaczonej porze — в назна́ченное (наме́ченное) вре́мя

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > oznaczyć

  • 11 pokuta

    сущ.
    • искупление
    • покаяние
    • раскаяние
    • сожаление
    * * *
    pokut|a
    1. епитимья; наказание за грех;

    wyznaczyć \pokutaę наложить епитимью;

    2. покаяние ň; раскаяние ň;

    uczynić \pokutaę покаяться

    * * *
    ж
    1) епитимья́; наказа́ние за грех

    wyznaczyć pokutę — наложи́ть епитимью́

    2) покая́ние n; раска́яние n

    uczynić pokutę — пока́яться

    Słownik polsko-rosyjski > pokuta

  • 12 przydzielić

    глаг.
    • ассигновать
    • назначать
    • назначить
    • придать
    • приписывать
    • присвоить
    * * *
    przydziel|ić
    \przydzielićony сов. 1. komu со отвести кому что; наделить кого чем;

    \przydzielić pokój отвести комнату; \przydzielić ziemię наделить землёй;

    2. назначить; прикомандировать;
    \przydzielić do sztabu прикомандировать к штабу
    +

    1. przyznać, przeznaczyć 2. oddelegować, wyznaczyć

    * * *
    przydzielony сов.
    1) komu co отвести́ кому что; надели́ть кого чем

    przydzielić pokój — отвести́ ко́мнату

    przydzielić ziemię — надели́ть землёй

    2) назна́чить; прикомандирова́ть

    przydzielić do sztabu — прикомандирова́ть к шта́бу

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przydzielić

  • 13 wytyczyć

    глаг.
    • наметить
    • проложить
    • установить
    * * *
    wytycz|yć
    \wytyczyćony сов. 1. со наметить что, дать направление чему;
    2. спец. трассировать; провешить; ● \wytyczyć granicę провести демаркацию границы
    +

    1. wyznaczyć 2. oznaczyć

    * * *
    wytyczony сов.
    1) co наме́тить что, дать направле́ние чему
    2) спец. трасси́ровать; провеши́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > wytyczyć

  • 14 wyznaczać

    глаг.
    • ассигновать
    • именовать
    • наделять
    • назвать
    • назначать
    • назначить
    • называть
    • обозначать
    • означать
    • определять
    • основывать
    • предназначать
    • придавать
    • прочить
    • указывать
    • устанавливать
    • установить
    • учреждать
    * * *
    wyznacza|ć
    \wyznaczaćny несов. назначать; устанавливать; ср. wyznaczyć
    * * *
    wyznaczany несов.
    назнача́ть; устана́вливать; ср. wyznaczyć

    Słownik polsko-rosyjski > wyznaczać

  • 15 postawić

    глаг.
    • поставить
    • проставить
    * * *
    1) (np. pióra, sierść) взъерошить, ощетинить, поднять
    2) postawić (przed sądem) отдать (под суд)
    3) postawić (przedstawić) представить, предъявить
    4) pot. postawić (zapłacić) угостить
    5) postawić (na swoim) настоять, устар. поставить (на своём)
    6) postawić (napisać) поставить, проставить
    7) postawić (podnieść) поставить, поднять
    8) postawić (wysunąć) поставить, внести, выдвинуть
    9) postawić (zbudować) поставить, построить, возвести
    10) postawić, obstawić поставить, сделать ставку
    11) postawić, wystawić (np. pomnik) поставить (напр. памятник)
    12) postawić (pozostałe znaczenia) поставить (другие значения)
    zadać (pytanie) поставить (вопрос)
    przydzielić, wyznaczyć поставить (назначить)
    wystawić (np. sztukę) поставить (напр. пьесу)
    podać (w wątpliwość) поставить (под сомнение)
    wstawić поставить (поместить)
    podać (np. na stół) поставить (сервировать)
    nastawić, ustawić, zainstalować, założyć поставить (установить)
    ulokować, umieścić, zakwaterować разг. поставить (разместить)
    * * *
    postawi|ć
    \postawićony сов. поставить;

    \postawić dom поставить (построить)дом; \postawić na gazie поставить на газ (газовую плиту); \postawić kołnierz поднять воротник; \postawić warunek поставить условие; \postawić па jedną kartę поставить на (одну) карту;

    \postawić kogoś na nogi поставить кого-л. на ноги;
    \postawić kogoś przed sądem отдать кого-л. под суд;

    \postawić na swoim поставить (настоять) на своём;

    ● \postawić komuś coś разг. поставить кому-л. что-л., угостить кого-л. чём-л. (в ресторане etc.)
    * * *
    postawiony сов.
    поста́вить

    postawić dom — поста́вить (постро́ить)дом

    postawić na gazie — поста́вить на газ (га́зовую плиту́)

    postawić kołnierz — подня́ть воротни́к

    postawić warunek — поста́вить усло́вие

    postawić na jedną kartę — поста́вить на (одну́) ка́рту

    postawić kogoś na nogi — поста́вить кого́-л. на́ ноги

    postawić kogoś przed sądem — отда́ть кого́-л. под суд

    postawić na swoim — поста́вить (настоя́ть) на своём

    Słownik polsko-rosyjski > postawić

См. также в других словарях:

  • wyznaczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wyznaczać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyznaczyć — dk VIb, wyznaczyćczę, wyznaczyćczysz, wyznaczyćznacz, wyznaczyćczył, wyznaczyćczony wyznaczać ndk I, wyznaczyćam, wyznaczyćasz, wyznaczyćają, wyznaczyćaj, wyznaczyćał, wyznaczyćany 1. «wytyczyć coś, określić granice, bieg czegoś za pomocą linii,… …   Słownik języka polskiego

  • nakładać – nałożyć [naznaczać – naznaczyć, wyznaczać – wyznaczyć] cenę za — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyjąś} {{/stl 8}}głowę {{/stl 13}}{{stl 7}} wyznaczyć nagrodę pieniężną za zabicie (lub ujęcie) kogoś poszukiwanego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nałożono, naznaczono, wyznaczono cenę na głowę groźnego bandyty. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wyznaczać — → wyznaczyć …   Słownik języka polskiego

  • wyznaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyznaczaćam, wyznaczaća, wyznaczaćają, wyznaczaćany {{/stl 8}}– wyznaczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyznaczaćczę, wyznaczaćczy, wyznaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… …   Słownik języka polskiego

  • powyznaczać — dk I, powyznaczaćam, powyznaczaćasz, powyznaczaćają, powyznaczaćaj, powyznaczaćał, powyznaczaćany «wyznaczyć wiele czegoś, wyznaczyć w wielu miejscach, wiele razy, kolejno» Powyznaczać granice parceli …   Słownik języka polskiego

  • wycenić — dk VIa, wycenićnię, wycenićnisz, wycenićceń, wycenićnił, wycenićniony wyceniać ndk I, wycenićam, wycenićasz, wycenićają, wycenićaj, wycenićał, wycenićany «określić, wyznaczyć cenę na coś, wyznaczyć wartość czegoś» Wycenić coś wysoko, nisko,… …   Słownik języka polskiego

  • skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… …   Słownik frazeologiczny

  • audiencja — ż I, DCMs. audiencjacji; lm D. audiencjacji (audiencjacyj) «oficjalne posłuchanie udzielone komuś przez osobę na wysokim stanowisku» Audiencja u premiera, u marszałka sejmu. Starać się o audiencję. Udzielić, odmówić komuś audiencji. Wyjednać,… …   Słownik języka polskiego

  • autostop — m IV, D. u, Ms. autostoppie, blm «forma turystyki polegająca na nieodpłatnym korzystaniu z napotykanych po drodze pojazdów, za zgodą ich kierowców» Autostop studencki. Autostop wycieczkowiczów. Wyznaczyć trasę autostopu. Wziąć udział w autostopie …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»