(wysuszony)

См. также в других словарях:

• suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… …   Słownik języka polskiego

• arabski — arabskiscy «dotyczący Arabów, charakterystyczny dla Arabów» Język arabski. Literatura, sztuka arabska. Państwa arabskie. ∆ Cyfry arabskie «powszechnie używane cyfry, którymi wyrazić można wszystkie liczby według systemu dziesiętnego» ∆ Guma… …   Słownik języka polskiego

• bobkowy — ∆ Liść, listek bobkowy «wysuszony liść drzewa laurowego, używany jako przyprawa kuchenna; liść, listek laurowy» ∆ bot. Drzewo bobkowe «Laurus nobilis, wiecznie zielone drzewo lub krzew z rodziny wawrzynowatych, o lancetowatych, aromatycznych… …   Słownik języka polskiego

• guma — ż IV, CMs. gumamie; lm D. gum 1. «produkt wulkanizacji kauczuku naturalnego lub syntetycznego, tworzywo odznaczające się dużą elastycznością, o właściwościach zależnych od ilości i rodzaju składników; stosowana m.in. do wyrobu opon, sprężystego… …   Słownik języka polskiego

• hubka — ż III, CMs. hubkabce; lm D. hubkabek «wysuszony miąższ huby lub inny materiał łatwo się tlący, używany przed rozpowszechnieniem się zapałek do rozniecania ognia za pomocą krzesiwa» ‹ukr.› …   Słownik języka polskiego

• kokos — m IV, D. u a. a, Ms. kokossie; lm M. y 1. «jadalny owoc palmy kokosowej, którego skorupa i włókna są użytkowane w przemyśle, a wysuszony miąższ (kopra) dostarcza cennego oleju; orzech kokosowy» Rozłupać kokos. ◊ pot. Robić (na czymś) kokosy… …   Słownik języka polskiego

• kopra — ż IV, CMs. kopraprze, blm «wysuszony miąższ orzechów palmy kokosowej, stanowiący surowiec służący głównie do wyrobu oleju» ‹płd. indyjskie› …   Słownik języka polskiego

• laurowy — przym. od laur a) w zn. 1: Wieniec laurowy. b) w zn. 2: ∆ Drzewo laurowe, → laur w zn. 2 ∆ Liść, listek laurowy «wysuszony liść drzewa laurowego, używany jako przyprawa kuchenna; liść, listek bobkowy» …   Słownik języka polskiego

• opium — n ndm chem. farm. med. «wysuszony sok mleczny z nadciętych niedojrzałych makówek maku lekarskiego, zawierający wiele alkaloidów (morfinę, kodeinę, papawerynę i in.); stosowany w medycynie, głównie jako środek przeciwbólowy i przeciwskurczowy,… …   Słownik języka polskiego

• pęcherz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «wypełniona płynem wypukłość na ciele powstała wskutek oparzenia lub odciśnięcia skóry» Porobiły mu się na dłoniach pęcherze. Wyskoczył mu pęcherz na pięcie. ∆ leśn. Pęcherz żywiczny «szczelina między sąsiednimi …   Słownik języka polskiego

• sprzątać — ndk I, sprzątaćam, sprzątaćasz, sprzątaćają, sprzątaćaj, sprzątaćał, sprzątaćany sprzątnąć dk Va, sprzątaćnę, sprzątaćniesz, sprzątaćnij, sprzątaćnął, sprzątaćnęła, sprzątaćnęli, sprzątaćnięty, sprzątaćnąwszy 1. «doprowadzać coś do porządku,… …   Słownik języka polskiego