-
1 wygłuszać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygłuszać
-
2 głusz|yć
impf vt 1. (wyciszać) [tkanina, płyta, izolacja] to muffle [hałas, dźwięki]- dywan głuszy kroki the carpet muffles the sound of footsteps ⇒ wygłuszyć2. (tłumić) [hałas] to drown out [dźwięki]- ryk motoru głuszył jego słowa the engine noise drowned out his words ⇒ zagłuszyć3. (hamować wzrost) to choke [rośliny]- chwasty głuszą nasze warzywa weeds are choking our vegetables ⇒ zagłuszyć4. (uderzeniem) to stun- głuszyć wieprza to stun a hogThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głusz|yć
-
3 wycisz|yć
pf — wycisz|ać impf Ⅰ vt 1. (wygłuszyć) to soundproof [budynek, pokój]; to muffle [silnik] 2. przen. (ukoić) to quiet(en), to soothe 3. przen. (wytłumić) to quiet(en), to calm [emocje, namiętności] 4. przen. (zatuszować) to hush [sth] up Ⅱ wyciszyć się — wyciszać się książk. to calm (oneself) downThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wycisz|yć
-
4 wygłusz|yć
pf — wygłusz|ać impf vt 1. Techn. to soundproof, to (sound-)insulate [pomieszczenie, ściany]; to muffle, to deaden [dźwięk]; to deaden, to reduce [hałas]- materiał wygłuszający soundproofing material- auto jest dobrze wygłuszone the car is well soundproofed a. well insulated against noise2. książk., przen. (osłabić) to stifle, to suppress [krytykę]- wygłuszyć swój gniew to appease one’s angerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wygłusz|yć
-
5 wytłum|ić
pf — wytłum|iać impf vt 1. (wygłuszyć) to soundproof [pomieszczenie] 2. (wyciszyć) to mute [maszynę, silnik] 3. przen. (osłabić) to silence [krytykę]; to quieten [uczucia, popędy]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytłum|ić
См. также в других словарях:
wygłuszyć — dk VIb, wygłuszyćszę, wygłuszyćszysz, wygłuszyćgłusz, wygłuszyćszył, wygłuszyćszony wygłuszać ndk I, wygłuszyćam, wygłuszyćasz, wygłuszyćają, wygłuszyćaj, wygłuszyćał, wygłuszyćany, → wytłumić … Słownik języka polskiego
wytłumić — dk VIa, wytłumićmię, wytłumićmisz, wytłumićtłum, wytłumićił, wytłumićmiony wytłumiać ndk I, wytłumićam, wytłumićasz, wytłumićają, wytłumićaj, wytłumićał, wytłumićany 1. «sprawić, że coś stanie się mniej głośne lub lepiej izolowane od hałasu;… … Słownik języka polskiego
